1. Beschrijvingsopdracht
1.1 Verantwoording:
Ik heb dit boek gekozen, omdat ik (eerlijk gezegd) over de film “Troy” had gehoord, en dacht dat dit ongeveer het zelfde was. Ik wist er voor de rest nog niet veel over, maar toch heb ik hem gekozen. Eigenlijk komt het dus door de verfilming van de slag om Troje.
1.2.1 Samenvatting:
Het komt hier grof op neer: er zijn drie ridders die 3 jonkvrouwen aanbidden, ook al zijn ze getrouwd. Ik zal ze even noemen:
Polydamas aanbad Helena, de vrouw waarom de oorlog om Troje werd gevochten. Helena was de dochter van Zeus en Leda en stond bekend om haar grote schoonheid.
Memnom aanbad Polyxena, de schoonzuster van Helena en de dochter van koning Priamus (koning van Troje). Memnom stond voor een dilemma, want hij had een jonkvrouw beloofd met haar te trouwen, alleen lag zijn hart bij Polyxena.
Menfloers aanbad Andromache, die bekend stond als de ideale vrouw.
Nou wordt er ook de wapenstilstand in de oorlog van Troje beschreven, maar ik zal eerst even de geschiedenis van Troje beschrijven, om mijn verhaal duidelijker te maken:
Paris (zoon van de Trojaanse koning Priamus) had Helena geschaakt (vrouw van Menelaus, koning van Sparta). Door deze belediging hadden de Grieken een leger gemobiliseerd, die een belegering van zo’n 10 jaar zou vormen. Troje werd tenslotte overgenomen door de Grieken, met het beroemde houten paard, waarin Griekse soldaten zaten. Het paard werd gegeven als een teken van vrede en de Trojaanse soldaten gingen een groot overwinningsfeest vieren, nadat ze het paard in ontvangst namen. Nadat de Trojanen gingen slapen, kwamen de Grieken uit het paard en namen de stad over. Uit opgravingen is gebleken dat de stad ongeveer 11 keer is herbouwd.
Het verhaal verteld eigenlijk niet zo veel over de wapenstilstanden, maar anders (als ik de geschiedenis weg zou laten) zou mijn verhaal niet te volgen zijn. Beide partijen waren blij met de tijdelijke vrede, in het derde jaar van de belegering. Iedereen kon zo zijn wonden helen, voorraden aanvullen, de doden te begraven en nieuwe wapens aanmaken.
De koning van Troje (Priamus) hield op een dag een soort bijeenkomst, want hij had advies nodig. Diegene die hij het meeste vertrouwde, nam hij mee naar een prieel (tuinhuisje). Er werd hem geadviseerd gewoon verder te strijden, nadat de wapenstilstand was afgelopen. Hierna ging iedereen eten. Vanzelfsprekend zaten de jonkvrouwen naast hun aanbidders. Polydamas, Memnom en Menfloers hadden hun liefde verklaard aan de aan hun aanbeden jonkvrouwen, die hen allemaal afwees.
Als laatst werden de mannen voorbereidt op de vredesovereenkomsten die de volgende dag zou plaatsvinden. Als de Grieken het daarmee niet eens zouden zijn, zou de oorlog gewoon verder gaan. Hector kon de avond ervoor niet slapen en piekerde over de gevechtskracht van de Grieken. Er wordt voor de rest niets meer gezegd; niet hoe de vredesverdragen verlopen of dat de oorlog doorgaat.
1.2.2 Titelbeschrijving:
Segher Diengotgaf, Tprieel van Troyen, 13de eeuw. (Vertaling H. Adema) Leeuwarden 1983.
1.2.3 Persoonlijke reactie:
Om heel eerlijk te zijn had ik heel wat anders van het boek verwacht. Ik dacht dat het écht over de Trojaanse oorlog ging, maar het onderwerp was meer de aanbidding van 3 ridders. Het leek wel of de oorlog gewoon vulling was. Het verteld ook niet echt het hele verhaal: aan het begin van het boek staat een stukje geschiedenis over de stad en het heeft een open einde. Voor geschiedenis kenners is het antwoord duidelijk, maar ik weet niet hoe die vredeshandeling verliep! Gingen de Grieken akkoord of niet?!
Ik vond ook dat er héél veel aandacht was voor het liefdesverdriet van de ridders. Het leek wel of ze hele speeches hadden voorbereid voor het geval dat ze afgewezen werden!
2. Verdiepingsopdracht
2.1.1 Politieke achtergronden:
Ik zie eigenlijk géén duidelijke relaties met de politieke achtergronden. De oorlog begon namelijk omdat Helena geschaakt was door een man uit Troje. De oorlog was niet om bijvoorbeeld een gebied te veroveren, maar om wraak te nemen. Ook de aanbidding was geen vorm van politiek, maar gewoon van gevoel van ridders.
2.1.2 Sociaal-economische achtergronden:
Hier is sprake van de standentheorie. Je ziet een duidelijk verband tussen de manier waarop de ridders zich gedragen bij de jonkvrouwen; ze blijven beleefd en hebben spijt dat ze hun gevoelens kenbaar hebben gemaakt. De jonkvrouwen laten de ridders in hun waarde, maar zijn geschokt over hun bekentenissen.
Volgens mij heeft de eercultuur er niet veel mee te maken, want niemand wordt zodoende gekwetst, dat ze niet meer gesteund worden. Iedereen behoudt zijn of haar waardigheid, maar echt eer heeft er niets mee te maken.
2.1.3 Culturele achtergronden:
Om eerlijk te zijn, denk ik niet dat de culturele achtergronden hier van toepassing zijn. Het boek dat ik las is een vertaling, maar getypt. De originele tekst staat wel afgebeeld op de pagina ernaast, maar ook getypt. Het is dus onmogelijk om de symboliek uit het lettertype te achterhalen.
2.2.1 Verband met de hoofsheid:
Het hele verhaal draait om de hoofsheid. Ik kan wel een paar zinnen noemen, maar eigenlijk is het hele boek wel goed dan. Nou ja, een voorbeeld:
“
In het midden van het prieel stond een boom met veel takken vol prachtig bloeiende bloemen. In de boom zongen talrijke vogels welluidend hun lied. Memnon, die volledig in de macht was van een oprechte liefde, luisterde ernaar. Hectors zuster Polyxena – zijn was het die hij liefhad – zat naast hem. Jonkvrouwe, zei hij, ik leef reeds zeer lang in angst en vrees. Als u mij met uw raad zou willen bijstaan, zal ik u het hoe en waarom vertellen. De jonkvrouw, die snel van begrip was, antwoordde: heer, als ik zo wijs zou zijn dat ik u van advies zou kunnen dienen in wat u zo bezwaart, dan ben ik daartoe zeker bereid. Ik zal u in ieder geval naar beste kunnen raad geven. Vertel mij, heer, wat er met u aan de hand is. Jonkvrouwe, ik kan niet zonder uw advies. Toen ik mijn land verliet, heb ik een jonkvrouw op mijn erewoord beloofd dat ik met haar zou trouwen zodra ik teruggekeerd was. Ik gaf haar mijn erewoord in onderpand, maar mijn gevoel en mijn verlangen behield ik. Ik was nog geen maand in Troje of mijn aandacht werd – daartoe aangezet door de Liefde – getrokken door de hoofsheid en zuiverheid van een jonge vrouw. Haar goede manieren, haar lieftallige verschijning en al dat andere dat vrouwen siert, trokken hoe langer hoe meer mijn belangstelling. Mijn gedachten aan haar deden mij verdriet vanwege het onderpand dat ik thuis achtergelaten had. Toen kwam de Liefde, die mij aanraadde te stoppen met dat gepieker. Zij bracht me de lieftallige jonkvrouw weer voor de geest. Ik moest wel naar haar luisteren: ik heb me aan haar advies gehouden. Jonkvrouwe, wat raadt u me aan? Degene om wie het gaat, is niet van mijn gevoelens op de hoogte. Ik verzwijg het voor haar, want als ik het zei en zijn zou boos worden dan vermoed ik dat mijn dood niet langer dan 3 dagen op zich zou laten wachten. Maar als ik het nog iets langer uitstel, word ik gek. Edele jonkvrouw, geef mij raad in deze kwestie.”
Ze vertelt dan dat ze hem geen goede raad kan geven, maar dan bekent hij zijn liefde voor haar en dan wijst ze hem af. Maar ik dacht, laat ik hier stoppen, want anders ben ik nog niet klaar na 2 pagina’s ofzo. Maar met veel woorden komt het dus hierop neer: hij houdt van haar, maar is verstrikt in zijn angst (om gedood te worden) en door twijfel (hij had zijn erewoord beloofd aan een andere jonkvrouw). De jonkvrouwen worden dus erg aanbeden.
2.2.2 Genre:
Dit verhaal behoort niet tot de Karel- of Arthurpiek, want hier staan de 3 ridders met hun jonkvrouwen centraal. Ik kan nergens naar verwijzen. De oorlog (of de wapenstilstand) is niet echt belangrijk.
2.2.3 Functie hof:
Hij beschreef het verhaal zoals het (waarschijnlijk) gegaan is, dus liefdesverhalen voor het publiek. Misschien is de les voor het publiek wel hoe je iemand op de beleefdste manier kunt afwijzen zonder dat er iemand gekwetst wordt. Voor de adel in die tijd was het misschien handig om zo wat ‘trucjes’ te kunnen leren, soort lesmateriaal.
2.3.1 Religieuze aspecten:
Er zijn geen enkele religieuze aspecten in het verhaal. Er wordt zelfs niet één keer ‘God’ of ‘Jezus’ genoemd en er is niet 1 keer gebeden. Dus hier is geen sprake van een geloof uitten.
2.3.2 Niet-religieuze aspecten:
Het boek zit hier vol mee: de oorlog, de bekentenissen en geheime liefdes. Ik denk dat het gebrek aan geloof zelfs ook nog een niet-religieus aspect is.
2.3.3 Genre:
Je kunt dit boek tot geen enkel genre van de geestelijkheid rekenen, omdat het ten eerste geen religieus boek is. Ik kan hem dus niet indelen volgens de maatstaven die in het LAAGLAND zijn gegeven.
2.3.4 Functie geestelijke letterkunde:
Hier weer hetzelfde antwoord als bij 2.3.3: ik kan bij dit boek geen voorbeeld geven waar deze toe behoort volgens de geestelijke letterkunde. Simpelweg omdat deze niet tot de geestelijke letterkunde hoort!
2.4.1 Verbanden:
Er is wel een verband tussen annexatie en de standentheorie, want de ridders bleven beleefd en de jonkvrouwen ook. Iedereen gedraagt zich naar zijn of haar plaats. Volgens mij is hier geen sprake van adaptatie, want er wordt niet duidelijk gemaakt dat mensen niet blij zijn met de manier van doen en dat zouden willen veranderen.
2.4.2 Genre:
Tprieel van Troyen hoort zeker niet bij een abel spel, omdat het geen toneel is! Dit verhaal neigt toch meer naar schelmen verhalen. Het is namelijk gedrukt en verteld een verhaal dat over de maatschappij gaat. Ook al gaat het hier over 3 ridders en hun jonkvrouwen, de oorlog gaat de maatschappij aan.
2.4.3 Verbanden:
Er is absoluut geen verband tussen de rederijkers en het verhaal. Het verhaal is namelijk mondeling overgenomen, totdat Segher Diengotgaf het besloot vast te laten leggen. De rederijkers hebben hier geen invloed op gehad, omdat het nog voor hun tijd was (rederijkers oefenden pas in de 15de tot de 17de eeuw invloed uit, het boek is in de 13de geschreven)
2.4.4 Functie stedelijk publiek:
Deze tekst zal meer voor het vermaken zijn dan om echt iets te leren. Ik denk dat ridders beleefd deden tegen de jonkvrouwen, maar als je echt naar het stedelijk publiek toe wilt werken, dat ze daar andere manieren hebben om je liefde te bekennen. Daarom zal dit boek ook niet veel gelezen zijn (als de stedenaars al konden lezen) maar meer voor de adel bedoeld zijn.
3. Evaluatie
3.1.1 Eerste persoonlijke reactie:
Mijn eerste mening (zie 1.2.3) is nog niet veranderd. Ik vind het eigenlijk helemaal geen leuk boek, er zit geen actie in en het is veel te langdradig.
3.1.2 Niet begrepen elementen:
Ik vond het raar dat die ridders zo snel de hoop opgaven. Als je las hoe ze spraken (zie 2.2.1) zou je denken dat het een hevige liefde was. Ik bedoel, als de echtgenoten van de aanbeden jonkvrouwen erachter kwamen zouden ze de ridders laten doden. Maar je kunt eigenlijk geen betere reden bedenken voor die ridders om zo door te gaan. Stel ze komen erachter, dan sterf je met al je eergevoel, je doet het voor de jonkvrouw. Maar nu gaan ze rustig weg en daar moeten ze hun hele leven nog mee leven. Ze kunnen nooit zeggen dat ze ver zijn gegaan om de liefde van de jonkvrouw te krijgen.
3.1.3 Middeleeuwse boeken:
Het lezen van een middeleeuws boek was best moeilijk, ook al stond de vertaling ernaast. Er werd veel deftiger gepraat en zo langdradig. In plaats dat ze gewoon zeggen: ik hou van je, moeten ze zo langdradig en onduidelijk zijn.
3.1.4 Eindoordeel:
Deze is eigenlijk hetzelfde als mijn eerste: Ik vind het een saai en langdradig boek. Het is wel leuk dat ze de jonkvrouwen met respect behandelen maar ik vind het gewoon geen prettig leesbaar boek.
3.2.1 Beschrijvingsopdracht:
Ik ben hier wel tevreden mee, omdat we al vaak zulk soort opdrachten in de Nederlands les hadden geoefend, vooral de titelbeschrijvingen. Op zich kan er ook niks fout zijn met mijn mening, behalve dat die een beetje negatief over het boek is. Hier heb ik wel een goed gevoel over.
3.2.2 Verdiepingsopdracht:
Hier begon ik toch echt wel te twijfelen, omdat heel veel dingen niet van toepassing waren (bijvoorbeeld de geestelijke letterkunde) Maar ik heb me aan de opdracht gehouden op het blaadje dus ik zou niet weten hoe ik het anders zou moeten doen.
1.1 Verantwoording:
Ik heb dit boek gekozen, omdat ik (eerlijk gezegd) over de film “Troy” had gehoord, en dacht dat dit ongeveer het zelfde was. Ik wist er voor de rest nog niet veel over, maar toch heb ik hem gekozen. Eigenlijk komt het dus door de verfilming van de slag om Troje.
1.2.1 Samenvatting:
Het komt hier grof op neer: er zijn drie ridders die 3 jonkvrouwen aanbidden, ook al zijn ze getrouwd. Ik zal ze even noemen:
Polydamas aanbad Helena, de vrouw waarom de oorlog om Troje werd gevochten. Helena was de dochter van Zeus en Leda en stond bekend om haar grote schoonheid.
Menfloers aanbad Andromache, die bekend stond als de ideale vrouw.
Nou wordt er ook de wapenstilstand in de oorlog van Troje beschreven, maar ik zal eerst even de geschiedenis van Troje beschrijven, om mijn verhaal duidelijker te maken:
Paris (zoon van de Trojaanse koning Priamus) had Helena geschaakt (vrouw van Menelaus, koning van Sparta). Door deze belediging hadden de Grieken een leger gemobiliseerd, die een belegering van zo’n 10 jaar zou vormen. Troje werd tenslotte overgenomen door de Grieken, met het beroemde houten paard, waarin Griekse soldaten zaten. Het paard werd gegeven als een teken van vrede en de Trojaanse soldaten gingen een groot overwinningsfeest vieren, nadat ze het paard in ontvangst namen. Nadat de Trojanen gingen slapen, kwamen de Grieken uit het paard en namen de stad over. Uit opgravingen is gebleken dat de stad ongeveer 11 keer is herbouwd.
Het verhaal verteld eigenlijk niet zo veel over de wapenstilstanden, maar anders (als ik de geschiedenis weg zou laten) zou mijn verhaal niet te volgen zijn. Beide partijen waren blij met de tijdelijke vrede, in het derde jaar van de belegering. Iedereen kon zo zijn wonden helen, voorraden aanvullen, de doden te begraven en nieuwe wapens aanmaken.
De koning van Troje (Priamus) hield op een dag een soort bijeenkomst, want hij had advies nodig. Diegene die hij het meeste vertrouwde, nam hij mee naar een prieel (tuinhuisje). Er werd hem geadviseerd gewoon verder te strijden, nadat de wapenstilstand was afgelopen. Hierna ging iedereen eten. Vanzelfsprekend zaten de jonkvrouwen naast hun aanbidders. Polydamas, Memnom en Menfloers hadden hun liefde verklaard aan de aan hun aanbeden jonkvrouwen, die hen allemaal afwees.
Als laatst werden de mannen voorbereidt op de vredesovereenkomsten die de volgende dag zou plaatsvinden. Als de Grieken het daarmee niet eens zouden zijn, zou de oorlog gewoon verder gaan. Hector kon de avond ervoor niet slapen en piekerde over de gevechtskracht van de Grieken. Er wordt voor de rest niets meer gezegd; niet hoe de vredesverdragen verlopen of dat de oorlog doorgaat.
