Zakelijke gegevens.
Titel: De Hongerspelen
Oorspronkelijke titel: The Hungergames
Schrijver: Suzanne Collins
Vertaald: Maria Postema
Uitgever: Van Goor, Houten
Oorspronkelijke uitgever: Scholastic Press, New York

Leeservaring beschrijven: 

Onderwerp.
Het onderwerp spreekt me erg aan. Het doet me erg denken aan de Romeinse Gladiator spelen waarbij armen moesten vechten om leven en dood om de rijken te vermaken. Maar nu wordt het verteld vanaf de kant van een speler. Het is fijn om te kunnen lezen hoe een 'slaaf' ermee omgaat. Gelukkig zijn er nu niet meer van zulke spelen, maar het is treurig als je bedenkt dat in bijv. landen zoals Afrika er nog steeds honger heerst. Je zult toch denken dat we inmiddels zo ver zijn om dat te kunnen verhelpen, maar helaas..
Suzanne Collins probeert met het boek duidelijk te maken dat er lagen zijn in de samenleving, dat er mensen worden onderdrukt door de rijkeren. Maar dat na alles er altijd nog hoop is, zolang we elkaar maar helpen hierdoor te slaan. Ik heb me door dit boek verdiept in de gladiator spelen, maar hier ben ik al snel mee gestopt nadat ik alleen maar bloederige verhalen erover kon vinden. De Hongerspelen wordt goed uitgelegd, je herkent ook goed de verhalen uit de oudheden terug. Dat het uiteindelijk tot een opstand zou uitlopen was te verwachten, maar dat Peeta en Katniss de spelen zouden overleven was een verassing. Ik vond het alleen jammer dat er weinig over de andere districten werd verteld, in boek 3 werd dit duidelijker. Ik had nog nooit een verhaal over dit onderwerp gelezen, daarom vond ik het erg origineel.

Gebeurtenissen.
Het verhaal bevat veel gebeurtenissen, deze worden allemaal uitgebreid beschreven zodat je een goed beeld kunt vormen.
Alleen de gesprekken tussen Peeta en Katniss, wanneer zij in de grot zitten, zijn soms iets te langdradig. Er wordt erg veel nadruk gelegd op de gevoelens van Katniss, in het eerste boek is dit soms wat saai maar in het derde boek wordt dit uitgelegd. De gebeurtenissen zijn soms wat ongeloofwaardig, dat bijvoorbeeld een 12 jarig meisje zich door bomen kan slingeren of dat er wolven zijn met menselijke uitdrukkingen. Aangezien het in de toekomst speelt en zulke gebeurtenissen (nog) niet bestaan zijn ze niet herkenbaar. Ik heb dus ook nog nooit zoiets meegemaakt. Ik hoop dat ik ook nooit zo'n Spelen hoef mee te maken, in mijn ogen is het namelijk verkeerd. Mensen horen geen pijn te lijden voor vermaak van anderen.

Personages.
Het verhaal heeft een chronologische tijdsvolgorde, de gebeurtenissen lopen dus ook logisch op elkaar. Het verhaal is spannend opgebouwd. Het begint ermee dat de armoede in het district wordt uitgelegd, dan wordt het Capitool uitgelegd en later gekoppeld via de Spelen. Het heeft een makkelijke opbouw. Het heeft namelijk maar één verhaallijn die continu doorloopt. Het verhaal bevat één terugblik van Katniss, ze denkt aan de tijd dat ze met Gale het Avox meisje zag vluchten.
dit maakt duidelijk waarom zij haar herkende. Het slot past wel bij het boek, een open einde. Ik vind het plezierig want ik kon meteen in het tweede boek springen.

Taalgebruik.
Het is makkelijk geschreven, soms wel erg kinderlijk vergelijken met het verhaal zelf. Nu las ik op internet dat het kinderlijk vertaald is en dat de Engelse versie iets volwassener is geschreven. Het Nederlandse verhaal bevat weinig moeilijke woorden. Het verhaal bevat wel veel beschrijvingen, dit is fijn. Nu kun je zelf een plaatje in je hoofd maken. Alleen de gesprekken zijn langdradig, dit vind ik onplezierig. Dit maakt het verhaal af en toe een beetje saai..

Auteur
Suzanne Collins wilde eerst actrice worden, maar uiteindelijk bleek ze erg goed te zijn in schrijven. Ze begon haar carrière in 1991 met het schrijven van kindertelevisieprogramma's. Ze heeft enkele series voor Nickelodeon geschreven. Enkele daarvan waren voor een Emmy genomineerd, namelijk de series Shelby Woo, Little Bear, Oswald en nog twee andere. Zij was genomineerd voor 'Writer Guild of America' voor het schrijven van de kerstspecial 'Santa, Baby'.
Nadat zij de kinderboekenschrijver James Proimus had ontmoet wild zij zelf een kinderboek te schrijven. Voor de Hongerspelen Trilogie was zij geïnspireerd door de Griekse mythe van Theseus en de Minotaurus. Door haar vaders carrière in de luchtmacht begreep zij armoede, verhongering en de effecten van een oorlog. Ook begreep ze hoeveel een kind kon verdragen en wanneer het ècht teveel werd. In 2009  werd 'de Hongerspelen' uitgebracht. In datzelfde jaar kwam ook boek 2, Vlammen, uit. Het derde boek, Spotgaai, kwam in 2010 uit. Suzanne woont in in Connecticut met haar man Cap, haar dochter, zoon en haar drie katten.
De film 'The Hungergames' kwam uit op 23 maar 2012. Lions Gate Entertainment heeft de filmrechten gekocht, Nina Jacobsen is de producer en Suzanne Collins was zelf de screenwriter. Daarom leek de film sprekend op het boek.

Bespreking van verhaalaspect.

Personages:
Katniss: het verhaal wordt vanuit Katniss geschreven. Katniss is één van de hoofdpersonages. Katniss is 16 jaar en heeft grauw zwarte haren, net zoals elke mijnwerkerfamilies dat hebben. Katniss woont in het armste district, namelijk in district 12. Haar vader is overleden bij een mijnexplosie, daarom zorgt zij nu voor haar moeder en haar jongere zusje Primrose. Omdat ze in het armste dorp van haar district woont jaagt ze samen met haar beste vriend Gale buiten de hekken van haar district. Ze jaagt met de pijl en boog en zoekt naar kruiden. Haar sterkste kant in de hongerspelen zijn het jagen, verschuilen en zoeken naar eetbare kruiden. Ook werkt haar vriendelijke karakter mee. Ze laat zien dat ze erg betrouwbaar is tegenover Peeta.

Peeta: Peeta is de zoon van de bakker, heeft blond haar en behoort tot de middenklasse, ook hij woont in district 12. Hij wordt samen met Katniss naar de arena gestuurd waar ze samen zullen moeten vechten om te overleven. Peeta’s beste techniek is camoufleren. Hij is al 7 jaar verliefd op Katniss maar hij heeft nooit met haar durven praten, tot de hongerspelen. Hij is ontzettend goed in praten en kan iedereen om zijn vinger winden.

Gale: Gale is de beste vriend van Katniss. Hij is 18 jaar heeft ook grauw zwarte haren en woont samen met zijn moeder en jongere broertjes en zusjes in district 12. Ook hij behoort tot de armste laag. Hij jaagt samen met Katniss en verdeelt al het voedsel met haar. In het eerste boek wordt hun relatie niet zo goed beschreven, in het tweede boek blijkt duidelijk dat ze verliefd waren. Terwijl Katniss meedeed aan de Spelen zorgde Gale ervoor dat Prim en haar moeder eten hadden. Ook hij is erg betrouwbaar.

Primrose: Primrose is het zusje van Katniss, ze wordt ook vaak Prim genoemd. Als ze word getrokken voor de boete bied Katniss zich aan als tribuut. Prim heeft blonde haren in tegenstelling tot zus. Prim is 12 jaar en is bij iedereen uit district 12 erg geliefd. Ze helpt haar moeder met het verzorgen van de zieken. Volgens haar moeder heeft ze een gave hiervoor. Ze is ontzettend aardig en slim, maar dat wordt pas in boek 3 uitgelegd.

Rue: Rue is 12 jaar en daarmee de jongste deelnemer van de hongerspelen. Rue komt uit district 11 waar ze erg goed in de landbouw zijn. Rue vormt samen met Katniss een team tijdens de hongerspelen maar wordt uiteindelijk vermoord. Rue’s kan het beste klimmen en gooien, ze kan door de bossen rondzwerven zonder dat iemand het doorheeft. Ze weet veel van kruiden af en heeft Katniss, toen ze gestoken was door de bloedzoekers, genezen met een plant. Ze is onzeker maar niet wantrouwig, dat wordt duidelijk wanneer zij een pact sluit met Katniss.
 
Haymitch: Haymitch is de begeleider van Katniss en Peeta. Hij won de 50ste hongerspelen en was de tweede die ooit in district 12 had gewonnen. Sinds Haymitch heeft gewonnen is hij aan de drank. Dankzij zijn overwinning kreeg hij een grote geldprijs en een groot huis in de wijk voor winnaars. Haymitch is de begeleider van Katniss en Peeta tijdens de hongerspelen. Op het eerste gezicht lijkt hij niet te helpen maar later blijkt hij een goede begeleider te zijn. Hij is erg afstandelijk omdat hij geen band wil krijgen met de tributen, de kans in namelijk groot dat ze zullen sterven.

Tijd:
Het boek is chronologisch opgebouwd en in de 'ik'-vorm geschreven waardoor het lijkt alsof je het zelf meemaakt. Het heeft geen algemene verhaalstructuur omdat er meerdere problemen zijn die ver van elkaar afliggen en er dus geen probleem centraal staat. Het motorische moment is niet heel duidelijk omdat er een tweede aan het einde begint. Maar ik denk dat het motorische moment begint wanneer zij zich opgeeft voor de Hongerspelen. Daardoor beginnen andere problemen te ontstaan.
Het heeft één verhaallijn, namelijk die van Katniss. Ze beleeft haar gebeurtenissen wel met andere, maar alleen van Katniss wordt de gedachte gedeeld. Het boek eindigt met een open einde, deze wordt beantwoord in boek 2.

Spanning:
Er wordt enkele keren gebruik gemaakt van open plekken, maar deze worden dan snel opgevuld. Dit is jammer, want dan is de spanning snel afgelopen. Het boek heeft een globale spanning: 'Zal Katniss de Hongerspelen winnen' of 'Zal Peeta het overleven'. Dit is erg fijn, want dat zorgt ervoor dat je door wilt lezen. Op het begin wordt ook lokale spanning gebruikt, wanneer de Beroeps de leiding hadden en Katniss voor haar leven moest vluchten of dat de spelmakers met vuurballen naar haar schieten. Wanneer zij met Peeta samenwerkt wordt de spanning uitgerekt omdat het dan meer over hun relatie gaat. Voordat Peeta werd gevonden door Katniss werd en gebruik gemaakt van uitstel, eerst moest Katniss zeker weten dat Peeta nog leefde en daarna hem vinden voordat er wat gebeurde. Het was dus onzeker of ze hem ooit nog kon vinden. Een dwaalspoor werd gebruikt toen Peeta zich aansloot bij de Beroeps. De lezer dacht dat Peeta zich tegen Katniss had gekeerd, later werd duidelijk dat hij dit deed om haar te beschermen. Toen Katniss en Peeta de actie met de bessen hadden gedaan ontstond er een vooruitwijzing. Later zouden ze er namelijk spijt van krijgen omdat het Capitoolbestuur dit zag al opstandig gedrag.