1. Titel; De titel spreekt voor zichzelf. Het boek gaat over een relatie tussen twee vrouwen.

2. Genre; Dit verhaal is een psychologische liefdesroman gebaseerd op een mythe. Het behoort tot de non-fictionele teksten, omdat alles zeer realistisch wordt beschreven en zou een waar gebeurd verhaal kunnen zijn. Het boek is niet chronologisch geschreven.

3. Thema en motief; Het Franse landschap komt er herhaaldelijk in voor, onderweg naar Laura’s moeder. De Dam in Amsterdam, met daarbij Henny Hoenderdos, een schoolgenootje van vroeger. Een vrouw in het zwart gekleed, iemand waarbij Laura in een kamertje mocht overnachten, later wonen.

4. Opbouw; Er zijn een soort van hoofdstukken die worden aangeduid door flink wat regels open te laten aan het begin van een bladzijde. De hoofdstukken zijn kort, de hoofdstukken eindigen vaak waar scènes eindigen.

5. Personages; 

- Laura Tinkhuizen: Laura is de hoofdpersoon in het boek. Van Laura krijg je een heel goed beeld. Dit komt doordat je alles te weten komt over haar. Je weet precies wat ze denkt en hoe ze zich voelt. Laura is een gescheiden, kinderloos vrouw van 35 jaar oud. Ze houdt veel van kunst en weet daar ook veel vanaf doordat ze in een museum werkt. Laura is een goed mens. Een voorbeeld hiervan is dat ze medelijden heeft met Alfred terwijl hij eerst Sylvia van haar afpakt. Wel laat ze al haar vrienden vallen wanneer ze iets met Sylvia krijgt. Laura heeft een slechte band met haar moeder omdat de vrouw zich in het verleden te veel met Laura bemoeit heeft. Laura had wel een hechte band met haar vader gehad, tot zijn dood toe. Er worden namelijk alleen maar positieve fragmenten over haar vader verteld.

-Sylvia Nithart:

Sylvia is 20 jarige kapster. Veel van haar gevoelens en gedachten kom je niet te weten. Sylvia is heel zwijgzaam en op zich zelf, maar wel erg bazig. Alles moet gebeuren, precies zoals zij het wil. Sylvia zit vol plannen en denkt altijd vooruit, vandaar ook de teruggehouden houding. Ze vit niet graag op een plaats. Sylvia’s ouders hebben een veel netter en rustiger beeld van hun kind dan ze eigenlijk is.

-Alfred Boeken:

Alfred boeken is de ex-man van Laura. Hij is hertrouwd met Karin en heeft 2 zoontjes. Alfred is een mislukte schrijver en journalist. Hij verwacht niet veel van het leven en het leven zit hem ook niet echt mee. Hij is een onverwachte man, omdat hij van een lieve man omslaat in een wraakzuchtige moordenaar van Sylvia.

-Karin Boeken:

Dit is de tweede vrouw van Alfred. Ze is een verschrikkelijke zeur en doet niets anders als klagen. Dan weer over dat ze in een te klein huis wonen of over dat de kinderen zo’n troep maken.

-Meneer en mevrouw Nithart:

De ouders van Sylvia hebben nog redelijk ouderwetse opvattingen wat betreft lesbiennes. Daarom mogen zij van Sylvia niet vond het een heel mooi boek. Ik moest er natuurlijk wel rekening mee houden dat dit verhaal in 1975 geschreven is, want toen was homoseksualiteit iets waarover niet gesproken werd. Het einde was wel heel erg dramatisch, zoiets had ik echt niet verwacht. Dat is ook wel leuk, want als je het hele boek kunt voorspellen is er ook niet veel meer aan. weten dat ze iets met Laura heeft. Ze verzinnen een verloofde voor haar die ze Thomas dopen. Hij is de zoon van Laura. Meneer en mevrouw Nithart geloven dit alles.

-De moeder van Laura:

Zij zit in een verpleegtehuis in Nice. Er wordt niet veel over haar karakter verteld. Laura had niet zo’n goede band met haar en vertelde haar daarom ook niet dat ze een relatie met Sylvia heeft.

6. Tijd; De periode waarin dit verhaal zich afspeelt is nogal vaag. Ik denk dat het rond 1975 afspeelt, toen is het boek ook geschreven. Niet alleen daarom denk ik dat, maar ook omdat twee vrouwen die samen leven een ongeaccepteerd iets was en dat is nu niet meer. De hele buurt keek Laura en Sylvia maar minachtend aan en de familie van Sylvia mocht echt van niets weten. De vertelde tijd is ongeveer een half jaar. Het boek begint wanneer Sylvia en Laura elkaar ontmoeten, in februari, en eindigt bij de vrouw waar Laura is, onderweg naar Nice, dit was in augustus. (enkele korte fragmenten zijn jeugdherinneringen, dit zijn uitzonderingen) Dit verhaal is niet chronologisch, het zijn allemaal flash-backs, met uitzondering van het einde. Eigenlijk zijn het driedubbele terugblikken, namelijk over de reis naar Frankrijk, over Sylvia en over haar jeugd.

7. Perspectief; Er wordt verteld in het ik-perspectief, namelijk vanuit Laura.

8. Ruimte; Het verhaal speelt zich op vele plaatsen af: de jeugdherinneringen, in Leiden; in Amsterdam bij Laura thuis en in de schouwburg; in Nice en op het laatst in Avignon, de plek waar Laura blijft steken in een kamertje van een vrouw met onder het raam een put.