4. Korte samenvatting van de inhoud
Het verhaal Tupelo is een opeenstapeling van gedachten, dialogen en scènes. Je leert de personen in het verhaal kennen door de dingen die ze doen. Er zitten twee verhalen in Tupelo. Het verhaal van Victor, de hoofdpersoon, en het verhaal van de verhalen van de personages uit de talkshows. Victors verhaal begint in Italië, waar hij een tijd in het appartement van Claire doorbrengt. Claire is zijn vriendin, al is Victor niet al te enthousiast over haar. Victor gaat in de vakantie terug naar zijn ouderlijk huis in een Nederlands dorp, waar hij is opgegroeid. Hier past hij samen met zijn zus Nina op Malfi, de hond van zijn moeder en haar nieuwe vriend John. In de tijd dat hij weer terug is zoekt hij zijn oude vrienden weer op. Samen hangen ze of rijden ze wat rond, en ze drinken en blowen zich suf. Door het verhaal van Victor lopen nog vele andere verhalen, namelijk de verhalen uit de fragmenten van de talkshows, waarin extreme kinderen voor de massamedia op hun gedrag worden aangesproken. Omdat Victor zo terugvalt in zijn doelloze leventje, beland hij uiteindelijk bij zijn vader. Hij gaat alleen maar naar zijn vader om het geld. Als hij terugkomt met kleren die hij heeft gekregen hebben zijn vrienden hier veel commentaar op. Zijn zus Nina spendeert de vakantie dagen in dezelfde stijl als Victor. Binnen een paar weken ziet Victor haar een junk worden. Pillen, die oraal moeten worden ingenomen, spuit zij ’s ochtends in een 3 keer zo grote dosis rechtstreeks haar aderen in. Op een dag is Nina helemaal doorgedraaid en begint ze met haar kop tegen de verwarming aan te slaan. Victor zegt tegen haar: ‘Als jij nu doodgaat, stomme junk, sla ik je in elkaar.’ Later in het ziekenhuis verklaart Nina dat ze het geluid van de speed wilde horen. Omdat Victor het allemaal niet meer ziet zitten loopt hij naar de Texaco, een plaats waar hij in het verhaal vaak komt. Hij gaat er naar binnen en koopt een blikje drinken. Ondertussen komt er een gezin met twee kinderen binnen. Victor gaat naar buiten en wurmt zichzelf tussen de koffers in de achterbak, de auto was namelijk niet vergrendeld. Hij hoort de stemmen van het gezin dat terug is gekomen. Ze maken ruzie om welk liedje er op de radio moet. De moeder zegt dat ze moeten ophouden want anders komen ze nooit in Center Parks. Victor doet zijn ogen dicht en blijft liggen. Het verhaal eindigt open.
5. De relatie tussen tekst en auteur
Thomas van Aalten was toen hij het boek schreef 1 jaar ouder dan Victor de hoofdpersoon. Ook de plaats waar het verhaal zich afspeelt lijkt op de plaats waar Thomas van Aalten vandaan komt. Van Aalten komt namelijk uit Huissen en omdat ik er zelf woon, zie ik de overeenkomsten. Zo is er in het boek ook een café dat ‘De Toelast’ heet, er is ook een Shell bij de dijk en nog een Texaco. Ook gaan ze bij het uitgaan in de stad naar Plaza, wat in het echt ook in Arnhem is. Ook de stijl van het boek hoort bij de schrijver. Thomas van Aalten is naast schrijver ook muzikant en filmmaker en houdt van de Rock&Roll periode. Het boek speelt zich af in 2000, maar de Rock&Roll wordt er nog steeds geleefd.
6. De analyse
Genre:
6.1. Het gelezen werk is een roman, omdat de schrijver de gebeurtenissen gebruikt om personages te beschrijven. Het is een ontwikkelingsroman omdat je tijdens het verhaal kunt zien wat er met de hoofdpersoon gebeurt.
Titel en ondertitel:
6.2. Tupelo, roman. Het boek heet Tupelo, omdat dit de geboorteplaats van Elvis is. Tupelo verwijst naar één van de talkshowpersonages, namelijk Jeffrey. Jeffrey heeft toen hij 11 was zijn vader vermoord, omdat hij beweert dat zijn vader hem vanaf zijn 4e heeft doodgegooid met Elvis. De talkshowpersonages verwijzen weer naar de hoofdgedachte. De ondertitel geeft aan dat het om een roman gaat voor de mensen die het misschien willen gaan lezen.
Motto en opdracht:
6.3. Het boek heeft twee motto’s en geen opdracht.
Het eerste motto is:
‘You’re an unchanneled frequency.
Nobody’s listening.’
Dit slaat denk ik op de personages uit het boek, omdat ze vaak niet begrepen worden door anderen.
Het tweede motto is:
‘Now that roads have crossed
no-one likes it here anymore’ Dit slaat denk ik op het feit dat Victor samen met zijn vrienden zijn leven vergooid. Zonder zijn vrienden studeert hij en heeft hij nog een doel. Met zijn vrienden erbij gaat het alleen bergafwaarts. 6.4. Motieven, onderwerp en hoofdgedachte
6.4.1. Het motief in dit verhaal zijn de steeds terugkerende talkshowfragmenten. In de talkshowfragmenten worden jongeren geconfronteerd met hun gedrag dat niet volgens de normen is. Deze aanvullingen op het verhaal van Victor leiden tot de hoofdgedachte. 6.4.2. Het onderwerp van het boek is neerwaartse spiralen. Bijna alle in het boek voorkomende personen zitten in een neerwaartse spiraal. 6.4.3. Wat de schrijver wil zeggen met zijn boek is dat het voor velen moeilijk is om te leven volgens de normen. De personages in het boek verliezen hun doel en komen terecht in een neerwaartse spiraal. 6.5. Personages
Victor, 21 jaar. De hoofdpersoon uit het boek. Volgens zijn moeder ziet hij er slecht uit. Hij heeft een havo-opleiding gedaan en studeert nu. Hij is verslaafd aan roken. Victor weet voor zichzelf geen doel en vervalt in oude patronen. Hij loopt zo via tuinen een huis binnen, hij steelt zonder blikken of blozen, en hij blowt ook veel. Victor is afstandelijk ten opzichte van mensen, ook ten opzichte van zijn ouders. Victor kan niet echt goed voor zichzelf zorgen en leeft op pizza, vette hap en bier. Victor is een rond karakter. Nina, 15 jaar. Nina is voor de hoofdpersoon een heel belangrijk iemand. Nina is Victors zus en samen met haar blijft hij in de vakantie op het huis en Malfi passen. Nina rookt al sinds ze twaalf is. Nina lijkt in haar gedrag op Victor. Ze doet niks nuttigs en spuit zichzelf ’s ochtends een 3 keer te hoge dosis drugs in. Nina is een vlak karakter, omdat je niet alle kanten van haar ziet, maar alleen wat Victor ziet. Als voorbeeld één van de talkshowpersonages. Jonas, 16 jaar. Maakt neurotische mondbewegingen. Jonas is satanist want hij zegt dat hij Jezus niet begrijpt. En de duivel vond hij wel cool, een soort zakenman. Jonas loopt bij het Riagg, maar dat kan hem niks schelen. Als hem gevraagd wordt wat hem wel kan schelen zegt hij: ‘Dat Slayer een nummer van Gary Numan heeft gecovered.’ De talkshowpersonages zijn allemaal types, omdat je alleen iets over hun gedrag te weten komt. 6.6. Tijd en ruimte