1.2.2 Titelbeschrijving:
Segher Diengotgaf, Tprieel van Troyen, 13de eeuw. (Vertaling H. Adema) Leeuwarden 1983.
1.2.3 Persoonlijke reactie:
Om heel eerlijk te zijn had ik heel wat anders van het boek verwacht. Ik dacht dat het écht over de Trojaanse oorlog ging, maar het onderwerp was meer de aanbidding van 3 ridders. Het leek wel of de oorlog gewoon vulling was. Het verteld ook niet echt het hele verhaal: aan het begin van het boek staat een stukje geschiedenis over de stad en het heeft een open einde. Voor geschiedenis kenners is het antwoord duidelijk, maar ik weet niet hoe die vredeshandeling verliep! Gingen de Grieken akkoord of niet?!
Ik vond ook dat er héél veel aandacht was voor het liefdesverdriet van de ridders. Het leek wel of ze hele speeches hadden voorbereid voor het geval dat ze afgewezen werden!
2.1.1 Politieke achtergronden:
Ik zie eigenlijk géén duidelijke relaties met de politieke achtergronden. De oorlog begon namelijk omdat Helena geschaakt was door een man uit Troje. De oorlog was niet om bijvoorbeeld een gebied te veroveren, maar om wraak te nemen. Ook de aanbidding was geen vorm van politiek, maar gewoon van gevoel van ridders.
2.1.2 Sociaal-economische achtergronden:
Hier is sprake van de standentheorie. Je ziet een duidelijk verband tussen de manier waarop de ridders zich gedragen bij de jonkvrouwen; ze blijven beleefd en hebben spijt dat ze hun gevoelens kenbaar hebben gemaakt. De jonkvrouwen laten de ridders in hun waarde, maar zijn geschokt over hun bekentenissen.
Volgens mij heeft de eercultuur er niet veel mee te maken, want niemand wordt zodoende gekwetst, dat ze niet meer gesteund worden. Iedereen behoudt zijn of haar waardigheid, maar echt eer heeft er niets mee te maken.
2.1.3 Culturele achtergronden:
Om eerlijk te zijn, denk ik niet dat de culturele achtergronden hier van toepassing zijn. Het boek dat ik las is een vertaling, maar getypt. De originele tekst staat wel afgebeeld op de pagina ernaast, maar ook getypt. Het is dus onmogelijk om de symboliek uit het lettertype te achterhalen.
2.2.1 Verband met de hoofsheid:
Het hele verhaal draait om de hoofsheid. Ik kan wel een paar zinnen noemen, maar eigenlijk is het hele boek wel goed dan. Nou ja, een voorbeeld:
“
Ze vertelt dan dat ze hem geen goede raad kan geven, maar dan bekent hij zijn liefde voor haar en dan wijst ze hem af. Maar ik dacht, laat ik hier stoppen, want anders ben ik nog niet klaar na 2 pagina’s ofzo. Maar met veel woorden komt het dus hierop neer: hij houdt van haar, maar is verstrikt in zijn angst (om gedood te worden) en door twijfel (hij had zijn erewoord beloofd aan een andere jonkvrouw). De jonkvrouwen worden dus erg aanbeden.
2.2.2 Genre:
Dit verhaal behoort niet tot de Karel- of Arthurpiek, want hier staan de 3 ridders met hun jonkvrouwen centraal. Ik kan nergens naar verwijzen. De oorlog (of de wapenstilstand) is niet echt belangrijk.
2.2.3 Functie hof:
Hij beschreef het verhaal zoals het (waarschijnlijk) gegaan is, dus liefdesverhalen voor het publiek. Misschien is de les voor het publiek wel hoe je iemand op de beleefdste manier kunt afwijzen zonder dat er iemand gekwetst wordt. Voor de adel in die tijd was het misschien handig om zo wat ‘trucjes’ te kunnen leren, soort lesmateriaal.
2.3.1 Religieuze aspecten:
Er zijn geen enkele religieuze aspecten in het verhaal. Er wordt zelfs niet één keer ‘God’ of ‘Jezus’ genoemd en er is niet 1 keer gebeden. Dus hier is geen sprake van een geloof uitten.
2.3.2 Niet-religieuze aspecten:
Het boek zit hier vol mee: de oorlog, de bekentenissen en geheime liefdes. Ik denk dat het gebrek aan geloof zelfs ook nog een niet-religieus aspect is.
2.3.3 Genre:
Je kunt dit boek tot geen enkel genre van de geestelijkheid rekenen, omdat het ten eerste geen religieus boek is. Ik kan hem dus niet indelen volgens de maatstaven die in het LAAGLAND zijn gegeven.
Hier weer hetzelfde antwoord als bij 2.3.3: ik kan bij dit boek geen voorbeeld geven waar deze toe behoort volgens de geestelijke letterkunde. Simpelweg omdat deze niet tot de geestelijke letterkunde hoort!
2.4.1 Verbanden:
Er is wel een verband tussen annexatie en de standentheorie, want de ridders bleven beleefd en de jonkvrouwen ook. Iedereen gedraagt zich naar zijn of haar plaats. Volgens mij is hier geen sprake van adaptatie, want er wordt niet duidelijk gemaakt dat mensen niet blij zijn met de manier van doen en dat zouden willen veranderen.
2.4.2 Genre:
Tprieel van Troyen hoort zeker niet bij een abel spel, omdat het geen toneel is! Dit verhaal neigt toch meer naar schelmen verhalen. Het is namelijk gedrukt en verteld een verhaal dat over de maatschappij gaat. Ook al gaat het hier over 3 ridders en hun jonkvrouwen, de oorlog gaat de maatschappij aan.
2.4.3 Verbanden:
Er is absoluut geen verband tussen de rederijkers en het verhaal. Het verhaal is namelijk mondeling overgenomen, totdat Segher Diengotgaf het besloot vast te laten leggen. De rederijkers hebben hier geen invloed op gehad, omdat het nog voor hun tijd was (rederijkers oefenden pas in de 15de tot de 17de eeuw invloed uit, het boek is in de 13de geschreven)
2.4.4 Functie stedelijk publiek:
Deze tekst zal meer voor het vermaken zijn dan om echt iets te leren. Ik denk dat ridders beleefd deden tegen de jonkvrouwen, maar als je echt naar het stedelijk publiek toe wilt werken, dat ze daar andere manieren hebben om je liefde te bekennen. Daarom zal dit boek ook niet veel gelezen zijn (als de stedenaars al konden lezen) maar meer voor de adel bedoeld zijn.
3. Evaluatie
3.1.1 Eerste persoonlijke reactie:
Mijn eerste mening (zie 1.2.3) is nog niet veranderd. Ik vind het eigenlijk helemaal geen leuk boek, er zit geen actie in en het is veel te langdradig.
Ik vond het raar dat die ridders zo snel de hoop opgaven. Als je las hoe ze spraken (zie 2.2.1) zou je denken dat het een hevige liefde was. Ik bedoel, als de echtgenoten van de aanbeden jonkvrouwen erachter kwamen zouden ze de ridders laten doden. Maar je kunt eigenlijk geen betere reden bedenken voor die ridders om zo door te gaan. Stel ze komen erachter, dan sterf je met al je eergevoel, je doet het voor de jonkvrouw. Maar nu gaan ze rustig weg en daar moeten ze hun hele leven nog mee leven. Ze kunnen nooit zeggen dat ze ver zijn gegaan om de liefde van de jonkvrouw te krijgen.
3.1.3 Middeleeuwse boeken:
Het lezen van een middeleeuws boek was best moeilijk, ook al stond de vertaling ernaast. Er werd veel deftiger gepraat en zo langdradig. In plaats dat ze gewoon zeggen: ik hou van je, moeten ze zo langdradig en onduidelijk zijn.
3.1.4 Eindoordeel:
Deze is eigenlijk hetzelfde als mijn eerste: Ik vind het een saai en langdradig boek. Het is wel leuk dat ze de jonkvrouwen met respect behandelen maar ik vind het gewoon geen prettig leesbaar boek.
3.2.1 Beschrijvingsopdracht:
Ik ben hier wel tevreden mee, omdat we al vaak zulk soort opdrachten in de Nederlands les hadden geoefend, vooral de titelbeschrijvingen. Op zich kan er ook niks fout zijn met mijn mening, behalve dat die een beetje negatief over het boek is. Hier heb ik wel een goed gevoel over.
3.2.2 Verdiepingsopdracht:
Hier begon ik toch echt wel te twijfelen, omdat heel veel dingen niet van toepassing waren (bijvoorbeeld de geestelijke letterkunde) Maar ik heb me aan de opdracht gehouden op het blaadje dus ik zou niet weten hoe ik het anders zou moeten doen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden