SAMENVATTING (in chronologische volgorde van uittrekselbank)

Laura Tinhuizen is de dochter van een Leidse professor, die boeken heeft geschreven over de Provence en de troubadours. Er heeft altijd een hechte band tussen vader en dochter bestaan. Daarentegen is de verhouding tussen Laura en haar moeder afstandelijk, bijna kil. Haar vader, die betrekkelijk jong gestorven is, ligt nu in de Provence begraven. Haar oude moeder wordt verpleegd in een verzorgingshuis in Nice. Na enkele jaren kunstgeschiedenis te hebben gestudeerd, trouwt Laura op 23-jarige leeftijd met de toneelcriticus Alfred Boeken. Omdat het huwelijk kinderloos blijft, besluiten ze na zeven jaar uit elkaar te gaan. Alfred hertrouwt met Karin, een juriste, bij wie hij twee kinderen krijgt. Tijdens Laura's huwelijk krijgt zij een baan als conservatrice van een klein museum in Amsterdam. Na haar echtscheiding leeft zij als alleenstaande vrouw, die kortstondige relaties met verschillende mannen heeft. Zo heeft zij vijf redelijk gelukkige jaren doorgebracht, als zij op een dag in februari Sylvia Nithart ontmoet. Aangetrokken door iets in Sylvia's uiterlijk, zoekt Laura contact met haar, ook al beseft ze al gauw dat ze innerlijk niets met haar gemeen heeft. Er ontwikkelt zich een lesbische verhouding tussen de vijfendertigjarige Laura en de twintigjarige Sylvia uit Petten, die in een kapsalon in Egmond werkt. Sylvia trekt bij Laura in. Vanaf het begin voelt Laura dat in hun verhouding Sylvia de 'heer' is en zijzelf de 'knecht'.Hun verhouding wordt voor hun moeders en Sylvia's vader geheim gehouden. Tegenover haar moeder geeft Sylvia voor verloofd te zijn en samen te wonen met de denkbeeldige Thomas Boeken, zoon van Laura. In mei vliegen Laura en Sylvia naar Nice, waar Laura haar moeder wil opzoeken. Ofschoon Laura Sylvia op het hart drukt uit de buurt van haar moeder te blijven, stelt Sylvia zich aan de oude dame voor als het buurmeisje van Laura. Mevrouw Tinhuizen doorziet de situatie onmiddellijk, krijgt een woedeaanval en slaat met haar stok naar de beide vrouwen. Terug in Amsterdam hervatten Laura en Sylvia hun dagelijks leven als een gelukkig echtpaar. Maar de onmogelijkheid om kinderen te krijgen, komt als een donkere schaduw tussen hen te staan. In de zomer, aan het begin van het Holland Festival, gaan ze naar de première van een toneelstuk van een schrijver die Laura nog kent uit de tijd van haar huwelijk met Alfred. Het stuk, getiteld Orpheus'vriend, is een bewerking van de Orpheus-mythe. In navolging van het Gilgamesj-epos, waarin een man zijn vriend gaat zoeken in de onderwereld, wordt Eurydike als man voorgesteld. Tijdens een borrel na afloop van de voorstelling maakt Sylvia kennis met Alfred Boeken, zijn vrouw Karin en met de schrijver van het stuk. Na het bezoek aan de schouwburg trekt Sylvia zich steeds verder in zichzelf terug Zij vertelt Laura dat ze voor een paar dagen naar haar ouders terug wil en vertrekt. Een paar dagen later hoort Laura van Karin dat Sylvia en Alfred samen een kamer hebben in een hotel in Amsterdam. De onverwachte slag maakt Laura wanhopig. Liefde en haat strijden in haar om voorrang. Ze zoekt Sylvia en Alfred op in het hotel, maar het gesprek levert geen enkel resultaat op. Sylvia reageert niet op wat Laura zegt en Alfred verklaart dat hij vastbesloten is voorgoed bij Sylvia te blijven. Laura's leven is nu een leegte geworden. Troost zoekend verdiept zij zich in de brieven van Abélard en Héloise, die zij leest in een bibilofiele uitgave van haar vader. Eind juli komt Sylvia even langs om haar paspoort op te halen. Zij heeft het nodig omdat ze met Alfred naar Londen gaat, waar hij een baan krijgt als theatercorrespondent De desillusie maakt Laura geestelijk en lichamelijk ziek. Ze voelt dat ze haar identiteit verloren heeft. Ze verandert haar handtekening en laat haar lange haar afknippen. Dan, in augustus, komt Sylvia onverwachts terug. Stralend van blijdschap, vertelt ze Laura dat ze zwanger is. Ze heeft Alfred alleen gebruikt om een kind te krijgen. Het ongeboren kind in haar lichaam biedt ze als geschenk aan Laura aan. Laura zal er de 'vader' van zijn. Hoewel Sylvia er de zin niet van inziet, haalt Laura haar over een gesprek met Alfred te hebben om de zaak uit te praten. Tijdens deze ontmoeting schiet Alfred Sylvia dood. Twee dagen later krijgt Laura bericht dat haar moeder in Nice is overleden. Ofschoon ze zich doodmoe en ziek voelt, stapt ze onmiddellijk in haar auto en rijdt naar Frankrijk. Onderweg komt ze in een restaurant de schrijver van Orpheus' vriend tegen. Terwijl hij haar vertelt dat Sylvia's gezicht hem aan een troosteloos landschap deed denken, valt Laura flauw. Niettemin zet ze, zonder nachtrust, haar reis voort. Bij Avignon krijgt ze een inzinking, die verder rijden onmogelijk maakt. Met moeite vindt ze onderdak in een privékamer Onder haar raam gaapt een diepe bouwput. In deze kamer schrijft ze het verhaal waarvan dit een samenvatting is. De laatste zin ervan luidt: 'Ik kan eerder beneden zijn dan de echo van mijn schreeuw terug is.'
 
ANALYSE

Verklaring titel en ondertitel:
De titel van het boek Twee vrouwen verwijst naar de hoofdpersonen uit het boek, Sylvia en Laura. Samen hebben zij een relatie.


Motto:
… weer doorsidderde mijn hart
Eros, zoals de wind op de bergen in eiken valt.
SAPPHO

SAPPHO was een Griekse dichteres, zij leefde omstreeks 630 vóór Christus op Lesbos. Het eiland waarnaar de lesbische liefde is vernoemd. Ook dit boek gaat over 2 vrouwen die verliefd op elkaar worden.

Genre:
Het boek Twee vrouwen is een roman.

Opgedragen aan:
Het boek is niet opgedragen aan iemand.

Thema, idee en motieven:
Motieven uit het boek Twee vrouwen zijn liefdes relaties, schuldgevoelens, reizen, familierelaties en de dood.
In het boek komt duidelijk naar voren dat twee vrouwen elkaar lief hebben, ze krijgen een relatie. Samen reizen zij naar de familie van een van de twee vrouwen, ook zie je later in het boek dat de personen alleen ‘reizen’. Dat is bijvoorbeeld wanneer het niet goed gaat in hun relatie en een van de twee vrouwen weg gaat. Dan komen sterk de schuldgevoelens naar voren bij de achtergelaten vrouw. Omdat zij lesbisch zijn en zij daar niet goed voor uit durven komen bij hun familie is het moeilijk om voortdurend contact met ze te hebben. Daarom zijn er veel leugens nodig om hun relatie te verbergen. Ook heeft de hoofdpersoon de dood van haar moeder en haar vriendin te verwerken.
Met deze motieven kun je een tot een thema komen. Het thema van het boek is een dramatische afloop van het liefdesleven van twee vrouwen.

De idee van het boek is een andere kant van een liefdesleven te laten zien.

Opbouw van het boek:
Het boek is opgebouwd uit elke keer kleine delen. Om een nieuw deel aan te geven is een dik-gedrukte grote hoofdletter gebruikt. Deze zijn ongenummerd. Het boek telt 143 bladzijden, het verhaal telt 120 bladzijden tekst.

Tijd:
Het boek is niet chronologisch. In het boek lopen twee verhaallijnen naast elkaar. Laura logeert een week in Avignon, daar schrijft ze over haar liefdesverhouding met Sylvia. Deze geschiedenis is in de verleden tijd geschreven. De vertelde tijd is ongeveer een half jaar, dat is de tijd van de lengte relatie. De tweede verhaallijn, speelt zich af in Avignon. Deze is in de tegenwoordige tijd geschreven. De vertelde tijd hiervan is iets meer dan een week. In deze verhaallijn zijn enkele flashbacks. Dan kijkt Laura terug op haar jeugd. Het boek is in de jaren 70 uitgegeven, dus waarschijnlijk speelt het verhaal zich af in deze tijd.

Vertelsituatie:
De vertel situatie is vanuit een Ik-figuur. In dit geval is Laura de ik-figuur en zij vertelt over haar eigen belevenissen en die van de andere personen.

Personages:
Laura Tinhuizen: De hoofdpersoon van het boek, ze is 35 jaar en werkt in een museum. In het boek wordt ze voor het eerst verliefd op een vrouw, hier krijgt ze later ook een relatie mee. Voor deze relatie had ze een huwelijk van 7 jaar. Haar vader is overleden, met hem had ze een hechte band. Met haar moeder heeft ze niet zo’n goede relatie, zij woont in Nice in een verzorgingstehuis. Haar moeder laat haar niet echt los, terwijl zij op eigen benen wil staan. Daarom wil zij graag kinderen, maar in de relatie met haar vorige man is gebleken dat zij onvruchtbaar is.
Sylvia Nithart: Zij is 20 jaar oud, kapster en krijgt in het boek een relatie met Laura. Ze heeft al eerder relaties gehad met zowel jongens als meisjes. Ze heeft een raadselachtig karakter, en ze kan soms een erg sterke wil hebben.

Alfred Boeken: Hij is getrouwd met Karin en heeft 2 kinderen samen met haar. Ook is hij de ex van Laura. Alfred is schrijver en journalist. Hij heeft een apart karakter, eerst is hij de lieve man en later de moordenaar van Sylvia.
Meneer en Mevrouw Nithart: Dit zijn de ouders van Sylvia. Zij zijn vaak erg bezorgd om haar en willen graag wat dingen over haar leven weten. Sylvia is het hier niet mee eens en vind niet dat haar ouders mogen weten dat zij een relatie heeft met Laura. Daarom bedenkt zij een persoon, dat is de zoon van Laura, ze noemen hem Thomas Tinhuizen. Tegen haar ouders verteld zij dat ze een relatie heeft met Thomas, zij geloven dit.

Ruimte:
Het verhaal speelt zich af op verschillende plaatsen. Allereerst op straat, daar ontmoeten de twee vrouwen, Sylvia en Laura elkaar. Later gaat Sylvia met Laura mee naar huis en gaat daar wonen, veel van de volgende scènes spelen zich dan af in het huis van Laura. Als Laura graag naar haar moeder wil die in Nice woont in een verpleeghuis, gaan zij daar samen heen. Ze reizen door Frankrijk, en daar gebeuren op verschillende plaatsen dingen. De belangrijkste gebeurtenis is daar in het verzorgingstehuis van Laura’s moeder.
 
TEKSTBELEVENISVERSLAG

Het onderwerp:
Het onderwerp van het boek is de liefde tussen twee vrouwen, ofwel lesbische liefde. Ook komt de gewone hetero liefde aan bod. Maar het belangrijkste in dit boek is de lesbische liefde wat dramatisch eindigt.
Ik heb eerder iets over dit onderwerp gelezen voor het vak Engels. Dat was een boek over 2 homosexuele mannen die verliefd op elkaar werden. Het boek leek veel op Twee vrouwen, omdat ook dat niet goed eindigde. Daarmee bedoel ik dat de twee mannen niet bij elkaar bleven.
Op het gebied van liefde ben ik erg aan het denken gezet door dit boek. De reden is omdat 2 geliefden bij elkaar zijn, later gaat de één weg en de ander blijft achter. Maar het opmerkelijke is dan dat zij met de ex van de ander nu gaat. Dat is wat mij aan het denken zet. Normaal gesproken zou je zoiets niet gauw doen en dus ga je nadenken waarom dit gebeurt. Ik ben door het boek niet op andere gedachten gebracht. Bijvoorbeeld dat ik eerst tegen lesbische liefde was en er nu voor. Altijd heb ik daar al een mening over gehad die hetzelfde blijft, ik maak me niet druk om hen en als zij gelukkig zijn bij elkaar dan moet dat zo blijven.

De gebeurtenissen:
In het boek Twee vrouwen gaat het vooral om de gebeurtenissen die zich afspelen in het boek. Daarbij komen natuurlijk de gevoelens van de figuren uit het boek, maar vooral de gebeurtenissen zijn belangrijk. Dat is omdat op elke plek waar de figuren zijn, wel iets bijzonders gebeurt. De ene keer ontmoeten zij iemand op een plek, maar de andere keer verliezen zij iemand. Ook zijn er gewone gebeurtenissen, wat er gebeurd is dan erg belangrijk voor het verhaal.

De gebeurtenissen zijn voor het grootste deel geloofwaardig. Enkele gebeurtenissen die ik niet geloofwaardig vond waren vooral aan het eind. Bijvoorbeeld als Sylvia wordt vermoord door Alfred, die in het hele boek heel normaal over lijkt te komen maar toch een moordenaar is.
De gebeurtenissen uit het boek kon je niet voorspellen, dat is omdat er veel plaats veranderingen zijn en omdat je geen idee hebt wat er gaat gebeuren in het verhaal. Vrijwel niets wordt van te voren aangekondigd, en dus is de rol van toeval niet erg groot. Ik vond dat er niet heel erg veel spanning zat in het boek. De hoofdpersonen bespreken alles vrij nuchter en dus komt het niet erg spannend over.

De opbouw:
Het verhaal is best ingewikkeld opgebouwd. De reden daarvoor is de niet-chronologische volgorde. Pas aan het einde van het verhaal had ik door hoe het in elkaar stak. De volgorde van vertellen was anders dan de volgorde van het gebeuren. Want in het midden van het boek werd duidelijk dat de moeder van Laura overleden was, maar later in het boek gaat zij pas naar de begrafenis. Het effect van het veranderen van de tijd wekte bij mij verwarring op. Er is dan niet duidelijk of gebeurtenissen nou wel of niet gebeurt zijn.

De personages:
Laura is het belangrijkste personage in het verhaal. Zij is de verteller van het verhaal, de ik-figuur en dus beschrijft zij ook de gebeurtenissen en gevoelens van de andere personen. Van haar gevoelens en gedachten kom je het meest te weten. Bij elk belangrijk ding wat gebeurt in het boek, zijn haar gedachten en gevoelens beschreven. Hierdoor kom je veel over haar te weten en over hoe zij in het leven staat.
Ik kan mij goed met Laura identificeren, niet omdat zij lesbisch is maar om haar gevoelens bij gebeurtenissen. Als zij alleen wordt gelaten denkt ze voortdurend aan die persoon die haar achter liet, hoe het met diegene gaat en waar die nu is. Dat kan ik mij erg goed voorstellen.
De figuren in het boek reageren soms wel voorspelbaar en soms niet. Wanneer Laura in het verhaal Sylvia ontmoet vinden zij elkaar meteen leuk en doen zij meteen dingen samen. Dit vind ik niet voorspelbaar omdat Sylvia ten eerste veel jonger is dan Laura en vervolgens is het ook nog zo dat mensen niet erg snel met een ander op pad gaan. Wat ik wel voorspelbaar vind is als Sylvia bezoek krijgt van haar moeder, zij niet wil vertellen dat zij een verhouding heeft met Laura. De eerste tijd van een relatie houden mensen het vaker voor zich dat zij een verhouding hebben. Wat ik ook voorspelbaar vind is als Laura op bezoek gaat bij haar moeder die in een verzorgingstehuis zit in Nice zij Laura er niet bij wil hebben. Later gaat Laura er toch bij staan wat voor aparte reacties zorgt. Dit vind ik erg voorspelbaar.

Conclusie:
Het boek Twee vrouwen vond ik als totaal een prima boek om te lezen, wat wel moeilijker was als eerdere boeken die ik heb gelezen. Als ik het boek Twee vrouwen ga vergelijken met het boek Want dit is mijn lichaam, gaat mijn voorkeur uit naar Twee vrouwen. Hoewel het een moeilijker boek is, vind ik het toch mooier en het heeft meer inhoud. Ik heb het boek erg snel uitgelezen omdat het een mooi boek was. Soms waren er wel moeilijke zinnen, maar door de context begreep je die zinnen dan wel. Waar ik het meeste moeite mee had was de opbouw van het verhaal. Dat had voor mij wat duidelijker gemogen. Omdat er al erg veel gebeurd in het boek, vind ik het fijn als er dan een chronologische volgorde is. Ik zou het boek aan iedereen willen aanbevelen. Allereerst omdat het je 2 punten oplevert en het een dun boekje is. Vervolgens omdat het onderwerp de meesten wel aanspreekt en omdat er ook een film over is gemaakt wat veel mensen leuk vinden.