Relevante gegevens

Ik heb het boek Sonny boy gelezen voor mijn boekverslag voor Nederlands. Ik vind Sonny boy een erg mooi en interessant boek om te lezen. De auteur is Annejet van der Zijl en de uitgever is Nijgh en van Ditmar (2004). Het is een biografische roman.

Annejet van der Zijl is geboren op 6 april 1962 in Friesland. Na haar middelbare schooltijd ging ze in eerste instantie kunstgeschiedenis studeren maar ze studeerde af in massacommunicatie aan de Universiteit van Amsterdam. Later volgde ze een masterstudie in Londen en werd ze redactrice bij De tijd. In 1999 nam ze ontslag en begon ze zich helemaal te richten op het schrijven.

Boeken die Annejet van der Zijl heeft geschreven:

• Dit was haar eerste boek uit 1998. Het ging over een Goois landgoed. Er is een speelfilm van gemaakt.
• Dit is een een biografie uit 2002 over Annie M.G. Schmidt dat later is bekroond met de Zeeuwse boekenprijs.
• Dit is een reconstructie van de Duitse achtergrond van Prins Bernhard. Dit boek uit 2008 heeft de M.J. Brusseprijs gewonnen voor het beste journalistieke boek.

Bronvermelding:

http://www.annejetvanderzijl.com/biografie/

Gebeurtenissen

In 1923 maken we kennis met Waldemar (geboren in1908). Hij is een geweldige zwemmer en zwemt vaak in de Surinamerivier. Waldemar komt uit een creoolse familie en hoort bij de elite van het dorp. Waldemar is een ijverige jongen en wil gaan studeren in Nederland. Hij neemt de boot naar Nederland. Onderweg sterft er een meisje aan malaria die de verdere reis wordt meegevoerd in een kist. In Nederland aangekomen moeten alle passagiers nog een paar dagen aan boord blijven.

Rika van der Lans werd geboren in 1891 in een katholiek gezin. Toen ze 16 was werd ze verliefd op de protestantse 19-jarige Willem Hagenaar. Haar ouders verboden haar met hem om te gaan en stuurden haar naar een kostschool. Na een ‘’Romeo en Juliet” achtig sprookje trouwden Rika en Willem en verhuisden naar Apeldoorn. Ze verwachtten hun eerste kind en Rika had een erg fijn leven, totdat ze verhuisden naar Goedereede. Ze werd het onderwerp van het roddelcircuit van de dorpsbewoners. Willem kon dat niet hebben en Rika vlucht naar Den-Haag en krijgt voor een tijdje onderdak bij Christien en begon later haar eigen Pension.

Toen Waldemar een verblijfplaats moest krijgen, werd in 1928 het pension aangewezen van Rika. Een jaar later was Rika zwanger van Waldemar. In 1929 werd Waldy (oftewel Sonny Boy) geboren in een crisistijd in Nederland. Rika en Waldy hadden niks. Ze werden hun huis uitgezet. Rika bleef haar kinderen brieven en foto’s sturen nadat haar kinderen haar rechtelijk ontnomen waren. Waldemar bleef studeren en kon uiteindelijk werken als boekhouder. Rika kreeg weer succes met haar pension. Ze breed het steeds meer uit en al haar schulden waren weg.

In 1937 trouwden Waldemar en Rika wettelijk met elkaar. Na de inval in 1940 verliep het nog goed in het Pension. Totdat de Scheveningse boulevard werd afgesloten. Rika’s pension werd ook gesloten. Naarmate de oorlog verderging nam Rika joden in huis onder leiding van een organisatie van Kees Chardon. Na een inval werden alle onderduikers opgepakt en moesten ze naar het Oranjehotel. Later ging Rika naar Ravensbruck en Waldemaar naar Neuengamme, waar hij zich goed wist aan te passen. Helaas gaat Rika dood aan dysenterie. En kwam het bijna goed met Waldermar. Hij had de Cap Arcona overleeft maar werd doodgeschoten op het strand. Na de bevrijding was Waldy een koekoeksjongen. Hij verbleef eerst bij zijn grootouders. En ging later trouwen. Maar hij leed aan grote psychische problemen waardoor dat misliep.

Titelverklaring

‘Sonny Boy’ is eigenlijk de bijnaam van Waldy. Hij was het bewijs van hun liefde voor elkaar. En de naam kwam weg uit een liedje uit die tijd, die perfect omschreef hoe ze ondanks de tegenslagen tot positief bleven door hun zoontje.

Het lied:

When there are grey skies I don’t mind the grey skies You make them blue, Sonny Boy

Ik vind de titel eigenlijk niet erg bijpassend aan het boek. Sonny boy (Waldy) komt eigenlijk meer voor aan het eind en is niet het hoofdonderwerp van het boek.

Tijd

De tijd waarin het boek zich afspeelt kan je heel makkelijk zien. Er worden vaak tijden genoemd in het boek, zoals hier een briefje wat Rika had achtergelaten:

• ‘Donderdag 10 mei 1944 In de trein Dag lieve kinderen Dag Vadertje en Moedertje Dag lieve broers en zussen Allemaal een dikke zoen Ik ga naar Vught Naar mijn lieve man Bid veel voor ons Houd goeden moed Ik zal flink zijn hoor Jullie liefhebbende moeder Rika’ (blz. 158)

Het hele boek speelt zich ongeveer af tussen 1920-1950

Het boek begint met hoe de familie van Waldemar leefde en hoe hij is opgegroeid. Zo ging het ook met Rika’s familie. Het eindigde met hoe het leven na de Bevrijdingsdag verder ging met Waldy.

Het boek loopt niet op chronologische volgorde want er zijn veel flashbacks, zoals:

• “Rika Hagenaar-van der Lans had wel honderd redenen om moe te zijn, die herfst van 1928.” (blz. 13)

Ik heb niet het idee dat de schrijfster met de flashbacks spanning op wil wekken maar juist iets meer informatie wil geven wat er voorafgaand is gebeurd.

Ruimte

Er zijn verschillende ruimtes in het boek zoals: waar Rika heeft gewoond met Willem, toen ze haar eigen Pension had, in de kampen en toen Waldemar nog in Suriname woonde. Maar de ruimtes zelf worden niet erg goed omschreven. Ze omschreef vaker het gevoel wat ze in de ruimte had. Bijvoorbeeld: Toen Rika in Goedereede woonde voelde ze zich ongelukkig en vertelde ze dat ook in het boek. Toen Waldemar in Suriname woonde en altijd in de Surinamerivier zwom voelde hij zich één met de rivier. Toen ze geen brieven meer ontving van Waldemar in het kamp voelde ze zich verdrietig en verbaasd. Ze bleef altijd positief.

Het doel van de beschrijvingen was om duidelijk te maken wat voor karakter de personages hadden en ook om het gevoel over te brengen. Hoe het voelt als het je zelf zou overkomen.

Ik vind het zelf erg mooi en fijn om te lezen als er duidelijke beschrijvingen worden gegeven want dan kan ik me ook goed inleven.

Perspectief

De schrijver heeft voor het grootste deel gebruik gemaakt van Hij/Zij-perspectief en in brieven die voorkwamen uit ik-perspectief

Hij/Zij-perspectief:

• “Ondertussen dwaalde Waldy door het leven, op zoek naar een houvast dat hij nooit helemaal vond.” (blz. 210)

Ik-perspectief:

• “De deur werd nauwelijks voor je open gedaan, geen woord en je stond in een cel met de deur achter je dicht. Ik zag een oud wijfje, twee Jodinnen en een vrouw met vurige ogen. Ik was doodmoe en ging gauw zitten.”

Personages

Rika van der Lans: Rika is een zorgzame, positieve behulpzame vrouw. Ze was eerst getrouwd met Willem Hagenaar en ze hadden vier kinderen. Later ontmoette ze Waldemar en zij kregen samen Waldy. Ze runde een pension en toen de oorlog uitbrak liet ze joden bij hun onderduiken. Aan het eind van de oorlog stierf ze aan een ziekte die in haar kamp was uitgebroken.

Waldemar Nods: Waldemar was geboren in Suriname, Paramaribo en verhuisde naar Nederland om daar werk te zoeken. Hij was een rustige, beleefde man en had een donkere huidskleur. In 1928 ontmoette hij Rika. De oorlog overleeft hij, maar toen hij, nadat het schip waar hij opzat gezonken was, op een strand aankwam, werd hij doodgeschoten.

Waldy: Ook wel ‘Sonny Boy’ was het zoontje van Rika en Waldemar. Waldy was altijd vrolijk en Rika en Waldemar hielden heel veel van hem. Hij had een getinte huidskleur en groene ogen.

Willem Hagenaar: De ex-man van Rika. Hij was protestants en Rika katholiek. Toen ze voor zijn werk naar Goeree moesten verhuizen, was Rika helemaal niet gelukkig en in haar eentje verhuisde ze naar Den Haag. Willem hield Rika ver op afstand bij zijn kinderen.

Bertha: De dochter van Willem en Rika. Mocht van Willem geen contact meer met Rika. Toen Bertha 21 was zocht ze toch contact met Rika.

Beoordeling

Ik vond het een mooi boek om te lezen omdat het een echt gebeurd verhaal is en je ook in dingen probeert in te leven.

Ik vond het wel erg lastig om in het boek te komen want in het begin zijn het eigenlijk 2 verhaaltjes apart en komt het in een keer samen. Dat vond ik erg ingewikkeld.

Het boek vond ik ook prettig lezen. Het taalgebruik vond ik niet erg moeilijk.

Er kwamen tussendoor ook foto’s voorbij in het boek. Dat vond ik ook heel interessant om te bekijken. Het werd ook makkelijker om een beeld te schetsen als je weer door ging met lezen.