1. Zakelijke gegevens
A. Auteur: Leon de Winter
B. Titel: Supertex
Uitgever: De bezige bij
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: 1991
Druk: 2e druk
Aantal bladzijden: 252
C. Genre: Roman 2. Eerste Reactie A. Keuze: Ik heb voor dit boek gekozen omdat de tekst op de omslag me erg aansprak. En ik had al wel veel over de schrijver Leon de Winter gehoord maar nog nooit iets van hem gelezen. De titel maakte me ook nieuwsgierig. B. Inhoud: Ik vond het een leuk boek om te lezen. Ik vond het boek redelijk makkelijk lezen en ik had het dus ook snel uitgelezen. Ik vond alleen het eind iets minder, maar ik weet eigenlijk niet goed waarom. Ik denk omdat ik het niet leuk vond dat het boek al afgelopen was, ik had graag nog verder willen lezen over Max. 3. Verdieping A. Samenvatting: 1. Aan het woord is Max Breslauer. 2. Er kwamen 4 personen voor in het boek die je echt leert kennen, namelijk Max, Max’s broer Boy, Max’s vader Simon Breslauer en Max’s grote liefde Esther. 3. Max vertelt zijn levensverhaal aan zijn psychiater dr. Jansen op een zaterdag in oktober 1990 in Amsterdam, nadat hij een joodse jongen heeft aangereden in zijn Porsche. 4. Het verhaal loopt af met de gedachten van Max, hij krijgt na een dag bij zijn psychiater een andere visie krijgt op zijn vader, en hij krijgt eindelijk respect voor zijn vader. 5. In het boek staat de tegenstelling tussen materialisme en idealisme centraal. Max Breslauer heeft het na zesendertig jaar helemaal gemaakt en heeft materieel niks meer te wensen. Zijn luxe leventje botst echter steeds meer met het vleugje idealisme dat in hem is blijven steken. Drie gebeurtenissen leiden er echter toe dat hij de zin van het materiële gaat relatieveren en hij steeds meer gaat beseffen dat het veel belangrijker is om je geestelijk in orde te voelen. Die drie gebeurtenissen zijn: De dubbele gevoelens omtrent zijn vader, het verlies van zijn grote liefde Esther en van zijn broer. B. Onderzoek van de verhaaltechniek: 1. Het boek is in makkelijke taal geschreven, het is heel goed te begrijpen en daardoor leest het boek ook lekker makkelijk, en heel prettig. 2. Het verhaal speelt zich af in de behandelkamer van de psychiater dr. Jansen. Daar vertelt Max Breslauer zijn levensverhaal. Zijn levensverhaal beslaat verschillende plaatsen o.a: zijn appartement in Amsterdam, het huis van zijn ouders, het advocatenkantoor waar Max gewerkt heeft, de plek waar Max een joodse jongen aanrijd in Amsterdam, Casablanca, Bangkok. 3. Er komen verschillende personen in het boek voor. De hoofdpersoon is Max Breslauer, zoon van Simon Breslauer. Hij neemt het zeer succesvolle bedrijf van zijn vader over en is dus een zeer geslaagd zakenman. Hij is van joodse afkomst maar heeft verder niks met het geloof. In zijn jeugd ging hij wel elke zaterdag naar de Sjoel. Zijn hele leven heeft de vader van Max hem joodse spreekwoorden geleerd. Max vertelt in het boek over verschillende personen die een plaats in zijn leven hadden, over zijn vader, een harde joodse zakenman die van niets is opgeklommen tot een geslaagde zakenman. Ook vertelt hij over zijn broer Boy die eigenlijk niks is, hij heeft op de mavo gezeten en heeft nooit kunnen leren, het is een rustige jongen die onder de hoede van zijn moeder leeft. Hij werkt in het familiebedrijf als boekhouder. Max heeft een grote liefde in zijn leven, de joodse Esther. Op het begin van hun relatie is zij net zo min met het geloof bezig als max. Maar nadat haar ex-vriend zelfmoord heeft gepleegd bekeerd ze zich tot het joodse geloof. Max kan zich er niet toe zetten zich ook te bekeren en verliest zo zijn grote liefde. Hier heeft hij de rest van zijn leven problemen mee. Verder zijn er nog wat personen die je in het verhaal niet echt door en door leert kennen, maar die toch wel van belang zijn voor het verhaal, onder andere; Max’s psychiater dr. Jansen, Max’s moeder, de vrouw met wie Max’s vader zijn moeder bedroog maar later Max’s vriendin werd, Maria, verschillende zakenpartners van Max. 4. Situaties die het verhaal maken zijn; het verlies van Max’s grote liefde Esther. Het ongeluk wat Max heeft op het begin van het verhaal, dat is de reden dat hij naar zijn psychiater gaat en zijn verhaal vertelt. De dood van Max’s vader en het vertrek van Max’s broer Boy naar Casablanca. 5. Alle gebeurtenissen in het boek worden gezien door de ogen van Max Breslauer, Het boek is dus grotendeels in de ik-persoon geschreven. Er komen ook enkele dialogen in voor. Doordat het boek wordt gelezen door de ogen van Max Breslauer is het taalgebruik als dat van een harde zakenman: cynisch, duidelijk, soms platvloers en steeds recht voor zijn raap. De auteur gebruikt vrij veel beeldspraak. Max noemt steeds Joodse uitspraken die hij van zijn vader geleerd heeft. C. Thematiek: 1. De tegenstelling tussen materialisme en idealisme is de hoofdgedachte. 2. De volgende motieven zijn typerend voor de hoofdgedachte van de tekst: - De dood van Max’s vader, met wie hij altijd een slechte band heeft gehad. Hij heeft zich zijn hele leven afgezet tegen zijn vader en hij heeft altijd afkeer gehad tegen zijn vaders materialisme. Toch wordt hij zelf ook materialistisch. Hij vindt het fijn dat hij alles heeft wat hij wil maar hij voelt zich toch schuldig vanwege zijn geloof en omdat hij het materialisme van zijn vader altijd heeft afgekeurd. - Het eeuwige verdriet om zijn verloren liefde, Esther. Geen enkele vrouw is voor hem echt van betekenis geweest, behalve zij. Tijdens zijn relatie met haar kwamen zijn idealistische gevoelens naar boven. Hij beseft dan ook dat deze band veel belangrijker is dan welke materiële zaken dan ook. Maar als Esther door haar geloof van hem verwijderd raakt maakt dat hem erg onzeker, dat terwijl hij altijd tegenstrijdige gevoelens over de orthodoxe levenswijze heeft gehad. De vraag of hij er misschien toch niet goed aan had gedaan zich aan de joodse tradities te houden blijft hem bezig houden. - Het vertrek van Max’s broer Boy maakt zijn onzekerheid compleet omdat hij om dezelfde reden als Esther uit zijn leven verdwijnt; het geloof. - Deze drie gebeurtenissen zijn niet voldoende om zijn leven te veranderen. Op een zaterdagochtend (op sabbat) rijd hij een joodse jongen aan wanneer hij in zijn Porsche naar zijn kantoor rijd voor zaken, hij rijd veel te hard. De joden die bij de jongen zijn, maken beledigende opmerkingen naar Max. ‘Een jood in een Porsche dat kan toch niet.’ Dat zijn dezelfde woorden die zijn broer Boy schreef in de laatste brief naar Max vanuit Casablanca. Dit voorval doet hem besluiten zijn psychiater op te zoeken, met de hoop dat die weer een beetje evenwicht in zijn leven kan brengen. Of dit lukt blijft onduidelijk. Het eindigt met de gedachte van Max dat hij de laatste erfgenaam is. Maar het is onduidelijk waar hij de laatste erfgenaam van is. Dat kan van de joodse tradities zijn, dan kan hij besluiten te gaan leven als zijn broer en Ester, en zich dus te bekeren tot het joodse geloof. Of hij bedoelt dat hij de laatste erfgenaam is van het familiebedrijf Supertex. Dan maakt hij zich dus niet meer druk om zijn materialisme en zijn maatschappelijke status. 3. Er is een verband tussen de titel en het thema. De titel is namelijk ‘Supertex’; de naam van het familiebedrijf. Hierdoor wordt Max succesvol en leeft hij materialistisch. Zijn materialisme is de oorzaak van zijn probleem over de twijfel over zijn levensstijl.
4. Beoordeling
1. Er zijn niet echt bepaalde stukken in het verhaal die me emotioneel aangrijpen, het is meer het verhaal op zich. Ik ben meer nieuwsgierig over hoe het af zal lopen met Max. En wat er in zijn verleden is gebeurt met zijn broer en zijn liefdesleven.
2. Er is niet echt een passage die me het meest aansprak, die er echt uitsprong. Wat me wel opviel en wat ik apart vond was dat het boek begint en eindigt met Jiddische spreekwoorden. Ook door het hele boek komen veel Jiddische spreekwoorden voor.
Het boek begint met het volgende spreekwoord: A sjo in gan-eydn iz ojk gut: één uur in het paradijs is ook de moeite waard.
Het boek eindigt met het spreekwoord: Az der tate sheinkt dem zun, lakn beide – az der zun shienkt den tath, wienen beide: Als een vader iets aan zijn zoon schenkt lachen ze allebei – en als de zoon iets aan zijn vader schenkt huilen ze allebei.
Het boek is overigens opgedragen aan Gideon Spitz, waar hij nu ook mag zijn.
3. Het boek heeft me van het begin tot het eind geboeid. De schrijver begint steeds op de goede moment aan een ander onderwerp zodat er geen stukken in het verhaal zijn die me vervelen. Hierdoor vind ik het boek ook zo goed, omdat dit nog geen enkele schrijver is gelukt, vaak zitten er in een boek toch wel stukken die een beetje langdradig zijn, en die korter hadden gekund, dit is naar mijn mening in dit boek niet het geval.
4. Ik kan dit boek op sommige vlakken wel vergelijken met het boek ‘De kleine blonde dood’ van Boudewijn Buch. Want in dat boek gaat het ook over een zoon wiens vader een oorlogstrauma heeft. Verder zie ik geen gelijkenissen van de twee boeken of met een ander boek of film.
5. Het thema van het boek maakte het niet dat ik het boek zo leuk vond. Maar het was meer het verhaal op zich wat zo lekker vlot en makkelijk las. Het thema spreekt me op zich wel aan, maar het ligt er maar net aan welke schrijver over dit thema schrijft want het ligt er maar net aan hoe de schrijver er een verhaal om schrijft. Dit verhaal sprak me erg aan. Er zitten wel herkenbare stukken in. Iedereen wil later natuurlijk succesvol worden, ik tenminste wel. Maar ik heb ook iets tegen materialisme. Dat zijn dus de twee tegenstrijdige gevoelens waar ook Max mee worstelde.
6. Het taalgebruik was erg makkelijk en hierdoor was het boek erg fijn om te lezen. Ik hoefde niet echt na te denken bij het lezen, en dat vond ik ook wel eens prettig voor de verandering.
7. Ik zou een ander zeker aan raden dit boek te lezen. Ik denk namelijk dat iedereen wel iets van herkenning heeft met dit boek. Ook hoor ik veel leeftijdsgenoten vaak klagen dat Nederlandse literatuur zo saai is, en veel boeken nergens over gaan. Dit boek gaat wel degelijk ergens over en er zitten geen saaie momenten in het verhaal. Door het makkelijke taalgebruik lees je het boek betrekkelijk snel uit.
B. Titel: Supertex
Uitgever: De bezige bij
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: 1991
Druk: 2e druk
Aantal bladzijden: 252
C. Genre: Roman 2. Eerste Reactie A. Keuze: Ik heb voor dit boek gekozen omdat de tekst op de omslag me erg aansprak. En ik had al wel veel over de schrijver Leon de Winter gehoord maar nog nooit iets van hem gelezen. De titel maakte me ook nieuwsgierig. B. Inhoud: Ik vond het een leuk boek om te lezen. Ik vond het boek redelijk makkelijk lezen en ik had het dus ook snel uitgelezen. Ik vond alleen het eind iets minder, maar ik weet eigenlijk niet goed waarom. Ik denk omdat ik het niet leuk vond dat het boek al afgelopen was, ik had graag nog verder willen lezen over Max. 3. Verdieping A. Samenvatting: 1. Aan het woord is Max Breslauer. 2. Er kwamen 4 personen voor in het boek die je echt leert kennen, namelijk Max, Max’s broer Boy, Max’s vader Simon Breslauer en Max’s grote liefde Esther. 3. Max vertelt zijn levensverhaal aan zijn psychiater dr. Jansen op een zaterdag in oktober 1990 in Amsterdam, nadat hij een joodse jongen heeft aangereden in zijn Porsche. 4. Het verhaal loopt af met de gedachten van Max, hij krijgt na een dag bij zijn psychiater een andere visie krijgt op zijn vader, en hij krijgt eindelijk respect voor zijn vader. 5. In het boek staat de tegenstelling tussen materialisme en idealisme centraal. Max Breslauer heeft het na zesendertig jaar helemaal gemaakt en heeft materieel niks meer te wensen. Zijn luxe leventje botst echter steeds meer met het vleugje idealisme dat in hem is blijven steken. Drie gebeurtenissen leiden er echter toe dat hij de zin van het materiële gaat relatieveren en hij steeds meer gaat beseffen dat het veel belangrijker is om je geestelijk in orde te voelen. Die drie gebeurtenissen zijn: De dubbele gevoelens omtrent zijn vader, het verlies van zijn grote liefde Esther en van zijn broer. B. Onderzoek van de verhaaltechniek: 1. Het boek is in makkelijke taal geschreven, het is heel goed te begrijpen en daardoor leest het boek ook lekker makkelijk, en heel prettig. 2. Het verhaal speelt zich af in de behandelkamer van de psychiater dr. Jansen. Daar vertelt Max Breslauer zijn levensverhaal. Zijn levensverhaal beslaat verschillende plaatsen o.a: zijn appartement in Amsterdam, het huis van zijn ouders, het advocatenkantoor waar Max gewerkt heeft, de plek waar Max een joodse jongen aanrijd in Amsterdam, Casablanca, Bangkok. 3. Er komen verschillende personen in het boek voor. De hoofdpersoon is Max Breslauer, zoon van Simon Breslauer. Hij neemt het zeer succesvolle bedrijf van zijn vader over en is dus een zeer geslaagd zakenman. Hij is van joodse afkomst maar heeft verder niks met het geloof. In zijn jeugd ging hij wel elke zaterdag naar de Sjoel. Zijn hele leven heeft de vader van Max hem joodse spreekwoorden geleerd. Max vertelt in het boek over verschillende personen die een plaats in zijn leven hadden, over zijn vader, een harde joodse zakenman die van niets is opgeklommen tot een geslaagde zakenman. Ook vertelt hij over zijn broer Boy die eigenlijk niks is, hij heeft op de mavo gezeten en heeft nooit kunnen leren, het is een rustige jongen die onder de hoede van zijn moeder leeft. Hij werkt in het familiebedrijf als boekhouder. Max heeft een grote liefde in zijn leven, de joodse Esther. Op het begin van hun relatie is zij net zo min met het geloof bezig als max. Maar nadat haar ex-vriend zelfmoord heeft gepleegd bekeerd ze zich tot het joodse geloof. Max kan zich er niet toe zetten zich ook te bekeren en verliest zo zijn grote liefde. Hier heeft hij de rest van zijn leven problemen mee. Verder zijn er nog wat personen die je in het verhaal niet echt door en door leert kennen, maar die toch wel van belang zijn voor het verhaal, onder andere; Max’s psychiater dr. Jansen, Max’s moeder, de vrouw met wie Max’s vader zijn moeder bedroog maar later Max’s vriendin werd, Maria, verschillende zakenpartners van Max. 4. Situaties die het verhaal maken zijn; het verlies van Max’s grote liefde Esther. Het ongeluk wat Max heeft op het begin van het verhaal, dat is de reden dat hij naar zijn psychiater gaat en zijn verhaal vertelt. De dood van Max’s vader en het vertrek van Max’s broer Boy naar Casablanca. 5. Alle gebeurtenissen in het boek worden gezien door de ogen van Max Breslauer, Het boek is dus grotendeels in de ik-persoon geschreven. Er komen ook enkele dialogen in voor. Doordat het boek wordt gelezen door de ogen van Max Breslauer is het taalgebruik als dat van een harde zakenman: cynisch, duidelijk, soms platvloers en steeds recht voor zijn raap. De auteur gebruikt vrij veel beeldspraak. Max noemt steeds Joodse uitspraken die hij van zijn vader geleerd heeft. C. Thematiek: 1. De tegenstelling tussen materialisme en idealisme is de hoofdgedachte. 2. De volgende motieven zijn typerend voor de hoofdgedachte van de tekst: - De dood van Max’s vader, met wie hij altijd een slechte band heeft gehad. Hij heeft zich zijn hele leven afgezet tegen zijn vader en hij heeft altijd afkeer gehad tegen zijn vaders materialisme. Toch wordt hij zelf ook materialistisch. Hij vindt het fijn dat hij alles heeft wat hij wil maar hij voelt zich toch schuldig vanwege zijn geloof en omdat hij het materialisme van zijn vader altijd heeft afgekeurd. - Het eeuwige verdriet om zijn verloren liefde, Esther. Geen enkele vrouw is voor hem echt van betekenis geweest, behalve zij. Tijdens zijn relatie met haar kwamen zijn idealistische gevoelens naar boven. Hij beseft dan ook dat deze band veel belangrijker is dan welke materiële zaken dan ook. Maar als Esther door haar geloof van hem verwijderd raakt maakt dat hem erg onzeker, dat terwijl hij altijd tegenstrijdige gevoelens over de orthodoxe levenswijze heeft gehad. De vraag of hij er misschien toch niet goed aan had gedaan zich aan de joodse tradities te houden blijft hem bezig houden. - Het vertrek van Max’s broer Boy maakt zijn onzekerheid compleet omdat hij om dezelfde reden als Esther uit zijn leven verdwijnt; het geloof. - Deze drie gebeurtenissen zijn niet voldoende om zijn leven te veranderen. Op een zaterdagochtend (op sabbat) rijd hij een joodse jongen aan wanneer hij in zijn Porsche naar zijn kantoor rijd voor zaken, hij rijd veel te hard. De joden die bij de jongen zijn, maken beledigende opmerkingen naar Max. ‘Een jood in een Porsche dat kan toch niet.’ Dat zijn dezelfde woorden die zijn broer Boy schreef in de laatste brief naar Max vanuit Casablanca. Dit voorval doet hem besluiten zijn psychiater op te zoeken, met de hoop dat die weer een beetje evenwicht in zijn leven kan brengen. Of dit lukt blijft onduidelijk. Het eindigt met de gedachte van Max dat hij de laatste erfgenaam is. Maar het is onduidelijk waar hij de laatste erfgenaam van is. Dat kan van de joodse tradities zijn, dan kan hij besluiten te gaan leven als zijn broer en Ester, en zich dus te bekeren tot het joodse geloof. Of hij bedoelt dat hij de laatste erfgenaam is van het familiebedrijf Supertex. Dan maakt hij zich dus niet meer druk om zijn materialisme en zijn maatschappelijke status. 3. Er is een verband tussen de titel en het thema. De titel is namelijk ‘Supertex’; de naam van het familiebedrijf. Hierdoor wordt Max succesvol en leeft hij materialistisch. Zijn materialisme is de oorzaak van zijn probleem over de twijfel over zijn levensstijl.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden