Te snel door Caja Cazemier

Mijn persoonlijke leeservaring.

Ik vond het een heel mooi boek. Dat kwam vooral door het onderwerp en je leert begrijpen hoe erg het is om een dierbaar iemand te verliezen.
Ik vond het zielig voor Eline, dat ze Tim heeft verloren want ze hadden nog heel veel plannen en kenden elkaar pas zes weken. Het was ook heel goed hoe Eline met haar verdriet omging, ze leefde zeg maar verder. Ik vond het ook heel goed dat ze tegen de leraar heeft gezegd dat ze het liever voor de excursie had willen weten, maar dat ze ook begrijpt waarom dat die leraar dat besloten heeft. Het is ook heel knap dat ze er na een tijdje met Frank, de broer van Tim over gaat praten.
Ik vind het ook heel mooi, als Eline en Frank ineens erachter komen dat ze allebei een andere Tim kennen. Dat Tim niet alleen stoer deed, maar ook onzeker was.

Ik vond het ook heel goed dat Frank de doos met het opschrift “DIT IS PRIVÉ!!! Dus AFBLIJVEN met je vuile poten, FRANK!” erop aan Eline gaf. Hij moest er namelijk vanaf blijven, het waren de persoonlijke spullen van Tim. Ik vond het ook heel erg begrijpend dat Eline de doos na een tijdje weer aan Frank heeft gegeven. Dat had ik ook gedaan, het hoort bij de familie van Tim en eigenlijk niet bij Eline.
Ik vond het gedeelte dat Tim in het ziekenhuis lag best wel eng, je wist door de titel dat hij dood gaat maar dan begin je te twijfelen. Ik vind het ook heel knap van Frank dat hij daar de hele tijd met zijn ouders zwijgend op de kamer heeft gezeten.
Het gedeelte dat Tim niet thuis kwam ’s avonds vond ik heel erg spannend, je weet dat er iets gebeurd is maar toch blijft het spannend. Doordat je weet dat Tim geen helm heeft meegenomen ga je denken dat hij opslag dood is, maar hij ligt in het ziekenhuis.
Ik vind het ook heel knap van Eline en Frank dat ze op 22 mei, een jaar na de dood van Tim. Samen een herdenkingsdienst voor Tim organiseren op school. Ik vind het ook heel knap van Eline dat ze daar haar boosheid en verdriet om Tim bekend maakt. En het is ook heel erg knap dat ze toch met de ouders van Tim gaat praten.
Ik vond het heel raar dat Eline telkens Tim zocht in Frank, ik zou hem willen vergeten en dan zou ik dat niet kunnen. Ik vind het ook zielig voor Eline dat Frank het daardoor uitmaakt. Maar ik kan het ook goed begrijpen vanuit de kant van Frank.
Het was ook mooi dat ze toch allemaal hun examens gehaald hebben. En dat ze daarom een dag naar een pretpark gingen.
Ik vond het in het begin ook heel raar dat de ouders van Tim een begrafenis wilden zonder veel mensen van school. Er mochten alleen een paar vrienden van Tim komen. En toen vond ik het best spannend omdat ik ging denken dat Eline dan niet naar de begrafenis mocht komen.
Ik vond het ook heel knap dat Eline naar het rouwcentrum is gegaan, ik denk als ze daar niet heen was gegaan had ze niet naar de begrafenis van Tim kunnen gaan en had ze ook niet echt afscheid van hem kunnen nemen. Ik zou nooit naar een lijk kunnen gaan kijken.
Ik vind het ook best wel knap hoe Eline erop reageerde als iemand vroeg naar Tim, want bijna niemand wist dat ze met elkaar gingen. En ook dat haar moeder mee gegaan is en haar dochter gesteund heeft.
Eline heeft ook met de dood van Tim gemerkt wie haar echte vrienden zijn en wie niet, er waren een heleboel mensen die keken niet eens naar haar om. En ze heeft ook een heleboel vrienden erbij gekregen door de dood van Tim.

Ik vond het ook heel erg mooi dat Frank en Eline op een gegeven moment allebei zeiden: “We zullen Tim nooit vergeten, maar we hebben leren leven met de dood van hem”.
Ik vind het een heel mooi boek, toen ik aan het lezen was kon ik bijna niet meer stoppen. Ik vind het ook een goed onderwerp, want op deze manier leer je een heleboel. Hoe je om moet gaan met de dood en hoe je verder moet leren leven.

De verwerkingsopdracht; zoek een paar gedichten die bij het onderwerp van het boek passen en beargumenteer deze.

Joop (1)

als een man van weinig woorden
staat Joop in mijn herinnering
hij reed naar huis toe van een feest
en ze: zo is het mooi geweest
nu ga ik, en hij ging

Toon Hermans (Fluiten naar de overkant)

Ik vind dit gedicht erbij passen, omdat Tim die ging naar huis en hij is niet meer thuisgekomen. Doordat hij dat ongeluk heeft gekregen. Hij was dan wel niet naar een feest geweest naar naar zijn vriendin en dat is ook iets leuks. Alleen dat van zo is het mooi geweest klopt niet helemaal want zijn leven duurde te kort.

Voor een vriend


nu ’t rouwrumoer rondom jou is verstomd
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten
nu voel ik dat er ’n diepe stilte komt
en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten
en telkens weer zal ik je tegenkomen
we zeggen veel te gauw: het is voorbij
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen
niet wie je was en ook niet wat je zei
ik zal nog altijd grapjes met je maken
we zullen samen door het stille landschap gaan
nu je mijn handen niet meer aan kunt raken
raak je mijn hart nog duidelijker aan

Toon Hermans (Fluiten naar de overkant)

Ik vind het er heel erg goed bij passen, omdat er staat hij heeft alleen je lichaam weggenomen en dat denk Eline ook in het verhaal. Frank en Eline zeggen ook op het einde van het verhaal “We zullen Tim nooit vergeten, maar we hebben leren leven met zijn dood” en dat vind ik kloppen bij die zin. En de rest vind ik ook wel passen bij de gedachte van Eline in het verhaal.

Niemand die het hoort


zachtjes fluistert hij mijn naam
zachtjes zegt hij in mijn oor
de woorden ‘ik hou van jou’
en belooft me nog zeer veel moois
Vervolgens fluister ik hem
op mijn beurt
mijn beloftes en verwachtingen toe.
Hij zoekt naar mijn lippen
en kust ze,
zachtjes…
Ik word wakker
buiten staan de sterren hoog aan de hemel.
Ik huil,
niemand die het hoort
en zeker niet hij,
want hij is er niet bij.

(http://gedichten-freaks.nl)

Het past heel erg goed bij het verhaal omdat Eline de eenzaamheid voelt en ze wilde nog een heleboel dingen met hem doen. En die moet ze nu alleen doen. En daar past de laatste zin heel erg goed bij “want hij is er niet bij”.