Titel: Schaduwzuster
Gelezen jaar: 2005
Jaar van uitgave: oktober 2005
Genre: psychologische thriller
Uitgeverij: Anthos, Amsterdam
Onderverdeling van de tekst: 340 bladzijden
63 hoofdstukken
2 verhaallijnen Marjolein en Marlieke
geen illustraties Samenvatting Het verhaal wordt in 2 lijnen verteld. Een door Marjolein en een door Marlieke. Marlieke en Marjolein zijn tweelingzusjes. Om te beginnen met Marjolein. Marjolein is de vrouw van Raoul Salentijn en hij is de eigenaar van een software bedrijf. Marjolein is lerares en heeft aandelen in het bedrijf. Samen hebben ze een dochtertje Valerie. Marjolein is aan het werk op de “zwarte” school met kinderen die extra steun en aandact nodig hebben. Op een dag wordt ze door Bilal, 6vwo leerling bedreigd met een mes middenin de klas. Ze is helemaal overstuur, maar geen enkele collega en zelfs de directeur doet er niet veel aan. De dagen die volgen voelt ze zich niet prettig. Als ze een keer thuis komt dan ligt er een brief. Een anonieme afzender, maar wel een brief die flink op je inslaat namelijk een dreigbrief. “Je bent een hoer. Ik maak je dood.” Dat was wat er stond. Ze gaat met Raoul naar het politie bureau en doet een melding. Niks gaat over overal waar ze komt voelt ze zich bedreigd of achtervolgd. Na een gezellige avond uit met haar zus, Sylvie, een vriendin van haar zus en Thomas, een vriend van haar zus. Maar later ook met Luuk, een collega van haar en haar man Raoul. Die avond is Valerie bij Jasmijn, een collega en vriendin zodat zij en Raoul een avondje alleen zijn. Als ze thuiskomen, gaat ze even langs Jasmijn, die aan de overkant woont om te vragen of alles goed was gegaan en alles was goed en ze sliepen als roosjes. Als ze naar haar huis loopt, hoort ze voetstappen, maar ze ziet niemand. Als ze bij haar pad aan komt, gaat ze harder lopen, maar ze krijgt haar sleutel niet in het gat. Opeens hoort ze een stem en ze ziet wat hij in zijn hand heeft, iets glinsterends. Het was een pistool. Ze smeekt dat ze nog niet dood wil, maar dat helpt niet. Een schot wordt afgevuurd. Marlieke is Marjolein’s tweelingzus. Ze werkt als fotografe en heeft haar eigen fotostudio. Ze heeft 2 goede vrienden Sylvie en Thomas. Ze heeft een close band met haar zus. Het enige wat heel vervelend is dat Marlieke altijd in de schaduw staat van Marjolein. Als Marjolein wordt vermoord, voelt Marlieke zich depressief. Ze snapt niet dat iemand haar zus uit hun leven heeft gehaald. Ze beleeft een heel avontuur in een taxi als ze ziet dat Bilal achter het stuur zit. Hij dumpt haar in het bos en scheurt weg, ze moet terug naar huis lopen. Ze gaat iedereen vragen stellen totdat ze erachter komt wie er achter zit, denkt ze. Ze loopt in het huis van Sylvie rond en weet dat het niet mag, maar toch ze zoekt overal en vindt niet het wapen, maar wel een plakboek met foto’s, rekeningen en visitekaartjes van restaurants. Maar op die foto is het Raoul. Hij had een relatie met Sylvie en daarom heeft Sylvie Marjolein vermoord. Als Sylvie thuiskomt, ontstaat er een vervelende situatie. Sylvie bekent alles en haalt het wapen tevoorschijn. Ze houdt het eventjes op Marlieke gericht, maar al snel heeft Marlieke hem in handen en rent weg. Buiten botst ze tegen Thomas aan, die haar naar het politie bureau brengt. Ze doet haar verhaal aan politierechercheur Noorda. Ze gaan gelijk achter Sylvie aan, maar ze is gevlucht. Marlieke gaat een tijdje bij Raoul en Valerie wonen. Op een dag neemt Sylvie Valerie mee zomaar van school iedereen rukt uit tot ze haar eindelijk hebben gevonden, maar Sylvie is dan alweer weg. De dag dat Marlieke koffers aan het pakken is om naar Raoul en Valerie te verhuizen helpt Thomas haar, maar hij doet ook een bekentenis over de moord op Marjolein. Hij heeft het gedaan. Marlieke voelt zich niet helemaal lekker na het bakje koffie. Als ze wakker wordt, ligt ze in het ziekenhuis en is het een tijd verder. Thomas heeft haar gedrogeerd met GHB en ook zichzelf. Hij heeft zelfmoord gepleegd en Marlieke leeft gelukkig nog en dat beseft ze heel goed. Verhaalkenmerken De Vertelsituatie is ik-verteller. De tweelingzussen Marjolein en Marlieke vertellen allebei hun verhaal. Het verhaal heeft twee lijnen. Omdat ze allebei in ik persoon praten, heeft het boek dus een ik-verteller. Het effect is dat het goed te begrijpen is en dat je, je goed kan inleven in het verhaal door de ik. De Tijd. Het verhaal is wel chronologisch opgebouwd. Alleen de verhalen zijn best verschillend. Marjolein begint met de bedreiging en aan het einde wordt ze vermoord, maar bij Marlieke beginnen ze met de moord van haar zus. Omdat het steeds om de 5 hoofdstukken veranderd van zus is het af en toe wel spannend omdat je helemaal in de ene zus zat en dan weer naar de andere zus gaat. Ik vond het goed te begrijpen. Het verhaal liep goed in elkaar over. De vertelde tijd is 340 bladzijden, maar de verteltijd is een ongeveer een maand of 5. Het verhaal speelt zich af in de tegenwoordige tijd en dat kan je duidelijk uit het boek halen. Bijvoorbeeld door het senseo apparaat, maar ook door hoe het verteld wordt/ hoe het beleefd wordt. De ruimte waar het verhaal zich afspeelt is heel divers. De plaats is vooral Rotterdam want daar wonen en werken ze allemaal. Maar de ruimtes zijn de fotostudio, de school, de woningen. Het heeft niet echt veel effect denk ik. Want een praat in de tuin kan ook wel in een park gebeuren.
Het boek werd goed ontvangen omdat het zo’n mooi en goed boek is. De mensen waren super enthousiast. Mijn eigen mening Ik vond het een leuk, goed en spannend boek. Ik heb het in minder dan een week uitgelezen omdat het zo verslavend was. Toen ik aan het lezen was, wou ik hem eigenlijk gelijk uitlezen omdat het zo spannend is, maar door de twee verhaallijnen zo goed en mooi te begrijpen. De realiteit is hier goed in beschreven, maar ook hoe mensen denken en doen. Het is niet een bevooroordeeld boek, maar een goed boek. Simone heeft een mooie, goede thriller geschreven die iedereen kan lezen. Het is leuk en spannend. Boeken zoals de schaduwzuster lees ik sneller omdat ze zo realistisch en echt zijn dan van die saaie boeken. Het was een mooi boek om te lezen en ik vind het super jammer dat hij uit is. Maar het verhaal is goed beschreven niet te lang en niet te kort. Ik had het op aanraden van mijn Nederlandse docent gelezen en dat heeft ze goed gedaan. Door de twee verhaallijnen raakte ik niet in de war. Het was goed te volgen en eigenlijk wel leuk dat het ene verhaal al verder was dan het andere verhaal. Voorbeeld Marjolein begint haar verhaal bij de dag dat ze bedreigd werd met een mes door Bilal, maar Marlieke begint bij de dood van Marjolein, bij haar begrafenis pas. Het boek blijft gewoon interessant dat je hem gewoon uit wil lezen. Ik ben blij dat ik hem gelezen hem en zal het niet snel vergeten omdat de schaduwzuster gewoon super was. Simone van der Vlugt verdient gewoon een dikke 10!
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden