Tweestrijd door René Appel

Boekverslag Tweestrijd
Auteur: René Appel
Uitgever: Wolters-Noordhoff - Personages: In dit boek spelen veel verschillende personen een rol, maar ze hebben niet allemaal een even grote rol. Je kunt deze personen verdelen in hoofdpersonen en bijfiguren. Ik zal eerst de hoofdpersonen beschrijven en dan de belangrijkste bijfiguren. Hoofdpersonen: In het begin van het boek is Manon een standaard meisje: ze gaat uit met vrienden, werkt in de slagerij van haar vader en heeft ruzie met haar ouders. Over het algemeen is ze gelukkig, maar soms heeft ze een neerslachtige bui. Dat komt doordat haar broer al een paar jaar vermist is en ze hem erg mist. Manon komt in het begin over als een verlegen, gevoelig en zeker meisje. Maar wanneer ze Roy ontmoet, komt daar verandering in. Ze zijn hopeloos verliefd en gaan al snel samenwonen. Doordat ze nu 24 uur per dag bij elkaar zijn, leert Manon Roy van een hele andere kant kennen. Eigenlijk is hij helemaal niet zo lief: hij wordt erg snel boos en geeft Manon dan overal de schuld van, hij is agressief en hij is een crimineel. Door zijn behandeling zie je Manon veranderen in een onzeker, schuw en bang meisje. Roy lijkt in het begin van het boek het prins op het witte paard. Hij is een lekker ding, aardig én hij heeft Manon gered van een verkrachting. Hij lijkt dus erg lief en dapper, maar verderop in het boek komt daar verandering in. Hij verandert van de ideale man in het vriendje van je ergste nachtmerries. Hij slaat Manon, hij manipuleert haar, hij vermoordt iemand. Het gaat van kwaad tot erger. Hij is ook erg onredelijk. Alles wat er fout gaat, is de schuld van Manon of iemand anders die toevallig in de buurt is. het loopt zelfs zo uit de hand dat Roy aan het eind van het boek probeert Manon te vermoorden. Eigenlijk is hij dus gewoon een eikel. Er zijn redelijk wat bijfiguren in dit boek, dus ik zal alleen de belangrijkste beschrijven. Bijfiguren: Een van de belangrijkste bijfiguren is Sjors. Sjors is de opdrachtgever van Roy. Hij is een onderwereldfiguur die handelt in drugs en erg onbetrouwbaar is. Hij doet alsof hij geweldig is en alles kan, maar eigenlijk is hij niets zonder zijn rechterhand en bodyguard Willem. Willem is dus het hulpje van Sjors. Hij is altijd aan het eten en knapt eigenlijk de vuile klusje op. Hij spioneert en hij zorgt er met geweld voor dat mensen op tijd betalen. Hij lijkt erg hard, maar als Sjors iets overkomt, zie je dat Willem eigenlijk toch best wel lief is. Hij blijft een hele tijd bij Sjors om hem te verzorgen. Aan het eind van het boek redt hij zelfs Manon van een woedende Roy. Wendy is ook een belangrijke bijfiguur. Zij is de buurvrouw van Manon en Roy en steunt Manon als haar oude vrienden haar laten vallen en ze zo bang wordt voor Roy dat ze niet meer thuis wil wonen. Wendy beschermt Manon en ze verhuizen uiteindelijk samen naar de Bijlmer omdat Manon niet meer over straat durft. Wendy is een lief en zorgzaam meisje waar je altijd op kunt vertrouwen. Ze is ook erg zelfverzekerd en komt voor zichzelf en haar vrienden op.
- Thema: Naar mijn mening is het thema van dit boek: Als je iemand niet goed leert kennen voordat je een verbintenis met diegene aangaat, kun je ernstig teleurgesteld worden. Ik denk dat dit het thema is, want Manon en Roy zijn aan het eind van het boek allebei heel erg anders geworden. Ze voelen zich aan het eind allebei verraden door de ander. Manon omdat Roy ineens veel agressiever is dan toen ze hem leerde kennen en Roy omdat Manon niet het onderdanige meisje is dat hij dacht dat ze was. Roy heeft namelijk een moord gepleegd, maar wil daar niets over zeggen tegen Manon. Om hem te beschermen, laat hij haar liegen tegen de politie. De politie praat haar om en ze vertelt uiteindelijk toch de waarheid. Roy voelt zich verraden en gaat zich zo bedreigend gedragen dat Manon bang voor hem wordt en niet meer met hem in een huis wil wonen. Daar is hij weer erg kwaad over en hij achtervolgt haar ene tijd om wraak te kunnen nemen. Manon schrikt heel erg van de plotselinge verandering van lief en zorgzaam vriendje naar enge, kwaadaardige stalker. Eigenlijk kan ze het niet helemaal geloven, dat dat haar lieve Roy is, de vader van hun toekomstige kind. Ze hadden elkaar heel anders ingeschat en uiteindelijk loopt het voor allebei uit op een teleurstelling. Ze kenden elkaar niet goed genoeg om een verbintenis aan te gaan. - Opbouw: Chronologisch of niet chronologisch? De gebeurtenissen van dit verhaal zijn chronologisch. Ze worden in een logische volgorde verteld, maar er wordt ook gebruik gemaakt van een paar flashbacks ( als Manon het vertrek van haar broer beschrijft) en terugwijzingen ( als ze terugdenkt aan hoe Roy in het begin was). Verhaalstructuur Het verhaal heeft een algemene opbouw: beginsituatie – hoogtepunt – ontstaan van het probleem – verslechtering van de situatie – dieptepunt – oplossing van het probleem. Deze opsomming zal ik nu verder uitleggen. Beginsituatie: Manon wordt na een nachtje uit met haar vriendinnen bijna verkracht door een enge man ergens in een steegje. Roy komt haar net op tijd redden, ze leren elkaar kennen en ze worden verliefd. Dan komt het hoogtepunt. Ze zijn stapelverliefd en gaan samenwonen. Ze hebben een eigen huis, Roy verdient genoeg geld en Manon is blij dat ze niet meer thuis woont. Maar dan verslechtert de situatie en ontstaat er een groot probleem. Roy werkt voor een drugsdealer. Bij een klusje wordt hij het slachtoffer van een ripdeal (al zijn lading wordt gestolen en dan weer doorverkocht) en hij kan zijn baas het geld van de drugs dus niet geven. De baas wordt daar erg kwaad over maar geeft Roy nog een week om het geld terug te betalen. Aangezien hij dat geld niet heeft, verslechtert de situatie. Hij moet iets verzinnen om aan geld te komen, want als hij het niet binnen die week terugbetaalt, zal hij heel wat problemen krijgen. Ondertussen wordt Manon ook nog zwanger en dat kan hij er natuurlijk helemaal niet bijhebben. Hij wordt steeds agressiever totdat ze uiteindelijk een dieptepunt bereiken. Roy wil geld lenen van een kroegbaas, maar als de man het geld niet wil geven, slaat hij hem in een vlaag van verstandsverbijstering dood. Hij laat Manon voor hem liegen omdat hij natuurlijk niet de gevangenis in wil. Uiteindelijk wordt hij toch als hoofdgedachte aangewezen en Manon wordt net zo lang door de politie onder druk gezet totdat ze de waarheid vertelt. Toch wordt Roy vrijgesproken. Hij is zo boos op Manon omdat ze hem verraden heeft, dat hij wraak wil nemen. Hij bespioneert haar en uiteindelijk durft ze helemaal niet meer naar buiten. Maar dan komt Wendy met een oplossing voor het probleem. Zij en Manon verhuizen samen naar de Bijlmer. Ze hopen dat Roy ze daar niet kan vinden. Helaas lukt hem dat wel en als Wendy naar haar werk gaat, gaat hij de flat in en probeert Manon te vermoorden. Gelukkig komen Wendy en Willem nog net op tijd binnen om Manon te redden. Willem duwt Roy net iets te hard en Roy valt van het balkon. In zekere zin is dat ook de oplossing van het probleem. Motorisch moment Het motorisch moment is de gebeurtenis waarin het centrale probleem ontstaat. In dit boek, is dat wanneer Roy slachtoffer wordt van de ripdeal. Alles wat daarna gebeurt, komt uit dat moment voort. Vanaf dat moment zit hij diep in de problemen en probeert steeds wanhopiger om eruit te komen. Hij gaat steeds gekkere dingen doen. Eigenlijk begint het verhaal dus pas echt bij die ripdeal, ook al wordt die pas halverwege het verhaal beschreven. Verhaallijnen In dit verhaal heb je in het begin twee verschillende de verhaallijnen: een van Manon en een van Roy. Wanneer ze samen gaan wonen, worden de twee verhaallijnen soms samengevoegd, maar meestal blijven het er toch twee. Vanaf het moment waarop Manon erachter komt dat Roy een moord heeft gepleegd, worden het echt weer twee verschillende verhaallijnen. Die twee verhaallijnen komen op het eind nog een keer bij elkaar, als Roy Manon vindt en haar probeert te vermoorden.
Afloop Dit verhaal heeft een droevige afloop. Nadat ze enorme ruzies hebben gehad, gaan Manon en Roy uit elkaar. Roy wordt kwaad, probeert Manon te vermoorden maar valt uiteindelijk zelf over de rand van het balkon. Roy is dus dood en normaal gesproken zien we zo iets als een droevig einde. Maar je kunt het ook van een andere kant bekijken: Roy bedreigde Manon en zorgde ervoor dat haar leven een hel werd. Iedereen zijn beter af zijn zonder Roy. Dus misschien kan je dit ook wel een klein beetje zien als een happy end, want nu is Roy eindelijk weg. Niemand heeft meer last van hem. - Tijd
Tijd waarin het verhaal speelt Dit verhaal speelt zich af in het nu. Dat kun je aflezen aan de handelingen van de mensen en hoe ze reageren op bepaalde situaties. Het is belangrijk om te weten in welke tijd een verhaal speelt, want als je dat niet weet is het moeilijker om een verhaal te begrijpen. Gelukkig is het bij dit verhaal niet zo moeilijk om te bedenken in welke tijd het zich afspeelt. Vertelde tijd en verteltijd De vertelde tijd in dit boek is ongeveer een jaar, want er wordt beschreven dat ze elkaar leren kennen en gaan samenwonen.. Dat zijn al een paar maanden. Dan wordt Manon zwanger en aan het einde van het boek zeggen ze: nog ruim een week te gaan. Dus dat zijn dan ook alweer negen maanden erbij. De verteltijd is bij dit boek 278 bladzijdes. Verteltempo Het /verteltempo ligt redelijk hoog, want in die 278 bladzijdes worden ontzettend veel gebeurtenissen verteld. Het verteltempo binnen het verhaal wisselt. Er treed bijvoorbeeld een vertraging op bij het stuk waarin Roy in de rechtbank zit. Dat stuk wordt uitgebreid beschreven, terwijl andere stukjes met een paar regels klaar zijn. In dit verhaal worden niet echt tijdsverdichtingen gebruik, maar wel tijdsprongen. Als er in dit boek een tijdje niets gebeurt, wordt de gebeurtenis er vóór beschreven en als die is afgelopen, begint het verhaal op de volgende bladzijde met een heel andere situatie. De tijd waarin niet gebeurde, wordt helemaal niet beschreven. Die wordt gewoon overgeslagen. Soms is het wel lastig om het verhaal dan te volgen, omdat je dan ineens een hele andere situatie hebt. Je weet dan ook niet hoeveel tijd er nou eigenlijk is verlopen, maar als je goed oplet, kom je daar wel achter. Terugblik, terugwijzing en vooruitwijzing Dit verhaal gebruikt terugblikken en terugwijzingen en een enkele vooruitwijzing. Een voorbeeld van een terugblik uit dit boek is: “ Op een vrijdagavond was hij vertrokken, met zijn auto. Op Texel was hij nooit aangekomen. Hij was er in ieder geval niet gesignaleerd, nergens, ook niet op de boot ernaar toe. Haar vader was overal geweest. Had overal nagevraagd. De slagerij was twee maanden gesloten geweest.”(blz 42). Een terugwijzing is: “Als ze aan Roy dacht wel, als ze dacht een wat Roy gedaan had, niet”(blz. 195) Ze wijst hier terug op de moord die Roy gepleegd heeft, maar ze gaat er verder niet op in. Er wordt alleen naar terugverwezen. Een vooruitwijzing in dit boek is: “ Een man wilde net met een groentekar de straat oversteken, fluitend, zich niet van het gevaar bewust dat er dreigde” (blz. 34). Hier wordt al vooruitgewezen naar een gevaar dat nog moet komen. De man weet van niets en alleen jij als lezer weet door dit soort zinnen dat er iets gaat gebeuren. (Dit is een stukje uit een film die Roy en Manon kijken, het heeft dus niet zoveel met het verhaal zelf te maken.) Continu en fragmentarisch vertellen

In dit verhaal wordt er fragmentarisch verteld. Er worden soms ineens hele stukken overgeslagen omdat er dan niets gebeurt. Het zou bij dit boek ook eigenlijk onmogelijk zijn om het continu te vertellen. Er gebeurt zoveel in een jaar, en als je alle dagen ook nog moet beschrijven waarop er niets gebeurd, krijg je een boek dat vier keer zo dik is als dit boek. Het is meestal ook interessanter om een fragmentarisch geschreven verhaal te lezen, want dan lees je alleen de echt belangrijke, opwindende dingen. De rest is dan gewoon weggelaten uit het verhaal. Tijdsperspectief: meekijken of terugkijken In dit boek kijk je als het ware mee met de hoofdpersonen. Zij weten niet wat er gaat gebeuren, dus jij weet het ook nog niet. Je beleeft de gebeurtenissen pas als de hoofdpersonen dat ook doen. Daardoor wordt het boek heel spannend, want je moet maar afwachten wat re gaat gebeuren. Deze manier van vertellen heet vision avec. Ik vind het leuker om met de hoofdpersoon mee te kijken, dan terug te kijken op iets dat al een tijdje geleden is gebeurd. - Vertelsituatie In dit boek zijn er meerdere vertellers. Het is dus een meervoudige vertelsituatie. Het ene stuk zie je door de ogen van Manon. Je zie hoe zij over andere mensen denkt, wat zij van bepaalde situaties vind enzovoort. In andere stukken zie je het verhaal vanuit Roy. Hij heeft vaak een hele andere mening dan Manon, waardoor het interessant is om te lezen. Omdat zij zo verschillen, wil je steeds weten wat ze nou ergens van vinden. Zal Roy weer heel anders reageren dan Manon? Of dit keer toch niet? Zo blijft het leuk om te lezen. - Ruimte Doordat verschillende situaties zich afspelen op verschillende plekken, kun je je er een betere voorstelling van maken dan wanneer alle dingen op dezelfde plaats zouden gebeuren. Het wordt echter. De ruimte waar het verhaal zich afspeelt, zorgt er ook voor dat er een bepaalde sfeer gecreëerd wordt. Neem bijvoorbeeld de aanranding van Manon. Doordat het zich afspeelt in een klein, donker, afgelegen steegje, ontstaat er een dreigende sfeer. Manon heeft het gevoel dat ze niet meer kan ontsnappen en dat gevoel krijg je als lezer ook. De manier waarop het steegje beschreven wordt, zorgt ervoor dat je denkt dat er geen uitweg meer is. Bij dit verhaal is er niet echt een opvallend verband tussen het thema en de ruimte. In dit verhaal worden er namelijk zo veel verschillende ruimtes beschreven. Het is bijvoorbeeld niet zo dat het een verhaal is over paardrijden en dat het zich dus in en rond de manege afspeelt. Het thema van dit boek is niet echt gebonden aan een ruimte of een bepaalde soort ruimtes. De opbouw en de ruimte hebben wel met elkaar te maken. Het verhaal is namelijk zo opgebouwd, dat er steeds nieuwe situaties ontstaan, die allemaal hun eigen sfeer hebben. Al die situaties hebben ook een eigen ruimte. Dus eigenlijk elke keer dat er een nieuwe situatie ontstaat, wordt er ook weer een nieuwe ruimte beschreven. Het hangt met elkaar samen. Aan het eind van het verhaal voelt Manon zich eenzaam en in de steek gelaten. Dat merk je doordat ze zich opsluit in haar kamer en niemand wil bellen. De ruimte heeft dan dus ook een symbolische betekenis.