Schuld door Mel Wallis de Vries

Algemene gegevens

De auteur van het boek is Mel Wallis de Vries. Mel Wallis de Vries is geboren op 8 februari 1973 in Leiden. Mel heeft in de afgelopen jaren veel prijzen gewonnen in de categorie Young Adult thriller. Ook de boeken Vals, Wreed, Klem, Shock en Schuld scoren erg goed.

Mel Wallis de Vries heeft na haar middelbare school de opleiding biologie en journalistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen gedaan. Daarna heeft ze tot 2005 als journalist bij de Telegraaf gewerkt. Nadat ze gestopt was met werken bij de Telegraaf richtte ze zich volledig op het schrijven van boeken.

De titel van het boek is Schuld. Het heet Schuld, omdat simpelweg iedere hoofdpersoon in dit boek op één of andere schuldig is aan het pesten of het in de steek laten van een persoon. In de samenvatting van het verhaal vertel ik hier meer over.

Het genre van het boek is young adult thriller. Ik heb het boek 2 jaar geleden gekregen op mijn verjaardag, dus ik heb het boek niet echt uitgezocht op genre.

Samenvatting

Het boek is opgesplitst in 5 delen; een kort proloog en 4 hoofdstukken met 3 verschillende hoofdpersonen.

Het boek gaat over een meisje dat zelfmoord pleegt en 3 meisjes’ leven nadat het meisje zelfmoord pleegde.

Leila Louise Westerhof van 16 jaar pleegde op 11 november 2011 zelfmoord als gevolg op de jaren durende pesterijen. Haar broer had haar gevonden nadat hij terug kwam van hockey.

Het 1e hoofdstuk gaat over Kate. Kate zat net zoals Leila op het Spinoza Lyceum in Amsterdam. Kate zat bij Leila in de klas, maar ze waren geen vriendinnen van elkaar. Op een dag ziet ze dat Max, een 5dejaars, een brugklasser pest en schopt. Ze komt op voor de brugklasser en zet Max voor schut. Alleen iemand had er een foto van gemaakt en op social media gezet en de hele school had het er ineens over. Haar beste vriendin Britt zegt dat het heel dom van Kate was en steunt haar totaal niet. Zelfs haar vriendje vertelt haar dat het een domme actie was.

Als ze bij haar fiets aankomt ziet ze dat er een brief op haar fietsendrager ligt waarop staat 'Hallo Britt, heb je er spijt van?' en ze denkt dat het een of andere grap is en gaat naar huis. Een tijdje later krijgt ze nog een brief waarop staat 'Ben je al bang? Dat zou je wel moeten zijn. Ik zie alles wat je doet. Trut!'.

Britt had wel geregeld dat ze naar een feestje konden van Maddy, een populair meisje uit de 5de. Kate ging erheen met haar 2 beste vriendinnen, Britt en Milou. Toen ze aankwamen bij het feestje stonden er een paar jongens waaraan je de entree, 5 euro, moest betalen. Kevin, een van de jongens die ervoor zorgde dat iedereen betaalde en daarna pas naar binnen ging, stond bij de deur en liet ze gratis naar binnen. Later zag ze Kevin weer in de club en hij kwam steeds dichterbij. Toen hij te dichtbij kwam gaf ze hem een knietje en liep boos weg. Britt riep nog na dat ze weer lekker slim bezig was. Kate voelde alsof iedereen haar in de steek liet. Die avond sliep ze bij haar vriendje, Luuk Staals, want haar ouders waren een weekendje weg.

De volgende dag wordt ze er uitgezet door Luuk, want hij moet nog een werkstuk maken en dat werkstuk telt zwaar mee voor zijn eindcijfer. Die middag hoopt ze op een berichtje van Britt dat het haar spijt of een berichtje van Luuk dat hij haar mist. Maar geen van beiden sturen haar een berichtje, dus ze zet een foto op Instagram met de beschrijving I can’t, i’m done, i give up.

Die avond belt er iemand aan en Kate doet open in de verwachting dat het Luuk is. Maar hij is het niet en ze wordt bedreigd met een mes en ze moet rustig naar binnen gaan en vervolgens de trap op gaan naar haar kamer. Daar legt de persoon alles rustig uit aan Kate, waarom hij dit aan het doen is, voor wie. Hij zegt ook dat hij haar een prikje gaat geven of hij zal haar vermoorden met het enorme mes wat hij mee heeft. Hij vertelde over hoe een grote bende het dan wel niet zal worden en wat hoe haar ouders haar dan zouden vinden als ze terugkwamen. Ze wilde dat haar ouders niet aandoen en koos het prikje. De persoon gaf haar een dodelijke dosis Dormicum tussen haar middel- en wijsvinger zodat niemand er ooit achter zou komen. Toen ze weg was gevallen tilde hij haar naar de badkamer en zette haar in bad. Hij liet het bad volstromen met water en sneed haar polsen door, zodat het zou lijken op zelfmoord.

Het 2de hoofdstuk gaat over Yara. Yara heeft een slechte relatie met haar ouders en ze mag haar broertje Finn niet. Ze zit net zoals Kate en Leila op het Spinoza Lyceum en krijgt na een rotochtend te horen van haar wiskunde docent dat ook Kate zelfmoord heeft gepleegd. Als ze thuiskomt ligt er een brief op de mat voor haar waarin staat 'Beste Yara, weet je zelf eigenlijk wel wie je bent?' en haar eerste gedachte is dat het één of andere flauwe grap is van haar broertje.

Een paar dagen later ontmoet ze in de pauze Kevin, nadat ze tegen hem op botst en daardoor de koffie die hij vasthad niet meer in zijn beker zat, maar in zijn trui. En ja, het is de zelfde Kevin die Kate een paar avonden daarvoor ontmoette.

Die dag wordt ook ze midden in de nacht wakker van geluid uit haar kamer. Ze dacht dat ze iemand hoorde en ziet het raam openstaan, terwijl ze er vrij zeker van was dat ze het raam dicht had gedaan voordat ze ging slapen. Ze vertrouwt het niet en kijkt uit haar raam of ze iemand ziet, maar ze ziet niemand dus ze denkt dat ze zich het allemaal alleen maar heeft verbeeld en gaat weer slapen.

1 dag nadat het incident in haar kamer vindt ze een brief in haar fietsenkrat waarin staat 'Hallo Yara, je lijkt zo mooi en onschuldig als je slaapt. Maar daar trap ik niet in. Heb je vannacht over mij gedroomd? Ik wel over jou… We zien elkaar snel.' Die middag gaat ze alleen naar de politie, maar ze wordt niet serieus genomen. Ze is kwaad op de politie, omdat hij haar niet serieus heeft genomen. Yara wil niet naar huis, want daar zijn haar ouders, maar ze wil ook niet naar haar beste vriendin Romee, want die gedroeg zich de laatste tijd wat afstandelijk. Ze weet niet waar ze heen moet en begint maar te fietsen zonder een eindbestemming te hebben.

Ze stopt om even te beseffen waar ze is, leest haar berichten die ze heeft binnen gekregen en draai haar fiets om. Op dat moment voelt ze iets tegen de zijkant van haar hoofd aankomen en ze valt van haar fiets op de grond. Ze voelt dat iemand haar meesleurt, maar ze weet niet waarheen. Opeens stopt de persoon met lopen en legt haar neer. Yara heeft geen flauw idee waar ze is en ze probeert de omgeving te oriënteren. Ze komt er tot haar grootste schrik achter dat ze op een rails ligt en ze hoort ook een trein aankomen. Ze probeert overeind te komen maar het lukt haar niet en tegelijkertijd hoort ze de trein naderen. Het laatste wat ze ziet is het felle licht van de trein.

Het derde hoofdstuk gaat over Tess. Tess is net komen wonen in Amsterdam. Als ze op een dag naar huis fietst ziet ze een lijk met een wit laken erover heen en allemaal mensen die eromheen staan. Als ze thuiskomt vertelt haar moeder dat een meisje zelfmoord heeft gepleegd door voor de trein te gaan liggen. Een paar dagen later ligt er een brief voor haar bij de post waarin staat 'Jij bent de volgende… Tess begreep het niet, waar zou ze de volgende van zijn?'

De dagen verliepen moeizaam en toen kreeg ze nog een brief, maar deze was langer als de vorige. Er stond in 'Hallo Tess, heb je veel aan me gedacht? Ik denk de hele tijd aan jou. Wil je weten wat ik met je ga doen? Nog heel even geduld…' Tess ging met haar moeder naar het politiebureau en ook zij werden niet serieus genomen en de agente dat het één of andere grap. De agente zocht nog wel naar andere meldingen van soortgelijke brieven in de buurt. Er kwam niks uit, maar Tess gaf niet op en ging zelf op onderzoek uit. Ze ging alle kranten door, bezocht de plek waar Yara was gevonden, zocht uit wie de 3 meisjes waren die zelfmoord hadden gepleegd en keek naar wat ze gemeen hadden.

Ondertussen ging ook haar dagelijkse leven door waaronder hockeytraining. Toen ze uit hockeytraining kwam vond ze weer een brief op haar fiets. Dit keer stond er in 'Domme trut!' Dat weerhield haar er niet van om met haar onderzoek te stoppen en zo kwam ze erachter wie de vriendinnen van de meisjes waren en ging bij ze langs. Als eerste ging ze bij Romee en Britt langs en als laatste ging ze langs bij Leila.

Leila’s moeder deed open en Tess zei dat er nog een paar boeken van haar bij Leila lagen en dat ze die kwam ophalen. De moeder van Leila liet haar binnen en liet haar zelf de boeken pakken en ging zelf weg naar een familielid in Rotterdam, maar tegen Yara zei ze dat ze boodschappen ging doen. Toen Tess Leila’s kamer binnenkwam had ze een vreemd gevoel. Op dat zelfde moment werd ze van achteren vastgepakt en ze voelde de handen naar haar keel gaan en ze kon geen adem meer halen en viel flauw. Ondertussen gaf de persoon haar een dodelijke dosis slaappillen. Toen ze weer een beetje bijkwam begon de persoon te vertellen en alles uit te leggen net zoals hij bij Kate deed. Daarna vertrok hij. Tess was radeloos totdat ze realiseerde dat ze haar telefoon bij zich had. Ze pakte haar telefoon en toetste moeizaam 112 in. Er kwam een man aan de telefoon en hij vroeg wat het noodgeval was. Tess wilde spreken, maar er kwam geen geluid uit haar keel en toen viel ze weg.

1 jaar later. Tess was gered doordat de man haar telefoon had laten traceren en haar maag was leeggepompt. Ook wist ze wie haar bijna vermoord had, alleen de persoon was letterlijk van de aardbodem verdwenen. De persoon die haar bijna vermoord had was Michael, de broer van Leila. Hij wilde wraak voor wat ze zijn zusje hadden aangedaan. Wel had ze het dagboek van Leila gekregen. In het dagboek stonden 5 mensen die haar iets hadden aangedaan. Yara, Tess en Kate en nog 2 andere meiden stonden erin.

Thema

Het thema van het verhaal is (zelf)moord en pesten en de oorzaak en gevolgen ervan. Want Leila werd gepest en was alleen en als gevolg daarop pleegde ze zelfmoord. Haar naasten waren geschokt, boos en verdrietig. Vooral Michael was kwaad. Michael was ook degene die Leila’s dagboek vond na haar dood. Ze had daarin naar 5 mensen een brief verstuurd. Hij vond dat hij die 5 mensen moest wreken voor wat ze zijn zusje hadden aangedaan. Dus hij vermoorde ze 1 voor 1 en liet het lijken op zelfmoord.

Hoofd- en bijpersonen

Hoofdpersonen
Kate
Kate is een aardig, impulsief en lief meisje met schouderlang blond haar en blauwe ogen. Ze zit op het Spinoza lyceum. Gedurende het verhaal wordt ze steeds angstiger, ze raakt steeds sneller in paniek en uiteindelijk breekt ze door wat ze heeft meegemaakt de afgelopen weken.

Yara
Yara is een nieuwsgierig, schichtig en erg op zichzelf meisje. Ze heeft schouderlang blond haar en blauwe ogen. Gedurende het verhaal wordt Yara steeds meer achterdochtiger.

Tess
Tess heeft schouderlang blond haar en blauwe ogen. Gedurende het verhaal heeft ze veel leermomenten gehad. Ze heeft geleerd dat ze mensen niet te snel moet vertrouwen en dat ze beter moet letten op wat er om haar heen gebeurd.

Michael
Michael is een gewelddadige jongen met een klein hartje, dat blijkt wel uit het verhaal. Hij heeft blond haar en sproeten in het gezicht. Hij was er kapot van dat zijn zus zelfmoord had gepleegd met gevolg dat hij van mening was dat degene die op de haatlijst van Leila stonden ook dood moesten.

Leila
Leila is een meisje die erg onzeker en alleen was. Ze is zestien jaar oud en zat in de klas bij Kate. Sommige mensen maakten het erger en ze schreef naar die mensen een brief in haar dagboek. Ze heeft zelfmoord gepleegd. Haar broer heeft haar en haar dagboek gevonden.

Bijpersonen

• Luuk Staals – vriendje van Kate, ze hebben een relatie.
• Britt – vriendin van Kate, vindt het impulsieve gedrag van Kate niets.
• Milou – vriendin van Kate, geeft steun aan Kate.
• Finn – broer van Yara, pest Yara.
• Romee – vriendin van Yara, hebben soms meningsverschillen.
• Kevin – praat soms met Yara, Yara vindt hem raar.
• Julia – vriendin van Tess, waren bevriend op Tess vorige school.
• Amber – vriendin van Tess, waren bevriend op Tess vorige school.
• Demi – vriendin van Tess, waren bevriend op Tess vorige school.
• Quinty – vriendin van Tess, kennen elkaar via een chatsite.
• Noa – staat ook op de lijst van Leila en zit in het zelfde hockeyteam als Tess.
• Danique – staat ook op de lijst van Leila en zit in het zelfde hockeyteam als Tess.
• Julia – vriendin van Tess, waren bevriend op Tess vorige school.
• Amber – vriendin van Tess, waren bevriend op Tess vorige school.
• Demi – vriendin van Tess, waren bevriend op Tess vorige school.
• Quinty – vriendin van Tess, kennen elkaar via een chatsite.

Plaats

Leila’s huis
Hier pleegt Leila zelfmoord en Tess wordt hier op het nippertje gered.

Kates huis
Hier wordt Kate vermoord door Michael.

Spinoza Lyceum
Leila, Kate en Yara zaten alle drie op het Spinoza Lyceum.

Gerrit van der Veen-college
Luuk en Tess zaten op deze school.

De hockeyclub
Elke week trainden Leila, Danique, Noa en later ook Tess hier.

Yara’s huis
Hier vond Yara de eerste brief die naar haar gestuurd werd.

Tess’ huis
Hier voert Tess haar onderzoeken uit.

De beruchte treinrails
Hier legde Michael Yara op, nadat hij haar bewusteloos had geslagen.

Luuks huis
De nacht van het feestje van Maddy slaapt Kate hier.

Tijd

Het boek staat in de tegenwoordige tijd en het speelt zich in het heden af. Dat kan je zien door de manier waarop de mensen met elkaar communiceren, Facebook, Instagram, etc.

Er worden niet direct gebruik gemaakt van flashbacks, maar de hoofdpersoon denkt soms wel over dingen uit het verleden na.

Probleem en afloop

In het boek hebben de hoofdpersonen, op Leila na, niet echt problemen. Het is meer een oorzaak gevolg geval, want, zoals ik al eerder zei, is alles eigenlijk een kettingreactie.

Leila voelt zich alleen, heeft geen vriendinnen en wordt gepest en het gevolg daarop is dat ze zelfmoord pleegt. Het gevolg daarop is dat haar naasten, haar broer in het speciaal, er kapot van zijn en daardoor wil Michael wraak en etc.

Stijl

Mel Wallis de Vries schrijft zo, dat je extreem makkelijk kan inbeelden hoe de personen zich voelen en wat ze meemaken.

Een harde ruk aan mijn lichaam en de handen laten me los. Ik lig op mijn rug. Onder mijn billen en schouderbladen voel ik een harde, koude balk. Steentjes die in mijn vel prikken. En ik ruik een gekke metaalachtige geur. Elk detail maakt me banger. (pag. 133)

Is dat een schaduw? Staat daar iemand? Ik krijg het opeens koud en sla mijn armen over elkaar. Misschien is het wel een inbreker. En misschien kijkt hij nu ook naar mij! Roerloos blijf ik staan. De maan komt van achter een wolk verschijnt en zilver licht spoelt over de tuin. De langgerekte vorm verandert in… mijn vaders grasmaaier! Plotseling voel ik me zo dom. (pag. 116)

Perspectief

(3-11-17)

Je ziet elk hoofdstuk vanuit een ander perspectief.

Het proloog beleef je vanuit Michael, het 1e hoofdstuk beleef je vanuit Kate, het 2e hoofdstuk vanuit Yara, het 3e hoofdstuk vanuit Tess en het laatste hoofdstuk ook vanuit Tess. Op een paar willekeurige plekken in het boek beleef je het verhaal ook nog vanuit Michael.

Beoordeling

Meeslepend
Toen ik dit boek las heb ik me gedurende het boek constant afgevraagd wie de moordenaar kon zijn. Je wordt misleid in wie de moordenaar kon zijn en daarom was het ook zo’n verassing dat Michael de moordenaar bleek te zijn. Vanaf toen viel alles op zijn plek en werd het een kloppend verhaal.

Spannend
Ik vond het een heel erg leuk boek omdat er veel spanning in voorkwam. Ik zou vaker zulke boeken willen lezen.

Aangrijpend
Het was een heel aangrijpend verhaal, met name omdat het ook wel eens in het nieuws komt dat iemand voor de trein is gaan liggen. Wie weet wat voor verhaal daarachter zit.