Leesverslag 2 1. Zakelijke gegevens De titel van het boek is Siegfried. De auteur is Harry Mulisch. De uitgever van het boek is ‘de bezige bij’. Het boek is uitgegeven in Amsterdam. Het is uitgegeven in 2001 en het is de 1e druk. Het boek heeft 213 bladzijden. Het genre is een oorlogsroman. 2. Eerste reactie Ik heb dit boek gekozen omdat ik van oorlogsboeken houd. Meneer Jonker had gezegd dat dit een goed Oorlogsboek was. Ik had dus zoiets van dat boek ga ik dan voor mijn leesdossier lezen. Ik vond het boek in het begin heel saai en pas op het einde waren er twee of drie hoofdstukken die wel spannend waren, maar over het algemeen vond ik het niet zo’n geslaagd boek. Soms wist je ook helemaal niet meer waar het nou over ging. 3. Verdieping Het boek wordt zo verteld dat vooral Rudolf Herter veel aan het woord lijkt te zijn. Er komen aardig wat personen in voor maar de belangrijkste die ik nog heb onthouden zijn Rudolf Herter, Maria, Ullrich Falk, Julia Falk, Adolf Hitler, Siegfried en Eva Braun. Het gebeurt vooral in de huizen van de hoofdpersonen en in de bunker van Hitler. Het speelt zich af in 1999-2001? En in 1940-1945. Het probleem is Hitler. En dan vooral wie hij was als persoon achter die meedogenloze Führer. Het thema is dus naar mijn mening macht (ook al past dat niet echt bij wat ik in de vorige zin geschreven heb). Het is een schrijfstijl waar niet iedereen mee overweg kan, want soms staan er echt ingewikkelde zinnen (ambtenarentaal). De ruimte is vaak binnen een gebouw. In Duitsland in de bunker in 1940-1945 en in de huizen waar Herter op bezoek gaat in 1999-2001. De verhaalfiguren zien er normaal uit (op Hitler na dan). Je zou ze zo op straat tegen kunnen komen. Soms zit Herter wel in gekke situaties zoals toen hij bij de familie Falk op bezoek was. Het verhaal wordt zo verteld dat het voor jongeren niet zo makkelijk (en niet zo prettig) is om te lezen. Het boek wordt verteld in de hijvorm. De hoofdgedachte van de tekst is: “wie is die persoon achter die meedogenloze Führer (Hitler)”. De typerende tekstgedeeltes daarvoor zijn wanneer Herter zich afvraagt wat Hitler op dat moment gedacht moet hebben (of iets in die geest). Ik snap het verband niet echt tussen de titel en het thema, want Siegfried had op die leeftijd nog niet datgene wat Hitler wel had. Het werk is voor het eerst gepubliceerd in 2001. Het heeft dus niet veel te maken met 1940-1945. Harry Mulisch was enig kind in een gezin met een Oostenrijks-Hongaarse vader en een Duits-Joodse moeder. De naam Falk voor Ullrich en Julia komt van hun huishoudelijke hulp genaamd Frieda Falk. Het is geschreven in de jaren ’90. Het is typerend voor de schrijver, omdat zijn moeder ook Jood was waardoor zij in de oorlog veel problemen gehad zullen hebben met Hitler. Het werk heeft helemaal niets te maken met de tijd waarin het geschreven is.
4. Beoordeling De elementen die ik als positief ervoer waren die diepgaande stukjes tekst. Er zijn een paar passages die mij erg aanspreken maar ik doe er nu eentje. Een citaat: “Papa, als ik doodga wil ik verbrand worden’. ‘Zo? En waarom niet begraven?’ ‘Dan moet mijn as in die zandloper die in je werkkamer staat. Zo kan je, eeuwig door, ergens nog voor zijn.’ Herter zweeg geschokt. ‘Papa?’ ‘Ja, ik ben er nog. Dat wordt dan dus een asloper.’ ‘Ja!’ Lachte Marnix. ‘Maar je gaat nog lang niet dood. Jij leeft nog honderdtien jaar, jij maakt de tweeëntwintigste eeuw nog mee. Tegen die tijd kunnen de dokters daarvoor zorgen.’ Ik vond de stukjes met een soort ambtenarentaal gewoon ronduit saai om te moeten lezen. Op sommige fronten is dit boek wel te vergelijken met de film “Der Untergang” maar aan de andere kant lijken ze in de verste verten niet op elkaar. In de film zie je ook dat Hitler in een korte tijd er veel ouder uitziet, dat hij na het trouwen zelfmoord pleegt en hun lichamen laat verbranden. En nog wel een paar dingen. Het thema heeft me wel aan het denken gezet, want vroeger had ik altijd zoiets van Hitler is gewoon een vuile schoft. Maar nu heb ik ook zoiets van is hij werkelijk elk moment van de dag zo’n schoft. Uiteindelijk vind het nog steeds een saai boek en ik kan het heel veel mensen afraden om het te lezen, want ik heb gewoon het gevoel niet van zo nu ga ik even lekker lezen, terwijl ik dat bij andere boeken wel heb.