Titel: Specht en zoon
Auteur: Willem Jan Otten

Samenvatting
De portret schilder Felix Vincent krijgt een bijzondere opdracht. Normaal gesproken schildert hij naar het leven, maar dit keer vraag een man, Valery Specht, of Felix naar de dood wil schilderen. De mega rijke Valery vraagt of Vincent zijn gestorven zoon Singer wil schilderen. Felix weet dat hij zichzelf zal moeten overtreffen en hij heeft nog veel onbeantwoorde vragen over de dood van de jongen. Als Felix het doek heeft beschilderd met de naakte Singer, komt Valery hem niet ophalen. Na een jaar vertelt Minke Depuis hoe het echt zit met de jongen op het schilderij. Ze zegt dat Valery een pedofiel is en hij heeft Singer gekocht en vermoord. Bovendien ligt Valery in het ziekenhuis, en dreigt te sterven. Felix is hierdoor zo geschokt dat hij het schilderij, de foto’s en de videobanden, die hij gekregen heeft ter inspiratie, verbrandt in de tuin. Kort na dit alles moet Felix naar het ziekenhuis, omdat zijn vrouw, Lidewij, daar ligt te bevallen van hun zoon, Stijn. Als Felix terug gaat naar huis ziet hij Valery in een rolstoel bij zijn huis. Valery verteld Felix dat hij weet wat Minke Felix heeft verteld, en zegt dat het niet waar is. Singer leeft nog en dat Valery hem altijd als zoon beschouwt.

( Dit laatste, laatste 6 regels, heb ik zo opgevat. Het boek is namelijk heel subjectief.)


Ervaring
Ik kende Willem Jan Otten nog niet voor ik dit boek had gelezen, ik weet wel wat over het christendom. Maar ik heb wel moeten opzoeken wat een ‘Piëta’ is. Het is een afbeelding van Maria met een lijdende Christus in haar armen.

De hoofdpersoon is het doek, na verloop van tijd wordt het een schilderij en aan het einde een vlokje as. Dit schilderij is de ik persoon, de verteller. Uit zijn ‘ogen’ gezien is de schepper, Vincent Felix, de hoofdpersoon. Het schilderij is namelijk niet echt een persoon, maar meer een vertel wijze. Toch lijkt het schilderij menselijke kenmerken te hebben en heeft een verlegen kinderlijk karakter,’hij heeft mij gezien, was eigenlijk het enige wat ik nu dacht. De ander heeft mij gezien. Het is alsof Singer warm werd van teen tot kruin, over zijn hele lichaam verspreidde zich een gloed. Dus dit zou blozen kunnen zijn.’ (p. 94 & 95). Tevens is hij erg op lettend, hij ziet alles wat er om zich heen gebeurt,’Zag hij haar knikken?’ (p. 94).
Vincent Felix is een schilder, hij portretteert mensen, vaak rijke mensen. Vincent werkt heel precies en heeft dus liefde voor zijn werk,’we leven in de eenentwintigste eeuw, welke schilder werkt er nog zo pietjesprecies naar de werkelijkheid? Hij is uit op geld, om zo de vila van zijn vrouw haar tante te kunnen kopen als die is overleden. Felix is een raar type, hij kan soms heel droog overkomen. Lijkt af en toe wel een beetje egoïstisch.
Alle karaktertrekken zijn heel menselijk, alleen komen ze wat extreem over. Dit kan komen doordat het verteld wordt door een schilderij, of omdat de mensen in het boek heel ‘vrij’ leven.
Ik heb veel sympathie voor het schilderij en Vincent, ze leiden allebei een gelukkig leven. Alleen blijkt aan het einde van het boek dat dit niet zo eentonig is. Wat minder sympathie heb ik voor Felix, het is een beetje een guur type. Minke vind dat het een pedofiel is, maar Felix zelf zegt het tegenovergestelde.

Tijd:
Het verhaal speelt zich af in het heden. Dat blijkt uit de ziekenzorg in het ziekenhuis, het atelier, voorwerpen en de mensen die al plastische chirurgie zijn ondergaan. De tijd doet er eigenlijk niet echt toe in het boek, het gaat meer om mensen en gebeurtenissen.

Plaats:
Het verhaal speelt zich af in het Gooi, in een landhuis van Lidewij haar familie. Het weer geeft wel aan welk seizoen het is, dus tijd. Er wordt soms een andere achtergrond beschreven,’Toen Felix Vincent mij de winkel uitdroeg, samen met de jonge blonde vrouw in het appelgroene leren jasje en appelgroene gymschoenen van wie ik later zou begrijpen dat zij zijn grote liefde was en Lidewij heette.’.

Perspectief:
Het boek is geschreven vanuit een ik perspectief, en verteld vanuit een schilderij. Doordat het door een schilderij ‘verteld’ wordt heb je maar beperkte informatie,’Ze spraken geen woord meer maar verdwenen naar rechts, het atelier uit. Ik hoorde nog net hun voeten roffelen op de trap, naar boven.’.


Het boek gaat voornamelijk over leven, dood en tijd. Felix schildert een ‘dode’ jongen weer ‘levend’, Specht is op leven na dood, Lidewij gaat bijna dood bij het baren van haar zoon. Het komt dus vaak in het boek naar voren. Het leven ligt dicht bij de dood.

‘Specht en zoon’ is niet heel moeilijk te verklaren. Specht, Valery Specht is de opdrachtgever, hij vraagt aan Vincent of hij zijn zoon wil schilderen. Specht en zoon dus. Dit is waarschijnlijk ook de reden waarom Willen Jan Otten deze titel heeft gegeven.

Het is heel beschrijvend geschreven,’Uit zijn binnenzak had hij een chequeboek te voorschijn gehaald. Voor ik u zeg waar het om gaat wil ik dat u weet dat het om honderdduizend gaat. Euro’s. vijftigduizend nu en vijftigduizend als het voltooid is. Specht bracht een duim en wijsvinger naar zijn lippen, likte, bladerde het chequeboek open en schreef vijf cijfers op. Daarna schoof hij het chequeboek naar het midden van de tafel. Schepper kon het nu met eigen ogen zien. Er stond € 50.000. de cheque hoefde alleen nog maar losgescheurd en ondertekend te worden. Het lukte schepper om de cheque niet aan te raken.’. Over het algemeen zijn het niet hele lange zinnen, maar wel heel beschrijvend. Er zitten enkele moeilijke woorden in, maar over het algemeen is de woordkeuze vrij gemakkelijk.

Ik vind het een erg leuk boek, het is geen moment saai. Het boek is ook niet heel erg lang, ik heb het in twee avonden uitgelezen. Het boek geeft niet echt feiten aan, maar meer de meningen van mensen, en van het schilderij. Als klasgenoten het in hun vrije tijd willen gaan lezen kan ik het aanraden, maar om er een boekverslag van te maken.