Complete titelbeschrijving Mirjam Boelsums
Slangen aaien
Meulenhoff, Amsterdam
Eerste druk februari 1998, tweede druk juni 1998 Motivatie van mijn boekkeuze Ik heb dit boek gekozen, omdat we het in de klas hadden over genres en dit boek was psychologisch. Daar houd ik meestal wel van. Ook maakte de titel me nieuwsgierig naar de inhoud en vond ik de tekst op de achterkant heel interessant. Korte samenvatting van de inhoud Mariecke is een meisje van zeventien jaar. Ze zit in een soort inrichting voor criminele meisjes, omdat ze haar Nederlandse leraar vermoord heeft. Een reclasseringsambtenaar komt bijna elke dag langs om met haar te praten over de reden dat ze haar leraar heeft vermoord. Ze noemt die mevrouw “Lipstick”, omdat ze altijd roodgestifte lippen heeft. Mariecke heeft het meestal alleen maar over koetjes en kalfjes, maar aan de lezers vertelt ze precies wat er is gebeurd. Ze woont in Nederland bij Dendermonde, een soort gastgezin. Haar ouders wonen in Genève. Mariecke was van plan daar naartoe te gaan, maar daarvoor wilde ze eerst nog een keer uit. Ze kreeg zin om iemand te bellen en belde toen Daniëlle op. Ze had haar ontmoet in een van de saaiste vakantieoorden die de vader van Mariecke had uitgekozen in Valtirano. Samen met Daniëlle haalde ze veel kattenkwaad uit. Ze hadden wat gepraat en spraken af in een klein stadje Villeneuve bij een benzinestation met een blauw dak. Mariecke heeft daar drie dagen gewacht op Danielle, maar ze kwam niet. Mariecke besloot niet naar haar ouders in Genève te gaan, maar naar Sammy in Amsterdam. Met Sammy gaat ze naar de discotheek ”HITIT”, waar ze Daniëlle ziet. Ze wordt heel boos op haar, maar Daniëlle reageert daar erg koel op en daardoor kalmeert Mariecke. Daniëlle neemt haar mee naar haar huis. Ze werkt in een topless-bar en handelt in drugs. Doordat Mariecke per ongeluk aan een jongen te veel drugs mee geeft die dat ook nog niet had betaald, werd Danielle ontzettend boos en wil ze dat Mariecke mensen gaat overvallen om het geld terug te verdienen. Na een mislukte poging komen ze bij het huis van Mariecke’s leraar, Freek van Brunschot. Mariecke moet hem bezig houden terwijl Daniëlle van alles jat, maar omdat het gezellig is besluiten ze nog wat langer te blijven. Daniëlle ziet een foto op de kast van drie jongens op het strand en stelt voor om naar het strand te gaan. Daar begint de ellende. Van Brunschot en Daniëlle waren stomdronken en wisten niet wat ze deden. Van Brunschot begon Daniëlle te betasten. Zij verstijfde en kon geen woord meer uitbrengen. Mariecke vond dat ze moest ingrijpen en keek Van Brunschot aan, waardoor hij onder water verdween en verdronk.
Mijn 1e persoonlijke reactie Ik vind het een interessant boek, omdat het niet moeilijk te lezen is, het is geschreven in ik-perspectief en omdat het onderwerp mij aanspreekt. Ook is het boek spannend: door de flashbacks kom je beetje bij beetje te weten wat er is gebeurd op de avond van de moord. Verder is het verhaal makkelijk, omdat er bijna geen woorden in zaten die ik niet kende, maar ook moeilijk te begrijpen, omdat ik nu nog steeds niet precies snap hoe Freek van Brunschot dood is gegaan. Ook vond ik het verrassend: niks van wat er gebeurde had ik verwacht. De belangrijkste open plekken De eerste open plek begint al gelijk bij de titel. Je vraagt je af wat die met het boek te maken heeft, want in het begin gaat het niet over slangen. Pas als Mariecke later alleen met Danielle is bij een beek dan pakt Danielle een slang, aait die en kijkt hem in z'n ogen. Maar dan vraag je je nog af waarom de titel dan ‘Slangen aaien’ is. De rest van het verhaal gaat niet meer over die slang. Op het einde snapt Mariecke wat Daniëlle met slangen aaien heeft bedoeld. Je moet het gevaar recht in de ogen kijken. Dat deed zij dan ook op het laatst bij haar leraar Freek van Brunschot, waardoor hij dood ging. De titel is dus eigenlijk niet letterlijk bedoeld. Een andere open plek is of Mariecke nou iets met de dood van haar leraar te maken heeft en hoe hij precies is overleden. Dat kom je op het laatst te weten, maar toch blijft het een beetje vaag. Mariecke keek haar leraar aan en toen verdronk hij. Dat vind ik heel raar en ik snap eigenlijk nog steeds niet hoe dat kon. Een open plek die niet ingevuld wordt, is wat er met Daniëlle gebeurd is na de dood van Freek van Brunschot. Ze zegt wel dat ze ervandoor moeten en ze stapt samen met Mariecke de auto in, maar je weet niet waarom Mariecke in een jeugdinrichting zit en zij niet. Het einde is ook open. Mariecke heeft haar verhaal verteld, maar je weet niet wat er dan met haar gaat gebeuren. Wordt haar verhaal goedgekeurd en mag ze gaan of moet ze nog blijven? Je komt er niet achter en dat vind ik best irritant De belangrijkste personages Mariecke: Het hele boek draait om haar. Ze is 17 jaar en ze wil niets te maken hebben met regeltjes. Ze gelooft heel erg sterk in het toeval. Zo denkt ze ook over waarom zij op de avond van de moord in de buurt was: gewoon toeval, ze had net zo goed ergens anders kunnen zijn. Ook is ze soms best irritant. Als ze de waarheid moet vertellen aan Lipstick draait ze er steeds omheen en gaat ze over ander soort dingen praten. Daniëlle: Zij doet waar ze zelf zin in heeft en het maakt haar niet uit wat anderen van haar vinden. Ze houdt zich met allerlei criminele dingen bezig, zo is ze bijvoorbeeld drugsdealer. Lipstick: Zij is de reclasseringsambtenaar. Ze moet ervoor zorgen dat Mariecke precies verteld hoe het allemaal is gegaan op de avond van de moord. Dit probeert ze met allerlei trucjes voor elkaar te krijgen. Ze raakt snel geïrriteerd als Mariecke weer eens over iets anders begint dan dat wat er van haar gevraagd wordt. Ze is een hele nette vrouw die nog niet zo goed weet hoe ze met vervelende mensen, zoals Mariecke, moet omgaan. Aan het eind van het verhaal stopt ze met werken omdat ze een miskraam heeft gehad. Freek van Brunschot: Hij is de Nederlandse leraar van Mariecke. Hij is een vriendelijke man, maar wel een beetje naïef en saai. Ook vertelde hij grapjes waar alleen hijzelf om moest lachen. Uiteindelijk wordt hij door Mariecke vermoord.
Personages met wie ik meeleefde Ik leefde het meest mee met Lipstick, omdat ze eigenlijk niet weet hoe ze met Mariecke om moet gaan. Mariecke blijft maar over koetjes en kalfjes praten, terwijl zij wil weten wat er op de avond van de moord gebeurd is. Ook vond ik het zielig dat ze op het laatst een miskraam kreeg en Mariecke zei dat ze had gehoord dat mensen alleen door hun eigen schuld een miskraam kunnen krijgen. De misdaad De misdaad is belangrijk in dit verhaal. De reclasseringsambtenaar probeert Mariecke te laten vertellen wat er precies op de avond van de moord is gebeurd en beetje bij beetje kom je dat ook te weten. Als je weet wat er allemaal gebeurd is, stopt het verhaal gelijk. De manipulatietechnieken en spanningsbogen Doordat Mariecke veel dingen vertelt die helemaal niet belangrijk zijn, wordt je steeds nieuwsgieriger naar het einde. Je wilt maar weten wat er precies gebeurd is, maar het echte verhaal wordt alsmaar uitgesteld. Ook door de flashbacks wordt het verhaal uitgesteld, omdat je vaak terug gaat naar het heden en je dus niet verder gaat met het verhaal van de moord. Dit maakt het allemaal extra spannend en daardoor wil je steeds door blijven lezen. Er zitten geen manipulatietechnieken in. Je wordt niet echt op het verkeerde been gezet door iets, het is alleen zo dat het verhaal steeds wordt uitgesteld en het heel lang duurt voordat je precies weet wat er gebeurd is. Het einde Het einde van het boek is open. Je zit nog met heel veel vragen. Je weet bijvoorbeeld niet wat er gaat gebeuren met Mariecke; wordt ze vrijgelaten uit de jeugdinrichting of moet ze nog blijven? Ook weet je niet wat er met Daniëlle gebeurd is nadat de leraar vermoord werd en je weet niet hoe ze erachter zijn gekomen dat Mariecke en Daniëlle met de dood van de leraar te maken hebben. Ik vind een open eind altijd heel irritant. Je zit helemaal in het verhaal en de spanning loopt op, maar dan is het verhaal ineens afgelopen en weet je niet hoe het verder gaat. Hierdoor blijf je met vragen zitten en kan je het verhaal bijna niet loslaten. Het verhaal is voor mij dan ook niet echt af.