Troost 1 Analyse A Over de titel. De naam van de auteur: Ronald Giphart
De titel: Troost
De ondertitel: Geen
De uitgeverij: Uitgeverij Podium Amsterdam
Het jaar van eerste uitgave: 2005
De gelezen druk: Tweede druk
Het aantal pagina’s: 222 pagina’s B Over de inhoud van het boek. Samenvatting van de inhoud in 117 woorden: De wilde kookstijl van de 37-jarige topkok Art Troost wordt alom bejubeld en met Michelin-sterren geprezen. Troost beschouwt de wereld als een groothandel in ingrediënten: lopen er op straat drie vrouwen, dan ziet hij prompt een frêle wildschotel voor zich, gecombineerd met een gemarineerde spiering en een geraffineerde soep van raapjes, thee en zwemkrab. Door een eigen tv-kookshow, genaamd Sterallure, stijgt zijn roem naar ongekende hoogte. Tijdens de opnames van de zomereditie in een Frans château, met als gasten een marathonlopende filosoof en een wulpse schrijfster, begint Troosts succes echter onverwacht te kantelen. Troost is een bijtende, hoogst onderhoudende roman over gastronomie, liefde, roem & ondergang, door een der meest gelezen schrijvers van de moderne Nederlandse letteren. C Over de achtergronden van het boek. Thematiek: Een bijtende hoogst onderhoudende roman over gastronomie, liefde, roem en ondergang. Motto: Geen.
D Over de auteur. Biografie/bibliografie: Ronald Giphart werd geboren op 17 december 1965 in Dordrecht. Giphart studeerde Nederlands en was jarenlang nachtportier in een Utrechts ziekenhuis. Tijdens dit werk schreef hij zijn debuutroman Ik ook van jou (1992), bekroond met het Gouden Ezelsoor voor het best verkochte debuut en in 2001 verfilmd. In zijn tweede roman Giph (1993) vervolgt hij zijn 'grote queeste naar literatuur en seks'. In met vaart en bijtende humor geschreven brieven vertelt hij hierin een verhaal dat zich afspeelt in het studentenmilieu en waarin met een literaire vaderfiguur wordt afgerekend. Giphart noemde dit boek laatst ergens zijn 'Avonden'. Behalve de verhalenbundel Het feest der liefde (1995), waarvan net zo veel exemplaren verkocht werden als zijn romans (gem. 150.000 exemplaren), publiceerde Giphart het literaire 'winterboek' Planeet literatuur, het even vrolijke als leerzame non-fictieboek Ten liefde! en de romans Phileine zegt sorry (1996), De Voorzitter (1999) en Ik omhels je met duizend armen (2000). Zijn fictie-werken verschijnen t.g.v. de Boekenweek 2003 in nieuwe edities, vormgegeven door Ron van Roon, die ook de Boekenweeknovelle Gala verzorgde. De film naar Phileine zegt sorry door Robert Jan Westdijk, met Kim van Kooten in de hoofdrol, beleefde in oktober 2003 zijn première en werd beloond met vier Gouden Kalveren. Rond die tijd verscheen ook het literaire fotoboek Heldinnen van Ronald Giphart i.s.m. de fotograaf Eric van den Elsen. Voor zijn oeuvre ontving Giphart op 19 november 2004 de C.C.S. Croneprijs, de tweejaarlijkse literatuurprijs van de stad Utrecht. In april 2005 verscheen Gipharts nieuwe roman Troost, een roman over gastronomie, liefde, roem & ondergang. Verder werden in voorjaar 2005 de voorbereidingen voor de verfilming van Ik omhels je met duizend armen in gang gezet. De regie van deze film is in handen van Willem van de Sande Bakhuyzen. De hoofdrollen zullen gespeeld worden door Tijn Docter en Carice van Houten. Naar verwachting zal de film in het voorjaar van 2006 in de bioscopen draaien. Vijf belangrijkste boeken: Ik ook van jou. Phileine zegt sorry. Ik omhels je met duizend armen. De voorzitter. Troost. 2 Persoonlijke tekstbeleving Mijn verwachtingen over het boek zijn in ieder geval uitgekomen: een saai, langdradig en een typisch Nederlands boek. Dan zult u zelf wel afvragen waarom heb je dan dat boek gelezen? Daar is maar één reden voor: omdat ik van dit boek wist dat ik hem mocht lezen. De reden waarom ik dit boek saai en langdradig vond is omdat het boek eigenlijk alleen maar over koken ging. En omdat ik daar niet zo veel interesse voor heb vond ik het niet zo leuk. Het typisch Nederlandse vond ik dat het boek al meteen begon met kotsen, diarree en later nog seks (dit herken je al gauw ook in een Nederlandse film. )Er zaten we af en toe wel interessante stukken in over de geschiedenis van het koken maar die waren niet zo groot, wat ik best jammer vond. Het boek heeft me niet echt aan het denken gezet, dus daar valt niet zo veel over te vertellen. Eigenlijk kwam meer op het Internet op een vraag. Namelijk: ‘waarom maken ze in hemelsnaam nog een film van zo’n afschuwelijk boek’? Omdat het boek over deze tijd ging, actuele onderwerpen erbij haalde en de personages echt kunnen hebben bestaan (of bestaan echt, weet ik niet) kwam het boek wel erg realistisch over. De opbouw van het verhaal vind ik echter wel heel erg lekker lezen, omdat het in chronologische volgorde is geschreven en je dus niet telkens de punten van het boek op een rijtje hoeft te zetten. Het taalgebruik vond ik eigenlijk ook gewoon goed en duidelijk (dus geen Oudnederlands of zoiets) alleen jammer dat ik niet van alles weet over kooktermen want dan begreep ik er nog iets meer van. Verder was wel een boek dat heel apart was voor mij omdat ik nog nooit zo’n boek had gelezen.