Titel Twee vrouwen Samenvatting Het verhaal begint als Laura Tinhuizen (een interlectueel ingestelde museumconservatrice) in haar auto opweg naar Frankrijk (Nice) is omdat haar moeder daar onlangs overleden is. Tijdens deze reis opweg naar Nice blikt ze terug op haar leven en met name op haar relatie met Sylvia Nithart. Eerst denkt Laura terug aan de dag dat ze van huis wegliep en een wortel probeerde te stelen toen ze betrapt werd en toen vervolgens de naam van een vriendje opgeeft (Henny Hoenderdos). Vervolgens denkt ze aan deze Henny die haar op de lagere school een streek geleverd had door aan de meester te vertellen wat Laura zojuist als grapje tegen Henny had verteld. Vervolgens denkt ze aan hoe ze Sylvia voor het eerst ontmoette voor de juwelierszaak. In het begin is Laura verbaasd wat haar nou aan Sylvia aantrekt maar ze spreekt haar toch aan en besluiten te gaan wandelen en vervolgens bij Laura thuis wat te gaan drinken. Eenmaal thuis na enig gestoei vraagt Sylvia of zij Laura's haar mag knippen waarop Laura vraagt of Sylvia bij haar wil komen wonen. Laura en Sylvia bedenken het verhaal dat Sylvia met Laura's zogenaamde zoon, Thomas verloofd zou zijn en dat Thomas en Sylvia bij Laura wonen omdat Sylvia bang is dat haar ouders haar desnoods met hulp van de politie bij Laura zouden laten weghalen als ze erachter zouden komen dat ze een lesbische relatie zou hebben. Na 10 dagen vertrekt Sylvia naar Putten om haar ouders het nieuws te brengen. Na enkele weken gaan Laura en Sylvia samen naar de dierentuin om foto's te maken waar Sylvia vraagt aan een jongen of hij haar en Laura even op de foto wil zetten waarna ze vervolgens met hemzelf op de foto gaat. De volgende dag als Laura weer gewoon aan het werk gaat belt haar ex-man (Alfred Boeken) op om te vragen of het waar is dat ze een lesbische relatie heeft, dit bekent ze niet maar ze ontkent het ook niet. In een exotisch winkeltje kopen Sylvia en Laura ringen voor elkaar en die middag komt geheel onverwacht Sylvia's moeder langs omdat ze Thomas nou eindelijk wel eens wil zien. Sylvia zegt dat hij er niet is maar dat ze wel even met hun hospita praten (Laura dus), als de moeder van Sylvia vlak voor haar vertrek om een foto van Thomas vraagt geeft Sylvia haar de foto van haar en die jongen in de dierentuin. In mei gaan Sylvia en Laura op vakantie naar Nice maar in het vliegtuig krijgen ze al echter ruzie omdat Laura niet wil dat Sylvia mee gaat als zij haar moeder gaat bezoeken. De ruzie is echter al weer bijgelegd als ze het vliegtuig weer uitkomen. Als ze op een avond naar een discotheek gaan uitgenodigd door twee andere Nederlandse mannen en als deze er achter komen dat ze lesbiennes zijn maken ze dat ze weg komen al kunnen Laura en Sylvia hun lol niet op. De volgende morgen bezoekt Laura haar moeder in het park en vertelt haar dat ze een vriend heeft (Thomas Nithart), op het moment dat Laura's moeder Sylvia ziet weet ze dat Laura gelogen heeft waarop haar moeder met een stok om zich heen begint te maaien en de zuster haar terug brengt naar het bejaardenhuis. Sylvia voelt zich hier heel erg schuldig over maar ze kan er niets aan doen volgens Laura. Op een morgen al weer thuis begint Sylvia over waarom Laura van Alfred is gescheiden. Laura vertelt dat ze samen geen kinderen konden krijgen en dat Alfred inmiddels al had bewezen dat dat niet aan hem lag omdat hij nu getrouwd was en twee kinderen had. Sylvia vraagt vervolgens of Laura een kind van haar zou willen hebben waarop Laura antwoordt dat ze dat graag zou willen maar dat dat helaas niet mogelijk is. Een poos later gaan Sylvia en Laura naar de première over een oud Grieks stuk over homo-seskualiteit. Na afloop bij het buffet ontmoeten ze Alfred en zijn vrouw (Karin). Na een poosje vraagt Alfred of Sylvia even mee gaat naar het balkon waar ze vervolgens een hele tijd staan te kletsen, iets wat Laura absoluut niet bevalt. Op een dag laat Laura Sylvia het museum zien waar ze werkt en waar Sylvia begint te vertellen hoeveel ze van Laura houdt en dat Laura dat vooral niet mag vergeten. Laura snapt niks van Sylvia's verhaal want natuurlijk weet ze hoeveel Sylvia van haar houdt. Vanaf die middag in het museum stopt Sylvia ook met antwoord geven en het gaat steeds slechter tussen Laura en Sylvia. Enkele dagen later besluit Sylvia voor een paar dagen teug naar ouders in Petten te gaan, waar ze uiteindelijk maar heel even is geweest blijkt als Laura haar ouders naar een aantal dagen opbelt. Ondertussen probeert Laura een brief aan haar moeder te schrijven waarin ze de situatie van afgelopen zomer in Nice probeert uitleggen dit lukt echter niet. Als ze na dagen nog niets van Sylvia heeft gehoord heeft belt Karin om te melden dat Sylvia er met Alfred vandoor is en met haar ondergedoken zit in een hotel in Amsterdam. In verwarde toestand gaat zij naar het hotel waar Sylvia en Alfred zich bevinden waar Alfred haar even heel fijntjes uitlegt hoe de zaken en voor staan. Laura is gebroken en als ze eind julie thuis komt vindt ze een briefje in de bus van Sylvia waarop staat dat ze om 8 uur even langs komt. Laura haalt zich allemaal mooie waanideeën in haar hoofd en het valt dan ook allemaal erg tegen als Sylvia alleen maar komt om haar paspoort te halen omdat ze voor enige tijd met Alfred naar Engeland vertrekt. Opnieuw probeert Laura haar moeder een brief te schrijven wat weer mislukt. Als Laura zich eindelijk weer een beetje thuis begint te voelen in haar nieuwe wereld staat Sylvia voor de deur met haar koffer met de mededeling dat ze zwanger is van Alfred maar dat ze het gedaan heeft voor hun tweeën omdat Laura graag een kind van Sylvia wilde. Laura is dolgelukkig maar Alfred minder als hij dan ook overkomt uit Engeland om met Sylvia te praten terwijl Laura op haar werk is. Als daar door de politie opgehaald wordt en naar huis gebracht wordt waar Sylvia vermoordt is door Alfred. Hier eindigt de terugblik van Laura en is ze opweg naar haar overleden moeder in Nice. Titelverklaring Twee vrouwen, gaat over de relatie van twee vrouwen
Genre Liefde, bedrog Thema en motieven Liefde tussen twee vrouwen (Thema), de dood van Laura's moeder, haar relatie met Sylvia, dat Sylvia er vandoor gaat met haar ex-man, dat Sylvia terukomt bij Laura, dat Sylvia vermoord wordt door Alfred (Laura's ex-man) Opbouw Het boek boek vergint met een gebeurtenis van dat moment en wordt vervolgens gevolgd door allerlei Flash-backs en eindigt uiteindelijk met een gebeurtenis van dat moment. Alles wordt vanuit de ik-persoon gezien. Personages Laura Tinhuizen serieus, gevoelig, emotioneel, somber, saai ze is (te) bang om Sylvia te verliezen wat haar uiteindelijk ook twee keer overkomt ze wordt van serieus mens een psychisch wrak Sylvia Nithart vrolijk, intelligent, naief, gevoelig, bot (soms), kan dom/onbeholpen overkomen Sylvia weet niet goed wat met haar houding aan te moeten ze heeft veel moeten leren ook dat je mensen niet even zomaar kunt gebruiken om een een kind van krijgen, dit heeft haar haar leven gekost Sylvia wordt langzaam volwassen in het boek Karin chagerijnig, saai, somber, egoïstisch Karin raakt haar man kwijt wat ze Laura verwijt Karin leert hoe het moet zijn als je man er met de vriendin van zijn ex-vrouw vandoor gaat Karin veranderd van chagerijnig naar nog chagerijniger persoon
Alfred Boeken loyaal, aardig, intelligent, bot, egoïstisch, verstandig Alfred wordt gebruikt door Sylvia wat hij zelf niet door heeft en wat hem uiteindelijk zelfs te veel wordt Alfred wordt van vrolijke verstandige man een moordenaar Moeder van Laura stil, somber, saai, niet-begrijpend Laura's moeder kan het niet accepteren dat haar dochter lebisch is Vanuit het boek is niet op te maken of Laura's moeder veranderd Moeder van Sylvia dom, aardig, begrijpend, bezorgd Sylvia's moeder raakt haar dochter kwijt Vanuit het boek is niet op te maken of Sylvia's moeder veranderd Tijd Het verhaal strat in de auto van Laura opweg naar Frankrijk waar haar moeder zojuist is overleden en tijdens die reis denkt ze terug over voornamelijk haar relatie met Sylvia (de gebeurtenissen waaraan Laura denkt zijn wel gewoon in de tegenwoordige tijd geschreven) die maar net een half jaar heeft mogen duren, toen werd Sylvia vermoord Perspectief De gebeurtenissen worden door de ogen van Laura bekeken met al haar gevoelens erbij Ruimte Alle gebeurtenissen spelen zich in en rond het huis af waar Laura woont terwijl zijn in haar auto daaraan terugdenkt
Leeservaring Ik ben het boek, twee vrouwen, gaan lezen omdat het één van de boeken uit de Grote Lijsters was. En omdat dit niet zo'n belachelijk dik boek was. Het onderwerp opzich is heel diepgaand behandeld maar wel (naar mijn mening) saai beschreven het is ook niet een onderwerp wat mij nou bepaald aantrekt. In het verhaal zit wel een dergelijke lijn (van het begin van de relatie tussen Laura en Sylvia en het eind van hun relatie) al wordt er wel op de relatie terug gekeken wat het lezen van het boek in het begin lastig maakt omdat je niet precies weet waar het over gaat. De gebeurtenissen opzich vind ik nou niet bepaald boeiend geschreven (eerder saai) wat de verteller (de ik-persoon) een somber ""uiterlijk" geeft. Wel vind ik de opzet van het boek origineel (dat er twee tijden door elkaar heen lopen, heden en verleden). Alleen is deze bouw wel even wenne maar in het boek kom je er geleidelijk achter hoe alles nou precies zit. Ik had nou niet echt het idee me te kunnen inleven in de hoofdpersoon (daarvoor deed ze nou net weer te gesloten). Soms was het gedrag van bepaalde personen niet echt te begrijpen (oa dat van Alfred. Waarom hij er meteen, zonder Sylvia goed te kennen, met haar vandoor gaat) al werd vanaf Sylvia's kant er wel naar toe gespeeld. Sylvia was overigens totaal niet voorspelbaar, ze deed precies waar ze op dat moment zelf zin in had, al bedoelde ze het wel altijd goed, ze deed nooit dingen waarvan ze van te voren al wist dat ze zouden mislukken of mensen expres pijn te doen. Eigenlijk mocht niet één persoon in het boek echt. De hoofdpersoon was mij te somber en Sylvia te onbeholpen. Alfred egoïtisch en Karin te chagerijnig. Het boek opzich was vreselijk somber. De taal was hier en daar wat ouderwets al was de ik-persoon ook wel van een generatie ouder. Al met al vond ik het boek erg saai en staat het meest spectaculaire van het boek op de achterkant.