Schijndood door Simone van der Vlugt

Samenvatting Het gaat over een jongen, Kris, hij heeft altijd dezelfde droom. Hij wordt wakker en gaat zich aankleden. Hij gaat ontbijten en daar is Dominique. Na het ontbijt gaat hij naar zijn college. Na een lange dag komt hij weer thuis. Daar zit Dominique aan de keukentafel, er ligt een stuk papier op tafel Kris pakt het en begint te tekenen. Want tekenen is iets wat hij graag doet. De volgende dag gaat hij weer naar zijn college als het afgelopen is gaat hij weer naar huis. Onderweg komt hij Dominique tegen en ze vraagt hoe het met hem is. Hij zegt dat het wel goed is, maar dat hij wel de hele tijd aan die droom moet denken. Dan zegt Dominique dat haar tante hem misschien kan helpen, want haar tante is hypnotherapeut. Kris dekt dat het misschien wel kan helpen en maakt meteen een afspraak met de tante van Dominique. Een paar dagen later gaat hij niet naar zijn colleges, maar naar de tante van Dominique. Als hij daar aan komt hangt er een bord boven de deur: Heleen Walraven Reïncarnatietherapeute. Hij gaat naar binnen en daar wacht hij even in de wachtkamer. Als hij aan de beurt is gaat hij een speciaal kamertje binnen. Heleen begint hem te ondervragen. Hij geeft antwoordt en na een heel gesprek wil ze hem onder hypnose brengen. Kris vindt het goed en hij gaat op een bed liggen. Heleen heeft hem onder hypnose gebracht. Hij gaat met zijn gedachten terug in de tijd. Hij heeft nu het beeld voor zich dat hij met zijn ouders over de kermis liep. Heleen zegt dat hij nog verder terug in de tijd moet. Dat doet hij en opeens ziet hij artsen. Hij is in de Sint-Jakobskapel. Dat de kapel van de leprozerie in Haarlem. Na een stilte weet hij wie hij is. Hij is Olivier Moeriaans en is 18 jaar. Hij is in het jaar 1655. Heleen vraagt wat er aan de hand is. Hij weet het niet. Hij ziet dat de artsen overleggen. Maar de artsen weten niet wat hij heeft. Ze sturen hem naar de leprozerie van Haarlem. Toen hij daar was verklaarden ze dat hij de ziekte lepra had. Hij ging naar het tehuis en daar werd hij rondgeleid. Na een paar dagen ging hij buiten wandelen. Daar kwam hij een man met een wagen tegen. Ze raakten aan de praat en hij kwam erachter dat dat Jeroom was. Jeroom is dokter en Olivier zegt dat hij graag schildert. Hij mag mee reizen op één voorwaarde, dat hij de wagen van Jeroom schildert. Dat vindt hij goed en ze rijden verder. Olivier stapt in de kar. Daar zit Isa zij reist samen met Jeroom en hebben 2 kinderen. Op een dag horen ze dat de pest in Leiden is uitgebroken. En ze gaan naar een stad voor de jaarmarkt. Bij de stadspoort worden ze aangehouden uiteindelijk mogen ze toch naar binnen. Daar zetten ze hun wagen neer. Isa blijft bij de kinderen en Olivier gaat schilderen. Jeroom ze zijn kraampje klaar om te verkopen. Even later staan er veel mensen voor zijn kraam. Hij verkoopt heel veel drankjes om de pest niet te krijgen. De volgende ochtend horen ze dat de pest nu ook in Alkmaar is. Olivier hoopt dat zijn ouders en zijn broer en zus het overleven. En een paar dagen later gaat hij naar Alkmaar. Daar ziet hij de lijkenwagen bij ieder huis stoppen. Hij denkt dat zijn hele familie dood is, maar als hij thuis aan komt ziet hij zijn vader in bed liggen. Hij is heel erg ziek, daarom blijft Olivier en verzorgt zijn vader. Na een paar dagen gaat zijn vader dood. Omdat zijn vader dood is gaat hij weer terug naar Jeroom en Isa. En samen reizen ze weer verder. Als Kris weer bij het gewone leven is neemt hij afscheid van Heleen. Hij gaat naar huis en gaat even schilderen daarna gaat hij naar bed. De volgende ochtend gaat hij naar de kapel, want in zijn gedachten had hij gezien dat daar zijn hele familie begraven werd. Als hij in kapel is kijkt hij of zijn familie te vinden is. En even later ziet hij alle namen van zijn familie staan. Het is dus toch waar hij heeft een vorig leven gehad. Hij staat in de kapel nog wat na te denken. Daarna gaat hij naar huis. Daar gaat hij weer verder schilderen aan zijn schilderij. Het wordt al laat en Kris gaat naar bed. Sinds dat hij in de kapel was geweest heeft hij nooit meer die droom gehad.