Samenvatting
Lisa is een Nederlandse beeldhouwster die in Rome woont. Haar vriend Lorenzo is overleden en ze kan zijn dood niet verwerken. Daarom gaat ze naar Tarquina, daar is hij gestorven en naar Sovana, zijn geboorteplaats. In Tarquina ontmoet ze Antero, die veel met Lorenzo heeft onderzocht. Antero is een tombarolo, een grafrover. Antero rooft niet om het geld, maar om de emotionele redenen. Hij heeft vaak met Lorenzo graven onderzocht, totdat hij ging studeren. Toen was Lorenzo het niet meer eens met zijn werkwijze. Antero gelooft ook dat Lorenzo zelfmoord heeft gepleegd zoals zo velen dat zeggen. Maar Lisa gelooft hier niet in. In Tarquina bezoekt ze de plaats waar zijn levenloze lichaam is gevonden. Samen met Angela, een vriendin van Antero, bezoekt ze Tuscania, Norchia en vele andere plaatsen.
Volgens Angela bannen wij de dood en dat is verkeer vindt ze. Door je in de dood te verdiepen, verdiept het leven zich. Ook gaat ze een keer ’s nachts op zoek naar graven en zo maakt ze echt kennis met het leven van de tombaroli. Ze bezoeken samen veel tombes en andere bezienswaardigheden. Dan gaan ze samen naar Sovana, waar de ouders van Lorenzo wonen. Ze boeken zijn graf en na een tijdje durft ze zijn ouders te ontmoeten. Ze laten haar zijn kamer zien en vertellen over hem. Ook hun kunnen niet geloven dat hij zelfmoord heeft gepleegd.
Ondertussen belt ze veel met Heleen. Heleen is haar beste vriendin in Rome en ze zien elkaar vaak. Maar sinds enige tijd is ze ernstig ziek. Ze is in Italie onderzocht en men denkt misschien aan kanker. Lisa gaat terug en steunt haar. Dan besluit Heleen om naar Nederland te gaan voor een second opinion. Ze wil niet dat Lisa meegaat en daarom gaat Lisa weer terug naar Tarquina. Weer bezoekt ze met Angela tombes. Dan gaan ze met Antero naar de plek waar Lorenzo is gestorven. Dan vertelt Antero dat Lorenzo en hij aan het zoeken waren naar de holle weg onder de grond. Toen Lorenzo hier in zat stortte het in en zo werd Lorenzo bedolven. Daarna heeft Antero hem op de plek gelegd, zodat het leek dat het zelfmoord was. Want dat zou hem in ere laten en zou hij bij de goden opgenomen worden.
Daarna bezoekt Lisa veel holle wegen, want Lorenzo was voor zijn dood hier veel mee bezig. Dit doet ze zonder Angela, maar soms wel met een gids. Ze begint hier langzaam de dood te aanvaren. Ondertussen belt ze veel met Heleen. Eerst wordt in Nederland gedacht aan TBC, maar na een tijdje blijkt het longkanker te zijn met uitzaaiingen naar de hersenen. Heleen heeft niet lang meer te leven en besluit daarom terug te gaan naar Rome. Lisa besluit daarom ook terug te gaan om Heleen te steunen. Angela biedt hierna ook aan om mee te gaan. Want in Rome zijn een paar vrienden van haar bezig om de Tiber uit te kammen op zoek naar overblijfselen. Dit zijn zogenaamde fiumaroli (rivierschuimers).
Ze gaan terug naar Rome. Dan is het de dag na de dood van Heleen. Lisa denkt, terwijl zij met Angela en enkele fiumaroli aan de Tiber zit, terug aan hoe Heleen gestorven is. Het is op een natuurlijke manier gegaan. Zij heeft haar laatste maanden doorgebracht zoals zij dat wilde met veel vrienden om haar heen. Zij was klaar voor de dood. Lisa heeft van haar, in tegenstelling tot van Lorenzo, afscheid kunnen nemen. Dit heeft haar geholpen bij het verwerken van zijn dood. Nu gaat zij nog een keer naar Heleen’s appartement. Dan sluit ze voorgoed de deur.
Hoofdpersonen
Lisa : Lisa is een Nederlandse beeldhouwster die al een aantal jaren in Rome woont. Haar vriend Lorenzo is een jaar geleden gestorven en daar heeft ze het nog moeilijk mee. Ze is niet echt bang voor haar eigen dood, maar wel voor de dood van anderen die dicht bij haar staan. Om zijn dood te verwerken, maakt ze een reis naar zijn geboortedorp en andere plaatsen.
Heleen : Heleen is een Nederlandse journaliste die ook in Rome woont. Ze heeft Lisa een keer ontmoet op een terras en sindsdien zijn ze de beste vriendinnen. Ze valt altijd op de verkeerde mannen. Die haar keer op keer in de steek laten. Maar daar is ze vrij luchtig over. Ze is ook vrij nuchter over haar ernstige ziekte. Ze wil niet lijden, maar rustig afscheid nemen van iedereen.
Antero : Antero is een tombarolo, een grafrover. Hij gaat vaak ’s nachts op zoek naar Etruskische graven en haalt ze leeg. Hij is van het type ruwe bolster blanke pit. Hij voelt zich verbonden met de Etrusken. Hij beschouwt zichzelf als een van hen. Hij wordt ook wel “il mago” (de tovenaar) genoemd.
Angela : Ze is een goede vriendin van Antero. Samen gaan ze vaak op zoek naar Etruskische graven. Ook heeft ze een restaurant in Tarquina. Zij wordt Lisa’s vriendin en ze helpt Lisa bij het verwerken van de dood van Lorenzo. Ze bezoeken samen veel graven en andere bezienswaardigheden. Zij heeft wel de dood volledig geaccepteerd.
Plaats / ruimte
Het verhaal speelt zich onder andere af in Rome, waar Lisa en Heleen wonen. En bij de Tiber, waar fiumaroli aan het werk zijn. Ook speelt het verhaal zich af in het oude Eturië. In veel dorpjes waar eens de Etrusken woonden. Ook speelt zich een klein stukje in Amsterdam af.
Tijd en tijdvolgorde
Het verhaal begint ongeveer een jaar na de dood van Lorenzo. Lisa kan zijn dood niet verwerken en besluit daarop een reis te maken. De vertelde tijd is ongeveer een paar maanden. De personen halen veel herinneringen op aan vroeger. Soms wel herinneringen van een paar bladzijdes lang. Dus het verhaal is niet chronologisch.
Vertelperspectief
Het verhaal wordt verteld vanuit het hij-perspectief. Toch zie je de verhaalfiguren vooral zoals Lisa ze ziet. Lisa is de hoofdpersoon met wie je meevoelt en meeleeft.
Titelverklaring
De titel van het boek Schimmenrijk duidt op de Etrusken. Want er is weinig van dit volk overgebleven. En het overgrote merendeel van wat ze gevonden hebben bestaat uit graven voor overledenen. Dus ze leren alleen iets over de Etrusken door middel van hun graven. Dus is het een beetje een mysterieus volk. Een soort schimmenrijk dus.
Motto
‘Sluit u in gedachten aan bij uw broeders van drieduizend jaar geleden; beleef al hun kwellingen en dromen opnieuw en u zult merken dat zowel uw hart als uw verstand zich zal verruimen; een diepe mateloze sympathie zal alle spoken en alle wezens als een mantel omhullen.’ -Gustave Flaubert-
Verwerkingsopdracht 1
In deze verwerkingsopdracht ga ik een artikeltje schrijven voor leeftijdsgenoten. Dit artikel gaat over de wereld van de Etrusken.
De Etrusken
Veghel - Deze week in de rubriek over vergeten volkeren een artikel over de Etrusken. Een mysterieus volk dat leefde tot ongeveer 90 v. Chr. Ze leefden voor de Romeinen en Rome is zelfs een Etruskische stad geweest. Veel dingen hebben de Romeinen van de Etrusken overgenomen.
Mysterieus volk
De Etrusken zijn een zeer mysterieus volk dat leefde van ± 900 v. Chr. tot ± 89 v. Chr. toen zij het Romeins burgerrecht kregen. Het volk wordt mysterieus genoemd vanwege twee redenen. Enerzijds door de afkomst van de Etrusken. Want niemand weet zeker waar ze vandaan komen. De een denkt dat ze uit klein Azië komen en de ander denkt dat ze al een tijdje daar woonden voordat hun beschaving werd ontdekt. En zo zijn er nog vele hypotheses. Anderzijds is het een mysterieus volk vanwege de dingen die er nog over zijn van de Etrusken. Bijna alles wat we van hun gevonden hebben, is afkomstig uit graven. Van andere dingen is maar zeer weinig overgebleven. Dus we weten veel over hun dodencultus en in vergelijking maar weinig over andere dingen.
Etrurië
We weten dan wel niet zeker waar ze vandaan zijn gekomen. Maar we weten wel waar ze gewoond hebben. Namelijk in Etrurië, het huidige Toscane tussen Florence en Rome. De Etrusken hadden zakelijk en strategisch een goede ligging. Want in het westen werden ze begrensd door de Tyrheense zee, in het noorden door de rivier de Arno, in het oosten door het Apenijnen-gebergte en in het zuiden door de Tiber. Deze natuurlijke grenzen boden een uitstekende bescherming tegen vijanden, maar tegelijkertijd bood het ook veel mogelijkheden om handel te drijven over zee. Etrurië bestond uit een twaalftal lidstaten die zich op militair en religieus gebied verenigden. De bekendste lidstaten waren Cerveteri en Tarquinia.
Dodencultus
De Etrusken staan bekend om hun typische kijk op het leven en de dood. Zij zien de dood niet als iets afschuwelijks, maar juist als een soort bevrijding van het dagelijks leven. Daarom besteedde de Etrusken veel aandacht aan de graven voor overledenen. De graven vormen de voornaamste bron over de Etrusken. Niet alleen over hoe ze eruit zagen, maar ook over de attributen die er in gevonden werden. Sommige graven werden ingericht als complete woningen, daarom zijn we ook iets te weten gekomen over hun dagelijks leven. Er is zoveel overgebleven omdat deze graven onder de grond waren gebouwd. Dus niet in het zicht voor rovers of vijanden. Ook waren de graven helemaal van steen, in tegenstelling tot de huizen en tempels van de Etrusken. Zodat ze veel steviger waren.
Schimmenrijk door Rosita Steenbeek
7.1
ADVERTENTIE
Zeker slagen in 50 dagen! 🎓
Examenleerlingen opgelet: over 50 dagen is het zo ver! Wil jij ook slim leren, zeker slagen? Ontdek alle tips, tests, trucs en tools van Examenbundel en sleep dat diploma binnen. Wil je zeker weten dat je niks mist? Meld je dan snel aan en ontvang alle tips in je mail!
Ik wil slagen!
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden