Terug naar de kust door Saskia Noort

Verwachtingen en eerste reactie
Ik als niet-lezer moest een boek uit gaan kiezen. Voor mij al een hele opgave. Hetgeen waar ik op let zijn dus ook vaak herkenbare schrijvers, mooie kaften. En daarna lees ik de achterkant. Zo kwam ik uit bij het boek “Terug naar de kust” van Saskia Noort. Van haar had ik wel eens iets gehoord. En toen ik de achterkant van het boek las leek hij me spannend en mysterieus.
De eerst hoofdstukken van het boeken lezen nog niet zo gemakkelijk. Je krijgt het gevoel dat de hoofdpersoon in een hele donkere situatie zit. Ook al is dat de bedoeling van het boek, het leest het toch iets minder gemakkelijk. Daarom ligt het boek weer een aantal dagen op mijn nachtkastje. Als het dan toch echt uit moet blijkt het toch een boek te zijn dat lekker wegleest. Het verhaal wordt spannender en aangrijpender, en vooral het eind is heel onverwacht.


Samenvatting
Maria, de hoofdpersoon woont in Amsterdam met haar twee kinderen, Wolf en Merel. Ze heeft een relatie met Geert, de vader van Wolf, maar het gaat niet meer zo goed tussen Maria en Geert. Als Maria merkt dat ze weer zwanger is van Geert, besluit ze het kind weg te laten halen en verbreekt ze de relatie met Geert. Steve, de vader van Merel heeft ze al tijden niet meer gezien, hij is meegenomen door de politie en daarna heeft ze geen contact meer met hem gehad. Door Steve is Maria zangeres geworden, hier kan ze al haar energie in kwijt.
Vijf dagen na de abortus vindt Maria een kaartje in de bus. Het kaartje is een bedreiging die te maken heeft met haar abortus. Ze weet niet wie het gedaan heeft, maar ze verdenkt Geert. Later komt ze erachter dat Geert zoiets nooit zou doen. Maria heeft schuldgevoelens over haar abortus en ondertussen wordt ze steeds erger bedreigd. Haar stalker stuurt haar foto’s van ongeboren baby’s en later tijdens een concert krijgt ze een pakje opgestuurd met een dode rat erin.
Maria is erg bang door de bedreigingen en besluit om de politie in te lichtten. Als ze merkt dat de politie eigenlijk niets voor haar kan doen gaat ze snel weer weg. Als ze naar huis fietst merkt ze dat ze achtervolgd wordt, het blijkt Steve te zijn. Hij is terug uit Amerika en wil een afspraak maken om zijn dochter weer een keer te zien.
Een paar dagen later gaat ’s morgens de deurbel en staat er een begrafenisondernemer aan de deur die gebeld zou zijn door Petra Vos, de moeder van Maria die al lange tijd geleden overleden is. De moeder van Maria was een psychoot. De vrouw aan de telefoon had gezegd dat Maria overleden was. Maria wordt nu heel erg bang en besluit om iemand anders in te lichtten dan de politie. Het eerste wat in haar opkomt is haar zus, waar ze weinig contact mee heeft en niet zo goed mee kan opschieten. Waarschijnlijk is ze alleen bij haar zus veilig.
Maria vlucht met haar kinderen naar haar ouderlijk huis, waar haar zus, Ans woont. Martin, de man van haar zus is een tijdje geleden plotseling verdwenen, weggelopen van huis, volgens Ans. Als ze eindelijk een beetje gewend is in het huis van haar zus, krijgt ze een telefoontje van de politie waarin de politie verteld dat haar huis afgebrand is. De politie zegt dat Maria het gas aan had laten staan en denkt dat Maria een beetje gek aan het worden is. Ook haar zus wil Maria naar een psychiater brengen. Diezelfde dag nog wordt Maria wakker in een bed, badend in het zweet en met een dik oog. Haar zus zit beneden samen met Victor, een collega. Maria merkt dat er iets niet klopt en vraagt wat er gebeurd is. Maria heeft zichzelf verwond en was zichzelf niet meer, volgens haar zus. Maria snapt er niets van en denkt nu zelf ook dat ze gek wordt.

Maria krijgt medicijnen. Na al die rare dingen die gebeurd zijn verdenkt Maria nu de man van haar zus, Martin. Martin had toegang tot het huis, hij regelde de financiële zaken van Maria en hij weet over haar verleden. Op een dag staat er een man voor de deur, ene Harry Meninga, een zakenpartner van Martin. Martin is volgens Harry met een heleboel geld verdwenen, ook geld dat niet van hem is. Maria en Martin spreken af om nog een keer af te spreken, om alles nog een keer duidelijk te bespreken.

Maria besluit om nog een keer terug te gaan naar Amsterdam, om bij haar huis te kijken. Als ze bij de politie langsgaat, blijkt dat haar zus ook bij de politie is geweest. De politie denkt dat Maria gek is geworden. Na het gesprek belt Maria Harry op om te vragen of hij samen met haar het kantoor van Martin wil onderzoeken, ze blijft eerst bij hem slapen. In de prullenbak van Martin vindt Maria een briefje met een webadres van een abortussite. Plotseling krijgt ze een klap op haar hoofd, wordt bewusteloos geslagen en als ze wakker wordt ligt ze vastgebonden op een bed en krijgt pillen en injecties en valt steeds in diepe slaap. Als ze wakker wordt ligt ze opeens in de kofferbak van een auto. Als de kofferbak opengaat ziet ze wie achter alle ellende zit; Ans, haar zus. Ze sleept haar mee en verteld haar waarom ze Maria dood wil hebben, ook verteld ze dat ze Martin en Harry heeft vermoord en dat Maria de volgende zal zijn.
Maria weet zich los te rukken en pakt het pistool van Ans af. Gelukkig staat Victor achter Maria en pakt het pistool af. Ans wordt opgepakt en Maria wordt meegenomen in de ambulance. Als de kinderen de volgende dag op bezoek komen met Geert, hebben ze kaalgeschoren hoofdjes, Ans had dit gedaan. De rechercheur komt ook op bezoek, hij bied zijn excuses aan en legt uit wat er met Maria gebeurd is. Maria gaat nog één keer bij Ans op bezoek, ze zegt haar goed de waarheid en drukt ze haar laatste sigaret uit.


Analyse
Motieven
Dit boek zit vol spanning. Dat zie je ook heel erg terug in de motieven. Er wordt gespeeld met gevoelens. Angst en de kracht om zich daar niet in mee te laten slepen zijn twee tegenovergestelde. Toch worden ze erg vaak behandeld in dit boek. Je ziet het verschil tussen de diep trieste en donkere momenten waarin Maria heel erg bang is en de momenten waardoor je opeens weer denkt dat alles goed gaat komen.
De kinderen van Maria leiden onder de bedreigingen van Maria. En dat weet ze. Je kunt bijna voelen hoe graag ze haar kinderen wilt beschermen. Ook dit is een motief.

Personages
De personages die voorkomen in dit boek hebben hele verschillende karakters.
Maria, de hoofdpersoon in het boek, is een hele gelukkige vrouw. Ze vindt het heerlijk om te zingen, en rijkdom die haar kinderen haar geven is voor haar genoeg. Ze gaat haar eigen gang, dat mensen denken dat ze gek wordt, zint haar helemaal niet. In het boek begint ze soms aan zichzelf te twijfelen, en die twijfel wordt zo goed beschreven, dat je hem zelf als het ware meevoelt.

Geert is de ex van Maria. Heel lang heeft ze de relatie met hem volgehouden, maar door zijn drankgebruik en de irritaties die Maria aan hem had is de relatie stukgelopen. Maria is bij hem weggegaan. Geert is een heel gevoelig persoon, hij houd van Maria, maar hij kan haar ook niet uitstaan. Hij wil haar steunen, en helpen als ze het moeilijk heeft, en in het begin is hij nog woest over de abortus die Maria gepleegd heeft.
Ans, de zus van Maria, wordt in het begin van het boek beschreven als “de betere zus”. Vroeger zorgde ze altijd goed voor haar moeder, en Maria niet. Ze is altijd bereid om mensen te helpen, en soms tot het irritante aan toe. Ze weet veel dingen beter dan Maria, en ze laat dat op een vervelende manier weten. Je kunt moeilijk sympathie voor haar opbrengen, omdat je het hele boek al twijfeld of zij iets te maken heeft met de bedreigingen of niet. Daar kom je pas aan het einde van het boek achter. En geheel onverwachts.

Perspectief en verteller
Dit verhaal is geschreven in het ik-perspectief. Je leest wat Maria heeft meegemaakt, kunt dus ook heel goed meevoelen met haar. Zij vertelt haar verhaal, alsof ze wil laten zien dat dit nooit iemand anders moet overkomen. Het is een soort dagboek, maar zonder dagindeling.


Ruimte
In de meeste delen van het boek word de ruimte erg sober beschreven. Het huis van Maria is een rommeltje, er liggen sigaretten en lege flessen drank op de grond. Buiten waait en regent het vaak, de zon schijnt bijna nooit. Als Maria vertrekt naar haar zus Ans wordt er een heel negatieve sfeer beschreven. Het huis is overdreven netjes, en straalt nauwelijks karakter uit. De negatieve sfeer van de bedreigingen komen dus terug in de ruimtes van het boek. Alleen op het eind, als Maria weet wie er achter de bedreigingen zit, worden de ruimtes steeds iets ”warmer” beschreven. Als Ans meegenomen word door de politie kun je letterlijk weer diep ademhalen van opluchting.

Stijl
Saskia Noort is een goede schrijfster. Ze gebruikt redelijk lange zinnen, maar dat irriteert niet. Ze gebruikt mooie woorden, waardoor het een heerlijk verhaal is om te lezen. De dialogen die beschreven worden zijn heel werkelijk. De irritatie aan mensen kan Saskia Noort heel goed beschrijven. Ook al komen in dit verhaal veel negatieve ruimtebeschrijvingen voor, kun je toch zeggen dat het een prachtig boek was als je de laatste bladzijde hebt omgeslagen.

Thema
Het thema van dit boek is: “de kracht om angst te overwinnen”. Maria heeft angst voor de dood, degene die haar bedreigd kan het doel hebben haar om te willen brengen. Ze is bang om haar kinderen in de steek te moeten laten. En op een gegeven moment is ze zelfs bang dat ze gek wordt. Maar in feite wordt ze gek gemaakt door degene die haar bedreigd. Maar wat Maria ook steeds tegen zichzelf zegt is dat ze het niet op moet geven. Als ze doorzet komt het goed, en als ze helder blijft nadenken zal ze uiteindelijk weer een normaal leven kunnen leiden, en kan ze afrekenen met deze vreselijke bedreigingen.

Tijd
Het verhaal duur ongeveer een half jaar. Er zitten veel terugblikken in dit verhaal. De schrijfster verteld de belangrijkste gebeurtenissen en slaat soms stukken over. Het verhaal bestaat eigenlijk uit een soort fragmenten. Er wordt vaak teruggeblikt naar de tijd dat Maria nog bij geert was, of de tijd dat Maria nog thuis bij haar ouders woonde.

Titelverklaring
De titel van het boek is “Terug naar de kust”. Maria en Ans woonden vroeger aan de kust bij hun ouders. Ze woonden in een strandpaviljoen dat kamers verhuurde omdat het gezin anders niet rond kon komen. Maria is op zichzelf gaan wonen, maar Ans is altijd in het strandpaviljoen blijven wonen en heeft er een villa van gemaakt. Als Maria gaat schuilen bij haar zus, woont ze dus weer een tijd in haar ouderlijk huis, aan de kust.

Verwerkingsopdracht
Een dag uit het leven van Maria:

Vrijdag 15 Oktober 2005
De bel ging. Een schok van angst ging door me heen. Zou het hem zijn? Zou hij me komen vermoorden? Wat wilde hij van me? Ik durfde de deur niet open te gaan doen. Maar misschien was het Geert wel. Ja, natuurlijk moest het Geert zijn. Wolf keek me vragend aan: “Ga je nog open doen mama?” Waarom moest Geert het altijd op dit soort momenten verpesten? Waarschijnlijk wilde hij me helpen en goede raad geven. Of hij had zich helemaal lam gezopen, en dit was de enige plek die hij zelfs met zijn ogen dicht nog kon vinden. Maar het kon me even niks schelen. Ik ging niet open doen en ik beloofde mezelf dat ik hem morgen zou ik hem bellen. Ik was nu net aan het genieten van een avondje met Merel en Wolf, en daar kon ik Geert niet bij gebruiken. “Maahaam?” vroeg Wolf weer. Ik heb hem verteld dat het vast een vrouw was die kwam collecteren, en dat als het belangrijk was, dat ze een andere keer wel terug zou komen. Toen de bel nog een keer ging werd ik echt bang. Wat als het nu toch degene was die mij al die bedreigbriefjes stuurde? Hoe moest ik merel en wolf dan beschermen? Ik raapte al mijn moed bij elkaar, en vertelde Merel en Wolf dat ik zo weer terug zou zijn en drukte ze op het hart dat ze moesten blijven waar ze waren. Ze mochten onder geen voorwaarde in de handen van die creep komen. Op weg naar beneden pakte ik snel de honkbalknuppel van Wolf mee, die in de gang stond. Toen ik de deur heel voorzichtig opendeed, en het inderdaad een collecte was verstopte ik snel de knuppel achter mijn rug. Ik gaf de vrouw een euro en groette haar vriendelijk. Man wat was ik opgelucht zeg!

Boven ben ik weer lekker op bed gaan zitten bij Merel en Wolf. We keken Idols en aten pizza. Ik bedacht me dat we dit veel vaker moesten doen. En ik begon me opeens schuldig te voelen over mijn leven als zangeres/moeder. Vanaf nu ga ik het anders doen. Met mijn kinderen ben ik net zo gelukkig als met het zingen. Dus vanaf nu doe ik nog maar twee optredens per week. De rest van de tijd zal ik lekker op het bed zitten en met Merel en Wolf tv kijken.

Eindoordeel
Het mooie aan dit boek is dat je je zó goed voor kunt stellen hoe de hoofdpersoon zich gevoeld moet hebben. Hoewel ik dit zelf nog nooit heb meegemaakt en ook niemand ken die dit probleem ooit wel heeft gekend komen de gebeurtenissen heel echt op je over. Dat komt omdat Saskia Noort de dingen erg uitgebreid beschrijft en voor verduidelijking grijpt ze terug naar gebeurtenissen die zich eerder hebben afgespeeld.
Ook de personen uit dit boek hebben allemaal heel duidelijk een eigen karakter. Maria is iemand die je heel goed kunt begrijpen en waar je ook makkelijk sympathie voor op kunt brengen. Bij Geert is dat wat moeilijker, hij is een nogal warrig persoon en ligt ver van mijn eigen persoonlijkheid vandaan. Ik heb wel gemerkt dat de hoofdpersoon vaak andere beslissingen nam dan die ik zou nemen. Maria steld heel vaak dingen uit. Ze ligt Geert niet in als ze naar Ans vertrekt waardoor Geert helemaal woest wordt.
Het verhaal was makkelijk te lezen. Doordat het zo spannend was, kon ik het snel uitlezen. Zoals ik al eerder zei gebruikt Saskia Noort terugblikken om andere gebeurtenissen te verduidelijken. Je komt daardoor meer te weten over de achtergronden bepaalde personen. Zo kun je beter begrijpen waarom ze bepaalde dingen doen, die jij bijvoorbeeld nooit zou doen. Ik houd niet van boeken met een open eind, dit boek voldeed dus helemaal aan mijn wensen. Na de ontknoping als je te weten komt dat Ans degene is die Maria bedreigd volgen er nog een aantal bladzijden. Er wordt verteld hoe het met Maria gaat. Ze is in het ziekenhuis en dus veilig, en dat is een hele geruststelling.
Het boek was erg makkelijk te lezen. Het kwam bijna niet voor dat ik een zin meerdere keren moest lezen. Saskia Noort kan gevoelens heel goed uitdrukken in zinnen. Hiervan een paar voorbeelden: Ik liep achter hem aan en voelde dat mijn boosheid plaatsmaakte voor een intens verdriet terwijl ik keek naar zijn dunne benen, waarop kippenvel stond.
Hier word terug geblikt naar toen de Moeder van Maria nog jong was. Dit stukje gaat hoe haar vader en moeder elkaar ontmoet hebben: Die zomer had hij mijn moeder al lang in de peiling.Dat stille, magere, blonde meisje met die holle blik, dat plotseling op het bankje verscheen en even later weer verdween, dat er genoeg aan had om gewoon maar wat te zitten en te staren. Ze had iets tragisch.
Al met al was het een prachtig boek, eentje die ik iemand zonder twijfel kan aanraden.