5. Wie is er aan het woord?

Het boek wordt vertelt vanuit de ik-perspectief, dus vanuit Bart Hoffman. Doordat het de ik-perspectief is weet je evenveel als Bart zelf. Je weet bijv. wanneer hij afspraken heeft en wat er alleen in zijn gedachten om gaat. Hij kijkt zeg maar terug op wat er is gebeurd. In de epiloog is de ik-verteller verandert in de alwetende-verteller.

6. Met wie beleven wij de gebeurtenissen mee?

Wij beleven alles mee vanuit Bart Hoffmans zicht. Alles wat hij denkt, doet, opschrijft, ziet of waar hij naartoe gaat wordt heel precies opgeschreven. Als hij met iemand praat kun je precies lezen wat hij allemaal denkt en zegt. Hierdoor kom je ook te weten waarom hij bepaalde dingen tegen mensen zegt, want zijn gedachtes leggen die zinnen dan uit. Zo kom je dus meer te weten over Bart dan over de anderen.

7. Tijdverloop.

De tijdverloop in het verhaal draait voornamelijk om 1982 tot 2012. In 1982 gaan de heren namelijk de Ventoux beklimmen en verandert alles na de beklimming. Het hele boek draait om wat er op die berg is gebeurd en waarom dat is gebeurd. De dertig jaar tussen 1982 en 2012 is niet zo heel belangrijk, daar wordt niks over gezegd. In 2012 komen de heren weer bij elkaar na die dertig stille jaren. Dit is ook een belangrijk punt in het boek, want hier gaan ze voor de tweede keer de berg op. Wat er voor 1982 gebeurt hoort eigenlijk wel bij het boek, maar dat is maar een klein stuk. Dus in feite loopt de periode van 1964 tot 2012, maar je maakt niet alles mee uit die periode.

8.  Waar speelt het verhaal zich af?

Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Zutphen zelf. Voor 1982 gebeurt alles in Zutphen, in 1982 speelt het zich voornamelijk af in Frankrijk bij de Ventoux. In die dertig jaar speelt het zich weer af in Zutphen. In 2012 speelt het zich af in Rotterdam; waar André woont, Alkmaar; waar Bart woont, Zutphen; waar Joost en David nog wonen. Ook speelt het zich weer af bij de Ventoux.

9. Thematiek.

Het thema van het boek is vriendschap tussen 5 mannen en 1 vrouw die altijd blijft standhouden ook al wonen ze ver van elkaar of verdwijnen er mensen. Het maakt niet uit hoelang het duurt, hoever je van elkaar woont of wat je doet, dit boek laat zien dat vriendschappen beginnen, standhouden en dat vrienden je nooit zullen laten vallen. Het zou ook wel rouwverwerking kunnen zijn, liefde of schuld.

10. De titel, ondertitel en motto.

De titel van het boek is VentouX. Je zou natuurlijk denken dat het boek is vernoemd naar de berg de Ventoux, waardoor alles verandert in het boek. Maar waarom is de X   dan rood gekleurd? De X is roodgekleurd omdat de X staat voor het getal vijf. Hiermee geeft het boek aan dat er nog vijf mensen over zijn. Of dat er 5 mannen waren en 1 vrouw. Beiden zouden kunnen. De ondertitel is niet aanwezig bij dit boek.                                 
  Het motto is een citaat van Francesco Petrarca, De beklimming van de Mont Ventoux: “Daar liet ik mijn gedachten hun snelle vlucht nemen van stoffelijke naar onstoffelijke zaken, en sprak ik mezelf als volgt toe: “Besef dat dit, wat je vandaag bij de beklimming van deze berg meermalen hebt ervaren, jou en vele anderen ook overkomt op de weg naar het gelukzalige leven. De mensen realiseren zich dat niet zo gemakkelijk, omdat de bewegingen van het lichaam openlijk zichtbaar zijn, maar die van de geest onzichtbaar en verborgen. Het leven dat wij het gelukzalige noemen, bevindt zich op een hoge plaats, een smalle weg, zegt men, leidt daarheen.” In het boek komt een verwijzing naar dit gedicht vaak voor.

11. Motieven.

Midlifecrisis; de heren zitten nu in een stadium van hun leven, waarin ze geen idee hebben wat ze nu moeten doen. Of ze nu wel gelukkig zijn en of ze weten waar ze aan toe zijn.
  Geheim; de mannen hebben nooit geweten waarom Peter is gestorven en dachten dat het kwam omdat hij nog nooit op een fiets had gezeten. En ze wisten ook niet waarom Laura zo plots verdween.
  Seksualiteit; er wordt veel over seksualiteit gepraat en ernaar gevraagd. Ook hebben Laura en Bart seks, Laura e André zoenen en Laura heeft een seksrelatie met Peter. De vrienden zijn allemaal verliefd op Laura.
  Sport; André deed vroeger al aan voetbal en de rest deed soms mee. Bart was de eerste die door wielrennen gepassioneerd werd en stootte daarmee ook Joost en André aan. Peter wilde alleen maar wielrennen de Ventoux op. Later is David ook gaan wielrennen omdat hij moest bewegen van de dokter. Het wielrennersleven komt het hele boek terug; citaten, fietstochtjes, foto’s.

12. Beoordeling.

Het onderwerp spreekt mij wel aan, omdat iedereen in zijn leven met vriendschappen te maken heeft.  De een heeft er veel en de ander weinig, maar uiteindelijk zal iedereen een vriendschap hebben. De personages zijn goed uitgewerkt, omdat ik het gedrag van de personages herken; ‘O god,’ riep Laura. ‘Doe iets. Doe iets! Doe godverdomme iets! Hij gaat dood, Peter gaat dood. Dat mag niet, dat mag niet, dat mag niet!’ blz. 146. Laura raakt volledig in paniek, iets wat ik ook zou doen.
  Het verhaal bevat flashbacks en daardoor vond ik het verhaal niet verwarrend want je weet alles van wat er vroeger is gebeurd, dus als er een verwijzing is naar het verleden, weet je waar het overgaat omdat je een flashback hebt gehad. ‘we zagen haar voor het eerst op 14 juli 1981. We waren met z’n vijven in het zwembad, onder de eikenbomen, op onze vaste plek, waar het gras licht omhoog liep.’ Blz.60
  Ik was wel nieuwsgierig naar de afloop van het verhaal . Dit kwam door dat je helemaal wordt meegenomen in Bart z’n leven. Vanaf zijn kindertijd tot zijn 48ste jaar. Je wilt nu natuurlijk weten of het lukt om de Ventoux nog een keer te beklimmen en wat er gaat gebeuren met hun en Laura.
  De tweede laag van het verhaal kwam niet duidelijk naar voren; ik vond het thema duidelijk uitgewerkt. Overal komt er iets over wat is vriendschap en dit is een moment van geluk met mijn vrienden. Dus het thema komt altijd terug.
  Het motto was een citaat van Francesco Petrarca, de beklimming van de Mont Ventoux. Hierin wordt verteld hoe het is om de Mont Ventoux te beklimmen en welke gevoelens je dan hebt. De schrijver is hier duidelijk door geïnspireerd, want het komt bijna het hele boek terug.
  De auteur wilde mij laten zien dat hechte vriendschappen stand kunnen houden, om de ergste omstandigheden. Ook maakt het niet uit wat je doet of dat je een andere huidskleur hebt;  David is getint en André komt uit de cel, Joost heeft ook gefraudeerd en toch blijven ze elkaar steunen na 30 jaar geen contact te hebben gehad. Ook wilde hij laten zien dat je niet moet opgeven op sommige vriendschappen.
  De waarden in het boek staan in een grote lijn wel gelijk met de mijne. We willen allemaal geld verdienen en geliefd worden door een geliefde. We willen gezond blijven en niet verdrietig zijn. Ik vind eerlijkheid belangrijk en in dit boek vertellen de hoofdpersonages elkaar pas dingen na 30 jaar, dat zou ik nooit doen. De vrienden liegen niet veel tegen elkaar en zeggen vaak waar het op staat. André kiest voor cokehandle en belandt in de cel, wat geen slimme keuze was. Maar als hij uit de cel komt, heeft hij wel lange tijd kunnen na denken en dat deed hem weer goed. Laura gaat eigenlijk vreemd met alle jongens. Ze kust met André, is bij Joost en heeft een seksuele relatie met Peter, ik vind dit uiteraard niet goed want Peter was een jaar ouder en ze waren minderjarig. Ze geloven in het boek nergens in en ik doe dat ok niet. Racisme trekken ze zich niks van aan met bijv. David.

Het onderwerp spreekt mij wel aan, omdat iedereen in zijn leven met vriendschappen te maken heeft.  De een heeft er veel en de ander weinig, maar uiteindelijk zal iedereen een vriendschap hebben. De personages zijn goed uitgewerkt, omdat ik het gedrag van de personages herken; ‘O god,’ riep Laura. ‘Doe iets. Doe iets! Doe godverdomme iets! Hij gaat dood, Peter gaat dood. Dat mag niet, dat mag niet, dat mag niet!’ blz. 146. Laura raakt volledig in paniek, iets wat ik ook zou doen.
  Het verhaal bevat flashbacks en daardoor vond ik het verhaal niet verwarrend want je weet alles van wat er vroeger is gebeurd, dus als er een verwijzing is naar het verleden, weet je waar het overgaat omdat je een flashback hebt gehad. ‘we zagen haar voor het eerst op 14 juli 1981. We waren met z’n vijven in het zwembad, onder de eikenbomen, op onze vaste plek, waar het gras licht omhoog liep.’ Blz.60
  Ik was wel nieuwsgierig naar de afloop van het verhaal . Dit kwam door dat je helemaal wordt meegenomen in Bart z’n leven. Vanaf zijn kindertijd tot zijn 48ste jaar. Je wilt nu natuurlijk weten of het lukt om de Ventoux nog een keer te beklimmen en wat er gaat gebeuren met hun en Laura.
  De tweede laag van het verhaal kwam niet duidelijk naar voren; ik vond het thema duidelijk uitgewerkt. Overal komt er iets over wat is vriendschap en dit is een moment van geluk met mijn vrienden. Dus het thema komt altijd terug.
  Het motto was een citaat van Francesco Petrarca, de beklimming van de Mont Ventoux. Hierin wordt verteld hoe het is om de Mont Ventoux te beklimmen en welke gevoelens je dan hebt. De schrijver is hier duidelijk door geïnspireerd, want het komt bijna het hele boek terug.
  De auteur wilde mij laten zien dat hechte vriendschappen stand kunnen houden, om de ergste omstandigheden. Ook maakt het niet uit wat je doet of dat je een andere huidskleur hebt;  David is getint en André komt uit de cel, Joost heeft ook gefraudeerd en toch blijven ze elkaar steunen na 30 jaar geen contact te hebben gehad. Ook wilde hij laten zien dat je niet moet opgeven op sommige vriendschappen.
  De waarden in het boek staan in een grote lijn wel gelijk met de mijne. We willen allemaal geld verdienen en geliefd worden door een geliefde. We willen gezond blijven en niet verdrietig zijn. Ik vind eerlijkheid belangrijk en in dit boek vertellen de hoofdpersonages elkaar pas dingen na 30 jaar, dat zou ik nooit doen. De vrienden liegen niet veel tegen elkaar en zeggen vaak waar het op staat. André kiest voor cokehandle en belandt in de cel, wat geen slimme keuze was. Maar als hij uit de cel komt, heeft hij wel lange tijd kunnen na denken en dat deed hem weer goed. Laura gaat eigenlijk vreemd met alle jongens. Ze kust met André, is bij Joost en heeft een seksuele relatie met Peter, ik vind dit uiteraard niet goed want Peter was een jaar ouder en ze waren minderjarig. Ze geloven in het boek nergens in en ik doe dat ok niet. Racisme trekken ze zich niks van aan met bijv. David.