Titel: Twee koffers vol
1e druk: april 1993 gebruikte druk: de 1e
1. Beschrijvingsopdracht
Samenvatting van de inhoud
De ikpersoon, Chaja, denkt in dit verhaal terug aan haar studententijd in de jaren
zestig. Ze is dan twintig en studeert in Antwerpen filosofie. Ze woont op een armelijke
etage en werkt om die te betalen ‘s ochtends bij een bloemisterij en ‘s middags
bij de familie Kalman als oppasmeisje. Ze moet dan op de vijf maanden oude tweelingzusjes
Tzivja en Esja passen en op Simcha, een vierjarig jongetje. Er zijn ook nog twee oudere broertjes, Avram en Dov. Simcha is een heel ernstig en lief jongetje dat nog niet zindelijk is. Hij wordt door zijn broertjes en vader gepest omdat hij anders is dan zij. Maar Chaja geeft juist het meeste om hem omdat hij zo anders is dan zijn broertjes, heel ernstig. Chaja gaat altijd met hem en zijn twee zusjes wandelend naar de eendenvijver waar Simcha helemaal verandert. Daar leeft hij helemaal op en vertelt dat hij later een eend wil worden.
De relatie tussen Chaja en haar ouders is heel anders dan in de meeste families. Met
haar moeder kan ze niet goed praten, omdat haar moeder de oorlogsherinneringen weg wil
stoppen. Ze praat er niet graag over, daarom richt ze zich op de oppervlakkige dingen in
het leven zoals haar eigengebakken cake en dergelijke. Haar vader is juist op zoek naar
het verleden. In de oorlog heeft hij twee koffers begraven met spullen (zoals een viool en oude foto’s). Nu is hij al een tijd op zoek naar die jeugdherinneringen. Hij zoekt de koffers overal terwijl hij ze hoogstwaarschijnlijk niet meer terug kan vinden. Chaja heeft daar veel bewondering voor en ze ziet het als een heldhaftige daad. Haar moeder denkt daar heel anders over en zij vindt het maar onzin waar haar man mee bezig is. Zij denkt dat hij gek aan het worden is.
Chaja werkt bij de familie Kalman met veel plezier, alleen kan ze hun streng orthodoxe
manier van leven niet zo goed begrijpen. Ze accepteren alles van iedereen en er is nooit
enige opstand. Mevrouw Kalman neemt alles gewoon aan en leeft met eeuwenoude tradities. Er is tussen hen geen enkel contact, mevrouw Kalman ziet haar bijna niet staan omdat voor
haar de regels nakomen belangrijker is. Meneer Kalman ziet haar al helemaal niet staan. In
zijn ogen is Chaja een ongehoorzaam wezen dat met haar onorthodoxe kleding en levenswijze
niets waard is.
de kinderen van de familie Kalman en op Chaja. Chaja accepteert dat niet en wanneer hij
haar uitscheldt gaat ze er altijd tegen in.
Ondertussen is Chaja vaak bezig met de bijbel en het proberen te begrijpen van God. Ze
leest boeken van wetenschappers en ze praat met meneer Apfelschnitt maar ze komt er niet
uit. Ze snapt steeds minder van God. Ze heeft zoveel twijfels over Zijn bestaan. Met al
die vreselijke gebeurtenissen op aarde en al die haat, hoe is het dan mogelijk dat er een
God is. Hij zou dat toch moeten voorkomen. Antwoorden op haar levensvragen vindt ze niet.
Op een middag besluit ze om naar de Schelde te gaan en daar schrijft ze een
‘brief’ aan Einstein. Daar zegt ze hem, dat ze niets van de wetenschap begrijpt en
zeker niet van het bestaan van God. Ze spreekt haar verbazing uit over alle wetenschappers die niet méér weten dan zij. Maar een antwoord vindt ze niet. Verder raakt ze ook nog met
Sophie, een medestudente, in discussie. Sophie praat over Joden alsof ze niets waard
De relatie tussen Simcha en Chaja wordt steeds beter. Evenals de verstandhouding tussen
mevrouw Kalman en Chaja. Mevrouw Kalman ziet dat het goed gaat met Simcha en dat is toch een beetje haar zorgenkind. Hier tegenover staat dat meneer Kalman het allemaal maar niets vindt.
Wanneer ze weer naar de eendenvijver zijn geweest en terugkomen, wil de conciërge in een
woede-uitbarsting het handje van Simcha tussen de liftdeur stoppen. Daar wordt Chaja zo
boos om, dat zij hem wegtrekt en daarbij zijn stofjas scheurt. Daar wordt de conciërge zo boos
om, dat hij de boel blokkeert voor haar en eist dat ze hem geld geeft voor de stofjas die zij
kapot gemaakt heeft. Dat doet Chaja niet en ze vlucht, via het appartement van de familie Kalman, door het raam. Ze mag dan van mevrouw Kalman een week niet meer komen, volgens haar kunnen ze dan allebei even afkoelen.
Chaja zit dagen thuis en verveelt zich erg, ze mist Simcha. Wanneer ze dan eindelijk weer
naar Simcha mag en zichzelf heeft opgetut, komt meneer Apfelschnitt haar vertellen dat
Simcha overleden is. Hij is verdronken in de eendenvijver. Chaja gaat naar de familie
Kalman om hen te condoleren, maar dat wordt niet zo op prijs gesteld. Meneer Kalman geeft
ze beseft dat haar enige schuld zou kunnen zijn, dat ze van hem gehouden heeft.
Chaja is maanden verdrietig en besluit te stoppen met haar studie en verder te gaan met
Natuurkunde.
Uitgewerkte persoonlijke reactie
Toen ik begon te lezen vond ik het een best saai boek. Ik snapte er niks van want er was meteen op de eerste bladzijde al een open plek. Maar gelijk de bladzijde erna vond ik het meteen al een leuk boek. Ik kon er echt om lachen. Het gaat er namelijk over dat Chaja grafkransen maakt bij een bekende bloemist en dan staat er in het boek: ‘Voltooide grafkransen voorzag ik van een lint met goudopdruk. Nabestaanden konden een keuze maken uit teksten variërend van een simpel In memoriam tot Uw leunstoel staat leeg bij de haard. Op deze wijze hielp ik dagelijks een lijk of drie aan een fatsoenlijke teraardebestelling.’
Dat vond ik een grappig stuk. De bladzijde daarna gaat het over dat Chaja in een spoelkeuken werkt en als ze de ventilator aanzet de kakkerlakken haar om de oren vliegen. Dat stukje vond ik ook heel grappig. Er staan nog meer van die leuke stukjes in.
Het is een leuk boek en er staan verder geen saaie stukken in. Wat ik minder fijn vond was dat er veel joodse woorden in staan, waar ik de betekenis niet van weet. Achterin het boek worden veel van die woorden wel vertaald, maar sommige woorden ook niet en dat kan verwarrend zijn, maar meestal kon je dan gewoon verder lezen zonder dat je dat woord nog hoefde te weten.
In ongeveer het midden van het boek kan je eigenlijk al raden dat er iets met Simcha gaat gebeuren, want dat is echt het lievelingetje van Chaja. Het gaat heel vaak over haar en Simcha en je merkt dat ze heel erg gehecht zijn aan elkaar. Sowieso kon je het al een beetje raden als je de achterkant had gelezen, want daar staat: ‘na een drastische gebeurtenis besluit Chaja van studierichting te veranderen en dan weet je al dat het over Simcha gaat.
Ik vind het raar dat je pas bijna op het einde van het boek erachter komt hoe Chaja heet.
Ik kon me heel goed inleven in dit boek doordat het in de ikvorm is geschreven. Ik vind het een mooi boek en ik heb er ook meer van geleerd over Joden en jodenhaat. De familie Kalman wordt veel beledigd en ze trekken zich er niks van aan, dat vond ik knap.
Het einde vind ik ook mooi, maar gek. Ineens is Simcha dood en dat wordt in 6 bladzijdes verteld. Eerst komt meneer Apfelschnitt aan Chaja vertellen dat Simcha Kalman dood is, dat hij is verdronken, dan is er een kort stukje over dat Chaja er veel verdriet van heeft, daarna gaat Chaja naar de familie Kalman en krijgt van meneer Kalman de schuld van het ongeluk, en dan gaat ze weer naar huis.
Ik vond het wel zielig want Chaja verheugde zich net om Simcha te zien nadat ze een week niet mocht oppassen, toen kon ze Simcha nooit meer zien.
Door dit boek heb ik een beeld gekregen van Joden na de tweede wereldoorlog, en de thuissituaties van Joden. Dat vind ik wel interessant om wat over te lezen.
In het boek is het de conciërge die tegen Joden is en ze altijd uitscheldt en zwart maakt.
Toen ik de achterkant van het boek las dacht ik dat het een saai boek was, maar het tegendeel heeft zich bewezen. Op de achterkant staat dat het boek gaat over een kind dat tevergeefs probeert door te dringen in het kampverleden van haar vader, en dat leek me heel saai.
Maar daar gaat het boek nauwelijks over, dus het viel mee.
Verder vind ik het boek goed geschreven. Het gaat niet te lang over hetzelfde, het is niet zo’n dik boek en het is niet met te moeilijke woorden geschreven. Ik ga zeker de film nog kijken.
2. Verdiepingsopdracht
Titelverklaring
De titel ‘Twee koffers vol’ is te verklaren uit het feit dat de vader van Chaja op zoek is naar twee koffers vol met herinneringen uit zijn verleden. Voor haar vader zijn de herinneringen heel belangrijk, maar haar moeder denkt en praat liever niet meer over haar verleden, vooral omdat dat over de oorlog gaat.
Open plekken
1. Op bladzijde 5 is er een open plek. Er is sprake van een open plek omdat er iets besproken wordt over iets wat niet uitgelegd wordt.
2. Je weet niet hoe de hoofdpersoon heet. Op bladzijde 112 staat pas haar naam doordat mevrouw Kalman iets aan haar vraagt.
3. De titel is een open plek. Je weet niet wat er in de koffers zit of wat er met de koffers moet gebeuren. Op bladzijde 26 wordt bekend gemaakt wat er in de koffers zit en dat de vader van Chaja er weer naar op zoek gaat.
4. De dood van Simcha op bladzijde 161 is de laatste open plek die ik kon vinden.
Je weet wel dat Simcha verdronken is, maar je komt niet te weten hoe het is gebeurd en hoe Simcha alleen buiten is gekomen en zelf naar de vijver is gelopen. De open plek wordt niet ingevuld.
Spanningsboog
De spanningsboog begint al bij de kaft, je vraagt je af wat er in de koffers zit en wat er moet gebeuren met de koffers. De spanningsboog eindigt op bladzijde 26 waar staat wat er in de koffers zit en er wordt uitgelegd waarom de vader van Chaja naar de koffers op zoek is.
Er zitten boeken, een viool, een antieke tol in de vorm van een danseresje en een album met foto’s in. En de koffers zijn begraven in de achtertuin van mensen waar de vader van Chaja in de oorlog was ondergedoken. Dit is de belangrijkste spanningsboog omdat het de meeste spanning in het boek opwekt.
Einde
Het boek heeft een open einde omdat je niet weet hoe het verder met Chaja afloopt en of haar vader de koffers nog ooit zal zoeken of vinden. Je weet alleen dat Chaja van studierichting verandert, maar je weet niet hoe het haar zal afgaan.
Je blijft dus nog met een paar vragen zitten.
Ik reken mijn boek tot non-fictie. Het zou waar gebeurd kunnen zijn, het is allemaal heel erg realistisch.
Het is proza want het is een verhaal over iets wat waar gebeurd kan zijn.
Mijn boek hoort tot de literatuur want de taal is op een mooie manier gebruikt, en het verhaal is op een mooie manier geschreven, voor volwassenen geschreven. Ik zal het boek onthouden en niet zomaar vergeten.
3. Evaluatie
Ik vond het boek erg mooi en interessant.
Ik vond de opdracht lang en moeilijk. Ik kon veel niet vinden zoals de open plekken en proza. Het is wel goed gelukt behalve de laatste open plek maar dat kwam omdat het niet zo’n dik boek is en er ook niet veel spannends gebeurt dus er zijn ook niet veel open plekken.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
E.
E.
Er wordt op bladzijde 79 al duidelijk dat de hoofdpersoon Chaja heet. "Mijn ouders zijn ... een Joodse naam?"
11 jaar geleden
Antwoorden