Titel Torenhoog en mijlen breed
Auteur Tonke Dragt
Titel verklaring Torenhoog en Mijlen breed. Dit slaat op de wouden die op Venus groeien, deze zijn, zoals in de titel duidelijk word, zo hoog als torens en mijlen breed. De titel komt in het boek ook nog regelmatig in gedichtvorm terug. Dat gedicht interesseert de hoofdpersoon Edu heel erg omdat hij erg van de wouden houdt.
Samenvatting Edu komt met nog 9 andere planeetonderzoekers aan op Venus. Venus dat bekend staat als 'de gevaarlijke planeet'. De planeetonderzoekers hebben op Venus de taak om alles wat zich in een straal van 1 mijl rond de koepel (onder de koepel wonen de mensen die op Venus gestationeerd zijn) bevindt te onderzoeken. Maar Edu wil meer, hij wil het woud in. Hij heeft er genoeg van dat ze steeds maar hetzelfde moeten bekijken en rapporteren als er een hele planeet te onderzoeken valt. Tijdens een observatievlucht boven het woud doet Edu wat hij al heel lang van plan was: hij land in het woud. Hij heeft ervoor gezorgd dat hij een beschermend buitenpak aanheeft maar algauw volstaat dat niet meer. Hij krijgt het steeds benauwder en gaat op een gegeven moment op de grond liggen. Als hij wakker wordt is hij naakt. Hij voelt zich meteen heerlijk en springt en danst door het woud. Dan ontmoet hij Firth, een Venuswezen, Firth vertelt over Afroi (Venus) en over de Afroini (Venus mensen). De Afroini blijken intelligente wezens te zijn en kunnen gedachten lezen. Firth en andere Afroini wijzen Edu de weg naar de koepel terug. Terug in de koepel moet Edu allerlei tests ondergaan. De volgende dag gaat Edu weer het woud in, nu samen met planeetonderzoeker 12, Mick. Edu heeft van zijn Commandant niets over de Afroini aan Mick mogen vertellen waardoor Mick helemaal overstuur raakt als hij Firth ziet. Terug in de koepel wil Mick niets meer met Edu te maken hebben. Ondertussen legt Edu steeds betere contacten met de Afroini en hij gaat nu ook met anderen het woud in. Eerst met planeetonderzoeker 14, Iman en daarna met Petra, de vrouw waar Edu verliefd op is. Deze twee vinden het net als Edu ook fijn om in het woud te wandelen. Maar dan merkt Edu iets dat hij zelf heel erg vindt: hij kan gedachten lezen. Hij durft er in eerste instantie met niemand over te praten omdat hij bang is dat ze hem dan niet meer vertrouwen kunnen. Hij praat erover met Mick, waar hij het weer mee heeft goed gemaakt, en besluit raad te vragen aan de Afroini. Zij vertellen hem dat hij nog moet leren het onder controle te houden maar ze kunnen hem niet voorspellen wat deze gave met hem gaat doen, want de Afroini kunnen wel gedachten lezen, maar niet in de toekomst kijken.
Tijd In 'torenhoog' is de tijdsduur iets minder dan een halve Venus dag, dat zullen ca. 20 aardse dagen zijn, minder dan een (aardse) maand dus. Dat het hier om minder dan een halve Venusdag gaat wordt duidelijk doordat de planeetonderzoekers (met hoofdpersoon Edu) op Venus aankomen aan het begin van de Venusdag, en het boek stopt daar waar het buiten op Venus het warmst is (dus zo'n 12 uur 's middags), dat is dan minder dan een halve dag.
Plaats Het verhaal speelt zich af op onze buurplaneet Venus, deels in het Venuswoud, deels in de door mensen gemaakte koepel. In de koepel is een totaal aards klimaat gemaakt. Tot dag en nacht ritme aan toe. De koepel zou men kunnen vergelijken met een gewone stad op aarde, (wel eentje van die tijd) maar dan wat kleiner. Er is een bibliotheek (niet met echte boeken maar met voorleesknoppen), een conversatiezaal, sportzalen, etc. Het woud is voor mensen heel vreemd. Het vernietigt alles wat niet natuurlijk is: van kleding gemaakt van kunststoffen tot hele ruimtevliegtuigen. Toch vinden een aantal mensen het, uiteindelijk, prettig om erin te lopen. Edu is er een van. Het woud is heel levendig, er groeien duizenden verschillende plantensoorten en heel veel vreemde beestjes. Het regent er altijd, maar dat is op de hete planeet wel prettig.
Personen De hoofdpersoon uit 'torenhoog' is Edu. Edu is erg gefascineerd door de wouden op Venus, hij is niet snel bang en gaat het nieuwe avontuur tegemoet. In zijn hart is hij best wel sentimenteel, hij houdt bijvoorbeeld van gedichten en is verliefd op Petra, de psychologe. Hij kan goed begrijpen hoe anderen zich voelen. Edu heeft er een beetje een hekel aan hoe 'aards' het er aan toe gaat op Venus. Hij wil meer dan alleen maar rond de koepel blijven. Nadat Edu de wouden in is gegaan en hij merkt dat hij gedachten kan lezen wordt hij heel onzeker. Hij weet niet meer hoe hij met zijn mede mensen en zijn gave om moet gaan, maar hij zoekt hulp bij de Afroini (Venus mensen).
Perspectief De gebeurtenissen zie je door de ogen van Edu. Er is hier ook sprake van een personale vertelsituatie. vb.: Edu dacht bij zichzelf: "wat zullen de mensen in de koepel als ze erachter komen dat ik hun gedachten kan lezen?".
Afsluiting Het einde is redelijk open. Er is nog maar een halve Venusdag voorbij dus zullen er, voordat Edu terugkeert naar de aarde nog 2½ Venusdag verstrijken. Dit is anders dan in Coriolus want daar vertrok Makombo aan het einde van het boek weer terug naar aarde en in torenhoog weet je dus niet wat er nog gaat gebeuren op Venus. Maar de keuze om het boek hier te laten ophouden vind ik wel goed omdat anders het toch maar in herhaling zou vallen, er is denk in weinig spannends meer te beleven die overige dagen op Venus. Nu moet Edu leren omgaan met zijn gave en hoe dat zal aflopen weet je niet.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden