The Book Thief door Markus Zusak

Recensie: De boekendief

De boekendief – Markus Zusak

De boekendief speelt zich af in Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het hoofdpersonage is de negen jaar oude Liesel. Zij wordt door haar moeder naar een pleeggezin gebracht.

Alhoewel Liesel het hoofdpersonage is, wordt doorheen het boek het verhaal vertelt door de ogen van de Dood, die als een personage aanwezig is. Liesel leert lezen en schrijven in de kelder van haar nieuwe woonplaats. Ze leert heel vlug en raakt al snel in de ban door boeken. Ze leest meer en meer boeken, die ze steelt…

Toen ik de eerste pagina’s van het boek begon te lezen, was het redelijk ingewikkeld. Ik begreep er eerlijk gezegd niet echt veel van en ik dacht dat het niet zo’n geslaagd boek zou zijn zoals iedereen zei. Maar ik ben blijven lezen en naarmate het boek vorderde, begon ik te begrijpen wie de verteller was en hoe het boek in elkaar zat. Ik begon in de ban te raken door de vele vriendschappen, liefde en grappige gebeurtenissen die zich afspeelden in het boek.

Persoonlijk vind ik de schrijfstijl niet eenvoudig en kinderlijk. Sommige passages, die verteld worden door de ogen van de dood, hebben een diepere betekenis waardoor het soms moeilijker te begrijpen is. Het taalgebruik is in mijn ogen enkel kinderlijk wanneer Liesel aan het woord is. Omdat het natuurlijk nog een kind is.

Wat me erg aansprak in het boek waren sommige personages die me wel wisten te bekoren. Zoals Liesel in de eerste plaats. Ze is een klein, dapper meisje in de grote mensenwereld, zonder haar echte familie en dan nog in tijden van oorlog.  Enerzijds is ze het lieve meisje dat haar pleegmoeder helpt maar anderzijds is er een kantje dat je niet van haar verwacht, namelijk dat ze boeken steelt. Ook Hans Hubermann, haar pleegvader, die het zo goed voorheeft met Liesel draagt mijn sympathie weg. Hij beschermt haar op een ontroerende manier alsof het zijn eigen dochter is. Dat maakt van hem zo’n warm persoon.

Wat me wel wat stoorde aan het  verhaal waren de vele flashforwards die telkens onderbrekingen veroorzaakten. Je bent in spanning aan het lezen en plots wordt dit abrupt afgebroken door een vooruitblik. Hierdoor wordt de spanning minder en moet je later opnieuw in het verhaal komen. Wat wel heel leuk was, waren de tekingen uit de boekjes van Max. Deze zorgden voor verrassende afleidingen tijdens het lezen.

Wat dit boek van andere onderscheidt is het feit dat het door de ogen van de Dood wordt verteld en bekeken. Dat maakt het soms indrukwekkend. Je ziet niet vastgeklampt aan één personage. Hierdoor ga je het verhaal ruimer gaan zien. 

Ik vind het een emotioneel en vertederend boek. Er waren veel fragmenten in die mij op een speciale manier raakten. Ik zou het boek zeker aanbevelen net omdat het een tikkeltje anders is. Het verhaal is soms ingewikkeld maar toch zeer pakkend geschreven.