1. Beschrijvingsopdracht
Ik heb voor deze slotopdracht het boek “Turks Fruit” van Jan Wolkers gelezen.
Mijn motivatie voor deze boekkeuze was dat het mij wel een mooi boek leek omdat ik er al veel goeds over had gehoord en veel mensen in mijn omgeving het hadden gelezen, dus kon ik niet achter blijven. Ik ben het ook gaan lezen omdat ze bij ons bij de bibliotheek in het dorp de verfilming van dit boek hadden staan en je moest ook de film erbij bekijken.
Het eerste wat ik dacht toen ik de eerste twee bladzijden had gelezen was: wat is het toch een seksueel getint verhaal. Dit bleef eigenlijk zo de rest van het verhaal, het werd zelfs nog “erger”, maar dat was niet vervelend want het hoorde er gewoon bij.

Hiernaast was het wel een makkelijk verhaal om te lezen, want er werden geen moeilijke woorden gebruikt en je las heel snel door het verhaal heen. Het kwam allemaal heel werkelijk over en dat maakte het verhaal ook geloofwaardig, maar het was ook vreemd. Dit omdat ik nog nooit zo’n soort boek heb gelezen, de boeken die ik heb gelezen waren allemaal een stuk “braver” (met veel minder seksuele voorvallen).

Samenvatting:
Het boek gaat over de relatie tussen de ik-persoon en zijn grote liefde, Olga. De ik-persoon is een vrouwengek en seksverslaafd. Hij houdt zelfs een dagboek bij van alle vrouwen waarmee hij naar bed is geweest. Soms zelfs met plukjes schaamhaar of een haarlok erbij geplakt, als hij de vrouwen zo gek kon krijgen.

Als de ik-persoon op een dag staat te liften wordt hij opgepikt door Olga. De twee voelen zich meteen tot elkaar aangetrokken. Olga zet de auto op een parkeerplaats en daar bedrijven ze de liefde. Als ze later weer verder rijden krijgen ze een ongeluk. Na het ongeluk hebben Olga en de ik-persoon geen contact meer. De ik-persoon is nog wel een paar keer langs haar huis gegaan, maar hij heeft haar daar niet meer gezien.
Op een dag komen ze elkaar weer tegen bij de poffertjeskraam op de Nieuwmarkt in Amsterdam. Ze gaan samen naar de kermis en sindsdien zijn ze een stel. Olga en de ik-persoon gaan trouwen en Olga komt bij de ik-persoon wonen, ondanks de kritiek van Olga’s moeder. Zij vindt namelijk dat haar dochter veel beter kan krijgen dan een armoedige beeldhouwer. Omdat de ik-persoon beeldhouwer is, hebben ze het niet zo breed. Ze moeten zuinig doen met het weinige geld dat ze hebben. Ondanks dit gebrek zijn ze gelukkig samen. Seks speelt een belangrijke rol in de relatie van de ik-persoon en Olga. In het boek hebben ze meestal meerdere malen per dag seks. De ik-persoon kan het goed vinden met de vader van Olga. Hij keurt de relatie tussen Olga en de ik-persoon goed in tegenstelling tot zijn vrouw. Na de dood van Olga’s vader begint de moeder te stoken in de relatie van haar dochter. Hierdoor gaat het ook stukken minder tussen Olga en de ik-persoon. Als ze naar een zakendiner gaan zit Olga de hele tijd te flirten met een zakenrelatie. De ik-persoon weet niet wat hij moet doen; net doen of hij niets merkt en blijven zitten of weglopen. Hij blijft toch zitten en op een gegeven moment wordt hij zo misselijk van het geflirt van zijn vrouw dat hij moet overgeven. Hij braakt over de tafel. Olga vindt dat de ik-persoon zich aanstelt en ze gaat weer bij haar moeder wonen. Kort hierna tekenen ze de echtscheidingspapieren.
De ik-persoon en Olga ontmoeten elkaar wel eens, maar dan voeren ze meestal geen zinnige gesprekken. Olga hertrouwt met de zakenrelatie (dezelfde van het diner) en de ik-persoon probeert zijn verdriet kwijt te raken door ook een nieuwe vriendin te zoeken. Zo had hij eerst de Zweedse Astrid en daarna nog een paar vrouwen. Hij vergelijkt al zijn nieuwe aanwinsten met Olga maar nooit waren ze zo goed als zij.

Olga gaat met haar nieuwe man naar het buitenland. Zij vindt dit eerst heel spannend maar later begint het haar te vervelen en krijgt ze heimwee naar Nederland. De ik-persoon krijgt af en toe een brief van Olga of een kaartje.
Als de ik-persoon Olga weer tegen komt in Nederland vertelt zij dat ze weer gescheiden is.
Ze heeft veel last van hoofdpijn en duizeligheid.
Op een dag belt de moeder van Olga de ik-persoon op en vertelt hem dat Olga is opgenomen in het ziekenhuis. Ze heeft een hersentumor. Ze is al geopereerd. De tumor is verwijderd maar de wortels hebben de artsen niet weg kunnen halen, deze zaten te diep. De ik-persoon zoekt Olga elke dag op in het ziekenhuis. Door de chemokuren verliest zij haar haren. Daarom koopt de ik-persoon een pruik voor haar. Hij vindt dat het er eng uitziet, omdat het nu net lijkt of Olga helemaal niet ziek is. Olga is er zielsgelukkig mee. Hij neemt ook wel eens Turks Fruit voor haar mee omdat ze geen hard snoepjes wilde eten. Ze was is dat haar tanden er dan uit vallen. Olga’s toestand gaat snel achteruit en op een gegeven moment wordt ze blind. Toch blijft de ik-personage haar elke dag opzoeken en hij vertelt haar dan een verhaal of hij leest voor. Olga sterft op een avond in het voorjaar.

2. Leeservaring gedetailleerd beschrijven
Onderwerp:
Ik denk dat het wel duidelijk is wat het onderwerp van de tekst was. Ik denk dat het onderwerp van de tekst liefde is. Het hele verhaal in het boek gaat namelijk over het leven van de ik-persoon en Olga en de liefde die tussen hun beide bestaat.

Ik vind het onderwerp wel interessant, omdat je eigenlijk constant met liefde te maken hebt, niet alleen van je vriend(in), maar ook van je familie. Om deze reden sprak het verhaal mij ook erg aan. Ik ben het verhaal niet gaan lezen omdat ik van tevoren wist dat het over liefde zou gaan en dat het onderwerp mij aan zou spreken, maar zoals ik al eerder zei (bij de beschrijvingsopdracht) om andere redenen. Ook had ik niet zoveel verwachtingen bij dit boek, omdat ik er al veel over gehoord had en ik al grotendeels wist waar het zo’n beetje over zou gaan. Wat ik dus verwachtte komt op hetzelfde neer als wat ik over het boek gehoord had, dus in dat opzicht zijn de verwachtingen die ik had wel uitgekomen.
Over het onderwerp heb ik ook wel eens nagedacht, mede doordat je er altijd mee te maken hebt, het ligt dus niet buiten mijn belevingswereld, maar ik zit er middenin. Het boek heeft zeker wel nieuwe kanten van het onderwerp laten zien, want wat er zich afspeelt heb ik nog nooit meegemaakt en maar weinig over gehoord omdat iedereen er vaak heel geheimzinnig over doet. Ook heb ik nog nooit meegemaakt dat een liefdesrelatie op deze manier aan zijn einde kwam. Door dit verhaal te lezen krijg je toch een kijk op die wereld die je nog niet goed kent.
Ik had niet verwacht dat het onderwerp op deze manier zou worden uitgewerkt, want het is toch allemaal heel erg seksistisch en dat is een taboe dat bij de boeken die ik meestal lees nog niet doorbroken is. Het was dus heel erg verrassend omdat ik het niet had verwacht en heel bijzonder omdat je niet vaak boeken tegen zult komen die op deze manier uitgewerkt zijn.
Ik vind niet dat er kanten zijn van het onderwerp die meer aandacht hadden moeten krijgen, maar ik vind wel dat er meer aandacht besteed had moeten worden aan de ziekte van Olga en de verwerking van haar dood door de nabestaanden. Dit is allemaal erg kort en bondig verteld en dat vind ik erg jammer, want daar had ik wel meer over willen weten. Wat er wordt verteld over de dodelijke en ernstige ziekte en het lichamelijk verval is wel duidelijk, maar ik had meer verwacht.

De gebeurtenissen:
Ik denk dat een belangrijke gebeurtenis in het boek is als de ik-persoon en Olga elkaar voor de eerste keer ontmoeten. Vanaf dit moment komt het verhaal goed op gang en wordt de basis gelegd voor de relatie tussen beide personen. Als ze elkaar niet ontmoet hadden zou het verhaal heel anders zijn gelopen en zou het helemaal niet zo uitgewerkt zijn. Door deze ontmoeting zorgen ze ervoor dat de gebeurtenissen in de rest van het verhaal plaats kunnen vinden.
Een andere belangrijke gebeurtenis in het verhaal is wanneer de ik-persoon en Olga het niet meer goed met elkaar kunnen vinden en besluiten om te gaan scheiden. Vanaf dit moment slaat het verhaal om. Olga is dan wel opnieuw getrouwd met een andere man en na een scheiding weer met een andere, maar ze is er niet gelukkiger door geworden en verlangt stiekem toch wel terug naar haar oude leventje. De ik-persoon heeft na de scheiding nog wel wat vrouwen gehad, maar dit waren meer lustobjecten en one-night-stands die hij maar bleef verglijken met zijn ex-vrouw Olga en waarmee hij ook niet gelukkiger werd. Vanaf de scheiding zijn dus beide hoofdpersonen een eigen leven gaan lijden, maar ze zijn er niet beter of gelukkiger van geworden.
De laatste belangrijkste gebeurtenis in het verhaal is wanneer wordt vastgesteld dat Olga een hersentumor heeft en uiteindelijk ook dood gaat. Door de tumor en de ziekte ontmoeten Olga en de ik-persoon elkaar weer en zien ze elkaar elke dag. Op deze manier krijgen ze weer een soort relatie met elkaar, geen liefdesrelatie, maar een echte vriendschapsrelatie. Door de dood van Olga is er een hoofdstuk in het leven van de ik-persoon afgesloten die hierna alleen nog maar in zijn herinnering voorkomt. Ook begint door de dood van Olga de ik-persoon over de relatie tussen Olga en hem te vertellen, wat uiteindelijk een heel verhaal oplevert.

Ik denk dat de nadruk meer op de gevoelens van de hoofdpersonen ligt dan op de gebeurtenissen die ze meemaken. Ik vind namelijk dat het verhaal meer gaat over de gevoelens die de ik-persoon en Olga voor elkaar hebben, hier word namelijk ook veel aandacht aan besteed. De gebeurtenissen in het verhaal vloeien meestal voort uit de gevoelens die ze voor elkaar hebben, dus hier ligt dan niet echt de nadruk op.

De gebeurtenissen komen soms wel en soms niet logisch uit elkaar voort. Bij de ene gebeurtenis kun je zeggen dat die voorkomt uit een vorige, maar bij andere is dit verband moeilijk te verklaren. Een voorbeeld van een logische gebeurtenis is wanneer de ik-persoon over de tafel braakt als hij Olga ziet flirten met een andere man. De ene gebeurtenis is het flirten van Olga, de andere het braken van de ik-persoon. Dit kun je in verband brengen door te zeggen dat de ik-persoon jaloers is op de andere man en liever niet heeft dat Olga zo openlijk aan het flirten is.
De meeste gebeurtenissen maken wel indruk op je, omdat ze soms dramatisch zijn. De gebeurtenissen maakten vooral zo’n indruk op mij omdat ik ze ook helemaal voor me zag. Dit komt misschien ook wel omdat ik al stukjes van de film heb gezien en zo dus al een beetje een beeld had van de gebeurtenissen.
Er was in het verhaal eigenlijk niet veel wat ik aan of in moest vullen, want de gebeurtenissen waren allemaal wel vrij gedetailleerd beschreven. Dit was niet vervelend omdat ik zo niet diep hoefde na te denken bij wat ik aan het lezen was en dat was wel prettig.

Personages:
De personages waren zo beschreven dat ze voor me gingen leven. Vooral de ik-persoon en Olga werden goed beschreven zodat ik ze echt voor me zag, me van hun een beeld kon vormen, maar ze zijn ook niet voor niets de hoofdpersonen. Ook van de moeder van Olga kon ik wel een goed beeld vormen, ook al komt ze niet zo vaak in het verhaal voor. De vele andere personages (denk o.a. aan alle vrouwen die met de ik-persoon het bed zijn ingedoken) zijn niet voor me gaan leven omdat hier gewoon amper iets over gezegd werd.
Ik vind beide hoofdpersonen op echte mensen lijken, ze gedragen zich heel gewoon en ze hebben echte gevoelens. Ook de moeder van Olga vind ik op een echt persoon lijken, de andere personages zijn meer de typetjes en de achtergrondfiguren, die niet veel inbreng in het verhaal hebben.
De personages reageren niet voorspelbaar, op de moeder van Olga na. Haar gedrag is precies zo als je van een moeder in zo’n situatie zou verwachten. Dat zij zo voorspelbaar is vind ik niet erg, dat maakt het juist wel grappig. Dat de andere personages niet voorspelbaar zijn vind ik ook niet erg, want dan blijft er toch een beetje spanning in het verhaal zitten en is het toch elke keer weer een verrassing wat er gaat gebeuren.
Ik vind de ik-persoon absoluut niet sympathiek en ik heb er ook geen waardering voor hoe hij met de vrouwen in het verhaal omspringt. Hij is een echte rokkenjager, ziet vrouwen alleen maar als lustobject, denkt hierdoor ook alleen maar aan seks en probeert de vrouwen aan zijn wil te onderwerpen. Een goed voorbeeld van een onsympathiek persoon.
Olga daarentegen vind ik veel sympathieker. Zij denkt niet alleen maar aan seks en komt daarom veel aardiger/vriendelijker over.
Van Olga kom je het meeste te weten omdat de ik-persoon veel over haar gedrag en gevoelens verteld. Je komt voldoende te weten om het gedrag van Olga om enigszins te begrijpen waarom ze op een bepaalde manier op een situatie reageert. Van de andere hoofdpersoon kom je veel minder te weten, omdat hij niet zoveel over zichzelf verteld, maar meer over de situaties waarin hij terecht is gekomen.

Bij de ik-persoon moet je dus ook veel invullen over zijn innerlijk. Dit was niet vervelend, omdat je vaak bij hoofdpersonen veel in of aan moet vullen. Dit gaat me dus ook steeds gemakkelijker af.

Bouw:
De bouw van het verhaal vond ik niet erg ingewikkeld. Er zaten ook geen lastige stukken in, het hele verhaal is eigenlijk op 1 niveau geschreven en dat was goed te volgen.
Er zat meteen vaart in het verhaal. Meteen op de eerste bladzijde begint de ik-personage over zijn vrijpartijen en het inplakken van naaktfoto’s van vrouwen waarmee hij het gedaan heeft en waarbij hij zich aftrekt. De tekst op de eerste bladzijde is eigenlijk meteen een snelle binnenkomer waarbij je er achter komt op welke manier de rest van het verhaal geschreven is.
Ik vond het verhaal niet echt spannend, er gebeurt wel een hele boel, maar daar zat niet genoeg spanning achter. Er waren wel enkele momenten waarbij de ‘spanning’ iets opgevoerd werd, maar dat waren korte fragmenten, zodat je weer snel in het ‘eentonige’ verhaal zat.
Er was maar 1 verhaallijn door het verhaal heen, dit was wel prettig en het zorgde ervoor dat het boek makkelijk en snel te lezen was. Misschien was het wel beter geweest als er twee verhaallijnen waren, zodat er meer spanning in het verhaal zou komen en het niet zo ‘eentonig’ zou zijn geweest.
Er werd wel en niet met tijd gespeeld. Aan de ene kant wel omdat het verhaal eigenlijk één grote flashback is met af en toe fragmenten terug naar de tegenwoordige tijd, deze tijden werden dus afgewisseld. Aan de andere kant niet omdat het hele verhaal (op de enkele fragmenten in de tegenwoordige tijd na) in de verleden tijd staat en je dit dus niet echt spelen met tijd kunt noemen. Als ik dus zou zeggen dat er wel met tijd gespeeld word, vind ik dit goed, omdat het een extra tintje aan het verhaal geeft.
Het laatste stuk van het verhaal vond ik vrij abrupt aan zijn einde gekomen. Pas in de laatste zes bladzijden wordt er verteld dat Olga ziek is en heel snel daarna is ze dood. Dit vond ik wel vervelend.
Het enige positieve eraan is, is dat er niets onduidelijk is gebleven op het eind.
De gebeurtenissen zie je door de ogen van één personage. Dit past wel goed bij het verhaal, want het is tenslotte ook maar één persoon die over de gebeurtenissen in het verleden verteld en dan is het logisch dat je de gebeurtenissen ook maar door de ogen van één persoon ziet.

Taalgebruik:
De tekst was niet lastig om te lezen. Dit kwam doordat er een makkelijk en eenvoudig taalgebruik werd gebruikt, er geen lange moeilijke zinnen of moeilijke fragmenten waren en er geen sprake was van beeldspraak of andere synoniemen.

Eigenlijk was er geen goede verhouding tussen beschrijving, dialoog en weergave van gedachten en gevoelens. Er kwamen veel gevoelens in voor en het hele verhaal was eigenlijk één grote gedachte van de hoofdpersoon over het leven in het verleden. De dialoog was natuurlijk wel aanwezig, maar niet erg nadrukkelijk, de gedachten en gevoelens overheersten het hele verhaal.
Het taalgebruik paste goed bij de personen en het onderwerp. De ik-personage is een vrij stoere jongen met veel zelfvertrouwen, daarom is zijn taalgebruik ook wat grover dan dat van de andere personages. Olga is dan weer een wat lievere vrouw, met een minder grof taalgebruik. Af en toe zegt ze wel wat dingen die minder aardig zijn, maar dat komt dan door de situatie.
Volgens mij was er in de tekst geen sprake van beeldspraak of symbolische verwijzingen, misschien zal er wel wat inzitten, maar dat heb ik dan niet opgemerkt. Aangezien het er dus niet in zit (naar mijn mening dan) waren er dus geen problemen die ik op zou moeten lossen.

3. Verdiepingsopdracht:

1 Personages
A) De ik-persoon: hij is beeldend kunstenaar en leidt een redelijk onzeker bestaan. De ene keer heeft hij veel geld door een opdracht, de andere keer heeft hij geen werk en dus weinig geld. Hij is wel erg artistiek. Hij is helemaal gek op Olga en zou het, het liefst twee maal per dag met haar doen. Hij heeft dan ook een overactief seksleven met Olga. Verder heeft hij weinig contact met andere mensen, hij zondert zich als het ware af van de wereld. Hij is trouw aan Olga en blijft, ondanks zijn vele avontuurtjes, ook na hun scheiding van haar houden.
Over zijn uiterlijk wordt niets verteld in het boek
Olga: ze is in het begin een spontane en onervaren meid, met een mooi uiterlijk. Ze heeft een goed figuur, een mooi, natuurlijk gezicht, sproeten en rood haar. Ze kan liefhebben en vertrouwen hebben maar ze is eigenlijk toch nog een beetje een kind. Toch is ze onzeker, doordat ze haar hele leven al door haar moeder is kleingehouden. Ze was helemaal gek op haar vader en steunde ook erg op hem. Toen hij dood ging was dat dan ook een grote schok voor haar. Hoe ouder ze werd, hoe minder spontaan en vrolijk ze werd. Haar trauma’s van vroeger kwamen steeds meer naar boven en daar ging ze aan kapot. Toen ze bij de ik-persoon weg was ging ze helemaal naar de knoppen. Ze verborg zich achter een masker van make-up en ging haar haren blonderen. Ze ging zich gedragen naar de wil van anderen en haar eigen persoonlijkheid werd minder en minder te zien. Aan de buitenkant leek ze een en al geluk, maar van binnen ging ze langzaam kapot.
De moeder van Olga: je komt weinig te weten van haar, eigenlijk alleen maar minder goede dingen. Je komt wel wat van haar gedrag te weten, maar niet van haar karakter. Ze doet er in ieder geval van alles aan om haar dochter op haar te laten lijken. Ze probeert Olga bij de ik-persoon weg te krijgen. Over de uiterlijke kenmerken wordt ook niets verteld.

De vader van Olga: hij was een hele lieve, maar ook soms een beetje vies. Verder had de man veel humor (zijn laatste woorden waren: “Ken je die mop van die twee jongens die naar Parijs gingen? Die gingen niet”). Hij hield zielsveel van zijn dochter en had het beste met haar voor. Hij sprak altijd zijn vrouw tegen als hij het niet met haar eens was en stond helemaal achter het huwelijk van zijn dochter. Helaas ging hij dood en had de moeder van Olga de vrije hand om het huwelijk van de twee naar de knoppen te helpen.

Het uiteindelijke doel van de hoofdpersoon is (denk ik) de erkenning van de buitenwereld als groot kunstenaar en de moeder van Olga zo vaak mogelijk dwars zitten en shockeren. Dit laatste lukt hem aardig en hij weet de moeder van Olga vaak boos te maken.
De belangrijkste beslissing die de hoofdpersoon maakte was om bij Olga te blijven in de moeilijke tijd die ze doormaakte in het ziekenhuis. In het ziekenhuis ging het erg slecht met Olga en ze gedroeg zich erg raar. Juist op deze momenten had ze erg hard de steun nodig van een vriend. De hoofdpersoon besloot om haar te helpen en te steunen, ondanks dat ze hem had bedrogen en laten zitten voor een ander. Ook het kopen van een pruik, waar hij Olga heel gelukkig mee maakte, was een goede beslissing.
De personages Olga en de ik figuur zijn karakters, de andere personages zijn meer de typetjes. Ik vind Olga en de ik figuur echte karakters, dit omdat je over beide genoeg te weten komt om ze uit te laten groeien tot echte mensen. Je komt veel gedachten en gevoelens van beide tegen in het verhaal, maar ook hun ideeën en kijk op het leven, dit maakt ze naar mijn mening echte karakters.
De andere personages vind ik typetjes omdat je weinig over ze te weten komt en ze maar een paar eigenschappen hebben. Dit is goed te zien bij de moeder van Olga, zij is zeer bemoeizuchtig en heel kattig, meer kom je niet over haar te weten. Ook reageren ze vrij voorspelbaar en komen vrij vlak over, er zit geen echte diepgang in.

B) De ik-persoon: in de film heeft hij een naam, namelijk Erik. Zijn innerlijke eigenschappen uit het boek stemmen overeen met die uit de film. Hij is artistiek en heeft constant zin in seks. In de film heeft hij wel uiterlijke kenmerken, hij heeft halflang golvend haar en is vrij lang van postuur.

Olga: De uiterlijke en innerlijke eigenschappen uit het boek komen wel overeen met die uit de film. Ook in de film is ze heel erg kinderlijk, want ook hier zuigt ze op haar duim als ze aan het slapen is. In het boek heeft ze alleen sproeten en in de film niet.

De moeder van Olga: in de film is ze net zo als in het boek, misschien zelfs nog wel wat erger. Het is ook in de film duidelijk te merken dat ze de ik-persoon (Erik) weg probeert te halen van haar dochter. Verder ziet ze er in de film ook af en toe echt uit als een kattig persoon, vooral als ze haar krulspelden in heeft.

De vader van Olga: ook in de film een zeer vrolijke man en ook hier is het duidelijk dat hij veel om zijn dochter geeft en haar graag gelukkig wil zien. In de film is alleen minder duidelijk waarom hij dood gaat. In het boek wordt namelijk beschreven dat hij niet zo vet mag eten, maar dat zijn vrouw hem juist veel vet eten voorschotelt. In de film is dit niet te zien.

Alles samengevat kun je dus wel zeggen dat de personages uit de film aardig goed over een komen met de personages uit de film. Veel verschillen zijn er eigenlijk niet te vinden.


2. Thematiek
A) Ik denk dat het thema van de tekst aftakeling is. In deze liefdesroman luidt de scheiding van de liefde tussen Olga en de ik-personage de lichamelijke aftakeling van Olga in. Ze wordt magerder en krijgt een hersentumor. Ook bijna op het einde in het ziekenhuis zie je Olga helemaal aftakelen. Het Turks Fruit dat ze krijgt is verrotting veroorzakend snoepgoed, het zorgt dus voor een slechter gebit. De ik-personage takelt niet lichamelijk, maar vooral geestelijk erg af van de scheiding. De eerste paar dagen komt hij zelfs zijn bed amper uit en is hij helemaal van slag. Later komt hij er wel weer een beetje bovenop, maar hij blijft haar missen.

De belangrijkste motieven zijn denk ik de huisdieren, deze dieren zijn in de loop van het verhaal allemaal dood gegaan, eenzaamheid want de ik-personage beleeft eenzame tijden als Olga hem heeft verlaten. Dus ook verdriet, want de ik-personage is verdrietig als Olga hem heeft verlaten en Olga zit verdrietig in het buitenland met haar nieuwe man. Ontrouw is denk ik ook een motief, want de ontrouw van Olga aan de ik-personage luidt de scheiding tussen hun beide in. Ook de pruik van Olga is een motief, want de trots van Olga was haar rode haar en door de chemokuren is ze al haar haar verloren, dit zorgde voor een psychische schok, maar de pruik verzachtte de pijn een beetje.
Turks fruit is het snoepgoed dat Olga in het ziekenhuis aangeboden krijgt van de ik-personage en waar ze helemaal verzot op is. Dit fruit is zacht zodat Olga het goed kan eten, ze is namelijk bang dat haar tanden er uit zullen vallen. Dit Turks fruit is snoepgoed dat verrotting veroorzaakt, dus aftakeling van het gebit. De titel geeft ook de tegenstelling aan van de mooie gezonde Olga in het begin van het verhaal, en het lelijke zieke wrak dat ze wordt aan het einde. Fruit staat voor gezondheid en vruchtbaarheid, terwijl Turks fruit snoepgoed is en dus bederfelijk en slecht.

Het motto is:

Rastapopoulos: Ik, naar? Ik ben de grootste naarling van
de hele wereld! Het is erg, maar toch echt waar!

Carreidas: O, nee, ik ben de grootste naarling van de wereld…
En ik ben trouwens veel rijker!

Rastapopoulos: Misschien, maar ik heb mijn drie broers en
mijn twee zusters geruïneerd en mijn ouders uitgezogen… Nou,
wat zegt u daarvan?

Carreidas: Dat is nog niks! Ik ben zo slecht geweest tegen
mijn oudtante, dat ze gestorven is van verdriet!

Rastapopoulos: Nu heb ik er genoeg van! Voorruit, geef
toe, dat ik slechter ben dan u!

Carreidas: Nooit! Hoort u dat? Ik sterf nog liever!


De Avonturen van Kuifje
VLUCHT 714

Dit stukje gaat over een gesprek tussen twee heren die de grootste naarling van de hele wereld willen zijn en daar nu ruzie over aan het maken zijn.
Het thema is aftakeling, vooral het sterven past hier goed bij, maar verder kan ik het motto niet goed in verband brengen met het thema.
Wel komen stukjes uit het motto overeen met stukjes uit de tekst. De moeder van Olga heeft namelijk het leven van Olga geruïneerd en ervoor gezorgd dat haar man (de vader van Olga dus) stierf.

B) Belangrijke zaken met betrekking tot het thema werden in de film in close-up gebracht, of anders wel in close shot gebracht. Bijvoorbeeld als de hoofdpersonage Erik terug lag te denken aan de tijd die hij met Olga door had gebracht, zoomde de camera in op zijn gezicht, zodat je heel goed zijn gelaatsuitdrukkingen kon zien. Ook is dit duidelijk te zien op het einde met het stukje over de pruik die weggegooid wordt. Deze pruik is van belangrijke betekenis in het verhaal en voor Olga en daarom wordt er een close-up van gemaakt, zodat deze betekenis nog eens extra wordt benadrukt. Als Olga in het ziekenhuis ligt, heeft ze veel pijn en draait ze helemaal door. In deze scènes werd er ook extra ingezoomd op het gezicht van Olga, zodat je heel goed de frustratie en kwelling op haar gezicht af kon lezen.
Na de scènes in de film die het belangrijkste waren, kwam vaak een scène die wat rustiger was en geen betrekking tot het thema had, zodat de scène beter benadrukt werd en ook beter bleef hangen in je hoofd zodat je hem later nog kon herinneren. Neem nou bijvoorbeeld de scène in het ziekenhuis, wanneer Olga helemaal doordraait en een kalmeringsspuit krijgt. Na deze scène komt enkele seconde een in het donker zittende en nadenkende Erik in beeld. Eerst was het belangrijke stukje heel druk en daarna is het meteen absolute rust. Zo wordt de nadruk meer op de eerste scène gelegd.
Op het einde na het weggooien van de pruik, komt de pruik nog enkele seconden in close-up in beeld en daarna is de film afgelopen, zodat het beeld van de pruik nog lang blijft hangen.

3. Tijd/structuur
A ) Het verhaal is niet chronologisch verteld, want het verhaal begint in de tegenwoordige tijd (de situatie nu) en dan komt de terugblik op de hoogtepunten van de relatie. Als het chronologisch zou zijn geweest zou eerst de relatie aan bod moeten komen en dan pas de situatie zoals hij nu is. De fabel is dus eerst de relatie en dan de situatie nu, het sujet is eerst de situatie nu en dan pas de relatie.
Het verhaal bestaat uit één verhaallijn. In deze verhaallijn komen de hoogtepunten van de relatie tussen de ik-personage en Olga aan bod, deze hoogtepunten beleef je door de ogen van de ik-personage. Aangezien er dus maar één verhaallijn is, is hij niet ondergeschikt of juist gelijkwaardig aan een ander.

De relatie die beschreven wordt is eigenlijk één grote flashback, er zijn dus verder eigenlijk geen belangrijke flashbacks, terugverwijzingen of voorruitverwijzingen die ik zou kunnen noemen.
De vertelde tijd in het boek is ongeveer twee en een half à drie jaar, terwijl de verteltijd vele malen korter is, zo’n 3 uur. In een veel kortere tijd lees je dus over een langere periode. De historische tijd is begin jaren ‘70 tot ongeveer midden jaren ‘70. Het boek is geschreven in 1969, dus je kan er wel vanuit gaan dat het verhaal zich rond die tijd afspeelt.

B) De filmmakers lieten de sprong tussen de tijd na de dood van Olga en de tijd tijdens de relatie tussen Olga en Erik zien door in beeld de tekst: “Twee jaar eerder” te laten zien. Een simpele manier om duidelijk te maken dat de volgende scènes zich eerder afspeelden. Op deze manier was het ook duidelijk dat er een flashback kwam en niet zomaar één van de fantasieën van Erik of een voorruitverwijzing.
Het is ook heel duidelijk te zien dat de film zich afspeelt in begin jaren ’70, dit zie je aan de kleren die de personages dragen en de auto’s die er rondrijden.
Het sujet is in de film hetzelfde als in het boek. Eerst komt er een stuk in de tegenwoordige tijd en daarna de terugblik op de hoogtepunten van de relatie tussen Erik en Olga. Het gaat zo in het boek en ook in de film.
In de film hebben ze niet een extra verhaallijn toegevoegd aan het geheel, dus er is nog steeds sprake van één verhaallijn. De vertelde tijd is ook nog steeds twee en een half à drie jaar, dus daar is ook niets aan veranderd.
Er kan dus wel gezegd worden dat de manipulatietechnieken in de film grotendeels overeen komen met de manipulatietechnieken uit het boek.

4. Ruimte
A) De plaats in het verhaal waar de meeste gebeurtenissen zich afspelen is in Amsterdam, in het atelier (tevens woonruimte) van de ik-personage. In dit atelier bedrijft de ik-personage met veel meisjes, maar met name Olga, de liefde, ook staat Olga daar vaak model en maakt hij veel beelden en tekeningen van haar. Het atelier dient ook als plaats waar hij zijn verdriet verwerkt en waar hij zijn ideeën op de vrije loop kan laten gaan, hij beleeft er goede en slechte tijden. Ook in Alkmaar speelt het verhaal zich soms af, daar woont Olga met haar ouders en daar is de winkel van haar vader "Hermes".
De ruimtebeschrijvingen zijn er denk ik om de lezer de mogelijkheid te geven zich in te leven in het verhaal en om zich een beeld te vormen van de plaatsen waar het verhaal zich afspeelt.


B) Dezelfde ruimtes/plaatsen uit het boek (het atelier in Amsterdam en de winkel in Alkmaar) staan eigenlijk ook centraal in de film. Deze plaatsen zijn ook in de film belangrijk omdat daar de belangrijkste gebeurtenissen zich afspelen. In het boek was dat zo, dus moet dat ook zo in de film zijn. Als de belangrijkste plaats in het boek een atelier is, kan dat in de film niet een gewoon rijtjeshuis zijn, dat moet dan ook een atelier zijn, of anders klopt het verhaal niet meer. Er zijn dus ook bijna geen verschillen aan te wijzen tussen de plaatsen in het boek en de plaatsen in de film, bijna alleen maar overeenkomsten. Eén van de opvallendste verschillen tussen het atelier in het boek en in de film is, is dat het atelier in het boek een voorkamer heeft die verhuurt wordt, die voorkamer is in de film niet aanwezig. Overeenkomsten zijn onder andere dat het atelier op beide plaatsen een bed, een keukentje met een gasstel, een douche en een toilet en een spiegel heeft.

5. Personages
A) In het boek is er sprake van de ‘ik vertelsituatie’. Het boek staat helemaal in de ikvorm geschreven, zie dit citaat:
“Ik was aardig in de rotzooi terechtgekomen nadat ze bij me weggegaan was. Ik werkte niet meer, ik at niet meer.” (blz. 13, regel 1-2).
Het effect van deze ‘ik vertelsituatie’ op de lezer is, is dat je alles door de ogen van maar één personage ziet en zo een zeer subjectief beeld van de gehele situatie krijgt. Je komt zo wel de gevoelens en gedachten van de ik-personage te weten, waardoor je jezelf goed kan inleven in deze persoon. De gedachten en gevoelens van de andere personages kom je niet te weten, of alleen door de vermoedens van de ik-presonage. Het is dus een vrij onbetrouwbaar perspectief.

B) In de film is er sprake van een objectief perspectief, want de camera registreert alleen maar wat er gebeurt. Je ziet de gebeurtenissen niet door de ogen van een personage of door de ogen van meerdere personages, maar alles wordt van een afstandje bekeken.
Het perspectief in de film komt in de verste verte niet overeen met dat in het boek. In het boek is er echt duidelijk één personage door wiens ogen je de gebeurtenissen meemaakt en in de film is hiervan absoluut geen sprake van. In de film is er sprake van een soort alwetende verteller, dus een alwetende vertelsituatie en dat lijkt niet op een ik vertelsituatie. Er zijn dus geen overeenkomsten.

4. Evaluatie:
Met het lezen van het boek had ik niet veel problemen, eigenlijk was er geen één probleem. Het boek was goed te lezen en het las ook lekker vlot door. Er kwamen geen moeilijke woorden in voor of andere dingen die ik niet snapte, dus dat was wel prettig. Verder heb ik dit boek net zo gelezen als mijn andere boeken en kwam ik dus ook niet in tijdnood om het uit te lezen.
Het kijken van een verfilming van een boek als je het boek even van tevoren hebt gelezen had ik nog nooit gedaan, dit was dus nieuw voor mij. Het was wel leuk om na het boek de film te gaan bekijken omdat je dan het verhaal nog een keer meemaakt en het boek met de film kunt vergelijken, of andersom natuurlijk. Het kijken naar deze film heb ik wel anders gedaan dan wanneer ik naar een gewone/andere film zat te kijken. Deze keer moest je namelijk opdrachten bij de film maken en onder het kijken dus goed letten op de montage en de manier waarop bepaalde mensen en/of voorwerpen in beeld werden gebracht. Dit viel uiteindelijk ook wel weer mee (om zo film te kijken), maar het is toch vreemd om op deze manier een film te bekijken.
Uiteindelijk kan ik zeggen dat ik het boek mooier vind dan de film. Dit vind ik omdat ik bij het boek mijn eigen fantasie nog kan gebruiken. Het atelier kan ik naar eigen fantasie inrichten en de personages kan ikzelf een uiterlijk geven. In de film is dit allemaal al voor mij gedaan en dat vind ik dan weer jammer. Ook waren sommige dingen in de film anders dan in het boek. In het boek heeft de ik-personage een lange tijd twee Amerikaanse studentes in huis, maar in de film zie je hier niets van terug. Een heel mooi stukje in het boek was een stukje op het eind, ik zal het even citeren: “Ik zei dat ze hem op moest houden. Dat ze het zelf zo gewild had.” (blz. 158, regel 2-3) In de film wordt de pruik door Erik gewoon weggegooid en is dus heel het effect van deze twee regels weg. Dit vond ik ook erg jammer.


Het uitvoeren van de verdiepingsopdracht was kort gezegd geen pretje. Dit was vooral bij de B vragen, over de film dus, bij de onderdelen ‘thematiek’ en ‘tijd/structuur’ het geval. Bij deze vragen moest je vooral letten op de manier van montage en de manier waarop bepaalde mensen en/of voorwerpen in beeld waren gebracht. Dit was erg lastig. Ik kon me de scènes van de film nog wel goed herinneren, maar ik wist niet goed hoe ik dit onder woorden moest brengen en dan kan het erg lastig worden om zo’n opdracht te maken.
De andere opdrachten van de verdiepingsopdracht waren wel weer goed en sneller te maken.