Schijndood door Simone van der Vlugt

HOOFDSTUK 1 Kris (een student met een flatje in Amsterdam) word verschrikt wakker in zijn studentenkamer. Hij had alweer die zelfde droom! Hij stond in een donkere kamer met een dreigend voorgevoel , dat gevoel veranderde langzaam in doodsangst …. Hij zag schimmige gedaantes heen en weer schuifelen door een kier in de deuropening , hij weet dat hij nu uit de kamer kan. Maar dan kijkt hij opzij en ziet zijn spiegelbeeld , maar niet een gewoon spiegelbeeld maar een vreselijk misvormt lichaam onder de bulten en de zweren. Hij is verstijft van doodsangst en weet dat hij spoedig zal sterven…. Dan wordt hij wakker. Hij gaat naar beneden en denkt aan de droom die hij al zo vaak heeft gehad. Ook bij zijn colleges economie kan hij zich niet concentreren en in de plaats van aantekeningen te maken tekent hij een oud Amsterdams huis dat hij nog nooit gezien had . Als hij thuis komt tekent hij zijn huisgenote maar in de plaats van haar portret komt er een portret van een andere vrouw uit zijn potlood vloeien…. HOOFDSTUK 2 Kris blijft dezelfde dromen houden. En hij kan ook de dingen die hij erover denkt niet wegzetten. Maar dan hoort hij van zijn huisgenote over haar tante. Zij is hypnotiseur van beroep en kan misschien zijn dromen achterhalen… Kris wil er niks van weten.. Maar hij blijft last houden van die rare dromen en besluit uiteindelijk om er toch naar toe te gaan….
HOOFDSTUK 3 Kris fietst langs de grachten naar hypnotiseur Heleen van Walraven . Hij praat even met haar en gaat het proberen. Ze praat tegen hem en hij voelt zich loom worden , de kamer wordt vaag en zakt steeds verder weg. In zijn gedachten ziet Kris een gordijn. Hij moet het opzij duwen , als dat is gebeurd voelt hij dat alles terugkomt wat hij niet in zijn leven heeft beleeft. Hij heet geen kris meer maar Olivier en zit op een stoel in een kapel… HOOFDSTUK 4 Kris is een kunstschilder aan de schilderacademie te Alkmaar. Een tijdje terug ontdekte hij en zijn vriendin vreemde vlekken op zijn huid. Hij dacht dat het uitslag was maar het werd erger en erger totdat een paar mensen uit zijn dorp voorstelden om naar een geneesheer te gaan. En nu zit hij hier , de doktoren doen allemaal vreemde proeven met hem en hij is doodsbang. Hij weet dat het mis is. En als de geneesheer voorstelt om hem naar de leprozerie in Haarlem te sturen weet hij dat hij melaats is. Hij moet Alkmaar verlaten…. HOOFDSTUK 5 De afscheidsceremonie in de grote kerk te Arnhem verloopt treurig. Olivier voelt zich heel ellendig als hij met een bus voor aalmoezen rondloopt. Dan wordt hij de poort uitgebracht en loopt hij naar de leprozerie. Hij neemt afscheid van zijn ouders en loopt de leprozerie binnen , zijn ellendige leven tegemoet….. Het leven als leproos is vreselijk , hij heeft de hele tijd melaatsen om zich heen en ensen wijken voor hem uit. Wat een rotleven…. HOOFDSTUK 6 Na een week houd Olivier het in de leprozerie niet meer uit.. Hij wordt gek van alle melaatsen om hem heen. Wanhopig neemt hij een besluit , hij gaat nog 1 keer naar alkmaar… Olivier loopt door de stadspoort , hij heeft het benauwt. Hij ziet zijn huis en zijn speelplaatsen weer. Alles is hem bekend. Dan ziet hij een man.. Het is een dokter, tenminste dat zegt ie. De meeste mensen noemen zo’n vent een kwakzalver… De man kan wel wat genezen maar meestal was het niet erg spectaculair.. Dit daarentegen was zeker een mooi optreden. Als Olivier naar de leprozerie loopt twijfelt hij. Hij vond die arts toch wel goed.. HOOFDSTUK 7 Terwijl hij op weg is naar de poort van de stad om weer naar de leprozerie te gaan valt hem in een keer iets op. Hij ziet een man met afgezakte schouders en een lange jas. De laatste keer dat hij hem zag was in zijn dromen.. In gedachten loopt hij verder totdat opeens… , hij springt nog maar net opzij voor een boer met een wagen en 2 varkens. Hij valt bijna en trekt de aandacht van de man. Boudewijn Moeriaans (zijn vader) staat als in een steen uitgehouwen op de straat , kijkend naar zijn zoon… Olivier weet dat hij betrapt is en loopt naar zijn vader toe. Die deinst schrikkerig een paar stappen achteruit. Wat doe je hier ? vraagt zijn vader. Ik moet even in de stad zijn , ik hield het daar niet meer uit! Ze krijgen even een gesprekje maar dan moet Olivier echt gaan. Hij ziet nog meer bekenden en bekende dingen terwijl hij verder loopt. Hij voelt zich ellendig als hij bij de leprozerie aankomt. Hij gaat een nacht liggen piekeren over zijn jeugd en staat s’morgens heel vroeg op. Hij schildert een tijdje totdat hij de kwakzalver ziet. Die vraagt hem of hij zijn wagen kan schilderen. Dat doet Olivier en hij rijd weg van de leprozerie…
HOOFDSTUK 8 Olivier rijd een tijdje met de kwakzalver mee terwijl ze over de prijs voor het schilderen discussiëren. Olivier mag de komende tijd onder de wagen van de kwakzalver slapen. Dan ziet Olivier de een vrouw langs de weg staan die hij al eerder had gezien. Het was de vrouw waarvan de kwakzalver haar kind had beter gemaakt. Maar de vrouw had 2 kinderen op haar arm , het was een tweeling. De ene was ziek en de andere was gezond. De vrouw had de kinderen verwisseld tijdens de act. Olivier was bedrogen….. Terug in het Amsterdam van 2006 wil Kris naar alkmaar om te kijken of zijn vorige stad echt bestaat. Als ze met de trein op het station aankomen lijkt alkmaar erg verandert . Maar als ze de stad binnenlopen ziet Olivier veel hele oude huizen die hij herkent. Zijn vaders apotheek staat er nog en de plaatsen waar hij toen speelde bestaan ook nog! Dan vindt hij in een oud namenregister van Alkmaar zijn vorige naam terug ; Olivier moeriaans…… HOOFDSTUK 9 Kris nog beduusd van wat hij in alkmaar heeft ontdekt. Hij kan er maar niet bij dat hij eerder geleefd heeft. Olivier reist mee met een kwakzalver. Wen dan breekt de pest uit… Leiden is al besmet en Olivier is bang voor zijn familie in alkmaar. De kwakzalver verkoopt middelen tegen de pest die niet helpen. Er is paniek in Haarlem. Ze moeten weg maar dat wil de kwakzalver nog niet…. HOOFDSTUK 10 De volgende ochtend staat de kwakzalver al vroeg op en gaat naar het plein om zijn anti-pestmiddeltjes te verkopen . Na een hele korte tijd komt hij al weer terug , bebloed. Hij kreunt en zegt dat ze weg moeten , de hele stad is dol geworden.. Ze hebben al zijn spullen kapot gemaakt . Als ze Haarlem uitrijden zien ze dat de stadspoort heel erg in de gaten wordt gehouden. Als je uit leiden komt kom je er niet in. Ze rijen verder en als ze langs een boerderij komen zien ze een vrouw strompelen . De kwakzalver helpt de vrouw en haar dochter. Ze hebben allebei maagpijn door een vies drankje met giftige kruiden. Als ze weer beter zijn trekken Olivier en de anderen weer verder. Olivier is klaar met het schilderen van de wagen maar hij wil nog niet bij de kwakzalver , zijn vrouw ; Isa , en haar 2 kinderen vandaan. Als het weer een warme schemerige avond is bekend Olivier dat hij verliefd is op Isa. Maar Isa heeft 2 kinderen en een veel te oude man dus Olivier loopt een blauwtje. HOOFDSTUK 11 Olivier heeft niks meer te zoeken bij de kwakzalver en zijn familie maar hij wil nog niet weg. Dan hoort hij erge berichten uit Alkmaar langskomen over de pest. Als Olivier naar een man stapt om verhaal te halen verteld die hem dat Alkmaar ook getroffen is door de pest. Olivier word wit en hij besluit om zo snel mogelijk naar Alkmaar te gaan. De reis is behoorlijk lang en Olivier raakt steeds meer in paniek. Eindelijk komt hij in Alkmaar aan en hij ruikt een stinkende geur. De geur van rottende lijken. Olivier rent naar het huis van Lidewij maar daar is alles leeg. In paniek rent hij naar zijn ouderlijk huis , hij ziet de luiken al , ze zijn dichtgetimmerd. Hij loopt naar binnen en daar komt alweer die rottende geur hem tegemoet. Hij loopt naar de bedstee en ziet daar een hoopje ellende liggen , hij durft niet te kijken wie het is. Radeloos is hij als hij het hele huis doorzocht heeft en niks heeft gevonden. Dan hoort hij gekreun vanuit een houten nis. Daar licht hij , Boudewijn moeriaans , de bulten op zijn lichaam zijn duidelijk te zien. Hij leeft nog en de dagen daarop verzorgt Olivier hem. Dan overlijd hij en Olivier loopt met de kist mee naar de grote kerk. Hij kijkt in het dodenregister van de kerk en vind daar zijn familieleden. Olivier weet dat hij weg moet dus hij gaat , terwijl hij dat doet voelt hij alweer een buil omhoogkomen. Hij heeft ook niet lang meer… HOOFDSTUK 12 Dan hoort Olivier een stem die niet van zijn tijd is maar uit de tijd van een ander persoon die Kris heet. Hij voelt zich op een bank liggen en hoort zijn therapeute tegen hem praten. Als Kris thuis is sluit hij zich de volgende dag op in zijn kamer om tekeningen te maken van de familie die hij in 2006 niet eens hoort te kennen. Hij valt in slaap en droomt de eerste gelukkige droom in tijden uit het verleden. Als hij wakker wordt heeft hij een gevoel dat hij nog niet kent: heimwee naar zijn vorige familie.. Kris besluit om noch even naar Alkmaar te gaan om te kijken. Voor dat hij gaat voelt hij voor zijn huisgenoot het zelfde als wat hij voor Isa voelde… Alkmaar is erg modern geworden en Kris vind maar weinig terug van wat bekend is

Dan gaat hij een museum in , hij ziet veel dingen uit zijn tijd maar niets komt hem echt bekend voor.. Het was geen goed idee om hier naartoe te gaan , Kris zoekt naar de uitgang totdat zijn oog op iets bekend valt… In 1 klap herkend hij een schilderij dat hij in 1656 in het klaphuis geschilderd heeft , hij herkend iedere verfstreep , elk detail en een gevoel van onvoorstelbare heimwee bekruipt hem… HOOFDSTUK 13 Hij loopt de grote kerk in , op zoek naar zijn vaders graf. Een kunstverkoopster verteld hem dat de graven een paar jaar geleden geruimd zijn en kris voelt grote woede in zich opwellen , grafschennis mompelt hij… Hij staat op het graf van zijn vader en de rest van zijn familie. Hij dommelt in… Hij heeft nog niet echt zijn ogen dicht gedaan of hij krijgt een duw tegen zijn schouders. Sorry zegt een grafdelver die druk langsloopt , Olivier loop de grote kerk uit , hij heeft builen en voelt zich koortsig en misselijk , hij weet het nu zeker : hij heeft de pest…… Hij ijlt en loopt samen met een vriend naar een huis , hij ziet de gevel en weet wat er op staat : pesthuis. Hij wordt op een bed neergelegd en zakt bijna weg. Hij droomt van zijn jeugd en kotst de hele tijd , zijn vriend leest uit de bijbel voor. Dan voelt hij een hand op zijn schouder , hij ziet zijn vader naast zich liggen en nog wat schimmen boven hem zweven , hij wordt geroepen. Hij geeft er langzaam aan toe en voelt zijn geest opstijgen , beneden ligt zijn lichaam maar dat doet er niet meer toe , hij is thuis.. Dan voelt hij een schok en ziet een gezicht dat hij helemaal niet kent. Het is het gezicht van een schilder , hij is Kris weer en loopt de grote kerk uit. Terwijl hij dat doet voelt hij de geest van Olivier uit zich wegvloeien.. Hij ziet het grote schilderij nog voor zich en is tevreden , hij gaat een misschien wel grote schilderscarrière tegemoet…