The Book Thief door Markus Zusak

1. Zakelijke gegevens

• De Boekendief
• Markus Zusak
• Oktober 2007

1. Synopsis

De boekendief speelt zich af in 1939. Nazi-Duitsland. Liesel Meminger is op weg naar München als haar broertje overlijd tijdens de treinreis, als ze het  vindt ze naast het graf van haar broertje het doodgravershandboek. Liesel kan niet lezen of schrijven, maar dit boek vindt Liesel té intrigerend om te laten liggen.Tijdens haar jaren dat ze bij haar nieuwe pleegouders woont in de Himmelstraat, leert ze te lezen en te schrijven van haar pleegvader en begint Liesel een liefde voor literatuur te krijgen. Al gauw raakt haar voorraad boeken op en probeert ze overal een paar boeken mee te smokkelen, totdat Liesel een schat ontdekt aan de rand van de wijk, de bibliotheek van de burgemeester. Samen met haar beste vriend Rudy, ook uit de straat, bedenkt Liesel de meest absurde manieren om in de bibliotheek te komen. Maar al gauw moet Liesel een stuk voorzichtiger zijn als er een Jood in de kelder is ondergedoken. Een jaar later, als de Jood al lang weg is, midden in de nacht als iedereen al slaapt. Ligt, zonder waarschuwing van de sirenes, heel de Himmelstraat in puin door een bom.  Niemand overleeft, behalve Liesel. Ze was (onbewust) voorbereid op deze gebeurtenis die de rest van haar leven zou veranderen.

1. Mening

Ik vind de Boekendief een origineel boek, vanwege zijn aparte manier van schrijven. De stijl van schrijven wisselt heel erg af, van dialogen naar de gedachten van Liesel naar de gedachten van de Dood en zo nu en dan wat poëtische onderbrekingen.  Aan de andere kant is het concept van het verhaal (apart van de schrijfstijl) niet heel erg origineel, want er zijn duizenden oorlogsverhalen zoals deze, maar het lijkt net alsof de schrijver net iets meer wilt vertellen dan dat er letterlijk in het boek staat. Het zet je aan het denken, niet alleen over de erbarmelijke omstandigheden van Liesel en haar familie in die tijd, maar ook over diepzinnigere dingen, Zoals het hiernamaals. Ook vindt ik dat de schrijver heel veel verschillende emoties heeft verwerkt, bijna elke emotie komt erin voor. Soms zit je hardop  te lachen, soms ben je ontroerd.

Je kan echt met de personages meeleven, ook al waren het hele andere tijden.  En de afwisseling van stijlen houdt het interessant, want spanning is iets wat er nauwelijks in zit. En dat is bijzonder, want zonder spanning en cliffhangers en al die andere trucs die schrijvers uithalen om je nieuwsgierig te maken, zitten er (bijna) niet in dit verhaal.