Boekreferaat Siegfried van Harry Mulish Ons referaat gaat over het boek Siegfried van Harry Mulish, een boek dat geschreven is in 2001 en 213 pagina’s telt. Het boek gaat over de zoon van Hitler, en hoe het eraan toe ging met Hitler en Eva Braun. We zullen eerst iets over Harry Mulish zelf vertellen, daarna vertellen waar het boek overgaat en tenslotte onze mening geven en een conclusie trekken. Harry Mulish is geboren op 29 juli 1927 in Haarlem. Zijn moeder was een joodse uit Duitsland en zijn vader kwam uit Oostenrijk-Hongarije. Hij haalde op de middelbare school matige resultaten, omdat hij altijd op zijn kamer bezig was met scheikunde en natuurkunde in zijn ‘eigen labaratorium’. Op zijn 17e stopte hij met school, zonder eindexamen gedaan te hebben. 2 Jaar later raakte hij geboeit door het schrijven van boeken, en maakt carriere als schrijver. In 1971 trouwt Mulisch met Sjoerdje Woudenberg. Uit het huwelijk zijn twee dochters geboren, Anna en Frieda. Harry Mulish heeft veel prijzen ontvangen, onder andere de Constantijn Huygensprijs in 1977 en in 1978 de P.C. Hoofdprijs, de Nederlandse staatsprijs voor letterkunde. Mulish heeft enorm veel boeken geschreven, de belangrijkste zijn Archibald Strohalm (1951), Het stenen bruidsbed (1959), De verteller (1970) Twee vrouwen (1975), De aanslag (1982), Hoogste tijd (1985), De ontdekking van de hemel (1992), De procedure (1999) en Siegfried (2001). Rudolf Herter is een wereldbekende Nederlandse schrijver, en is op bezoek in Duitsland samen met zijn vriendin Maria om een aantal interviews te geven. In het begin van het boek wordt Rudolf Herter door een journalist gevraagd een samenvatting te geven van een boek van hem, waarop Herter antwoordt dat hij dat helaas niet kan doen, omdat de opvatting van het boek samenhangt met de fantasie van de lezer. Hij legt uit dat fantasie je helpt met het begrijpen van dingen. Hierop geeft hij een voorbeeld: stel dat je iemand wil begrijpen waarvan je niets snapt, niet van zijn woorden, maar van zijn karakter en zijn manier van handelen. Je kan deze persoon proberen te begrijpen door hem te vangen in een net van fictie, oftewel, je plaatst hem in een zeer extreme verzonnen situatie, en bedenkt dan hoe deze persoon reageert. Rudolf Herter neemt als voorbeeld hierop Hitler, iemand die voor de mensheid onbegrijpbaar is geweest. Later na het interview gaat hij hier overna denken, en raakt steeds meer in Hitler geïnteresseerd. Op een lezing over zijn boek wordt hij aangesproken door 2 oude mensen, die hebben gehoord wat hij in het interview heeft gezegd over Hitler. Dit echtpaar vertelt Herter een wereldschokkend verhaal. Hitler zou met zijn vriendin Eva Braun een zoon hebben gekregen, en omdat dit niet openbaar mocht worden hebben zij deze zoon laten opvoeden door deze 2 mensen, Julia en Ullrich Falk. Deze situatie was extremer dan Rudolf Herter had kunnen bedenken, dus dit kon hem helpen Hitler te begrijpen. Meneer en mevrouw Falk waren in die tijd Hitler’s persoonlijk bediendes, en ze werden genoeg vertrouwd om Siegfried als hun kind aan te nemen. Julia en Ullrich hielden van Siegfried als hun eigen kind. Later, omstreeks 1945, als Hitler al diep in de problemen zit, geeft hij een indirecte opdracht aan Ullrich Falk dat hij Siegfried moet vermoorden, de zoon van Hitler die hij samen met Julia Falk heeft opgevoed. Ullrich Falk reageert geschokt, maar men dulde geen tegenspraak. Ullrich ziet geen uitweg, en vermoordt uiteindelijk Siegfried met een schot door zijn hoofd op de schietbaan. Uiteindelijk blijkt dat deze opdracht werd gegeven met de rede dat Hitler te horen heeft gekregen dat een oma van Eva Braun jood was, en daarom had Siegfried dus ook joods bloed. Dit kon Hitler uiteraard niet hebben, en gaf de opdracht tot eliminatie. Dit blijkt een enorme vergissing te zijn, Himmler, 1 van de naasten van Hitler, heeft documenten vervalst zodat dit zou geschieden. Hitler wordt uiteindelijk teruggedrongen tot in een bunker in Berlijn, samen met Eva Braun en zijn trouwe metgezellen. Als Hitler ontdekt dat de dood van Siegfried een vreselijke fout is geweest, trouwt hij met Eva Braun, na de trouwdag Eva Hitler. Daarna geeft Hitler Eva een Cyankalicapsule, en zij pleegt zelfmoord, waarna Hitler een kogel door zijn eigen hoofd schiet. Niet lang daarna komen de Russen daar en verbranden de lijken. Ullrich en Julia Falk hebben dit verhaal aan Herter verteld, zodat het niet verloren zou gaan nadat ze beiden gestorven zijn. Herter raakt helemaal opgevonden van het verhaal en als hij eindelijk thuis is, pakt hij een bandrecorder en begint hij in te spreken wie hij dacht dat Hitler was, iets dat hij te weten was gekomen door het verhaal van de Falks. Hij ziet allerlei overeenkomsten, en komt uiteindelijk tot de conclusie dat Hitler het Niets zelf was, een soort tegenovergestelde van een god, dat alles vernietigt dat in zijn buurt komt. Dit is een beetje ingewikkeld om uit te leggen, maar als je het volledig wil begrijpen moet je het boek zelf lezen. Nadat hij dit bandje heeft ingesproken wordt hij heel erg moe, en doet een dutje. Even later sterft hij aan een hartaanval. De indruk wordt gewekt dat hij door de duivel of het niets zelf gehaald is, omdat hij Hitler uiteindelijk begreep. Het was een erg interessant boek, goed leesbaar, hoewel je in het begin wel even in moest komen omdat je geen idee had waar het over ging. Dit wordt ongeveer op bladzijde 30 echt duidelijk. Het verhaal is erg spannend, ook omdat er de hele tijd nieuwe dingen worden onthuld over Hitler en zijn leven. Aan het eind van het boek, als Herter inspreekt wat hij denkt dat Hitler is, komen er een aantal moeilijk leesbare bladzijdes, omdat het een constante gedachtenstroom van Rudolf Herter bevat. Hij legt allerlei linken tussen verschillende gebeurtenissen op de wereld en Hitler, zelfs dingen die onmogelijk iets met elkaar te maken kunnen hebben. Hij komt dan ook tot de rare conclusie dat Hitler Niets in eigen persoon is. Het komt heel duidelijk naar voren dat Harry Mulish zijn eigen karakter aan Rudolf Herter heeft gegeven, het is als ware Harry Mulish die eigenlijk spreekt en zijn gedachten uit. We vonden dit boek in zijn totaal erg goed, het is goed leesbaar en heeft een zeer boeiend en spannend verhaal. Overigens zijn de grootste delen van dit boek verzonnen, zover men weet heeft Hitler nooit een zoon gehad. Dit boek was dan ook niet bedoeld als een historisch boek, maar echt als een roman, het ging om de fantasie en het verhaal. Het is in ieder geval een boek dat erg leuk is, dus als je nog eens een literair boek moet lezen, neem dan dit boek.