Inleiding:
Verwachtingen:
Ik heb in de bieb de achterkant van het boek gelezen en het leuk me erg leuk en interessant. Ook vond ik het erg leuk dat Robinson een meisje bleek te zijn terwijl ik dacht dat het een jongen was. Het bleek een verhaal te zijn waarin je las over iemand zijn leven, hoe dat eruit zag. Dat leek me ook erg leuk. Mijn verwachtingen waren dus hoog.
Eerste reactie:
Ik vond het een leuk boek, maar niet erg apart.
De gebeurtenissen in het boek waren wel leuk, maar niet erg apart. Je leest over het schoolleven van Robinson en het leven van haar buiten school. Het was wel apart dat Robinson een meisje was, omdat je dat niet verwachtte. Het was wel leuk om over het leven van haar te lezen. Ze was erg eenzaam en had een vader op zee die maar af en toe thuis kwam.
Het was wel zielig om te lezen hoe eenzaam Robinson was. Ze had Daniël wel als ‘vriend’, maar zat toch niet helemaal lekker in haar vel. Ze miste haar vader heel erg en had het gevoel dat niemand echt om haar gaf.
Het was wel een heel erg realistisch boek. De gebeurtenissen zijn realistisch, want de gebeurtenissen komen ook nu nog voor, in het dagelijks leven. Het gaat over het schoolleven en het leven van iemand naast school. Ook gaat het verhaal over de gezinssituatie van Robinson. Ze heeft een vader die om de zoveel tijd heel even naar huis komt, heeft geen broertjes of zusjes en een moeder die niet zoveel aandacht aan haar besteed.
Het heeft me een beetje aan het denken gezet. Hoe zou het zijn als ik een vader op zee zou hebben? Zou ik ook naar Daniël toe trekken? Hoe zou ik reageren op bepaalde situaties? Terwijl ik dit boek las was ik daar toch wel een beetje mee bezig.
Ik vond het soms spannend. Door de manier waarop Doeschka dit verhaal vertelt wordt het wel af en toe een beetje spannend. Heel spannend vond ik het niet, maar af en toe wilde ik wel erg graag weten wat er zou gebeuren en door middel van tijdsvertragingen werd deze drang alleen maar groter.
Ik kon me goed identificeren met de hoofdpersoon. Het is een meisje dat ook op de middelbare school zit. Ik kan me goed identificeren met Robinson mede dankzij het kleine leeftijdsverschil. Ze had een beetje dezelfde interesses, was ook af en toe verliefd en wist soms ook niet goed hoe ze daarmee om moest gaan. Deze verschijnselen komen ook voor bij meisjes van mijn leeftijd.
Haar gevoelens werden ook goed onder woorden gebracht, waardoor ik me nog beter kon identificeren met haar.
Samenvatting:
Tijdens een snikhete zomer verhuizen het zeventienjarige meisje Robinson en haar moeder van de hoofdstad naar een provinciestad. Robinsons vader is kapitein-ter-zee. De nieuwe school valt Robinson mee, al is ze op haar hoede voor de rector. Met de neef van de rector, Daniël Bierwolf, trekt Robinson veel op. Daniël is ook nieuw op school. Van de vorige school is hij weggestuurd. Zijn oom moet hem in de gaten houden. Daniël is een buitenbeentje net als Robinson. Hij praat veel met Robinson over het kwaad en de duivel. Zij wil liever over schuld praten. Zij voelt zich schuldig, maar weet niet waarom.
Op een middag moet ze bij de rector komen, die door haar moeder was gebeld omdat ze ongerust was over de vriend die Robinson scheen te hebben. De rector waarschuwt Robinson dat hij geen gedonder wil met Daniël. Huilend zwerft Robinson door de stad, maar in plaats van haar moeder te haten, richt ze haar boosheid tegen zichzelf.
's Avonds schrijft ze in gedachten een brief aan haar vader. Toen Robinson bij de rector moest komen, zag ze de nieuwe lerares Duits, die tegen de rector schreeuwde en de deur hard dichtsloeg. Deze lerares, Johanna Freida, boeit Robinson. Ze ontdekt dat Johanna Freida onrust zaait op school door haar alternatieve pedagogische methode. Ook Daniël bewondert haar.
Tijdens een opvoering vlak voor kerstmis, die door Johanna Freida geregisseerd wordt, zingt Daniël met valse stem een lied, waarvan de tekst zijn oom openlijk uitdaagt. Als Daniël na de pauze als vrouw verkleed nog een lied zingt, last de rector de voorstelling af.
De volgende ochtend komt Daniël Robinson ophalen om samen met haar zijn verontschuldigingen aan Johanna Freida aan te bieden. Robinson is opgewonden.
Een paar dagen later komt Robinsons vader thuis. Het huwelijk van Robinsons ouders is doodgebloed, ze blijven alleen bij elkaar uit misplaatst fatsoen.
Op een dag gaan Robinson, haar vader en Daniël schaatsen. Ze komen Johanna Freida tegen. Na een schaatswedstrijd, waarbij Daniël vlak voor de eindstreep valt en tot voor de voeten van Johanna glijdt, gaan ze wat drinken. In het café probeert Robinsons vader indruk te maken op de lerares Duits. Na de vakantie vindt Robinsons moeder een bont ijsmutsje in de broekzak van haar man. Robinson doet alsof het van haar is, maar het is van Johanna Freida. Robinson probeert de betekenis ervan te verdringen.
Daniël komt steeds vaker bij Robinson huiswerk maken. Hij is stiller geworden na de vakantie en heeft veel last van migraine. Op een middag gaat hij met Robinson naar bed. Daarna vertelt hij snikkend dat Robinsons vader en Johanna Freida een verhouding hebben. Een week lang volgt Robinson Johanna. Robinson is immers ook verliefd op haar. Dan gaat ze naar haar toe om het mutsje terug te brengen. Johanna bevestigt de verhouding, en om Robinsons hart stapelen zich ijskristallen. Het gaat steeds slechter op school met Robinson. Ze kan Daniëls onophoudelijke geklets, nu over heksen, steeds minder verdragen. Ze voelt zich steeds meer buitengesloten. Haar moeder is actief in het oudercomité. Tijdens de paasvakantie komt Robinsons vader weer thuis. Hij nodigt Robinson en Daniël uit voor een zeiltocht over het IJsselmeer. Johanna Freida is er ook. Het uitstapje wordt een mislukking als Daniël tegen Johanna gilt dat ze ontslagen is en best weet waarom. De zomervakantie brengt Robinson in de bibliotheek door. Ze heeft twee herexamens. Daniël is blijven zitten en gaat van school af. Vlak voor hij op vakantie gaat verteld hij Robinson dat hij de verhouding tussen haar vader en Johanna aan haar moeder verteld heeft. Ook vertelt hij dat Robinsons moeder de rector op de hoogte gebracht heeft, met als gevolg dat Johanna' s voorlopige aanstelling op school niet verlengd wordt. Robinson ziet een verhuiswagen voor de deur van Johanna Freida staan. Ze wil niet meer verder. Voortaan zal alles anders zijn dan vroeger. De herexamens zal ze niet halen. Toch gaat ze die hete zomer braaf elke dag naar de bibliotheek, waar ze staart naar een vierkantje zonlicht op een oud muurtje. Aan het eind van een middag barst er kopermuziek los op het plein. Robinson heeft het gevoel dat de vrolijke muziek wegloopt van haar, een richting uit die zij ook zo graag gegaan was.
Bron:
www.scholieren.com.
Ik heb alleen de spelfouten in deze samenvatting gecorrigeerd.
Grondige beschrijving van mijn leeservaring
Onderwerp
Het onderwerp van het boek spreekt mij een beetje aan. Ik vind het niet heel erg leuk, omdat ik liever over andere onderwerpen lees zoals drugs of mishandeling. Deze onderwerpen vind ik veel interessanter. Dit boek ging over eenzaamheid en verliefdheid en dat zijn onderwerpen die ik normaler vindt. Dit komt veel meer voor en daar weet je al veel meer van. Maar aan de andere kant was het ook wel leuk om een keer een boek over dit onderwerp te lezen, omdat het weer eens iets anders is.
Het boek heeft mij geen nieuwe kanten van het onderwerp laten zien, omdat je al best veel weet van eenzaamheid en verliefdheid, dus kom je er niet echt meer over te weten.
Ik ben dus ook niet anders over dit onderwerp gaan denken, omdat het me geen nieuwe kanten heeft laten zien.
