Harry Mulisch, Twee vrouwen
Uitgegeven door Bezige Bij in 1975, 1e druk
Aantal pagina’s 156
Titel verklaring
De titel van het boek is Twee vrouwen. Het is wel duidelijk waar deze titel op slaat. Laura en Sylvia, twee vrouwen, hebben een relatie.
Motto
...weer doorsidderde mijn hart
Eros, zoals de wind op de bergen in eiken valt.
Sappho.
Dit is een citaat van de Griekse dichteres van het eiland Sappho. Eros betekent liefdesgod.
Uitleg: Opnieuw wordt mijn hart gebroken, zoals de wind steeds weer in de eiken op de bergen valt.
Samenvatting
Laura krijgt op een dag te horen dat haar moeder is gestorven in het verzorgingstehuis in Nice en vertrekt meteen om naar haar toe te gaan. Onderweg denkt ze terug aan haar liefde met Sylvia.
Op de een of andere dag ontmoet Laura op straat Sylvia die ze mee naar haar huis neemt. Laura en Sylvia lijken elkaar wel aardig te vinden en gaan ook met elkaar naar bed. Voor Laura is dit de eerste keer dat ze met een vrouw gaat en en is pas gescheiden van Alfred waarmee ze een aantal jaar getrouwd is maar geen kinderen heeft gekregen omdat ze geen kinderen kan krijgen. Laura vraagt of Sylvia bij haar wil komen wonen en dat doet ze ook. Sylvia wil niet dat haar ouders er achter komen dat ze een relatie met Laura heeft dus zegt ze tegen haar ouders dat ze is verloofd met ene Thomas en met hem samen woont. Als op een dag zomaar de moeder van Sylvia binnen komt zegt Laura dat ze de moeder van Thomas is en ze geven haar een foto die ze met een vreemde jongen in het reptielenhuis hebben gemaakt. Ook Laura wil niet dat haar moeder achter hun relatie komt en als ze haar op wil zoeken wil Sylvia met haar mee maar Laura vindt dit geen goed idee. Als ze op bezoek is bij haar moeder heeft deze meteen door dat Sylvia en Laura een relatie hebben en probeert ze te slaan met haar stok. Dat was de laatste keer dat ze haar moeder gezien had. Een tijdje daarna gaan ze naar een toneelstuk en komen daar de ex-man van Laura Alfred tegen die na Laura is hertrouwd met Karinen twee kinderen heeft. Laura ziet dat Sylvia zich laat versieren door Alfred. Als ze later thuis zijn krijgen ze ruzie en ze besluiten dat Sylvia beter een paar dagen naar haar moeder kan gaan. Maar Sylvia blijft weg en Laura wordt ongerust als ze ook niet thuis is. Na lang wachten belt de vrouw van Alfred op en zegt dat Sylvia en hij samen op een hotelkamer zitten. Laura wil Sylvia op halen maar ze wil niet mee. Laura voelt zich erg slecht totdat Sylvia op een dag weer op de stoep staat en zegt dat ze zwanger is en het allemaal voor Laura gedaan heeft. Laura is hier helemaal niet blij mee en wil dat ze het aan Alfred verteld en ze spreken met hem af en Alfred komt naar het huis van Laura toe en wil allen met Sylvia spreken en zegt dat Laura gewoon moet gaan werken. Toen Laura op haar werk een brief naar haar moeder zat te schrijven belde de politie en Laura moest naar huis komen en zag daar Sylvia dood in de bank liggen. In het echte verhaal staat ze nu op een balkon en denkt aan zelfmoord Ik kan eerder beneden zijn dan de echo van mijn schreeuw terug is van het paleis.
Thematiek & Motieven
· De brief van Laura aan haar moeder:. Door het hele boek heen wil Laura een brief aan haar moeder schrijven die ze pas aan het eind afmaakt.
· moederschap: -Laura respecteert haar moeder maar denkt dat ze noot van haar los zal komen zelfs niet als ze dood is. Ze denkt dat ze van de moederschap van haar moeder af kan komen als ze zelf kinderen heeft maar ze kan geen kinderen krijgen. Het moederschap van Sylvia verloopt een beetje vreemd want ze gaat er zomaar vandoor met Alfred en komt pas terug als ze zwanger is en zegt dat het een cadeautje is voor Laura.
· Schuld: Laura wil dat Sylvia met Alfred gaat praten gaat Sylvia dood. Deze gebeurtenis lijdt tot een problematische relatie. Laura voelt zich schuldig.
Persoonsbeschrijvingen
Laura: zij is in dit verhaal de verteller. Ze is een vrouw van middelbare leeftijd en werkt in een museum. Het is een intelligente vrouw. Ze is getrouwd geweest met Alfred, maar omdat zij onvruchtbaar is en dus geen kinderen kan krijgen, zijn ze gescheiden. Ze heeft nu een verhouding met Sylvia. Haar moeder woont in Nice, en een paar keer per jaar, bezoekt ze haar.
Sylvia: zij is een heel eigenaardig maar nuchter meisje. Ze is ongeveer 20 jaar oud, en geeft zichzelf niet snel prijs. Ze heeft een zeer complex karakter en doet altijd dingen die je absoluut niet had verwacht. Zoals een keer, dat ze zonder iets van zich te laten horen, weken wegblijft en Laura in doodsangst en verdriet achterlaat. Maar later blijkt dat ze het allemaal voor Laura deed.
