Samenvatting
Het verhaal gaat over Rika Hagenaar-van der Lans en Waldemar Nods. Het verhaal begint bij Rika Hagenaar-van der Lans. Ze is getrouwd met Willem Hagenaar. Samen hebben ze 5 kinderen, maar hun huwelijk wil niet goed slagen. Rika wil van Willem scheiden, maar deze wil dat maar niet begrijpen. Dat maakt haar in de herfst van 1928 dan ook erg verdrietig.
Rika is dochter van gezin Van der Lans, een heel gelovig katholiek gezin uit Den Haag. Vroeger, toen Rika zestien was, werd ze verliefd op de 19-jarige Willem Hagenaar. Hij was protestants, en haar ouders verboden haar om met hem om te gaan. Maar ze waren zo verliefd op elkaar, dat ze elkaar stiekem bleven ontmoeten. Op een dag reed Willem naar de kostschool waar Rika heen was gestuurd, en hij nam haar mee naar Den Haag. Rika was nu officieel slecht voor de familie en daardoor bleef er voor de ouders niet veel over dan hun toestemming voor een huwelijk te geven.
Het gezin vertrok eerst naar Apeldoorn, maar na de geboorte van hun eerste kind verhuisden ze naar Den Bosch. Daar vermaakt Rika zich prima. Tot op een dag bekend wordt dat Willem dijkgraaf is geworden van Goeree-Overflakkee. Met 4 kinderen verhuizen Rika en Willem naar Goedereede. Dat dorp is totaal het tegenovergestelde van het vrolijke Den Bosch. Er woonden maar weinig mensen in het dorp, en er werd al snel geroddeld dat Rika dingen deed die in de ogen van de gelovige dorpsbewoners absoluut niet konden, zoals zwemmen in de zee.
Het huwelijk wordt minder sprookjesachtig, en Willem kan er niet tegen dat Rika gewoon doet wat ze wil. Hij begint haar te slaan en op een dag besluit Rika te vluchten naar Den Haag, maar haar ouders willen haar niet meer zien. Ze besluit in te trekken bij een van haar zussen, Jo. Maar deze kan ook niet lang voor de Rika en haar jongste kind zorgen. Rika vindt haar eigen bovenwoning. Ook haar kinderen voegen zich dan weer bij haar. Tegen die tijd meldt haar eerste kostganger zich, Waldemar Nods, die uit Suriname is gekomen om in Holland te studeren. Tijdens en na de Eerste Wereldoorlog wordt het economisch gezien snel minder in Suriname, wat ook de vader van Waldemar veel geld kost. Na de oorlog laat Waldemars vader zijn vrouw in de steek, op zoek naar avontuur.
Aangekomen in Holland is het erg wennen voor Waldemar. Eerst woont hij bij zijn neef. Al snel verhuist hij naar het pension van Rika. Zij is gelijk heel aardig tegen hem, en hij is na een tijdje ook behoorlijk van haar gecharmeerd. Na een jaar blijkt Rika zwanger van hem te zijn. Rika’s echt man Willem wil ondertussen naar Nederlands-Indië vertrekken en haar oudste zoon Wim kan de relatie tussen Waldemar en zijn moeder niet accepteren en vertrekt terug naar zijn vader, naar Goedereede. Willem is woedend als hij over de relatie hoort, hij wil alle kinderen terughalen naar zijn huis. Dit gebeurt dan ook.
Ondertussen wordt op 17 november 1929 de kleine Waldemar geboren; Waldy. Ze noemen hem echter vaak ‘Sonny Boy’. Het gaat met de economie steeds slechter in het land en Rika en Waldemar worden hun huis uitgezet. Ze vinden met moeite een ander onderkomen, maar ondertussen blijft Rika gewoon brieven sturen naar haar kinderen. Bertha is de enige die op deze brieven reageert en Rika af en toe terugschrijft. Waldemar werkt ondertussen in de boekhouding van een bedrijf. Rika sticht een pension in de Haagse binnenstad. Haar pension loopt goed en na een tijdje koopt ze een pension aan zee. Ook daar blijkt dat Rika goed een pension kan runnen. De vele gasten die er komen zijn vaak razend enthousiast. In 1934 huren ze zelfs drie appartementen vlak bij het strand. Er komen ook veel Duitsers in het pension.
Het lijkt goed te gaan met Rika, maar ze is enorm teleurgesteld dat ze geen contact mag hebben met haar kinderen. Waldy blijft ondertussen flink doorgroeien en hij zit op een artistieke montessorischool.
In 1937 trouwen Waldemar en Rika voor de wet. Hierna moet Sonny naar de veel strengere katholieke school, waar hij heel erg moet wennen. In 1938 is het een topjaar wat betreft het pension. Maar intussen heeft Hitler in Duitsland zijn theorie over de joden ontwikkeld. Rika voelt zich juist thuis tussen de joden, omdat ze vindt dat deze net als zijzelf ook zo’n wilskracht hebben.
Er worden soldaten in het pension ondergebracht en op 10 mei 1940 vallen de Duitsers officieel binnen. De sfeer daarna bleef redelijk goed. Af en toe is er nog contact tussen Rika en haar kinderen. Er komen steeds minder gasten en uiteindelijk moet het pension worden afgesloten. Rika ziet het ondertussen als een soort taak om joodse mensen onderdak te verlenen. Er is veel behoefte aan onderduikadressen, daarom helpt Rika. Ze is onvoorzichtig, een illegaal radiotoestel staat vrijwel zichtbaar in de kamer. Het is dan ook niet verwonderlijk dat op een dag de Haagse politie voor de deur staat. Ze zijn ontdekt. Met de ontdekking van de onderduikers wordt ook een groter illegaal netwerk voor joodse onderduikers ontdekt. Rika, Waldemar en Waldy worden opgepakt. Waldy wordt weer vrijgelaten en gaat terug naar zijn opa en oma. Rika en Waldemar blijven echter vastzitten.
Rika wordt steeds ondervraagd door Kees Kaptein, een van de ergste nazi-mannen, die na de oorlog zelfs de doodstraf hiervoor heeft gekregen. Waldemar en Kees worden ondertussen op 23 februari naar Vught gebracht, dit is gelukkig niet zo’n heel streng gevangenkamp. Op 1 mei worden de straffen tegen Kees Chardon en Rika uitgesproken; levenslang wegens Judenhilfe. Ook Rika wordt naar Vught gebracht. Daar heeft ze Waldemar nog een keer kunnen zien. Daarna wordt hij op transport gesteld naar Neuengamme, richting noordoost. Ook daar weet hij zich goed aan te passen door zijn goede manieren en zijn kennis van de Duitse taal. Later wordt ook Rika naar Duitsland vervoerd. Ze rijdt twee dagen en nachten met de trein naar Duitsland. Ze worden naar het Duitse kamp Ravensbrück vervoerd. Omdat Vught een redelijk goed kamp was, verwachten de vrouwen in Ravensbrück ook iets redelijk normaals. Er breken snel ziektes uit. Contact met Waldemar en haar familie heeft ze niet meer, omdat de brieven niet meer verstuurd worden. Na een tijdje breekt in het kamp van Rika dysenterie uit. Er werden steeds groepen zieke vrouwen uitgezocht, waarbij er telkens een twintigtal weet te overleven en weer terug mag naar het kamp. Op een dag is Rika zo ziek dat ze ook mee moet, en zij komt niet meer terug. Waldemar weet zichzelf ondertussen wel staande te houden. Eind april slaagt hij erin om met een grote groep gevangenen weg te komen uit het kamp. Ze rijden richting de Oostzee en worden ingescheept op het luxe schip Cap Arcona. De oorlog is nu bijna voorbij, en de gevangenen weten niet wat hen overkomt met al die luxe. Ze denken dat ze gered zijn, maar dat was niet zo.
Na de bevrijding op 5 mei is Waldy een koekoeksjong. De eerste tijd verblijft hij bij zijn grootouders, maar die kunnen eigenlijk niet voor hem zorgen. Daarna gaat hij naar zijn favoriete tante Jo. Zij heeft ook al die tijd nog brieven gekregen van Waldemar. Via het Rode Kruis hoort Waldy op een dag wat er met zijn moeder is gebeurd. Van zijn vader hoort hij nog steeds niks. Ook is nog niet bekend wie de onderduikers verraden heeft, want dat dat laatste gebeurd is, is wel zeker. Kees Kaptein krijgt de doodstraf die ook daadwerkelijk wordt uitgevoerd. Waldy heeft het ondertussen behoorlijk moeilijk. Hij krijgt een psychisch trauma. Hij gaat studeren en trouwen met een meisje dat hij zwanger heeft gemaakt, maar beide zaken lopen op een mislukking uit. Zijn therapeut raadt hem aan om dezelfde reis te maken als zijn ouders. Het stopt steeds bij hetzelfde beeld: zijn vader heeft het noodlot getroffen.
In de epiloog wordt beschreven wat er gebeurde met Waldemar op 3 mei 1945. Het schip waarop hij voer, werd gebombardeerd door Amerikaanse vliegtuigen. Er zijn veel slachtoffers en men moest kiezen tussen aan boord blijven van het brandende schip of het koude water inspringen. Aangezien Waldemar een goede zwemmer was koos hij voor het laatste. Hij weet inderdaad de kust te bereiken, maar wordt hij door in paniek geraakte Duitse soldaten neergeknald. ”Bloed mengde zich met ijskoud water, maar Waldemar voelde al geen pijn meer. Hij wiegde op de golven, en de zee spoelde alle vuil en ellende van hem af. Het water was zijn vriend, zoals het dat altijd was geweest……” Hij krijgt al stervend een visioen. ……” en Waldemar zwom, hij zwom naar huis”.
Het verhaal gaat over Rika Hagenaar-van der Lans en Waldemar Nods. Het verhaal begint bij Rika Hagenaar-van der Lans. Ze is getrouwd met Willem Hagenaar. Samen hebben ze 5 kinderen, maar hun huwelijk wil niet goed slagen. Rika wil van Willem scheiden, maar deze wil dat maar niet begrijpen. Dat maakt haar in de herfst van 1928 dan ook erg verdrietig.
Rika is dochter van gezin Van der Lans, een heel gelovig katholiek gezin uit Den Haag. Vroeger, toen Rika zestien was, werd ze verliefd op de 19-jarige Willem Hagenaar. Hij was protestants, en haar ouders verboden haar om met hem om te gaan. Maar ze waren zo verliefd op elkaar, dat ze elkaar stiekem bleven ontmoeten. Op een dag reed Willem naar de kostschool waar Rika heen was gestuurd, en hij nam haar mee naar Den Haag. Rika was nu officieel slecht voor de familie en daardoor bleef er voor de ouders niet veel over dan hun toestemming voor een huwelijk te geven.
Het gezin vertrok eerst naar Apeldoorn, maar na de geboorte van hun eerste kind verhuisden ze naar Den Bosch. Daar vermaakt Rika zich prima. Tot op een dag bekend wordt dat Willem dijkgraaf is geworden van Goeree-Overflakkee. Met 4 kinderen verhuizen Rika en Willem naar Goedereede. Dat dorp is totaal het tegenovergestelde van het vrolijke Den Bosch. Er woonden maar weinig mensen in het dorp, en er werd al snel geroddeld dat Rika dingen deed die in de ogen van de gelovige dorpsbewoners absoluut niet konden, zoals zwemmen in de zee.
Aangekomen in Holland is het erg wennen voor Waldemar. Eerst woont hij bij zijn neef. Al snel verhuist hij naar het pension van Rika. Zij is gelijk heel aardig tegen hem, en hij is na een tijdje ook behoorlijk van haar gecharmeerd. Na een jaar blijkt Rika zwanger van hem te zijn. Rika’s echt man Willem wil ondertussen naar Nederlands-Indië vertrekken en haar oudste zoon Wim kan de relatie tussen Waldemar en zijn moeder niet accepteren en vertrekt terug naar zijn vader, naar Goedereede. Willem is woedend als hij over de relatie hoort, hij wil alle kinderen terughalen naar zijn huis. Dit gebeurt dan ook.
Ondertussen wordt op 17 november 1929 de kleine Waldemar geboren; Waldy. Ze noemen hem echter vaak ‘Sonny Boy’. Het gaat met de economie steeds slechter in het land en Rika en Waldemar worden hun huis uitgezet. Ze vinden met moeite een ander onderkomen, maar ondertussen blijft Rika gewoon brieven sturen naar haar kinderen. Bertha is de enige die op deze brieven reageert en Rika af en toe terugschrijft. Waldemar werkt ondertussen in de boekhouding van een bedrijf. Rika sticht een pension in de Haagse binnenstad. Haar pension loopt goed en na een tijdje koopt ze een pension aan zee. Ook daar blijkt dat Rika goed een pension kan runnen. De vele gasten die er komen zijn vaak razend enthousiast. In 1934 huren ze zelfs drie appartementen vlak bij het strand. Er komen ook veel Duitsers in het pension.
Het lijkt goed te gaan met Rika, maar ze is enorm teleurgesteld dat ze geen contact mag hebben met haar kinderen. Waldy blijft ondertussen flink doorgroeien en hij zit op een artistieke montessorischool.
In 1937 trouwen Waldemar en Rika voor de wet. Hierna moet Sonny naar de veel strengere katholieke school, waar hij heel erg moet wennen. In 1938 is het een topjaar wat betreft het pension. Maar intussen heeft Hitler in Duitsland zijn theorie over de joden ontwikkeld. Rika voelt zich juist thuis tussen de joden, omdat ze vindt dat deze net als zijzelf ook zo’n wilskracht hebben.
Er worden soldaten in het pension ondergebracht en op 10 mei 1940 vallen de Duitsers officieel binnen. De sfeer daarna bleef redelijk goed. Af en toe is er nog contact tussen Rika en haar kinderen. Er komen steeds minder gasten en uiteindelijk moet het pension worden afgesloten. Rika ziet het ondertussen als een soort taak om joodse mensen onderdak te verlenen. Er is veel behoefte aan onderduikadressen, daarom helpt Rika. Ze is onvoorzichtig, een illegaal radiotoestel staat vrijwel zichtbaar in de kamer. Het is dan ook niet verwonderlijk dat op een dag de Haagse politie voor de deur staat. Ze zijn ontdekt. Met de ontdekking van de onderduikers wordt ook een groter illegaal netwerk voor joodse onderduikers ontdekt. Rika, Waldemar en Waldy worden opgepakt. Waldy wordt weer vrijgelaten en gaat terug naar zijn opa en oma. Rika en Waldemar blijven echter vastzitten.
Rika wordt steeds ondervraagd door Kees Kaptein, een van de ergste nazi-mannen, die na de oorlog zelfs de doodstraf hiervoor heeft gekregen. Waldemar en Kees worden ondertussen op 23 februari naar Vught gebracht, dit is gelukkig niet zo’n heel streng gevangenkamp. Op 1 mei worden de straffen tegen Kees Chardon en Rika uitgesproken; levenslang wegens Judenhilfe. Ook Rika wordt naar Vught gebracht. Daar heeft ze Waldemar nog een keer kunnen zien. Daarna wordt hij op transport gesteld naar Neuengamme, richting noordoost. Ook daar weet hij zich goed aan te passen door zijn goede manieren en zijn kennis van de Duitse taal. Later wordt ook Rika naar Duitsland vervoerd. Ze rijdt twee dagen en nachten met de trein naar Duitsland. Ze worden naar het Duitse kamp Ravensbrück vervoerd. Omdat Vught een redelijk goed kamp was, verwachten de vrouwen in Ravensbrück ook iets redelijk normaals. Er breken snel ziektes uit. Contact met Waldemar en haar familie heeft ze niet meer, omdat de brieven niet meer verstuurd worden. Na een tijdje breekt in het kamp van Rika dysenterie uit. Er werden steeds groepen zieke vrouwen uitgezocht, waarbij er telkens een twintigtal weet te overleven en weer terug mag naar het kamp. Op een dag is Rika zo ziek dat ze ook mee moet, en zij komt niet meer terug. Waldemar weet zichzelf ondertussen wel staande te houden. Eind april slaagt hij erin om met een grote groep gevangenen weg te komen uit het kamp. Ze rijden richting de Oostzee en worden ingescheept op het luxe schip Cap Arcona. De oorlog is nu bijna voorbij, en de gevangenen weten niet wat hen overkomt met al die luxe. Ze denken dat ze gered zijn, maar dat was niet zo.
Na de bevrijding op 5 mei is Waldy een koekoeksjong. De eerste tijd verblijft hij bij zijn grootouders, maar die kunnen eigenlijk niet voor hem zorgen. Daarna gaat hij naar zijn favoriete tante Jo. Zij heeft ook al die tijd nog brieven gekregen van Waldemar. Via het Rode Kruis hoort Waldy op een dag wat er met zijn moeder is gebeurd. Van zijn vader hoort hij nog steeds niks. Ook is nog niet bekend wie de onderduikers verraden heeft, want dat dat laatste gebeurd is, is wel zeker. Kees Kaptein krijgt de doodstraf die ook daadwerkelijk wordt uitgevoerd. Waldy heeft het ondertussen behoorlijk moeilijk. Hij krijgt een psychisch trauma. Hij gaat studeren en trouwen met een meisje dat hij zwanger heeft gemaakt, maar beide zaken lopen op een mislukking uit. Zijn therapeut raadt hem aan om dezelfde reis te maken als zijn ouders. Het stopt steeds bij hetzelfde beeld: zijn vader heeft het noodlot getroffen.
In de epiloog wordt beschreven wat er gebeurde met Waldemar op 3 mei 1945. Het schip waarop hij voer, werd gebombardeerd door Amerikaanse vliegtuigen. Er zijn veel slachtoffers en men moest kiezen tussen aan boord blijven van het brandende schip of het koude water inspringen. Aangezien Waldemar een goede zwemmer was koos hij voor het laatste. Hij weet inderdaad de kust te bereiken, maar wordt hij door in paniek geraakte Duitse soldaten neergeknald. ”Bloed mengde zich met ijskoud water, maar Waldemar voelde al geen pijn meer. Hij wiegde op de golven, en de zee spoelde alle vuil en ellende van hem af. Het water was zijn vriend, zoals het dat altijd was geweest……” Hij krijgt al stervend een visioen. ……” en Waldemar zwom, hij zwom naar huis”.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden