Trager dan de snelheid door Herman Brusselmans

1. Bibliografische gegevens
Herman Brusselmans
Trager dan de snelheid
Eerste druk augustus 2010
Gelezen druk september 2010
Uitgegeven door Prometheus Amsterdam
Blz. 236


2. Titelverklaring
1.
Het boek heet ‘Trager dan de snelheid’, omdat Louis Tinner (de hoofdpersoon in dit verhaal) een gedicht heeft geschreven met dezelfde titel. Dit is het derde gedicht dat hij in dit boek schrijft en hij draagt deze in het einde van het verhaal ook voor aan een publiek. De reden van deze titel kiezen kan zijn dat er wordt bedoeld dat Louis zich niet zo goed in de maatschappij kan vestigen. Bij wijze van niet goed mee kunnen gaan in de dagelijkse sleur. Louis vindt het ook niet erg, want hij zet zichzelf er ook flink tegen af. Hij heeft een duidelijke mening over anderen, en hij heeft een krankzinnige gedachtestroom. Hij zit vaak te filosoferen over het leven en over andere mensen, maar daar komt dan ook niets aardigs uit. Het enige wat deze man kan waarderen is een pilsje, zijn pijp en zijn alpinopet. Lady Gaga kan hij dan nog wel uitstaan, maar zelfs walgt deze man soms van zijn eigen zoon, zijn eigen vrouw en de schoonouders.

2.

Ik vind dat deze titel je niet per direct laat zien waar het verhaal over gaat. Het zegt maar een klein stukje over het verhaal, als je het objectief bekijkt. Als je verder gaat redeneren kun je op een filosofische wijze wel begrijpen waarom dat Herman Brusselmans toch voor deze titel heeft gekozen. Het is ook een raadsel als je de titel ziet, dus het kan ook de nieuwsgierigheid wekken bij de lezer.


3. Inhoud
De hoofdpersoon Louis Tinner is net een vijftiger geworden. Hij heeft zijn boekenwinkel verkocht en is getrouwd met Zoë. Zij is een personal shopper, en verdient erg veel geld. Ze hebben samen een twaalf jarige zoon David. Ze wonen in het voormalige huis van Hugo Claus, een beroemde Vlaamse dichter, in Gent. Ze vormen een rijk en modern 21e eeuws gezin.
Louis heeft besloten om zelf ook te gaan dichten en hij is de meeste tijd bezig met het schrijven van verzen. In zijn vrije tijd zoekt hij de plaatselijke cafés op om een biertje te drinken en is hij op zoektocht naar een gepaste alpinopet en pijp. Hierdoor krijgt hij in ieder geval al het uiterlijk van een dichter. Ook wil hij seks hebben met vijf andere vrouwen. Hij doet het uiteindelijk met de verkoopster van de alpinopet, een donkere vrouw die een klant is van zijn vrouw Zoë, zijn schoonmoeder die net weduwe is geworden en een café bazin.
Later wordt Louis gevraagd om op een boekenavond in Waarsloo met andere prutsdichters zijn werk voor te lezen. Hij wordt helemaal uitgejoeld en helemaal verbaasd loopt hij naar het bos achter de tent. De vriendin van David komt kijken of alles goed is, en uiteindelijk heeft hij ook seks met haar en heeft hij zijn doel bereikt.


4. Thema
Het thema van dit boek is verveling. Doordat Louis niet meer hoeft te werken zoekt hij een manier om zijn dag door te komen. Omdat hij niets te doen heeft mengt hij zich vaak onder de mensen en zo komen zijn racistische, vrouw- en homo-onvriendelijke opmerkingen vaak naar voren. Dit hele boek zit vol met zijn bezighoudtherapie.


5. Motieven
Het cijfer ‘5’.
Louis heeft overal een top 5 voor. Hij wijzigt ze door de dag heen, en hij vertelt ze ook tegen iedereen. Hij heeft een top 5 voor voornamen, dichters, knappe vrouwen, automerken, bezigheden, woorden enzovoorts. Ook heeft Louis de drang om met vijf vrouwen buiten Zoë om, de ‘liefde’ te bedrijven. Dit wordt in de praktijk uiteindelijk alles behalve liefde. De eerste vier vrouwen waar hij seks mee heeft zijn uitermate lelijk, zoals Brusselmans ze omschrijft. Hij heeft moeite met opgewonden te raken, maar de vrouwen zijn na de daad hem altijd heel erg dankbaar. Vaak sluit hij het wel af met een grove manier met dreigementen, zodat de vrouwen hun mond houden.

De kameel van Auschwitz.

Dit is de titel die Louis voor zijn toekomstige dichtbundel zou geven. Daar heeft hij het vaak over in de kroeg en op straat. De meeste mensen weten niet hoe hij bij dat idee komt maar hij zegt dat daar een verhaal over is. Dat er een hele verknipte Duitse vrouw in Auschwitz was die een kick kreeg als ze met haar schoen in de stront van een kameel ging staan en deze liet oplikken door een Joods kind. Of dit verhaal waar is weet ik niet, het zou goed kunnen dat dit weer een wreed sprookje van Louis Tinner is.

