Schijnbewegingen door Floortje Zwigtman

Zakelijke gegevens 1. Naam auteur: officiële naam: Andrea Oostdijk
Pseudoniem: Floortje Zwigtman
2. Titel: Schijnbewegingen – Eerste deel v.h. tweeluik Een Groene Bloem
3. Jaar eerste druk: 2005
4. Indeling: In totaal 509 blz., 39 hoofdstukken met titels verdeeld in 4 delen, Dramatis Personae, fragment uit deel twee van het tweeluik Een Groene Bloem
5. Motto: - 6. Genre: Historische roman
7. Stroming: Nederlandse literatuur
8. Thematiek

a. Onderwerp: Een 16-jarige jongen verdient in het 19e eeuwse Londen zijn brood als schildersmodel en prostitué, wat nogal problemen oplevert. b. Motieven: Abstracte motieven: verveling, lust, liefde, emoties, twijfel. Concrete motieven: ‘o…hell!’-gevoel, Camelot House, verdovende middelen, Kunst
c. Thema: Het moeilijke leven op straat in het 19e eeuwse Londen. 9. Samenvatting: Adrian Mayfield is een 16-jarige jongen uit de volksklasse. Hij werkte bij een kleermaker in Soho, Londen, maar werd ontslagen. Hij besluit de stad in te gaan, het vrije leven tegemoet. Hij komt terecht bij Augustus Trops, een kunstenaar, waarmee Adrian naar bed gaat en die hem meesleurt in het leven van excentrieke kunstenaars. Hij ontmoet Vincent Farley, die hem aanneemt als schildersmodel. Als Trops en Vincent op vakantie gaan, moet Adrian een andere manier verzinnen om aan geld te komen. Hij was er intussen al achtergekomen dat hij op mannen viel. Als hij het leven van een prostitué redt, bewijst die Adrian een wederdienst door hem aan zijn pooier voor te stellen. Adrian wordt ook prostitué en klust soms wat bij als schildersmodel. Sommige andere jongens van het boordeel verdienen wat bij door afpersing en Adrian gaat inbreken in Camelot House, waar Vincent woont. Daar steelt hij Vincents dagboek. Dan komen Trops en Vincent weer terug van vakantie en ontmoet Adrian Lord Alfred ‘Bosie’ Douglas, waar hij verliefd op wordt. Nadat Adrian met Bosie naar bed is geweest, dumpt Bosie hem. Adrian krijgt heel sterk het gevoel dat hij zijn leven naar de filistijnen helpt. Ondertussen gaat hij nog steeds naar Vincent om te poseren. Vlak voordat Vincent naar Parijs gaat, ontdekken hij en Adrian dat ze verliefd op elkaar zijn. Analyse 1. Titel- en ondertitelverklaring: De titel komt van een zin uit het boek, maar ik weet niet meer wat die zin is en ik kan de zin ook niet meer vinden in het boek. Zelfs op internet staat er niks over. De ondertitel komt van een passage waarin Augustus Trops een groene bloem voor Adrian koopt en hem zijn ‘mooie groene bloem’ noemt. 2. Toepassing motto: – 3. Personages: Adrian Mayfield: hoofdpersoon, round character, want hij verandert aanzienlijk in het verhaal en je weet veel over hem. Augustus Trops: bijfiguur, helper, flat character, want hij verandert niet, hoewel je ‘m wel goed leert kennen. Vincent Farley: bijfiguur, helper, round character, want je leert hem goed kennen en hij verandert ook veel in het verhaal. Mary Ann Mayfield: bijfiguur, helper, flat character, want ze verandert niet in het verhaal en is voorspelbaar. Imogen Farley: bijfiguur, helper, flat character, want je weet niet veel over haar, maar je merkt wel dat ze op de één of andere manier verandert. Palmtree: bijfiguur, tegenstander, flat character, want je weet zowat niks over hem. Bosie Douglas: bijfiguur, tegenstander, flat character, want hij verandert niet en je weet niet veel over hem. Charles Parker: bijfiguur, helper, flat character, want je weet bijna niks over hem en hij verandert niet. Italiaanse fietser: bijfiguur, flat character, je weet totaal niks over hem. 4. Kenmerken vd personages: Adrian Mayfield: hoofdpersoon van het verhaal, hij is 16 jaar en nog erg onzeker. Hij weet niet echt wat hij wil en probeert van alles uit. Hij wist eerst niet dat hij homo was, maar toen hij er achter kwam ging hij er zijn voordeel mee uithalen. Zijn motto: ‘De wereld wil bedrogen worden, bedrieg haar dus.’ Hij probeert zijn leven op de rails te krijgen, zonder ‘o…hell’-gevoel en gezanik. Augustus Trops: minnaar/vriend van Adrian en Vincent, wil Adrian helpen bij alles, maar probeert hem wel te verleiden. Hij is heel dik, houdt van de kleur groen en schildert. Ook is hij niet vies van mannenliefde. Hij houdt wel van een feestje met drank en opiumsigaretten. Geeft veel geld uit en doet zich meer voor dan hij is. Hij brengt Adrian in het wereldje van klatergoud. Vincent Farley: uiteindelijk de Grote Liefde van Adrian. Eerst zijn werkgever en vriend. Vincent houdt van schilderen en andere mensen observeren. Hij is stil en teruggetrokken, moet niks hebben van het leven dat de andere kunstenaars leiden, inclusief hun escapades met prostituees. Hij kan het goed vinden met Adrian en Imogen samen. Mary Ann Mayfield: de zus van Adrian en degene op wie hij altijd kan terugvallen. Ze geeft Adrian veel advies en helpt hem waar ze kan. Ze is, volgens Adrian, ‘voor de duvel en z’n ouwe moer nog niet bang’. Ze is een Gaiety Girl (actrice), kan goed zingen en is heel knap. Haar staat een veelbelovende carrière te wachten, totdat ze bronchitis krijgt. Imogen Farley: het nichtje van Vincent en wordt een goede vriendin van Adrian. Ze is niet erg knap en straalt een grote ontevredenheid uit. Ze houdt van schrijven en Adrian helpt haar met haar roman. Ze was eerst ziek, maar sinds Adrian langskwam, knapte ze steeds meer op. Palmtree: huisknecht van de Farleys. Hij heeft iets duisters over zich en kijkt Adrian altijd aan alsof hij niet gewenst is. Adrian denkt dat hij weet dat Adrian een homoprostitué is en hem zal verraden. Bosie Douglas: minnaar van Oscar Wilde en one-night-stand van Adrian. Adrian was eerst verliefd op hem, omdat hij heel knap is, maar het bleek een enorme hufter te zijn. Hij leeft van andermans geld en doet alsof hij heel wat is. Adrians verliefdheid is meteen weg als hij gedumpt wordt. Charles Parker: prostitué en later een vriend van Adrian. Hij heeft Adrian in het wereldje van de prostitutie gebracht, nadat Adrian zijn leven had gered. Charles is de enige die Adrian mag. Later besluit hij om het leger in te gaan. Italiaanse fietser: de eerst liefde van Adrian, waardoor hij erachter kwam dat hij homo was. De fietser is heel knap en kan halsbrekende toeren uithalen op zijn fiets. 5. Perspectief: In het verhaal wordt gebruik gemaakt van het ik-perspectief, want je kijkt door de ogen van Adrian en hij vertelt zijn gedachten. 6. Tijd
a. - Vertelde tijd: Het verhaal speelt zich af vanaf +/- mei t/m 5 november. De vertelde tijd is dus zo’n 7 maanden. - Verteltijd: 509 blz. - Historische tijd: Het verhaal speelt zich af in de 19e eeuw, in le fin de siècle om precies te zijn. Om nog preciezer te zijn: in 1894. Dat is duidelijk te merken aan het feit dat een pond heel veel geld is en aan het feit dat er heel veel kunstenaars rondlopen, wat kenmerkend was voor die tijd. b. – Fabel/sujet: de fabel is gelijk aan het sujet. - Chronologisch/niet-chronologisch: niet-chronologische volgorde, want er komen veel flashbacks in voor. - Flashbacks/flashforwards: Veel flashbacks naar het verleden van Adrian, toen hij nog thuis woonde en de kroeg van zijn alcoholverslaafde vader zowat in z’n eentje runde. Uit de flashback blijkt dat hij een gelukkige jeugd had. 7. Ruimte
a. Waar speelt het zich af? Het speelt zich af in Londen, Engeland. Adrian komt in alle delen van de stad, van Soho tot Kensington. In Soho is hij opgegroeid en Camelot House ligt in Kensington. b. Milieu
Arbeidersmilieu: Adrian die zijn brood moet verdienen als winkelbediende. Rijkeluismilieu: Adrian die met Trops meegaat naar luxe tenten. Prostitutiemilieu: Adrian die zijn brood moet verdienen als prostitué. c. Sfeertekening
Adrian voelt zich duidelijk thuis in de grote stad, want hij zegt tegen Mary Ann dat hij nooit op het platteland zou kunnen wonen. Maar de sfeer is als hij zich in de hogere kringen bevindt nogal onzeker, want Adrian weet niet of hij ooit aan het kan tippen, maar Adrian maakt dan wel lol en drinkt veel. De enige plek van het klatergoud waar hij zich thuis voelt is Camelot House, want telkens als hij bij Vincent gaat poseren zegt hij: ‘Ik ben thuis’. Adrian leeft voor de rest constant in onzekerheid, want hij heeft altijd geldzorgen. Hij blijft ook onzeker over de Liefde. 8. Open of gesloten einde Het boek heeft een open einde, want:  Je weet niet hoe het afloopt met het dagboek.  Je weet niet hoe het verdergaat met Adrian en Vincent.  Je weet niet hoe het met Adrians vader en zus afloopt. 9. Volwassen literatuur of jeugdliteratuur? Volgens de bibliotheek en het boek zelf is het boek jeugdliteratuur. Daar ben ik het niet mee eens, want: Het onderwerp homoprostitutie zal over het algemeen niet worden begrepen door kinderen van 13 jaar. Het onderwerp kunst is ook iets voor volwassenen, want het interesseert de meeste pubers niet eens. Het boek is 509 pagina’s dik, de meeste pubers beginnen daar niet eens aan. De zinnen zijn soms wat vaag en poëtisch. Ook kan het soms wat te langdradig zijn, waardoor pubers er snel mee ophouden. De seksscènes zijn nogal stuitend voor tere kinderzieltjes. Waarom is het boek dan toch jeugdliteratuur? Het gaat over een jongen van 16 jaar. Het gaat over vechten om te overleven als je jong bent. Het gaat over eerste liefdes. Het gaat over bij een groep willen horen. Het gaat over onzekerheden. Beoordeling 1. Praktische argumenten

De schrijfster schrijft heel uitgebreid, poëtisch en gebruikt soms Frans. 2. Emotionele argumenten
Ik vond het boek erg interessant, want in het boek zitten veel historische personages (o.a. Oscar Wilde) en er zit ook nogal wat poëzie in en dat trekt mij ook wel. Ik vond het boek ook spannend, wat je weet niet of Palmtree Adrian heeft gezien bij de inbraak. Het boek is ook meeslepend, want je leeft echt mee met Adrian, doordat je weet wat hij denkt. Je voelt als het ware zijn pijn en vreugde. 3. Morele argumenten
Ik ben het niet echt eens met de handelingen van Adrian, want ik zou nooit hoer worden. Ook zou ik nooit me als meer voordoen dan ik ben. Adrian houdt zichzelf ook telkens dingen voor, hij wil de waarheid soms niet onder ogen zien, terwijl hij wéét dat iedereen in de wereld van klatergoud niet is wie hij lijkt. 4. Argumenten m.b.t. de werkelijkheid
Ik vind het verhaal zeker realistisch, want Adrian was echt geen uniek geval in die tijd, dit gebeurde vaker in Londen. Ik vind het alleen niet geloofwaardig dat hij beroemdheden als Oscar Wilde ontmoet, dat is wel heel toevallig. 5. Argumenten m.b.t. de vorm
Soms gebeuren er dingen die niet helemaal beschreven worden, maar die dan 2 blz’en later uitgelegd worden. 6. Argumenten m.b.t. de leerzaamheid
Zwigtman heeft een erg controversieel boek geschreven, over homoprostitutie en kunst. Met de seksscènes had ik wel zoiets van ‘HO!’, maar ze wil gewoon dat taboe doorbreken. Ik heb er wel wat van opgestoken, namelijk: vertrouw niet iedereen, niet iedereen is wie hij lijkt. Informatie over boek en schrijver 1. Biografische gegevens
Floortje Zwigtman is de schrijversnaam van Andrea Oostdijk. In het gezin waarin ze opgroeide werd veel voorgelezen. ‘Ik kon niet slapen zonder verhaaltje. Aan het eind van een vermoeiende dag wilde mijn vader nog wel eens in slaap vallen bij Pluk van de Petteflet of Otje van Annie M.G. Schmidt.’ Schrijven doet zij al sinds ze goed en wel aap-noot-mies kon spellen. Haar verhaaltjes volgden voornamelijk de stijl van de boeken die ze las: de eenlettergrepige sprookjes van Veilig Leren Lezen, het avontuur van De Vijf van Enid Blyton, de broeierige sfeer van Anne Rice’s vampierkronieken. ‘Sommige van die verhalen lees ik nog steeds met plezier, andere zijn zo gênant, dat ik ze in een grote doos op zolder heb gestopt.’ Omdat ze als kind nog gekker op tekenen was dan op schrijven, illustreerde ze haar verhalen zelf. Vaak werd ze dan zo in haar enthousiasme meegesleept dat de illustraties al lang klaar waren als het verhaal nog geschreven moest worden. Ze maakte haar verhalen trouwens zelden af, omdat ze daar veel te ongeduldig voor was. De beslissing toch een keer door te zetten, kwam toen haar leraar Nederlands op de PABO voorstelde haar te helpen als ze een keer een roman wilde schrijven. Dat werd Spelregels. Ze debuteerde in 2001 met een historisch jeugdboek, Spelregels: Het verhaal van een middeleeuws huwelijk. Dit boek stond op de long list van de Gouden Uil. In 2003 won Zwigtman de Gouden Uil Jeugdliteratuur en een Zilveren Zoen voor haar tweede jeugdboek: Wolfsroedel. In 2006 ontving ze de Gouden Zoen en opnieuw een Gouden Uil, beiden vanwege Schijnbewegingen. Haar boeken spelen in het verleden. ‘Ik heb nu eenmaal een grotere belangstelling voor het verleden dan voor deze tijd. Waarschijnlijk omdat ik het zo leuk vind een wereld in elkaar te zetten. Ik wil weten wat die mensen deden als ze ’s morgens opstonden, wat ze zagen als ze uit het raam keken, wat voor kleren ze aantrokken, wat ze roken, wat ze hoorden, wat ze aten. Juist door zulke details wint een boek enorm aan sfeer. Maar ik sluit helemaal niet uit dat er eens een boek van me verschijnt dat in het heden speelt, of in de toekomst.’ Naast boeken schrijft Floortje Zwigtman teksten voor lesmethodes voor het basis- en voortgezet onderwijs. ‘Het leuke van dit werk vind ik dat je met zo veel verschillende onderwerpen te maken krijgt. Dan schrijf je weer over yoghurt maken, dan weer over Harry Potter, dan weer over de Islam, dan weer over het inrichten van een etalage.´ Geboren: 13 november 1974 te Terneuzen
Opleiding: ging naar de PABO te Vlissingen (waar je leert voor meester of juf). Daarna begon ze aan de vrije wetenschappelijke opleiding Onderwijskunde-Psychologie aan de Open Universiteit Nederland. Werk: stond enkele jaren voor de klas op verschillende basisscholen. Daarna is zij in 2000 haar eigen tekstbedrijf begonnen. Thuis: woont in de mooie VOC-stad Middelburg, een rustige Zeeuwse stad. Vanuit haar huis kijkt ze uit op een villa van een VOC-koopman. Ze werkt thuis, achter de pc, en wordt daarbij vaak prettig gehinderd door Maartje, haar brutale zwarte kat. Eerste boek: Spelregels: Het verhaal van een middeleeuws huwelijk (2001) Bijzonderheden: al haar boeken ontstaan op kladblokjes. ‘Ik vind het prettig om overal, op de gekste plaatsen te kunnen schrijven: in de trein, in bed, op de achterbank van een auto… En dan heb je niet altijd een pc bij je. Ik vind het voordeel van papier dat je zo heerlijk kunt strepen en krassen. Bovendien is het een soort bijgeloof: ik kan pas schrijven als ik een kladblok in handen heb.´ Ooit gezegd: ‘Ik vind het erg leuk om boeken te schrijven die in een andere tijd of een ander land spelen. Het hedendaagse Nederland ken ik te goed om het boeiend te vinden. Ik schrijf liever boeken waarbij ik zelf ook voor verrassingen kom te staan, bijvoorbeeld tijdens het onderzoek dat vooraf gaat aan het schrijven. Het graven in stapels boeken, het bezoeken van plaatsen die een rol spelen in je boek, het je helemaal inleven vind ik geloof ik nog wel het spannendste.’ 2. Ander werk

2001 Spelregels: Het verhaal van een middeleeuws huwelijk (De Fontein) 2002 Wolfsroedel (De Fontein) 2005 Schijnbewegingen (De Fontein) 3. Omstandigheden
Over de omstandigheden is niets bekend. 4. Plaats het boek in de tijd waarin het geschreven is qua onderwerp en thema
1894. 5. Behaalde prijzen
Gouden Uil + Zilveren Zoen voor Wolfsroedel
Gouden Uil + Gouden Zoen voor Schijnbewegingen Verdiepingsopdracht 1. Hoe is het boek opgebouwd?  Geleding: Schijnbewegingen bestaat uit 4 delen: Mazelen, Camelot, De goot en Tweespan. De delen zijn onderverdeeld in 39 hoofdstukken. De functie van de geleding is de situatie van Adrian weergeven. In Mazelen leert hij liefde kennen. In Camelot leert hij de kunst kennen en voelt hij zich gelukkig. In De goot raakt hij in de goot en gaat de prostitutie in. In Tweespan vindt hij uit hoe de menselijke geest ‘werkt’ en vindt hij zijn ware liefde.  Samenhang: Schijnbewegingen heeft samenhang door herhaling van de uitdrukking ‘o…hell’. Het boek heeft ook samenhang door contrast. Als Adrian in het park een boek zit te lezen, komt Charles naar hem toe en zegt dat hij het leger in gaat.  Verhaallijnen: In Schijnbewegingen komen 2 verhaallijnen voor. Adrian als Adrian Mayfield, vriend van Augustus Trops en Vincent Farley en Adrian als Champie Charlie, de prostitué. Het verband tussen deze 2 verhaallijnen is Adrian, die beide ‘personen’ is en eigenlijk een dubbelleven leidt. De verhaallijnen zijn gelijkwaardig.  Begin van het verhaal: Schijnbewegingen begint ab ovo, bij Adrian die winkelbediende is.  Cyclische opbouw: Schijnbewegingen heeft geen cyclische opbouw, want het begint met Adrian die winkelbediende is en eindigt met Adrian die in de tuin van Vincent staat. 2. Welke vertelsituatie heeft het boek? Is de vertelsituatie betrouwbaar of onbetrouwbaar? De vertelsituatie is het ik-perspectief. Deze vertelsituatie is niet betrouwbaar, want de hoofdpersoon vertelt zijn mening over, in dit geval, Londen. De ene keer vindt hij Londen helemaal geweldig en de andere keer is Londen een stinkstad.