6.6.1. De historische tijd van het verhaal is het jaar 2000. Het boek is geschreven in moderne taal en er komen moderne dingen in voor. De vertelde tijd is ongeveer 13 jaar, omdat er een flashback inzit waarin Victor een jaar of 8 is. In de tegenwoordige tijd van het boek is Victor 21. De verteltijd is ongeveer 4 uur, omdat het boek snel leest en ook niet zo dik is. 6.6.2. Het verhaal is niet chronologisch verteld, omdat er flashbacks in voorkomen. 6.6.3. Het verhaal speelt zich grotendeels af in de woonomgeving van de hoofdpersoon. De talkshowfragmenten spelen zich af in een opnamestudio. De woonomgeving van de hoofdpersoon wordt als volgt beschreven: Een gemiddeld dorp, waar ze vaak enquêtes afnemen omdat het als gemiddeld geldt. In het dorp zelf is er een dijk, een Texaco, een Shell en een zwemplas. Deze plaatsen zijn belangrijk omdat hier de meeste handelingen plaatsvinden. De opnamestudio is belangrijk omdat hier alle scènes zich afspelen die samen het motief zijn. Vertelperspectief: 6.7. De scènes waarin Victor aanwezig is, zijn geschreven vanuit ik-perspectief. Je beleeft het verhaal door Victors ogen. ‘Ik haal het vuil onder mijn nagels vandaan met de scherpe punt van de kurkentrekker.’ (blz. 79) In de scènes waar Victor niet bij is, is Victor de alwetende verteller. ‘Een pistool. Dus toch. Hij schepte al een paar weken op over het dienstwapen dat hij gejat zou hebben van hun studiecoördinator.’ (blz. 73) In de talkshowscènes is Victor niet aanwezig en je weet ook niet of Victor de uitzendingen ziet. In deze scènes is wederom de alwetende verteller gebruikt, maar dat is niet Victor. ‘Er wordt een clipje in de zaal vertoond van Cradle of Filth. De zaal joelt van afkeer.’ (blz. 58) Spanning: 6.8. De schrijver bouwt de spanning niet echt op. Hij vertelt iets, sluit de scène af en in de volgende scène moet je alert zijn om er achter te komen of er iets gebeurd is. Als je snel over een hint doorleest weet je niet dat er iets gebeurt is. Een voorbeeld is het woord ‘bezoekuur’. Als je dat niet nauwkeurig genoeg leest, weet je niet dat zijn zusje in het ziekenhuis is beland na haar overdosis. Er worden dus eigenlijk gebeurtenissen achtergehouden. Stijl: 6.9. ‘Nu regent het. Het is benauwd. De druppels vallen op haar zuurstokroze hemd.’ (blz.27) Dit is kenmerkend voor de stijl omdat de schrijver veel korte zinnen gebruikt om snel een indruk van de sfeer en ruimte te geven. ‘Sam, dreigend: ‘Rij die klootzak klem!’’ (blz. 57) Het taalgebruik is ook kenmerkend, het is vaak nog veel grover dan dit. Dit komt omdat de personages zo zijn, omdat ze niet echt beschaafd zijn.
no-one likes it here anymore’ Dit slaat denk ik op het feit dat Victor samen met zijn vrienden zijn leven vergooid. Zonder zijn vrienden studeert hij en heeft hij nog een doel. Met zijn vrienden erbij gaat het alleen bergafwaarts. 6.4. Motieven, onderwerp en hoofdgedachte
6.4.1. Het motief in dit verhaal zijn de steeds terugkerende talkshowfragmenten. In de talkshowfragmenten worden jongeren geconfronteerd met hun gedrag dat niet volgens de normen is. Deze aanvullingen op het verhaal van Victor leiden tot de hoofdgedachte. 6.4.2. Het onderwerp van het boek is neerwaartse spiralen. Bijna alle in het boek voorkomende personen zitten in een neerwaartse spiraal. 6.4.3. Wat de schrijver wil zeggen met zijn boek is dat het voor velen moeilijk is om te leven volgens de normen. De personages in het boek verliezen hun doel en komen terecht in een neerwaartse spiraal. 6.5. Personages
Victor, 21 jaar. De hoofdpersoon uit het boek. Volgens zijn moeder ziet hij er slecht uit. Hij heeft een havo-opleiding gedaan en studeert nu. Hij is verslaafd aan roken. Victor weet voor zichzelf geen doel en vervalt in oude patronen. Hij loopt zo via tuinen een huis binnen, hij steelt zonder blikken of blozen, en hij blowt ook veel. Victor is afstandelijk ten opzichte van mensen, ook ten opzichte van zijn ouders. Victor kan niet echt goed voor zichzelf zorgen en leeft op pizza, vette hap en bier. Victor is een rond karakter. Nina, 15 jaar. Nina is voor de hoofdpersoon een heel belangrijk iemand. Nina is Victors zus en samen met haar blijft hij in de vakantie op het huis en Malfi passen. Nina rookt al sinds ze twaalf is. Nina lijkt in haar gedrag op Victor. Ze doet niks nuttigs en spuit zichzelf ’s ochtends een 3 keer te hoge dosis drugs in. Nina is een vlak karakter, omdat je niet alle kanten van haar ziet, maar alleen wat Victor ziet. Als voorbeeld één van de talkshowpersonages. Jonas, 16 jaar. Maakt neurotische mondbewegingen. Jonas is satanist want hij zegt dat hij Jezus niet begrijpt. En de duivel vond hij wel cool, een soort zakenman. Jonas loopt bij het Riagg, maar dat kan hem niks schelen. Als hem gevraagd wordt wat hem wel kan schelen zegt hij: ‘Dat Slayer een nummer van Gary Numan heeft gecovered.’ De talkshowpersonages zijn allemaal types, omdat je alleen iets over hun gedrag te weten komt. 6.6. Tijd en ruimte
6.6.1. De historische tijd van het verhaal is het jaar 2000. Het boek is geschreven in moderne taal en er komen moderne dingen in voor. De vertelde tijd is ongeveer 13 jaar, omdat er een flashback inzit waarin Victor een jaar of 8 is. In de tegenwoordige tijd van het boek is Victor 21. De verteltijd is ongeveer 4 uur, omdat het boek snel leest en ook niet zo dik is. 6.6.2. Het verhaal is niet chronologisch verteld, omdat er flashbacks in voorkomen. 6.6.3. Het verhaal speelt zich grotendeels af in de woonomgeving van de hoofdpersoon. De talkshowfragmenten spelen zich af in een opnamestudio. De woonomgeving van de hoofdpersoon wordt als volgt beschreven: Een gemiddeld dorp, waar ze vaak enquêtes afnemen omdat het als gemiddeld geldt. In het dorp zelf is er een dijk, een Texaco, een Shell en een zwemplas. Deze plaatsen zijn belangrijk omdat hier de meeste handelingen plaatsvinden. De opnamestudio is belangrijk omdat hier alle scènes zich afspelen die samen het motief zijn. Vertelperspectief: 6.7. De scènes waarin Victor aanwezig is, zijn geschreven vanuit ik-perspectief. Je beleeft het verhaal door Victors ogen. ‘Ik haal het vuil onder mijn nagels vandaan met de scherpe punt van de kurkentrekker.’ (blz. 79) In de scènes waar Victor niet bij is, is Victor de alwetende verteller. ‘Een pistool. Dus toch. Hij schepte al een paar weken op over het dienstwapen dat hij gejat zou hebben van hun studiecoördinator.’ (blz. 73) In de talkshowscènes is Victor niet aanwezig en je weet ook niet of Victor de uitzendingen ziet. In deze scènes is wederom de alwetende verteller gebruikt, maar dat is niet Victor. ‘Er wordt een clipje in de zaal vertoond van Cradle of Filth. De zaal joelt van afkeer.’ (blz. 58) Spanning: 6.8. De schrijver bouwt de spanning niet echt op. Hij vertelt iets, sluit de scène af en in de volgende scène moet je alert zijn om er achter te komen of er iets gebeurd is. Als je snel over een hint doorleest weet je niet dat er iets gebeurt is. Een voorbeeld is het woord ‘bezoekuur’. Als je dat niet nauwkeurig genoeg leest, weet je niet dat zijn zusje in het ziekenhuis is beland na haar overdosis. Er worden dus eigenlijk gebeurtenissen achtergehouden. Stijl: 6.9. ‘Nu regent het. Het is benauwd. De druppels vallen op haar zuurstokroze hemd.’ (blz.27) Dit is kenmerkend voor de stijl omdat de schrijver veel korte zinnen gebruikt om snel een indruk van de sfeer en ruimte te geven. ‘Sam, dreigend: ‘Rij die klootzak klem!’’ (blz. 57) Het taalgebruik is ook kenmerkend, het is vaak nog veel grover dan dit. Dit komt omdat de personages zo zijn, omdat ze niet echt beschaafd zijn.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden