Samenvatting:

Het boek speelt zich af in een imaginaire toekomst. Het is een wereld waarbij alle volwassenen gestorven zijn in een biologische oorlog en nu alleen nog maar kinderen (Starters) en ouderen (Enders) leven. Het verhaal gaat over een starter Callie Woodland die met haar broertje Tyler en haar beste vriend Michael probeert te overleven in de wereld vol gevaren. Tyler is vreselijk ziek en Callie heeft geld nodig. Ze maakt een moeilijke beslissing en kiest ervoor om naar de Bodybank te gaan bij Topbestemmingen met aan het hoofd de Ouweheer. Dit bedrijf kan de dromen van Enders waarmaken door ze terug jong te maken. Ze kunnen namelijk in het lichaam van een Starter kruipen. Topbestemmingen belooft Callie een grote som geld als ze haar lichaam voor drie periodes verhuurt. De laatste periode duurde 3 maanden ,maar tijdens deze periode ontstonden er storingen. Callie kwam wakker tijdens de huurperiode. Ze ontdekte toen dat haar huurder Helena, Senator Harrison wil vermoorden. Harrison zou een pact willen sluiten met topbestemmingen om een lichaam permanent te verhuren. Hierbij staat dus het leven van honderden jongeren op het spel. Tijdens het verhaal geeft Callie zich uit als Helena en roept ze de hulp in van verschillende vrienden om het pact niet te laten doorgaan. Uiteindelijk confronteren ze de buitenwereld met Topbestemmingen en wordt het bedrijf opgedoekt.

 Type roman:

Het verhaal is een toekomstroman. Het verhaal speelt zich af in een wereld die zeker in deze tijd kan plaatsvinden. Het gaat dus duidelijk over de toekomst. Enkele voorbeelden om mijn argument te bewijzen:

• Er was een Biologische oorlog.
• Telefoons hebben enorm veel functies.
• GPS chip die in het hoofd geïmplanteerd is.
• Foto’s kunnen bewegen ,ook wel hologrammen genoemd.
• Er zijn jongeren die met de duurste auto’s rondrijden.
• Een masker kan verschillende gedaantes aannemen van verschillende personen.
• De technologie om van lichaam te verwisselen met iemand.

Bewijs aan de hand van een tekstfragment uit het boek:

"“De huurder wordt aangesloten op een BCI, een Body Computer Interface, in een kamer met ervaren verpleegkundigen,’ legde hij uit. ‘Dan krijgt ze een roesje. ‘Zoals bij de tandarts?’ ‘Juist. Haar ademhaling, hartslag, temperatuur en bloeddruk worden gedurende de hele reis bewaakt.’ Aan de andere kant van het scherm lag een tienermeisje op een lange gecapitoneerde stoel. ‘Jij wordt onder narcose gebracht. Het is volkomen pijnloos en ongevaarlijk. Een week later word je wakker, een beetje suf, maar een stuk rijker.”"

Perspectief:

Hier hebben we te maken met een ik-verteller. We lezen uit het perspectief van Callie. De verteller weet alles over haar en niks over andere personages, tenzij de personages over henzelf praten. In de stukken waar ze slaapt weten we dus ook niet wat er in de tussentijd gebeurt. Als gevolg begint de lezer veel vragen te stellen en lokt het  nieuwsgierigheid op.

Bewijs aan de hand van een tekstfragment uit het boek:

"“Het laatste wat ik me herinnerde, was dat ik in de operatiekamer onder narcose was gebracht. Wat kon er gebeurd zijn? Ik was op het randje van een paniekaanval maar ik herinnerde me nog wel dat ik niet over de bodybank mocht praten. Ik moest doen alsof ik hier hoorde.”"

 Literaire stroming:

Het boek leunt het meeste aan bij het postmodernisme, aangezien een groot aantal kenmerken overeenstemmen. Ten eerste speelt het verhaal zich af in een onmogelijke wereld of toch een wereld waar er dingen gebeuren of kunnen die in onze wereld zeker nog niet van toepassing zijn. Lissa Price gebruikt een groot aantal realistische elementen, maar door de elementen waar zeker en vast een fantasie voor nodig is, wordt het iets moeilijker om een onderscheid te maken tussen realiteit en fictie. Je kan uiteindelijk wel vaststellen dat het over fictie gaat. Verder is er geen causaliteit, want er worden gevolgen gegeven zonder dat men de eigenlijke oorzaak vertelt. In het verhaal heeft Callie bijvoorbeeld een geweer vast, terwijl niemand enig idee heeft waarom ze dat vast heeft of hoe ze daar aangekomen is.

Het verhaal is duidelijk ook een dystopie. Het verhaal speelt zich af in een negatieve wereld ,waarbij de ouderen heersen over de jongeren. De jongeren zijn als orgaandonoren voor de ouderen en zijn bijna helemaal niks waard in de maatschappij. Er leven ook veel mensen op straat en daardoor ligt de criminaliteit hoog. Natuurlijk is er geen negatieve wereld zonder dat er oorlog is. In het verhaal is er een biologische oorlog die de helft van de mensheid heeft uitgeroeid en er zullen zeker en vast nog oorlogen volgen in verdere boeken. Uit deze voorbeelden kan men dus afleiden dat dit verhaal een dystopie