De ouders van Sylvia, meneer en mevrouw Nithart: zij hebben nog redelijk ouderwetse opvattingen wat betreft lesbiennes. Daarom mogen zij van Sylvia niet vond het een heel mooi boek. Ik moest er natuurlijk wel rekening mee houden dat dit verhaal in 1975 geschreven is, want toen was homoseksualiteit iets waarover niet gesproken werd. Het einde was wel heel erg dramatisch, zoiets had ik echt niet verwacht. Dat is ook wel leuk, want als je het hele boek kunt voorspellen is er ook niet veel meer aan. weten dat ze iets met Laura heeft. Ze verzinnen een verloofde voor haar die ze Thomas dopen. Hij is de zoon van Laura. Meneer en mevrouw Nithart geloven dit alles.
De moeder van Laura: Zij zit in een verpleegtehuis in Nice. Er wordt niet veel over haar karakter verteld. Laura had niet zo’n goede band met haar en vertelde haar daarom ook niet dat ze een relatie met Sylvia heeft.
Alfred: Dit is de ex-man van Laura. Hij is een mislukt schrijver en journalist. Hij verwacht niet veel van het leven en het leven zit hem ook niet echt mee. Hij is hertrouwd met Karin en heeft 2 zoontjes.
Karin: Dit is de tweede vrouw van Alfred. Ze is een verschrikkelijke zeur en doet niets anders als klagen. Dan weer over dat ze in een te klein huis wonen of over dat de kinderen zo’n troep maken.
De schrijver
Dit boek is geschreven door Harry Mulisch, zijn volledige naam is Harry Kurt Victor Mulisch. Hij is geboren op 29 juli 1927 te Haarlem. Hij is een enigskind van zijn vader, Karl Victor Kurt Mulisch en zijn moeder Alice Schwarz. Zijn vader is geboren in 1892 te Gablonz in het toen nog bestaande Oostenrijk-Hongarije. Zijn moeder is geboren in1908 te Antwerpen.
Zijn grootouders van zijn moeders kant waren voor de oorlogsgebeurtenissen van de eerste WO naar Nederland gevlucht. Zijn grootvader werd bankdirecteur in Amsterdam. Via hem krijgt Harry’s vader een baantje. In het ouderlijke huis zorgt Frieda Falk, een Poolse, voor de huishouding. Hoewel er bij hen thuis Duits wordt gesproken, krijgt Harry een opvoeding in het Nederlands. Van 1933 tot 1939 bezoekt Harry de lagere school en van 1940 tot 1944 gaat hij naar het christelijk lyceum in Haarlem. In 1936 scheiden zijn ouders en zijn moeder gaat in Amsterdam wonen. Harry blijft bij zijn vader en Frieda in Haarlem wonen. In de oorlogsjaren is Harry’s vader directeur bij Lippmann-Rosenthal & Co, het bankiershuis dat verplicht ingeleverde joodse bezittingen beheerde. In die functie kan hij zijn joodse ex-echtgenote en zijn zoon uit Duitse handen houden. Na de oorlog wordt hij gearresteerd en verblijft hij 3 jaar in een interneringskamp. Hij overlijdt in 1957. Harry’s moeder emigreert in 1951 naar San Fransisco en krijgt de Amerikaanse nationaliteit. Harry debuteert met een kort verhaaltje in Elseviers weekblad in 1947, het verhaal de kamer. Na enkele baantjes wijdt hij zich in 1949 aan de schrijverij. Twee jaar werkt hij aan de roman Archibald Strohalm. Die wordt bekroond met de toen nog gezaghebbende Reina Prinsen Geerlingsprijs. Sinds 1958 woont Harry in Amsterdam. In 1971 trouwt hij met Sjoerdje Woudenberg, en krijgt van haar 2 dochters, Anna en Freida. In 1992 krijgt hij op 65-jarige leeftijd nog een zoon, Menzo. Van 1958 tot 1962 is Harry redacteur van Podium. Van 1961 tot 1969 ook nog redacteur van Randstad en van 1965 tot 1990 van De Gids. Sinds 1962 is hij bestuurslid van de uitgeverij De Bezige Bij. Harry Mulisch krijgt zeer veel literaire prijzen. Op zijn vijftigste verjaardag wordt hij benoemt tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Voor zijn vijfenzestigste verjaardag richt het Letterkundig Museum en Documentatiecentrum te Den Haag een tentoonstelling over zijn leven en werk in. Bij de uitreiking van het eerste exemplaar van De Ontdekking van de Hemel wordt hij bevorderd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau en hij krijgt de zilveren eremedaille van de Gemeente Amsterdam. Er zijn ook een paar van zijn boeken verfilmd. De Grens, Twee vrouwen, waar ik jullie zo wat over ga vertellen, de Aanslag, deze werd bekroont met een Golden Globe en een Oscar, en tenslotte is De Hoogste tijd ook nog verfilmd.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
M.
M.
bedankt voor je boekverslag. ik heb er veel aan gehad.
22 jaar geleden
AntwoordenH.
H.
sick uitreksel man
19 jaar geleden
Antwoorden