Ik had het leuker gevonden als de verliefdheid van Robinson voor haar Duitse lerares meer naar voren was gekomen. Haar biseksuele gevoelens. Je las wel dat ze haar leuk vond en dat kwam ook wel naar voren, maar voor mijn gevoel niet genoeg. Dit is iets waar ik niet veel over lees en ook iets waar je niet zo snel iets over hoort. Dus ik had het wel heel leuk gevonden als hier meer over was geschreven. Dat had het voor mij interessanter gemaakt.
Gebeurtenissen
Het verhaal bevat op zich wel genoeg gebeurtenissen om te blijven lezen. Dit merkte ik doordat ik steeds maar weer door wilde blijven lezen om erachter te komen wat er zou gaan gebeuren.
De gebeurtenissen komen logisch uit elkaar voort. De gebeurtenissen hangen goed met elkaar samen en het vormt één geheel.
Ik vond een aantal gebeurtenissen wel spannend. Een voorbeeld hiervan is dat Robinsons moeder, in de broekzak van haar man, het ijsmutsje vindt van Johanna Freida. Ook is het wel spannend wanneer Robinson, Johanna, Robinsons vader en Daniël op het water zijn en er een conflict ontstaat tussen Daniël en Johanna Freida.
Ik vond het erg zielig om te lezen hoe Robinson haar eenzaamheid en verdriet liet merken toen Daniël naar Zwitserland vertrok. Ze had het er echt heel erg moeilijk mee en viel in een diep gat.
Ik vond de gebeurtenis dat Daniël en Johanna Freida ruzie kregen erg dramatisch. Ze begonnen tegen elkaar te schreeuwen en Daniël bleef maar roepen dat Johanna ontslagen zou worden, wat achteraf ook waar bleek te zijn. Uiteindelijk sloeg Johanna Daniël en deze viel in het water.
De gebeurtenissen hebben me niet aan het denken gezet. Het ging over het leven van een eenzame puber (Robinson). Omdat ikzelf nu ook nog in de puberteit zit komen heel veel dingen je toch wel bekend voor en er kwamen ook niet echt bijzondere gebeurtenissen in voor, gebeurtenissen die bijna nooit voorkomen. En ik heb echt wel vaker iets gehoord over eenzame mensen, dat is ook niet nieuw voor mij.
De gebeurtenis die de meeste indruk op mij heeft gemaakt is de gebeurtenis dat Daniël weg gaat en Robinson heel veel verdriet heeft. Robinson durft niet naar hem toe te gaan, door een voorval heeft de familie een hekel aan Robinson en verbergt zich achter een informatiebord. Je leest hoeveel verdriet ze heeft en hoe ze zich verder voelt en dat vond ik wel erg mooi. Heel erg zielig, maar wel mooi.
Personages
Ik zou echt niet op de hoofdpersoon willen lijken. Ze is erg eenzaam en heeft eigenlijk een heel erg leven. Haar moeder heeft niet zo veel oog voor haar en haar vader zit heel veel op zee. Ze heeft echt geen leuk leven, dus dan is het ook logisch dat ik niet op haar zou willen lijken. Ze heeft weinig eigenwaarde en een geheel verkeerde instelling.
Ik bewonder alleen een aantal eigenschappen van Johanna Freida. De rest van de personages niet. Johanna had een eigen wil en stond sterk in haar schoenen. Dat vind ik een hele goede eigenschap, want dat vind ik heel belangrijk. Als je je altijd maar aanpast aan anderen leer je niet voor jezelf op te komen en dat is iets wat ik persoonlijk toch wel heel belangrijk vindt.
Alle personages gingen voor mij leven, omdat alles heel erg goed beschreven werd en ook behoorlijk veel gedachten en gevoelens onder woorden werden gebracht. Dit vind ik ook heel belangrijk in een verhaal, anders leest het niet lekker door. Alle personages leken ook op echte mensen. Er wordt een alledaags leven afgeschilderd dus de personages waren ook alledaagse mensen. Hierdoor komen ze ook beter op je over. Je kunt je beter verplaatsen in hun positie, omdat gedachten en gevoelens ook goed onder woorden werden gebracht.
De personages reageerden niet altijd voorspelbaar. Ik had niet verwacht dat Daniël en Johanna erge ruzie zouden krijgen. Ook had ik niet verwacht dat Daniël tegen de moeder van Robinson zou zeggen dat Johanna en de vader van Robinson een relatie hadden. Dit vond ik ook erg stom van hem. Zo bracht hij het huwelijk van Robinsons ouders in gevaar. Hij had zich er buiten moeten houden, want uiteindelijk heeft het alleen maar voor ellende gezorgd. Johanna werd hierdoor op school ontslagen.
Van Robinson kom je het meeste te weten. Haar gedachten en gevoelens worden het meeste onder woorden gebracht. Ik kan haar gedrag goed begrijpen. Ik kan me voorstellen dat ze zich eenzaam voelt als haar moeder bijna nooit oog voor haar heeft en haar vader bijna altijd op zee zit. Ik kan ook goed begrijpen dat ze heel erg verdrietig is als Daniël vertrekt en Johanna van school gestuurd wordt. Ze kon het heel erg goed met hen vinden in het alledaagse leven en als zij dan beide opeens weg gaan is dat wel heel erg. Ik vind haar gedrag dus wel begrijpelijk.
Zoals ik al eerder zei ben ik het niet eens met het idee van Daniël om tegen de moeder van Robinson te zeggen dat haar man een affaire had met iemand anders. Ik zou me er gewoon buiten hebben gehouden en het verzwegen hebben tegen iedereen. Hij had er helemaal niets mee te maken en ik vind dat je je er dan buiten moet houden. De beslissing van Robinson om toch een poging te doen om Daniël uit te gaan zwaaien vind ik daarentegen wel goed. Ik vind het knap dat ze het durft en doet. Uiteindelijk gaat ze niet naar hem toe. Ze wist dat de familie van Daniël een hekel aan haar had en dan loop je er niet zomaar even heen. Dat zou ik ook niet hebben gedaan, dus vind ik dit erg begrijpelijk.
Bouw:
Ik vind dat de gebeurtenissen goed met elkaar samen hangen. De gebeurtenissen komen in een logisch verband uit elkaar voort en het is allemaal goed te volgen.
Ik vind het verhaal wel boeiend. Er is steeds een drang om verder te lezen. Er gebeurt steeds wel weer iets waar je meer over wilt weten en dus verder wilt lezen.
Ik vind het verhaal af en toe spannend. De spanning wordt opgevoerd door middel van tijdsvertragingen. Hierdoor komt die drang om verder te lezen ook weer terug. Je wilt weten wat er gaat gebeuren. Maar ik vond niet alle gebeurtenissen spannend.
Ik vind dat de bouw van het verhaal goed bij het onderwerp past. Alles is duidelijk en goed te volgen.
Er zitten een aantal terugblikken en herinneringen in het verhaal. Robinson denkt terug aan vroeger en je leest dan hoe haar leven er toen uit zag. Ook denkt ze vaak terug aan de leuke tijden met haar vader. Waar ze altijd heen gingen en wat ze dan deden. Ik vind deze terugblikken en herinneringen niet storend. Deze vertellen je juist weer wat meer over Robinson. Hierdoor ga je bepaalde zaken beter begrijpen.
Ik vind het een heel erg mooi einde. Je leest dan hoe eenzaam ze zich voelt. Daniël is naar Zwitserland vertrokken en Johanna is verhuist. Op het einde staat ze op een plein en er wordt beschreven dat het plein steeds verder van haar weg loopt en Robinson het niet meer in kan halen. En het plein ging in de richting die zij ook zo graag in had gewild. Dat vond ik erg zielig om te lezen. Iedereen en alles loopt van haar weg en er wordt geen aandacht aan haar geschonken.
Taalgebruik
Ik vond het verhaal niet lastig om te lezen, doordat er geen hele moeilijke woorden worden gebruikt en er ook geen lange zinnen.
Ik vind het taalgebruik wel passen bij de personages en het onderwerp. Doordat ieder personage zijn eigen taalgebruik heeft kom je meer te weten over de personen.
Het taalgebruik was beeldend genoeg. Ik kon me de beschreven zaken goed voorstellen en ook de ruimte werden goed beschreven.
Verdiepingsopdracht 3:
Waarom en hoe gekozen?
Voor het uitkiezen van dit boek heb ik ‘Dossier lezen’ geraadpleegd. Ik ben gaan zoeken op thema en dit boek stond bij de thema’s: schoolleven, ouders en kinderen en eenzame mensen. Ik vond dit wel leuke thema’s, omdat de andere boeken, die ik heb gelezen voor leesverslag 1 en 2, gingen over het geloof en de oorlog. Ik vond het wel leuk om voor dit leesverslag een ander thema te kiezen en ben dus op zoek gegaan. Ik heb heel veel titels opgeschreven die met deze, door mij gekozen thema’s te maken hadden en ben toen naar de bieb gegaan. Ik heb ze allemaal gezocht en heb toen het boek dat mij het leukste leek geleend. En dat was dit boek: “Robinson”. Dit boek leek mij wel interessant omdat ik dus nog geen boek van deze thema’s had gelezen en omdat Robinson een meisje bleek te zijn en ik wou weten hoe zij hiermee om zou gaan.
Waarom vond ik juist de thema’s: schoolleven, ouders en kinderen en eenzame mensen leuk?
• over deze thema’s had ik nog geen leesverslag geschreven dit jaar
• ik verwachtte dat ik me goed zou kunnen identificeren met de persoon omdat het over het dagelijks leven van iemand ging. Ze zit nog op school net als ik en ze maakt nog veel dingen thuis mee net als ik.
• Ik vond vooral het thema eenzame mensen leuk, omdat ik verwachtte dat ik dan heel veel over gevoelens zou lezen en dat vind ik altijd juist heel mooi.
Het uitkiezen van het boek ‘Robinson’ was dus een bewuste keuze!
Geef het thema van het boek weer in 1 of 2 zinnen
Het thema van het boek is: eenzaamheid in het bestaan van een tiener.
Behandel de motieven uit het boek die volgens jou met het thema te maken hebben.
Idealisering van mensen:
Robinson had altijd het gevoel dat ze alleen op een onbewoond eiland leefde en hoopte dat iemand haar ooit van het eiland kwam verlossen. Een voorbeeld hiervan is haar vader. Door hem te idealiseren kreeg ze een verkeerd beeld van hem en zodra hij thuis kwam viel hij ook altijd erg tegen. Zo gaat dat ook met Johanna Freida. Robinson vindt haar erg interessant, omdat zij zo haar eigen ideeën heeft. Robinson fantaseert veel over haar, maar Johanna maakt haar gedachten niet waar en moet later ook van school en dus ook uit het leven van Robinson verdwijnen. Ook Daniël lijkt Robinson in het eerste opzicht een hele interessante jongen. Maar uiteindelijk stelt hij niet veel voor en heeft hij alleen maar praatjes. Ook hij kan Robinson niet uit haar eenzaamheid verlossen.
Dromen en fantaseren:
Ze droomde altijd van een beter bestaan. Dat mensen haar kwamen bevrijden. Maar ook droomde ze heel erg vaak over haar eenzaamheid. Dat er bijvoorbeeld niemand zou zijn als ze dood ging en dat dan ook niemand haar zou missen. Ze kon over hele grote dingen fantaseren, maar ook over hele kleine. Toch kwam het er altijd op neer dat ze zich erg eenzaam voelde.
Vat een fragment uit het boek samen
Ik heb het fragment gekozen dat je merkt dat Robinson zich eenzaam voelt. Het is wel een droom, maar ze droomt over de werkelijkheid, waar ze bang voor is.
‘Dus liep ook Robinson rustig door de toonbanken, zo nu en dan een zijdelingse blik op het vuur werpend. Het verdriet kwam onverwachts. Eerst was er de ontstellende helderheid van het weten: ik ben dood, wist Robinson, en al deze mensen zijn dood. Maar dat was nog niet eens het ergste, dat was nog overkomelijk, men ging nu eenmaal dood. Dat andere was veel erger: dat niemand wist dat ze dood was. Buiten de kring van vuur, buiten het huis liepen ze allemaal, haar vader en moeder en Daniël en Johanna Freida. verkrijgen Ze liepen zo rustig rond, zo vrolijk dat niemand het over zijn hart zou kunnen die vanzelfsprekendheid te verstoren. Robinson voelde een verstikkende liefde voor hen, zoveel liefde dat ze hen nooit treurig wilde maken, dat ze haar eigen dood verzweeg om hun vrolijkheid niet te niet te doen. Ze werd wakker en merkte dat ze huilde, zonder tranen, haar gezicht was droog, maar uit keel kwamen droge snikken. Ze hield daar onmiddellijk mee op toen ze merkte dat ze wakker was. Buiten was het al licht.’
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden