Titel:
Specht en zoon

Ondertitel:
Schilder mijn zoon. Maak hem levend. Vergeet zijn dood.

Auteur:
Willem Jan Otten

Aantal pagina’s:
147

Titelverklaring:
De jonge schilder Felix Victor krijgt opdracht van meneer Specht, om zijn zoon te schilderen. Vandaar de titel.

Motto/opdracht:
niet aanwezig

Genre:
psychologische roman

Thema’s:
Omgaan met de dood

Samenvatting:
De jonge schilder Felix Vincent is een portretschilder die schildert naar leven. Tot er op een dag een rijke kunstverzamelaar, meneer Specht langs komt. Hij geeft de opdracht om zijn overleden zoon te schilderen. Het is een hele andere opdracht als Felix normaal krijgt. Het moet naar de dood geschilderd worden. De opdracht grijpt Felix erg aan en besteed veel werk aan het schilderij. Er komen ook oude herinneringen terug en er is ook een kindje op komst. Maar meneer Specht kwam het schilderij niet ophalen. Hij zo op sterven liggen. Als Minke Depuis een keer langs komt, ziet ze tegen de afspraak in het schilderij. Als Felix vertelt dat het schilderij Singer moet voorstellen, wordt Minke boos. Hoe had hij deze opdracht aankunnen nemen. Specht was een pedofiel. Hij verbrandt al het ‘inspiratie’ materiaal en het schilderij zelf. bevalt Lidewij in het ziekenhuis van hun zoon Stijn. Een paar dagen na de geboorte komt meneer Specht langs. Hij vertelt wat er is gebeurd met Singer. Omdat hij bijna dood gaat vraagt hij Felix toch een nieuw schilderij te maken.

Perspectief:
Ik –perspectief, het verhaal wordt verteld door de ogen van het schildersdoek.


Taalgebruik:
De zinnen zijn redelijk lang. Verder is het woordgebruik filosofisch en volwassen, maar niet moeilijk. Stijlfiguren worden wel gebruikt maar niet regelmatig. Dialogen worden bijna niet gebruikt. Omdat de zinnen redelijk lang zijn gebruikt de schrijver veel bijvoeglijke en zelfstandige naamwoorden.

Personages:
de hoofdpersoon Felix Vincent.Hij wil niet graag opvallen en zijn gedachten zijn typisch voor een schilder. Ik vind dat hij erg makkelijk over te halen is, vooral door oud klasgenoot Minke. Zijn personage is rond. Hij verandert sterk in het verhaal. Hij wordt vader en wordt emotioneler.

meneer Specht, hij is een belangrijk persoon omdat door hem het verhaal verandert. Hij blijft in het boek een vlak persoon. Hij is een rijke man hij is erfgenaam van een baggerbedrijf en kunstverzamelaar.

Minke Depuis heeft soms ook een belangrijke persoon omdat zij net als meneer Specht het verhaal verandert. Ze is een bekende van Felix, ze zaten in de zelfde eindexamen klas. Ze heeft een verleden met hem. Dit is te zien aan ‘’Waar waren we gebleven?’ en ‘’ Je bent niks verandert’ Ze is een onbetrouwbare journaliste. Ze blijft ook een vlak persoon want ze blijft onbetrouwbaar.

Lidewij en de zoon Stijn spelen een minder belangrijke rol.

Plaats:
Het boek speelt zich af in het Gooi. Vlak bij Laren in een huis wat familie bezit is.

Tijd:
Het boek speelt zich in alle seizoenen af. Het verhaal speelt zich volgens mij af in 2 jaar. Het verhaal loopt redelijk in chronologische volgorde, wel komen er soms dingen terug. Zoals het doek wat in het begin al verteld dat hij verbrandt gaat worden komt later in het verhaal terug. Het verhaal speelt zich in deze tijd af. Dit weet ik omdat er in het verhaal mobieltjes en een beamer worden gebruikt. Ook er de manier van leven en de ziekenzorg is van deze tijd.

Open/gesloten einde:
Het verhaal heeft een redelijk gesloten eind. De belangrijkste verhaallijn is afgerond.


Beoordeling:
Ik vind het een heel bijzonder boek met een bijzonder perspectief. Af en toe werd er veel filosofie gebruikt. Sommige dingen in het boek waren een beetje onduidelijk, ik begreep bijvoorbeeld niet zo goed de situatie toen Felix en Minke seks hadden.

Rapportcijfer: 8,3

Biografie:
Willem Jan Otten is een veelzijdige Nederlandse schrijver. Hij schrijft bijvoorbeeld toneelstukken, boeken en columns. Hij groeit op in Amsterdam en de plaats van het verhaal, Laren.
hij is opgegroeid in een gezin waar cultuur en muziek centraal stonden. Zijn werken hebben al veel prijzen gewonnen. Zo heeft hij met het boek specht en zoon de libris literatuurprijs gewonnen.

Bibliografie:
• Een zwaluw vol zaagsel, 1973 (poëzie)
• Het keurslijf, 1974 (poëzie)
• De eend. Een epyllion, 1975 (poëzie)
• Het ruim, 1976 (poëzie)
• Henry II, 1978 (toneelstuk)
• Ik zoek het hier, 1980 (poëzie)
• Een sneeuw, 1983 (toneelstuk)
• Een man van horen zeggen, 1984 (roman)
• Denken is een lust, 1985 (essay)
• Lichaam & blik, 1986 (toneelstuk)
• Na de nachttrein, 1988 (poëzie)
• Boek en film, 1989

• Het museum van licht, 1991 (stukken over film)
• Paviljoenen, 1991
• De wijde blik, 1992 (roman)
• De letterpiloot, 1994 - (essaybundel)
• Ons mankeert niets, 1994 - (roman)
• De fuik van Pascal, 1997 (essay)
• De nacht van de pauw, 1997 (toneelstuk)
• Eindaugustuswind, 1998 (poëzie)
• Het wonder van de losse olifanten, 1999 (essay)
• Oude mensen, 1999 (toneelstuk)
• Eerdere gedichten, 2000
• Op de hoge, 2003 (poëzie)
• Braambos, 2004 (toneelstuk)
• Specht en zoon, 2004 (roman)
• Een sneeuw en meer toneel, 2006
• Alexander, 2006 (toneelstuk)
• Waarom komt u ons hinderen, 2006 (essaybundel)
• Welkom, 2008 (poëzie)