Schijndood door Simone van der Vlugt

Algemene gegevens Het boek is uitgegeven in 2002, door de uitgeverij Lemniscaat. Het boek is voor 12 jaar en ouder, heeft 13 hoofdstukken en 184 bladzijdes. De laatste 2 bladzijden van het boek is een woordenlijst. Daar staan alle moeilijke woorden, voornamelijk namen van ziektes en medicijnen, uitgebreid uitgelegd. De kaft is geïllustreerd door Roelof van der Schans. Hij heeft op de voorkant van het boek de kwakzalver Jeroom op de bok van zijn woonwagen afgebeeld. Er staat ook iemand met zijn rug naar “ons” toe afgebeeld, met een zwarte cape om. Het is niet helemaal duidelijk wie dit voor moet stellen. Simone van der Vlugt Simone van der Vlugt, geboren op 15 december 1966 in Hoorn en is ondertussen getrouwd en heeft 2 kinderen. Op jonge leeftijd, toen ze nog Simone Watertor heette, wilde ze al schrijfster worden. Al op 13 jarige leeftijd had ze een manuscript af en stuurde die naar een uitgever. En nog een, en nog een. Maar al haar werk werd genegeerd, maar ze bleef proberen. Ze gaf het op een gegeven moment op en ging Frans en Nederlands studeren in Amsterdam. Tijdens haar studie kwam ze in aanraking met de jeugdliteratuur en nadat ze haar diploma had gehaald schreef ze weer een boek: “De Amulet”. Die werd WEL goedgekeurd, en in 1995 verscheen het boek op de markt. Dit was het 1e boek van een lange reeks historische jeugdromancen. Veel van deze boeken verschenen ook in Duitsland, Oostenrijk, Spanje, en Denemarken. Ondertussen heeft Simone ook één boek voor volwassenen uitgegeven. Ook dit is een historische roman. Simone van der Vlugt schrijft boeken voor uiteenlopende doelgroepen, zo schrijft ze kleuterboeken romans voor volwassenen. Haar boeken zijn ook door verschillende uitgevers gepubliceerd zoals Lemniscaat, Zwijsen en Van Holkema en Warendorf.
Bekroningen Het boek “schijndood” is in 2002 gepubliceerd en is door de jonge jury getipt in 2004. Ook bij haar andere boeken bleef het bij een tip of eervolle vermelding. Wat ons opviel is dat ze veel boeken in 1 periode heeft geschreven, wat haar inspiratie was is niet helemaal duidelijk, zo kwam er 4 boeken uit in 1999, namelijk: - Noodlanding in het oerwoud - Mijn zusjes wordt vermist - Guillotine - Potverdorie Sophie... Haar 1ste boek was de amulet, die uitkwam in 1994. Haar laatst geschreven boek is Victorie! Dat kwam 2004 uit. Boeken: 1995 De amulet Lemniscaat / 4e druk 2001 1996 Bloedgeld Lemniscaat / 2e druk 2000 1999 De guillotine Lemniscaat 1999 Noodlanding in het oerwoud Zwijsen
1999 Mijn zusje wordt vermist Zwijsen
1999 Potverdrie, Sophie! Van Holkema & Warendorf 2000 Verdwaald onder de grond Zwijsen
2000 Zwarte sneeuw Lemniscaat 2001 Jehanne Lemniscaat 2001 Bastiaan komt eraan Van Holkema & Warendorf
2001 Hester de witte heks Zwijsen
2002 Schijndood Lemniscaat 2003 De slavenring Lemniscaat 2004 Victorie! Lemniscaat 1996 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor De amulet
1998 Tip van de Jonge Jury voor De amulet
1999 Tip van de Jonge Jury voor Bloedgeld
2000 Eervolle Vermelding voor De guillotine
2001 Tip van de Jonge Jury voor De guillotine
2003 Tip van de Jonge Jury voor Jehanne
2004 Tip van de Jonge Jury voor Schijndood Hoofdpersonen/bijpersonen De hoofdpersoon is Kris Blanken. Hij studeert economie, maar eigenlijk is zijn passie voor tekenen en schilderen groter. Kris heeft al zijn hele leven last van één dezelfde nachtmerrie over zichzelf. Hij zit in een donkere kamer, maar hij wel uit kan, maar dat om één of andere rede niet wil. Hij dezelfde persoon als Olivier Moeriaans in 1655. Dit wordt verder uitgelegd bij de samenvatting. Kris en Olivier hebben allebei een zeer grote passie voor schilderen. Eén van de bijpersonen is Dominique. Zij is een huisgenootje van Kris en merkt dat hij nachtmerries heeft. Door haar is hij in aanraking gekomen met Heleen Walraven, de tante van Dominique. Heleen is een reïncarnatietherapeute. Ze helpt Kris van zijn nachtmerries af. Jeroom is een kwakzalver, maar wel een goede. Hij maakt drankjes en zalfjes waarmee mensen geloven dat ze beter worden. Die drankjes zijn goedaardig. Hij heeft ook nog een vrouw Isa. Die reist ook met hun mee in het verhaal. Olivier wordt stiekem ook nog een beetje verliefd op haar. Het gezin van Olivier wordt bijna niet genoemd in het boek, alleen dat ze overlijden aan de pest. Het boek is een realistische fictie. Het kan allemaal echt gebeurd zijn, maar dat is dan erge toeval. Simone heeft dit boek geschreven na aanleiding van een schilderij die in de Grote Kerk in Alkmaar hangt. Het is geschilderd door een onbekende schilder en zo kon Simone er dus een heel verhaal van verzinnen. Alles in het boek klopt wel, dus kan het
Het boek heeft een vertellers perspectief, maar je denkt wel via Olivier. Het lijkt meer alsof je er zelf echt “naast” staat zo waar gebeurd zijn. Het boek is niet echt spannend, er zitten bijvoorbeeld geen achtervolgingen in of zo. Als Kris onder hypnose wordt gebracht vindt er een grote flashback plaats. Dit gebeurt 3 x in totaal.
Open plekken Van open plekken worden eigenlijk geen gebruik van gemaakt. Alles blijft heel duidelijk en alles wordt goed uitgelegd.. Het verhaal speelt zich grotendeels in Alkmaar af, waar Olivier woont en in de leprozerie. Maar als Olivier mee trekt met Jeroom, komen ze onder andere in Gouda en Haarlem. Kris woont in Amsterdam en is daar op kamers, ook reïncarnatietherapeute Heleen woont daar. Er hangt een erg droevige sfeer in het boek. Het gaat voornamelijk over dood en hoe mensen in de 17de eeuw daar aan probeerden te ontsnappen. Het boek begint in het jaar 2002, maar gaat over naar 1655 als Kris onder hypnose wordt gebracht en daarin Olivier wordt. Het is een historische roman, driekwart van het boek speelt zich af in 1655. De stijl is daarom dus ook historisch realistisch en is in chronologische volgorde verteld, maar ondanks de flashbacks toch in de tegenwoordige tijd geschreven. Samenvatting Vanaf kinds af aan heeft Kris last van dezelfde nachtmerrie, waarin hij zijn eigen dood beleefd, maar niet de dood van zijn huidige leven. Hij tekent vaak hetzelfde gebouw: een huis met een trapgevel met kleine ruitjes en een uithangbord aan de zijkant, waar een witte roos op staat. Het wonderlijke is dat hij ook weet wat zich áchter die gevel bevindt: een donkere koele ruimte, een toonbank vol flessen en potten. Houten kasten met nog meer potten, waarvan de inhoud een merkwaardige sterke geur verspreidt. één van zijn huisgenoten, Dominique, komt er achter dat Kris die nachtmerrie heeft. Zij wijst hem erop dat het iets met reïncarnatie te maken kan hebben. Na een week heeft hij een afspraak met Dominique’s tante: Heleen Walraven, die reïncarnatietherapeute is. Kris moet enkele vragen beantwoorden over zijn kindertijd en de relatie met zijn ouders. Daarna wordt Kris met behulp van hypnose terug naar zijn vorige leven gestuurd om te weten te komen wat zijn steeds terugkerende droom betekend. Als hij eenmaal onder hypnose is, is hij Olivier Moeriaans in de tijd rond 1650 / 1656 in Alkmaar. Olivier is de zoon van een apotheker en is in opleiding is bij een schilder. Olivier merkte dat hij lichte kringen op de huid op zijn armen kreeg. Zijn vader denkt dat het een gewone huiduitslag is en maakt allerlei middeltjes voor Olivier. Helaas werkt niets tegen de kringen en Olivier wordt onderzocht door de stadschirurgijn. Die constateert dat Olivier melaats is. Hij wordt verbannen uit de stad en opgevangen in een tehuis voor melaatsen: de leprozerie van Alkmaar. Als Olivier op een dag een weiland staat te schilderen komt er een woonwagen langs met voor op de bok de kwakzalver van de markt uit Alkmaar. Hij heet Jeroom Couttenier. De man stopt voor Olivier en biedt Olivier onderdak en eten, op voorwaarde dat hij de woonwagen opnieuw beschildert. Zo loopt Olivier weg, weg van de leprozerie, weg van de narigheid, maar ook weg van Alkmaar, de stad waar hij zoveel van houdt. Na een paar kilometer pikken ze nog een vrouw op: Isa. Zij reist ook mee en speelt soms toneelstukjes om de verkoop van Jeroom’s drankjes te doen stijgen. In Nederland breekt de pest uit. Als Olivier geruchten hoort dat de pest ook Alkmaar heeft bereikt, gaat hij terug. Als hij aankomt, leeft alleen zijn vader nog. Hij zorgt voor zijn vader, tot ook die overlijdt. Na een paar dagen krijgt hij zelf ook de pest en overlijdt. Kris heeft zijn vorige leven niet in één keer beleefd. Hij is twee keer onder hypnose geweest. De eerste keer eindigde het dat hij Jeroom ontmoette. De tweede keer eindigde het dat zijn vader overleed. Kris was naar Alkmaar gegaan om te kijken of hij er nog iets van herkende. En ja zeker, hij herkende bijna alles nog, maar in de kerk bij het graf van zijn vorige gezin werd het hem teveel en viel hij flauw. In zijn onderbewustzijn beleefde hij het laatste deel van zijn vorig leven. Hij ging ook dood door de pest net zoals de rest van het gezin Moeriaans… Eigen Mening Ik vind “schijndood” een erg mooi boek. Het is leerzaam, je kunt veel leren over de tijd waarin Olivier leefde. Er zitten best wel moeilijke woorden in, maar m.b.v. de woordenlijst achterin wordt het een stuk gemakkelijker. Het boek is aan te raden aan mensen die historische romans erg leuk vinden. Er zit totaal geen spanning in, maar het boek is niet saai.