De alpinopet en de pijp.
De Alpinopet heeft Louis in natura betaald. De vrouw van de winkel heeft hem de pet gratis gegeven in ruil voor een ‘rollebol partij’. Louis vindt de pet hem goed staan en kijkt vaak in de spiegel of de ramen. Hij is heel erg trots op zichzelf dat hij op deze manier zo’n dure pet op de kop heeft kunnen tikken. Verder is hij naar een tabakwinkel gegaan en heeft daar de meest chique pijp gehaald die erg leek op die van een beroemd dichter. Hierdoor werd in ieder geval Louis’ imago als dichter gevormd, maar nu moest hij nog schrijven. Vele mensen zien ook aan hem dat hij een dichter is, omdat zijn voorkomen daar heel erg aan doet denken. Als hij zichzelf in de spiegel bekijkt is hij trots op zichzelf, maar hij beheerst echter het dichterschap nog niet

Het Café.
Louis gaat bijna iedere dag naar het café toe om bier te drinken. Vaak heeft hij al zin om ’s morgens een biertje te pakken, maar deze verleiding weerstaat hij meestal wel. Hij weerstaat niet de verleiding om iedere dag in het café een pilsje te pakken. Dit zijn een van de vaste dingen die hij graag op een dag doet, hij spreekt dan op een grove manier de mensen toe en heeft gesprekken met andere bezoekers of de eigenaar.

Vreemdgaan.
Louis is bezig om buiten zijn huwelijk met Zoë om, seks te hebben met vrouwen. Hij vraagt zich af bij iedere vrouw of dat wel de geschikte volgende vrouw is. Vaak heeft dit een grote wending, want dan heeft hij uiteindelijk toch seks met iemand waarvan je het niet verwacht. Hij zag bijvoorbeeld bij zijn voordracht in Waarsloo een andere vrouw die ook haar verzen zou gaan voordragen. Louis vindt haar zeer aantrekkelijk en vangt signalen van haar op. Hij zit te azen op haar na het optreden zodat ze een geschikte nummer vijf zal zijn. Louis’ optreden mislukt en hij rent naar het bos. Vervolgens heeft hij seks met het veertienjarig vriendinnetje van zijn zoon David.

De boekenwinkel.
Nadat Louis zijn winkel heeft verkocht loopt hij vaak langs het pand om te kijken wat er aan de gang is. Eerst komt er een opticien, en een aantal jaren later een elektronica zaak. Ook denkt hij vaak terug aan de tijd toen hij nog zijn boekenhandel had. Hij zag Zoë veel minder, en hij had contact met vaste klanten. Iedere dag had hij een vast patroon met een doel voor ogen, terwijl hij nu met de vut zijn ritme kwijt is.


6. Commentaar op het thema
Aan de ene kant kan ik mijzelf goed inleven in Louis. Hij maakt nu een verandering mee in zijn leven, en zijn vrouw is ambitieus, ze raken elkaar niet meer echt aan, de liefde is weg en hij heeft het moeilijk. Dat hij zich verveelt en zijn weg zoekt in zijn eigen ritme is normaal. Hij gaat allerlei dingen ondervinden zoals naar het café gaan, dichten en hij zet een ander imago op. Louis is van boekenhandelaar naar dichter gegaan.

Aan de andere kant vind ik dat hij zichzelf niet op een volwassen manier opstelt. Doordat hij niet goed in zijn vel zit, maakt hij alles en iedereen met de grond gelijk. Zijn stemming is erg bepalend voor de wereld om hem heen, en aangezien hij contact zoekt met anderen hebben zij er dus last van.


7. Structuurelementen
Welk perspectief?
a) Dit is een Auctoriaal perspectief. ( De alwetende verteller )
Argumentatie:
b) Er wordt niet gepraat via een ik. Je staat als het ware boven het verhaal, en je ziet neer op alles wat er gebeurd.
Invloed op het verhaal:
c) Het verhaal wordt meer betrouwbaar, want je kijkt niet vanuit de ogen van een persoon maar vanuit iemand die er boven hangt zonder mening. Je bent minder betrokken omdat er niet vanuit de persoon ín het verhaal gekeken word. Je bekijkt het altijd van een afstandje, al weet je wel precies wat er in Louis’ hoofd omgaat en ben je op de hoogte van alle dingen.
Waarom heeft de schrijver voor dit perspectief gekozen:
d) Hij zal het ik – perspectief misschien te zwaar hebben gevonden voor zijn lezers, omdat Louis Tinner nogal een deprimerende kijk heeft op bepaalde dingen en personen met een duidelijke mening. Met de alwetende verteller is het betrouwbaarder, omdat je de mensen in de kroeg niet vanuit Louis’ ogen ziet, maar ook nog in kunt zien dat het normale mensen zijn. Verder kijk je op Louis neer, waardoor je beter kunt begrijpen in wat voor omgeving hij leeft en wat voor invloed alles op hem heeft en andersom.



8. Informatie over de auteur
a) Herman Frans Martha Brusselmans is geboren op 9 oktober 1957 in Hamme. Hij is nu dus ongeveer even oud als zijn hoofdpersoon. Hij studeerde Germaanse filologie in Gent, en werkte later in een bibliotheek van een ministerie in Brussel. Over deze tijd gaat zijn doorbraakroman ‘De man die werk vond’ uit 1985. Dit is het eerste boek waarin Louis Tinner de hoofdpersoon is, hier nog bibliothecaris.
b) Herman Brusselmans is in zijn leven niet alleen bezig geweest met het schrijven van romans. In 1991 had hij een eigen rubriek in Het Huis Van Wantrouwen. Hier werd hij bekend met de uitspraken ‘Doch dit alles terzijde’ en ‘Bedankt voor uw waandacht!’. Brusselmans is veel te zien in talkshows en discussieprogramma’s, zo ook in Nederland bij de wereld draait door. Ook schreef hij voor het blad ‘De Zwijger’ en heeft al jaren een wekelijkse column in het weekblad HUMO. Deze droeg hij midden jaren negentig ook voor op de VPRO-radio onder de titel: ‘Val dood’.
c) Herman Brusselmans vormde samen met Tom Lanoye en Kristien Hemmerechts een nieuwe lichting in de Vlaamse literatuur begin jaren tachtig. Zijn werk wordt gekenmerkt door het autobiografische gehalte en drank, seks en verveling zijn terugkerende thema’s. Dit zijn precies dezelfde elementen die in ‘Trager dan de snelheid’ terug komen. Al is verveling het hoofd thema, en zijn daardoor de drank en de seks de motieven geworden.
d) Brusselmans is aan de ene kant een zeer gehate schrijver en aan de andere kant ook een zeer geliefde. De meeste mensen hebben kritiek op zijn schrijfwijze: het is te eentonig, er wordt veel schuttingtaal gebruikt en er zijn te veel platte seksueel getinte uitspraken. Veel boeken gaan over zijn leven als beroemd schrijver en ze bevatten vaak gescheld op zijn omgeving en collega’s. Ondanks deze kritiek is zijn werk populair en is hij een van de best verkopende Vlaamse schrijvers, en worden zijn boeken vooral gelezen door een jong publiek.


9. Recensie
In eerste instantie vond ik het boek prachtig. Ik heb namelijk een nogal andere ervaringen met literatuur romans. Hierdoor was ik aangenaam verrast en ik dacht dat het boek wel makkelijk door te lezen was. Het boek was chronologisch waardoor dat alles prima te volgen was, ik wist meteen waar het verhaal over ging dus ik hoefde niet in het verhaal te komen. De grove manier van mensen met de grond gelijk maken op een verbaal hoog niveau vond ik wel apart om te lezen.
Middenin in het boek werd ik erg moe, de zinnen werden lang, het taalgebruik werd moeilijker, het constante gezever van Louis en steeds weer een top 5. Ik vond het boek eerder deprimerend worden, dan dat ik er om kon lachen. Hetgeen in het begin wel voorkwam. Wel vind ik het erg knap dat Herman Brusselmans zijn hoofdpersoon zo neer kon zetten. Misschien ook wel omdat Herman zelf ook wel een beetje dezelfde karakter eigenschappen heeft. Ik denk dat als je de gedachtegang van Louis zo goed kan verwoorden, dat ze zelf ook in je eigen hoofd ronddwalen. De manier waarop Louis keek naar bepaalde dingen in het leven, de vrouwen, dit was gewoon uitermate vermoeiend. Als hij stilletjes over straat liep en niets zij gingen er gedachtes door zijn hoofd die je niet zomaar kunt verzinnen. Ergens vind ik wel het mooie dat je heel erg open moet staan voor een schrijver die apart is. Ik waardeer zijn manier van schrijven op een of andere manier wel. Schrijven is een manier van jezelf uiten, expressie en kunst. Ik vind dat normen en waarden en de vrijheid naar jezelf om je te uiten totaal verschillende dingen zijn. Ik geloof dat er mensen zijn die Herman een ontzettend waardeloze literatuur schrijver vinden, maar ik kan er wel tegen.
Voor de jongeren vind ik dit boek een absolute aanrader, omdat ze hierdoor ook kunnen zien dat een literatuur boek geen stapel papier is waar je pas na de helft begrijpt wat er staat. Ik denk dat jongeren eerder kunnen lachen om de manier van schrijven en de grof gebektheid van Louis. Voor de elite, fatsoensmensen en etiketten freaks raad ik het aan om de boeken van Herman Brusselmans niet aan te raken, en het maar voor de andere type mens te laten liggen.