Schijndood door Simone van der Vlugt

Hoofdpersoon:

De hoofdpersoon in dit boek is Kris Blanken. Kris Blanken woont en studeert in Amsterdam.
Hij heeft steeds last van nachtmerries waarin hij een ander persoon ziet die elke moment dood kan gaan. Ook ziet hij in dezelfde nachtmerrie allemaal zwarte schimmen van mensen langs een kier van de deur lopen. Over het uiterlijk van Kris wordt niks verteld in dit boek. Naast dat Kris studeert schildert hij vaak, waar hij talent voor heeft.

Belangrijke bijpersonen:

Olivier Moeriaans: Is een jongen die in het jaar 1655 in Alkmaar woont. Olivier is in de leer bij een schilder. Olivier schijnt een ziekte te hebben die je niet kan genezen en de mensen in 1655 noemden dat melaatsheid. Hij woont samen met zijn zus, moeder en vader in een apotheek.


Dominique: Dominique is de huisgenoot van Kris. Als ze te horen krijgt dat Kris last heeft van nachtmerries raadt ze hem aan om naar haar tante te gaan, want die is een reïncarnatietherapeut.

Heleen: Heleen is de tante van Dominique. Heleen is een reïncarnatietherapeut.

Het verhaal speelt zich in twee plaatsen: Alkmaar in 1655 en Amsterdam in de tegenwoordige tijd.
Het verhaal speelt zich dus in 1655 en de tegenwoordige tijd af.
Het boek is niet chronologisch.
De vertelde tijd in dit boek is onduidelijk, omdat het zich in twee verschillende tijden afspeelt.
Ik heb ongeveer 5 tot 6 uur nodig gehad om het boek uit te lezen.

Belangrijkste probleem:
Kris heeft last van nachtmerries en hij wil ook graag weten wat hij ziet in zijn nachtmerries. Daarom bezoekt hij een reïncarnatietherapeut om erachter e komen wat hij in zijn nachtmerries ziet en om zijn nachtmerries te stoppen, maar als hij bij een reïncarnatietherapeut is ziet hij een andere leven van Olivier in het jaar 1655. Hij tekent ook steeds een raar huisje, waar van hij niet begrijpt wat het is.

Afloop probleem:
Olivier sterft door de pest die zich in het land heerste en Kris heeft geen nachtmerries meer gekregen. Hij weet nu ook wat dat huisje is dat hij tekende. Het is de huis/ apotheker waar Olivier met zijn familie woont.


Het einde loopt voor een deel goed af, maar ook voor een deel niet, want Olivier gaat dood en Kris heeft geen last meer van nachtmerries.
Het einde is niet gesloten, omdat er niet verteld wordt wat Kris wordt ‘een kunstenaar of misschien wel niet ’ staat er in het boek.
Het verhaal wordt verteld in de personen Kris en Olivier (dat houdt in dat je het verhaal uit die twee personen mee maakt).
De titel heet schijndood, omdat Kris de hele tijd in zijn nachtmerries ziet dat hij doodgaat, maar het is allemaal nep. Vandaar de titel schijndood.

Beoordeling:
Ik vind het boek leuk. Het speelt zich in twee verschillende tijden af, waardoor je gauw verder wilt lezen om te kijken wat er in het verhaal gebeurt. Het boek is ook interessant, omdat je leert hoe het leven vroeger in Alkmaar ging. Je leert door het boek ook allemaal woorden die je anders nooit tegenkomt. Ook staan die boeken in een lijst achterin het boek met een vertaling erbij.

Samenvatting:

Kris Blanken ligt op een nacht in zijn bed te slapen als hij een nachtmerrie krijgt waarin hij iemand ziet die elke moment dood kan gaan. Het lijkt er zelfs op dat hij het is. Hij ziet steeds een deur die op een kier open staat en waar allemaal mensen langs lopen in zijn nachtmerrie.
Dan wordt hij vroeg in de ochtend wakker in zijn vertrouwde kamertje. Zo gaat het elke keer als hij slaapt. Hij krijgt steeds dezelfde nachtmerrie en wordt dan weer vroeg in de ochtend wakker. Op dezelfde dag toen Kris wakker was liep hij naar de woonkamer. Daar zat zijn kamergenote Dominique (Kris woont in een studentenhuis met 2 andere kamergenoten).
Kris vertelde aan Dominique over die nachtmerrie en dat hij daar elke keer als hij ging slapen last van kreeg. Dominique raadde hem aan om naar haar tante Heleen te gaan. Zij is een reïncarnatietherapeut. Kris ging na het gesprek een afspraak met Heleen maken. Er was nog iets dat Kris niet begreep, hij schilderde namelijk heel vaak een huis met waar een bord aan hing, waarop stond: ‘De witte roos’.


Toen Kris bij Heleen was moest hij op een bank gaan liggen en zijn ogen dichtdoen. Hij moest naar zijn jeugd kijken. Na een tijdje was hij opeens een ander persoon. Hij was Olivier Moeriaans en hij zat in de stad Alkmaar in het jaar 1655. Hij was daar in een huis aan het schilderen. Hij zat in een apotheek en zijn vader was de apotheker.
Hij zag dat op zijn arm iets heel raars zat een soort uitslag of schimmel.

Binnen de kortste keren gingen ze Olivier onderzoeken om te kijken wat er met hem aan de hand was. Hij werd beschuldigd van melaatsheid. Hij kreeg een ‘vuylbrief’. Hij moest naar de Leprozerie. Hij bleef grote deels in zijn kamer, omdat hij de andere mensen in de leprozerie niet wou zien, omdat ze allemaal iets vies waren, zoals rottende lichaamsdelen. Als hij op een dag weg loopt uit de leprozerie komt hij een kar tegen waar een kwakzalver in zit. Olivier vraagt of hij mee mag rijden waarop de kwakzalver als antwoord geeft dat hij mee mag rijden en eten krijgt, onder 1 voorwaarde. Hij moet de kar opnieuw schilderen. Olivier gaat akkoord met het voorstel van de kwakzalver. Er stapt ook een andere vrouw (met 2 baby’s) in de kar. Die vrouw heet Isa en heeft een tweeling, waarvan een van de tweelingen blind is geboren. Ze kwamen langs vele steden, waar de kwakzalver zijn producten verkocht. Isa en de kwakzalver gingen toneel spelen als de kwakzalver zijn producten ging verkopen. Dat deden ze als volgt: Isa ging de producten uitproberen op haar blinde kind en liep toen weg. Daarna kwam ze weer terug lopen met het andere kind (die niet blind was). Ze zei dat hij niet meer blind was, en dat geloofden de mensen die dat zagen.

Toen brak de pest uit in Nederland en Olivier had gehoord dat de pest Alkmaar heeft bereikt. Dus Olivier ging terug naar Alkmaar, om te kijken of zijn familie nog leefde. Hij vond daar alleen zijn vader, want zijn zus en zijn moeder waren aan de pest overleden. Zijn vader had ook de pest. Olivier verzorgde zijn vader tot dat hij stierf. Kort daarna kreeg Olivier ook de pest. Hij werd naar de pest ziekenhal gebracht, waar hij stierf.

Toen Kris wakker werd bij Heleen ging hij weer naar huis. Hij begreep nu wat hij in zijn dromen zag en wat voor huis hij steeds schilderde. Hij kreeg ook nooit meer last van die nachtmerrie, waar hij last van had.