2 titel: Splinters.
3 schrijver: Marita de Sterck.
4 genre: (jeugd) liefdesroman.
4.1 is het een klassieker: nee het is geen klassieker.
5 naam
5 samenvatting
Jutta, een stil meisje komt aan op zomerkamp samen met haar beste vriendin Veer. Veer is er al vaker geweest en kent iedereen. Jutta is er voor het eerst. Al snel merkt ze Anton op. Veer kende hem omdat ze ook al een keer met hem heeft gehad en ook al van de vorige zomerkampen. Anton merkte Jutta even snel op als zij hem. Hij doet alles om de aandacht van Jutta te trekken. Na een tijdje lukt het Anton om de aandacht van Jutta te trekken. De relatie tussen Jutta en Anton is een soort spel van aantrekking en afstoten. Anton heeft het hier wel moeilijk meewant hij weet niet goed hoe hij het moet opvatten, zodat hij Jutta niet kwets. Maar ook zij ligt in de war met zichzelf, en weet daardoor niet hoe zij tegen Anton moet doen. Jutta durft niemand uit een vreemde omgeving te vertrouwen, dit komt doordat haar vader, plotseling zonder iets te zeggen, Jutta en haar moeder heeft verlaten voor een andere vrouw. Terwijl hij het niet eens aan Jutta heeft uitgelegd. Ze heeft daar nog erg veel problemen mee, ze snapt het gewoon niet. Altijd als de relaties van haar te close worden, vriendschappelijke of liefdesrelaties, wil ze het stop zetten zodat ze niet over haar vader hoeft te praten en waarom ze zo alleen leeft. Zo doet ze ook tegen Anton zonder dat hij er iets aan kan doen. Hij snapt niet wat hij verkeerd heeft gedaan of wat er verkeerd ging. Jutta wist het zelf wel, maar ontkende het totdat haar oma er de woorden uit de mond haalt en het haar zelf laat zeggen en dan ziet ook dat het verkeert is. Ze wou zekerheid, de zekerheid die door haar vader verloren was. Anton is naar haar vader gegaan en heeft met het gepraat waarom hij is weggegaan. Hij heeft spullen aan hem mee gegeven om aan Jutta te geven. Anton heeft het aan haar gegeven en daarna is het weer goed gekomen tussen Anton en Jutta dankzij de oma van Jutta en Anton die Jutta zo graag terug wou. Het boek is in 1 zin eigenlijk samen te vatten, dat staat ook voor in het boek. Dat zinnetje is van meneer Wodaabe uit Niger. En die zin is: if you cannot bear to smoke, you will never get to the fire. Dat betekent: dat je je niet moet laten afleiden door de dingen die om je heen gebeuren maar wat je moet doen wat je zelf wilt. Jutta doet dit door haar vader aan het eind te vergeten om weer haar eigen gang te kunnen gaan.
6 thema
De belangen van vriendschap en liefde.
7 personen
7.1 de hoofdpersonen: Jutta en Anton.
7.2 de belangrijkste bijpersonen zijn: Veer, de oma, vader en de moeder van Jutta
7.3 beschrijving uiterlijk van de hoofdpersonen: Jutta: ze is een klein, smal meisje met sluik donkerblond haar en een bleke, bijna doorschijnende huis. Ze heeft een zacht karakter, is verlegen en erg liefjes. Mensen zeggen dat ze een lastig kind is, maar dat komt omdat ze iedereen in onzekerheid laat zitten, niet open genoeg is en weinig over zichzelf vertelt. Ze heeft het zeer moeilijk met het feit dat haar vader in het verleden is weggegaan. Anton: hij is Jutta’ s vriendje. Ze hebben elkaar leren kennen op natuurkamp. Hij probeert wegwijs te worden uit Jutta. Hij doet alles om haar gelukkig te maken. Aan zijn handelingen en de omgang met zijn vrienden zie je dat hij een grote mond heeft, maar wanneer hij bij Jutta is, heeft hij een klein hartje. 7.4 zijn er hoofdpersonen veranderd in de loop van het verhaal: Anton verandert niet echt in de loop van het verhaal, maar Jutta wel. Dat komt vooral door Anton maar ook door haar oma. Zij helpen haar met haar gevoelens om te gaan en uiteindelijk lukt het haar ook om normaal aan haar vader te denken, zonder dat ze boos wordt of gaar huilen. 7.5 welk personage spreekt mij het meest aan: ik vind Jutta, omdat ze al veel problemen mee heeft gemaakt daardoor vindt ze het moeilijk om relaties aan te gaan. Anton en haar oma helpen Jutta daarmee om al haar problemen te verwerken en te accepteren. 7.6 welk personage staat mij tegen: De vader van Jutta, omdat hij de problemen van Jutta heeft veroorzaakt. 7.7 komen er ook types in het boek voor: Jutta: lief, verlegen meisje
Anton: stoer, Behulpzame jongen. 8 perspectief 8.1 vanuit welk perspectief is het boek geschreven: Het verhaal wordt verteld door een ik- verteller. Hij spreekt enkel over zijn eigen gevoelens en daden. Die ik- verteller wordt wel afgewisseld per hoofdstuk. Het ene hoofdstuk wordt verteld door Jutta, het andere door Anton. Anton is een ik perspectief en Jutta is een hij/zij perspectief. 8.2 fragment: Anton: Twee weken hield ik het uit. Toen moest ik haar schrijven. Ik zette al mijn trots en woede opzij. ‘Lieve Jutta.’ Ik haalde de woorden door. Zo stom, ze gewoontjes. ‘Allerliefste Jutta.’ Zo idioot, zo overdreven. Ik verfrommelde het papier en keilde het in de vuilnisbak. Ik was geen jongen van papieren woorden. Ik was een doener. Er kwam niets van die brief. Ik greep de telefoon, draaide haar nummer, legde weer neer. Weer twee weken verder. Met een vingerknip. Jutta: Jutta voelt dat er iemand bij haar kamer staat. Jutta… hoewel de deur op een kier staat, duwt haar moeder hem niet open . Kom erin. Aarzelend staat ze in de deuropening, een kartonnen doos met pizza in de enen hand, een plastic tasje in de andere. 9 plaats Het verhaal speelt zich op verschillende plaatsen af. Zo zijn ze op het moeraskamp op een kampeerboerderij, in de flat van Jutta en haar moeder, bij Jutta’ s oma thuis en in de buitenlucht. Er is niet een bepaalde plaats waar ze een groot deel van het verhaal zijn, met uitzondering van de kampeerboerderij, waar ze hun moeraskamp doorbrengen. 10 tijd 10.1 wanneer speelt het verhaal zich af: Het verhaal speelt zich af in een tijd die nu had kunnen zijn, maar het had zich ook 10 jaar geleden af kunnen spelen. 10.2 hoe weet ik dat: Het is geen fantasie of historie (etc.) verhaal. Er wordt geen bepaald jaartal genoemd. 10.3 hoe lang is de vertelde tijd: De vertelde tijd is ongeveer 9 a 10 maanden. 10.4 hoe lang is de verteltijd: 2 weken ongeveer. 10.5 wordt alles verteld in chronologische volgorde: Het grootste gedeelte wordt in chronologische volgorde verteld. 10.6 zitten er flashbacks in het boek: Ja, er zitten een paar flashbacks in het boek. Deze flashbacks hebben geen invloed op de gebeurtenissen. Vaak kijkt Jutta terug op een tijd die ze al achter zich heeft gelaten of wanneer ze verwijst naar de tijd met haar vader. Fragment: Het afscheid was te groot. Veel te groot. Een afscheid van wat voorbij was had misschien nog net gekund. Maar een afscheid wat nog moest komen, dat is moordend. Ik weet waarover ik het heb. 10.7+ 10.8 is er sprake van tijdversnelling en/of tijdvertraging: Er zit in het boek wel tijdversnellingen maar er wordt geen 2 maanden in 1 bladzijde verteld. Er zit ook tijdsvertraging in het boek, maar het is niet zo dat er 5 minuten in 1 bladzijde wordt verteld. 10.9 is er sprake van tijdsprongen: Er is geen sprake van tijdsprongen. 11 begin Het verhaal begint middenin de gebeurtenissen: Jutta struikelt over haar eigen voeten als ze Anton voor het eerst ziet op het moeraskamp. Ze begint te blozen en kan amper een spits antwoord geven op Anton’ s vraag of zij Jutta moet zijn
12 problemen en afloop
12.1wat is het belangrijkste probleem
Het belangrijkste probleem in het boek is de koppigheid en kwetsbaarheid van Jutta. Anton wil met Jutta een gewonen relatie opbouwen, maar Jutta heeft er moeite mee, als Anton over haar vader en haar verleden begint. Hierdoor zal hun relatie op den duur ook stuklopen. 12.2+12.3 heeft het boek een open of gesloten einde: Het verhaal loopt goed ad want ze hebben weer met elkaar en hun relatie kan niet meer stuk lopen door Jutta’ s vader en verleden. Het boek heeft dus een gesloten einde want ze hebben elkaar weer gevonden. 13 titel 13.1 wat is de betekenis van de titel: Splinters: Jutta heeft last van splinters letterlijk en figuurlijk. Jutta hield heel veel van haar vader toen ze klein was, maar haar vader is van de ene dag op de andere vertrokken, ze voelde zich verlaten en had veel pijn. Ze heeft er splinters aan overgehouden. Nu houdt ze van een jongen, maar is bang om hem ook kwijt te raken. Dat is figuurlijk en ze heeft letterlijk een echte splinter in haar lichaam gekregen. Beoordeling 14 mening wat vond in van het boek: De manier waarop het boek geschreven is vind ik erg boeiend omdat, het ene hoofdstuk zie je vanuit Jutta’ s kant en het andere hoofdstuk zie je vanuit Anton’ s kant. Dat geeft het boek een speciaal effect, iers wat ikzelf wel prettig vind lezen. Jutta knipperde met haar ogen. Het duurde even voor ze wist waar ze was. De hooischuur. Het kamp. De eerste dag. Blz. 22
Ik vind het boek af en toe een beetje raar worden omdat Anton bloed uit Jutta’ s wond zuigt. Toen Jutta zich met een moerasmes in het vieze moeraswater zichzelf in haar arm sneed. Als ze de kant op wil klimmen, staat Anton plotseling bij haar. Hij duwt haar in de rug, stevig en rustig. Hij trekt haar mee, bij haar goede arm. Zo gauw ze achter de struiken staan, grijpt hij haar gewonde arm en brengt die naar zijn mond. Voor ze hem kan tegenhouden, begint hij de wond voorzichtig maar grondig schoon te likken. Bloed en modder verdwijnen in zijn mond. Blz. 33 en 34. Er waren soms ook hele grappige momenten vooral toen Anton zijn condoom niet omkreeg: ik trok met een hand mijn broek naar met toen en haalde het condoom uit mijn broekzak. Ik had het al uitgepakt en in mijn zakdoek gerold. Toen ik hem om wou doen zag ik dat ze zelf een heel doosje in haar hand had. We kregen de slappe lach. Even werd de gewijde stilte doorbroken. Het deed deugt. Ik kreeg dat rotding niet meteen om en ik wist dat het niet alleen door dat lachen kwam, maar ook omdat ik het graag zacht en lief wou doen met haar. Blz. 85.
7.3 beschrijving uiterlijk van de hoofdpersonen: Jutta: ze is een klein, smal meisje met sluik donkerblond haar en een bleke, bijna doorschijnende huis. Ze heeft een zacht karakter, is verlegen en erg liefjes. Mensen zeggen dat ze een lastig kind is, maar dat komt omdat ze iedereen in onzekerheid laat zitten, niet open genoeg is en weinig over zichzelf vertelt. Ze heeft het zeer moeilijk met het feit dat haar vader in het verleden is weggegaan. Anton: hij is Jutta’ s vriendje. Ze hebben elkaar leren kennen op natuurkamp. Hij probeert wegwijs te worden uit Jutta. Hij doet alles om haar gelukkig te maken. Aan zijn handelingen en de omgang met zijn vrienden zie je dat hij een grote mond heeft, maar wanneer hij bij Jutta is, heeft hij een klein hartje. 7.4 zijn er hoofdpersonen veranderd in de loop van het verhaal: Anton verandert niet echt in de loop van het verhaal, maar Jutta wel. Dat komt vooral door Anton maar ook door haar oma. Zij helpen haar met haar gevoelens om te gaan en uiteindelijk lukt het haar ook om normaal aan haar vader te denken, zonder dat ze boos wordt of gaar huilen. 7.5 welk personage spreekt mij het meest aan: ik vind Jutta, omdat ze al veel problemen mee heeft gemaakt daardoor vindt ze het moeilijk om relaties aan te gaan. Anton en haar oma helpen Jutta daarmee om al haar problemen te verwerken en te accepteren. 7.6 welk personage staat mij tegen: De vader van Jutta, omdat hij de problemen van Jutta heeft veroorzaakt. 7.7 komen er ook types in het boek voor: Jutta: lief, verlegen meisje
Anton: stoer, Behulpzame jongen. 8 perspectief 8.1 vanuit welk perspectief is het boek geschreven: Het verhaal wordt verteld door een ik- verteller. Hij spreekt enkel over zijn eigen gevoelens en daden. Die ik- verteller wordt wel afgewisseld per hoofdstuk. Het ene hoofdstuk wordt verteld door Jutta, het andere door Anton. Anton is een ik perspectief en Jutta is een hij/zij perspectief. 8.2 fragment: Anton: Twee weken hield ik het uit. Toen moest ik haar schrijven. Ik zette al mijn trots en woede opzij. ‘Lieve Jutta.’ Ik haalde de woorden door. Zo stom, ze gewoontjes. ‘Allerliefste Jutta.’ Zo idioot, zo overdreven. Ik verfrommelde het papier en keilde het in de vuilnisbak. Ik was geen jongen van papieren woorden. Ik was een doener. Er kwam niets van die brief. Ik greep de telefoon, draaide haar nummer, legde weer neer. Weer twee weken verder. Met een vingerknip. Jutta: Jutta voelt dat er iemand bij haar kamer staat. Jutta… hoewel de deur op een kier staat, duwt haar moeder hem niet open . Kom erin. Aarzelend staat ze in de deuropening, een kartonnen doos met pizza in de enen hand, een plastic tasje in de andere. 9 plaats Het verhaal speelt zich op verschillende plaatsen af. Zo zijn ze op het moeraskamp op een kampeerboerderij, in de flat van Jutta en haar moeder, bij Jutta’ s oma thuis en in de buitenlucht. Er is niet een bepaalde plaats waar ze een groot deel van het verhaal zijn, met uitzondering van de kampeerboerderij, waar ze hun moeraskamp doorbrengen. 10 tijd 10.1 wanneer speelt het verhaal zich af: Het verhaal speelt zich af in een tijd die nu had kunnen zijn, maar het had zich ook 10 jaar geleden af kunnen spelen. 10.2 hoe weet ik dat: Het is geen fantasie of historie (etc.) verhaal. Er wordt geen bepaald jaartal genoemd. 10.3 hoe lang is de vertelde tijd: De vertelde tijd is ongeveer 9 a 10 maanden. 10.4 hoe lang is de verteltijd: 2 weken ongeveer. 10.5 wordt alles verteld in chronologische volgorde: Het grootste gedeelte wordt in chronologische volgorde verteld. 10.6 zitten er flashbacks in het boek: Ja, er zitten een paar flashbacks in het boek. Deze flashbacks hebben geen invloed op de gebeurtenissen. Vaak kijkt Jutta terug op een tijd die ze al achter zich heeft gelaten of wanneer ze verwijst naar de tijd met haar vader. Fragment: Het afscheid was te groot. Veel te groot. Een afscheid van wat voorbij was had misschien nog net gekund. Maar een afscheid wat nog moest komen, dat is moordend. Ik weet waarover ik het heb. 10.7+ 10.8 is er sprake van tijdversnelling en/of tijdvertraging: Er zit in het boek wel tijdversnellingen maar er wordt geen 2 maanden in 1 bladzijde verteld. Er zit ook tijdsvertraging in het boek, maar het is niet zo dat er 5 minuten in 1 bladzijde wordt verteld. 10.9 is er sprake van tijdsprongen: Er is geen sprake van tijdsprongen. 11 begin Het verhaal begint middenin de gebeurtenissen: Jutta struikelt over haar eigen voeten als ze Anton voor het eerst ziet op het moeraskamp. Ze begint te blozen en kan amper een spits antwoord geven op Anton’ s vraag of zij Jutta moet zijn
Het belangrijkste probleem in het boek is de koppigheid en kwetsbaarheid van Jutta. Anton wil met Jutta een gewonen relatie opbouwen, maar Jutta heeft er moeite mee, als Anton over haar vader en haar verleden begint. Hierdoor zal hun relatie op den duur ook stuklopen. 12.2+12.3 heeft het boek een open of gesloten einde: Het verhaal loopt goed ad want ze hebben weer met elkaar en hun relatie kan niet meer stuk lopen door Jutta’ s vader en verleden. Het boek heeft dus een gesloten einde want ze hebben elkaar weer gevonden. 13 titel 13.1 wat is de betekenis van de titel: Splinters: Jutta heeft last van splinters letterlijk en figuurlijk. Jutta hield heel veel van haar vader toen ze klein was, maar haar vader is van de ene dag op de andere vertrokken, ze voelde zich verlaten en had veel pijn. Ze heeft er splinters aan overgehouden. Nu houdt ze van een jongen, maar is bang om hem ook kwijt te raken. Dat is figuurlijk en ze heeft letterlijk een echte splinter in haar lichaam gekregen. Beoordeling 14 mening wat vond in van het boek: De manier waarop het boek geschreven is vind ik erg boeiend omdat, het ene hoofdstuk zie je vanuit Jutta’ s kant en het andere hoofdstuk zie je vanuit Anton’ s kant. Dat geeft het boek een speciaal effect, iers wat ikzelf wel prettig vind lezen. Jutta knipperde met haar ogen. Het duurde even voor ze wist waar ze was. De hooischuur. Het kamp. De eerste dag. Blz. 22
Ik vind het boek af en toe een beetje raar worden omdat Anton bloed uit Jutta’ s wond zuigt. Toen Jutta zich met een moerasmes in het vieze moeraswater zichzelf in haar arm sneed. Als ze de kant op wil klimmen, staat Anton plotseling bij haar. Hij duwt haar in de rug, stevig en rustig. Hij trekt haar mee, bij haar goede arm. Zo gauw ze achter de struiken staan, grijpt hij haar gewonde arm en brengt die naar zijn mond. Voor ze hem kan tegenhouden, begint hij de wond voorzichtig maar grondig schoon te likken. Bloed en modder verdwijnen in zijn mond. Blz. 33 en 34. Er waren soms ook hele grappige momenten vooral toen Anton zijn condoom niet omkreeg: ik trok met een hand mijn broek naar met toen en haalde het condoom uit mijn broekzak. Ik had het al uitgepakt en in mijn zakdoek gerold. Toen ik hem om wou doen zag ik dat ze zelf een heel doosje in haar hand had. We kregen de slappe lach. Even werd de gewijde stilte doorbroken. Het deed deugt. Ik kreeg dat rotding niet meteen om en ik wist dat het niet alleen door dat lachen kwam, maar ook omdat ik het graag zacht en lief wou doen met haar. Blz. 85.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden