1. Noteer auteur, titel en jaar van eerste druk.
Auteur – Annejet van der Zijl
Titel – Sonny Boy
Jaar van eerste druk – november 2004

2. Geef een beknopte beschrijving van de inhoud.
Toen Rika zestien jaar was, werd ze verliefd op de 19-jarige Willem Hagenaar. Ze trouwen en na de geboorte van het eerste kind verhuizen ze naar Den Bosch. Willem kan het niet hebben dat de dorpelingen over Rika roddelen vanwege zwempartijen en begint haar te slaan. Rika wil scheiden, maar haar echtgenoot wil dat niet begrijpen. Een nicht van Rika’s man vertelt dat er een zwart familielid overkomt, en dat deze maar het best bij Rika in kan trekken. Als Willem hoort van de relatie tussen de blanke Rika en de zwarte Waldemar, haalt hij alle kinderen naar zijn huis. Rika blijft nog wel contact houden en stuurt dikke brieven.
In 1929 wordt Waldy geboren, ook wel Sonny Boy genoemd. Rika slaagt erin om verschillende pensions te stichten, welke goed lopen dankzij haar gastvrijheid. Als de oorlog begint, worden er soldaten in het pension ondergebracht. Maar dan gaat Nederland economisch achteruit en dat is goed te merken. Tenslotte wordt de Scheveningse boulevard gesloten, en het pension ook. Naarmate de oorlog vordert, gaat Rika joodse mensen onderdak verlenen in de Pijnboomstraat, waar ze heen gestuurd zijn nadat het pension aan de zeekant werd gesloten. Dan wordt er een inval gedaan, en Rika, Waldemar en Waldy belanden in de gevangenis. Waldemar en Rika worden naar Vught gebracht, maar ze zien elkaar maar één keer, daarna wordt Waldemar naar Neuengamme overgebracht. Ook Rika wordt naar Duitsland vervoerd, naar Ravensbrück. Daar breekt dysenterie uit. Alle zieke vrouwen, waaronder Rika, worden bij elkaar gezet. Rika overleeft het niet.

Waldemar houdt het langer uit. Hij wordt samen met een groep andere gevangenen op een luxe schip gezet. Helaas wordt deze gebombardeerd door Amerikaanse vliegtuigen. Waldemar duikt het water in en weet zwemmend de kust te bereiken. Daar wordt hij door in paniek geraakte Duitse soldaten doodgeschoten.

3. Geef een beschrijving van de hoofdpersonen: zowel uiterlijk, als karakter.
-Rika Hagenaar-van der Lans
Rika is de hoofdpersoon van dit boek. Ze is een mooie meid met een fijnbesneden gezicht, mollige armen en opvallende, bijna zwarte ogen. Ze heeft iets rusteloos, maar is altijd sterk aanwezig.
Rika is een erg zorgzame vrouw, die goed voor haar kinderen en de gasten in haar pension zorgt. Ze is een sterke vrouw, en altijd optimistisch. Ook wordt ze gezien als een tamelijk rebelse vrouw, ze gaat gewaagde relaties aan en deinst voor niets of niemand terug.
-Waldemar Nods
Waldemar is een jonge Surinaamse man. Hij heeft donker haar en donkere ogen.
Hij is een rustig, zelfs wat teruggehouden iemand, altijd keurig en beleefd. Ook is het een jonge, atletische man, hij is goed opgewassen tegen het kampleven. Bovendien is het een goede zwemmer; het water is zijn vriend.
-Waldy (Sonny Boy)
Waldy is het kind van Rika en Waldemar. Het is een echte moksi-moksi, een bruin kindje met donkere krullen en knalblauwe ogen. Hij wordt ook wel koekoeksjong genoemd. Hij is een beweeglijke, levendige jongen. Op 15-jarige leeftijd is hij een slungelige puber.

4. Wat is het belangrijkste onderwerp van het boek?
Er zijn meerdere belangrijke onderwerpen in dit boek, maar ik denk dat de belangrijkste onderwerp toch de tweede wereldoorlog is, want daar gaat het grootste deel van het boek over.


5. Geef je mening over het boek.
Het is een aangrijpend boek om te lezen. Op één van de eerste bladzijden stond het lied ‘Sonny Boy’. Dit vond ik erg mooi.
In het begin van het boek vond ik het moeilijk om me te blijven concentreren, want het was een soort opsomming van allerlei gebeurtenissen die er gebeurden voordat ze naar Den Haag verhuisden en de oorlog kwam. Er zaten ook wel stukjes in die interessant waren, maar er waren ook stukjes die echt saai waren. Na ongeveer de helft van het boek werd dat al anders, vanaf daar begon de oorlog en werd je echt meegesleept. Ik vind het altijd erg aangrijpend om over de oorlog, concentratiekampen en alles wat daar bij hoort te lezen. Ik leef erg mee met de personen in het boek.
Ook had ik een soort bewondering voor de hoofdpersoon, Rika. Ze deinst voor niets of niemand terug en doet gewoon wat ze wil. Ze blijft altijd positief tegen het leven aan kijken. Ze blijft altijd volhouden, wat haar kinderen betreft. Ze blijft ze maar brieven sturen, terwijl ze haar gewoon straal negeren, behalve haar oudste dochter. Ook is ze heel gastvrij, in het gastenboek van het pension staan alleen maar lovende dingen, dat ze zich heel welkom voelden en dat Rika zo hartelijk was.
Wat ik ook heel erg leuk vond aan dit boek, is dat er foto’s aan toegevoegd waren. Zo kon je echt zien hoe de hoofdpersonen eruit zagen en je eigen beeld van de personen vergelijken met die van de foto’s.
Wat ik één van de mindere dingen van dit boek vind, is dat het geen ‘happy end’ heeft. Ik houd ervan als alles weer goed komt. Ik had dan ook verwacht dat Rika en Waldemar de oorlog zouden overleven en dat ze weer samen met Waldy verder zouden leven. Die hoop had ik, naarmate ik verder las, al gauw opgegeven, want Rika overleed aan dysenterie. Maar Waldemar had volgehouden en was op een schip beland. Toen dat schip zonk, sprong hij eraf om naar huis te zwemmen. Ik dacht dat dat het zou lukken, omdat hij een fantastische zwemmer was. Maar eenmaal aan land werd hij alsnog doodgeschoten door verschrikte jonge soldaten, zo oud als Waldy. Dat vond ik echt jammer. Dan ben je zover gekomen, en dan word je doodgeschoten, nog geen achtenveertig uur voor het officiële einde van de oorlog. Maar toch vond ik het een heel mooi stukje: ‘Bloed mengde zich met ijskoud water, maar Waldemar voelde al geen kou of pijn meer. Hij wiegde op de golven, en de zee spoelde alle vuil en ellende van hem af. Het water was zijn vriend, zoals het dat altijd was geweest.’
‘Het grijsbruine, warme water van de rivier klotste loom tegen de steigers en Waldemar zwom, hij zwom naar huis.’