Splinters door Marita de Sterck

Splinters
Auteur: Marita de Sterck
Genre: Drama
Hoofdpersonen : Jutta en Anton

Personen

De hoofdpersonen zijn Jutta en Anton, ze ontmoeten elkaar op natuurkamp en vinden elkaar meteen leuk. Jutta is erg verlegen en kwetsbaar, ze heeft een soort muur om zich heen gebouwd en laat niemand dichtbij komen. Ze is klein en smal heeft donkerblond haar en een bleke huid. Anton is twee jaar ouder dan Jutta, hij is best wel zelfverzekerd. Hij heeft groene ogen en krullen. De belangrijkste bijpersonen in het boek zijn Veer en Jutta’s oma. Veer is een vriendin van Jutta en Anton, ze is erg spontaan en zelfverzekerd. Jutta’s oma zit in een bejaardentehuis, ze is heel aardig en Jutta heeft een goede band met haar. Van de bijpersonen wordt geen uiterlijk beschreven.

Plaats, tijd en vorm

Het verhaal speelt zich af op het natuurkamp, bij Jutta thuis en bij Jutta’s oma. Het speelt zich ongeveer nu af, er komen dingen uit deze tijd in voor, bijv. een douche. De periode die wordt verteld is ongeveer een jaar, omdat het begint met het natuurkamp en ongeveer eindigt met het natuurkamp een jaar later. Het verhaal wordt chronologisch verteld: eerst zijn ze op natuurkamp, ze hebben iets met elkaar, ze krijgen ruzie, ze gaan weer op natuurkamp, het komt weer goed.

Er komen een paar flashbacks voor: één dat Jutta bij de kerstboom zit met haar vader en één waar ze op het strand is met haar vader. Het verhaal wordt gedeeltelijk in de ik-vorm verteld, het andere deel in de hij/zij/het vorm. In het begin van het verhaal is de sfeer gezellig, ze zijn verliefd op elkaar, later wordt de sfeer minder omdat ze ruzie met elkaar hebben. Het belangrijkste probleem in het verhaal is dat Jutta zo koppig is, ze wordt snel boos. Het loopt wel gedeeltelijk goed af omdat Jutta niet meer boos op Anton is, maar het is ook een open einde omdat je niet weet of ze weer bij elkaar komen. Het boek heet Splinters omdat het moeilijk is verliefd te zijn zonder gekwetst te worden en omdat Jutta in de steek is gelaten door haar vader.

Samenvatting

Jutta is een erg verlegen en onzeker meisje. Ze gaat voor het eerst op natuurkamp, met haar vriendin Veer die daar al vaker is geweest. Dan ontmoet ze Anton, ze wordt meteen verliefd op hem, en hij op haar. Jutta durft hem eerst niet te vertrouwen omdat ze bang is dat hij haar in de steek zal laten, net als haar vader. Na een tijdje krijgen ze toch iets met elkaar, maar al snel krijgen ze ruzie. Elke keer als Anton met haar over haar vader probeert te praten loopt ze boos weg. Anton snapt niet wat hij verkeerd heeft gedaan. Dan zoekt Anton contact met Jutta’s vader en praat met hem over Jutta. Hij gaat ook naar Jutta’s oma, met wie Jutta een goede band heeft en vraagt haar oma om met Jutta te praten. Dat doet ze en Jutta en Anton maken het weer goed.

Mening

Ik zou andere mensen dit boek afraden omdat het niet echt een leuk boek vond. Ik vond het niet leuk geschreven en na een tijdje ook best wel saai. Ik vond het ook raar dat het begin twee keer verteld werd, daardoor had ik niet echt zin meer om verder te lezen. Het is op zich wel realistisch omdat het echt gebeurd zou kunnen zijn. Het verhaal was wel goed te volgen omdat er niet veel flashbacks in voor kwamen. Het einde was niet echt voorspelbaar, maar wel jammer dat het een open einde was, nu weet je nog steeds niet of het nou helemaal goed komt. Het afwisselend perspectief was niet erg, alleen was ik soms even kwijt over wie het verhaal toen ging. Ik leefde het meest mee met Anton, omdat hij ook niet snapt waarom Jutta zo moeilijk doet.