Auteur: Doeschka Meijsing
Titel: Robinson
Verschenen in: 1976
Aantal blz.: 116
Uitgelezen op: 18 april 2001 Korte samenvatting van de inhoud: Robinson is net met haar moeder verhuisd naar een klein provinciestadje. Haar vader is bijna nooit thuis, hij is namelijk zeeman. Na de zomervakantie zal Robinson in de 5e klas beginnen. In de les valt haar een jongen op, Daniël Bierwolf. Daniël is ook nieuw op school, hij is het neefje van de rector. In de herfstvakantie krijgt Robinson een kaart van Daniël. Haar moeder denkt dat ze verliefd is, en belt de rector op. Robinson wordt bij de rector geroepen. Daar ziet ze de lerares Duits, Johanna Freida, ruziemaken met de rector. Daniël en Robinson zijn door haar gefascineerd en volgen haar geregeld. Met de kerst komt de vader van Robinson thuis. Hij gaat schaatsen met Robinson en Daniël en ze komen Johanna Freida tegen. Zij en de vader van Robinson worden aan elkaar voorgesteld en het is liefde op het eerste gezicht. Later verdenkt Robinson haar vader van een relatie met Johanna Freida. Haar vermoeden blijkt waar te zijn. De lente begint. Robinson krijgt een hekel aan Daniël. De enige dingen waar hij nog over kan praten zijn de duivel, heksen en het kwaad. In de paasvakantie maken Robinson, Daniël, vader en Johanna Freida een boottochtje. Daniël blijft aan een stuk door praten en wanneer Johanna Freida hem vraagt zijn mond te houden maakt hij er een heel drama van. Hij valt daardoor overboord. Het is zomervakantie. Daniël is blijven zitten en moet van school af, hij vertrekt naar familie in Zwitserland. Daniël heeft Robinsons moeder verteld van de geheime relatie van haar man. Via de oudercommissie zorgt de moeder van Robinson ervoor dat Johanna Freida wordt ontslagen. Robinson moet herexamen doen, ze denkt dat ze het niet haalt. Toch gaat ze elke dag braaf naar de bibliotheek. Als ze daar op een middag zit barst er kopermuziek los op het plein. Robinson heeft het gevoel dat de vrolijke muziek wegloopt van haar, een richting uit die zij ook zo graag gegaan was. Persoonlijke beoordeling: Het onderwerp: Toen ik de achterkant van het boek las, leek het me een leuk boek, maar dat is me een beetje tegengevallen. Het onderwerp van dit verhaal vond ik niet zo leuk. Ik heb wel eens een leuker boek gelezen dan over de eenzaamheid van een 17-jarig meisje met een schuldgevoel, terwijl ze zich helemaal nergens schuldig over hoefde te voelen. Wel is het onderwerp herkenbaar in je eigen belevingswereld. Er zijn, naar mijn mening, genoeg mensen die zich alleen voelen. Wel werd het onderwerp met genoeg diepgang behandeld. Je kon goed meeleven met de hoofdpersoon Robinson. Wat ik uit het verhaal weggelaten zou hebben waren de stukjes dat ze het elke keer over ijskristallen had (dat sloeg op een natuurkundeles van Robinson), dat werd te uitvoerig geschreven en dat ging me vervelen.
De gebeurtenissen: In dit boek waren de gevoelens van de hoofdpersoon belangrijker dan de gebeurtenissen. Er kwamen wel genoeg gebeurtenissen in voor, al vond ik ze soms maar vreemd in het verhaal. Wel waren de gebeurtenissen geloofwaardig, ook wel een beetje voorspelbaar. Je kon bijvoorbeeld al raden dat vader en Johanna Freida een relatie zouden krijgen. In het verhaal waren er niet echt schokkende gebeurtenissen. Wat wel onduidelijk blijft is wat er gebeurd met de vader en moeder van Robinson. Zetten ze hun relatie voort, of zouden ze gaan scheiden? Ik zou dus een meer gesloten eind maken aan dit verhaal. Er wordt duidelijk verteld over Johanna Freida, Robinson en Daniël, maar niets over vader en moeder. De personen: De hoofdpersoon kwam levensecht over. Het had ook zo een waargebeurd verhaal kunnen zijn. Je kon je ook goed in de hoofdpersoon inleven, haar gedachten en gevoelens werden uitvoerig beschreven. Ik vind Robinson wel dom, want ze moet herexamen doen, maar ze weet van tevoren al dat ze het niet gaat halen, terwijl de zomer dan nog maar net begonnen is. Dan kan je toch nog niet weten of je het gaat halen of niet? Daniël vond ik in het begin meteen al een vreemd persoon. Ik snapte eerst niet waar hij het nou over had, meteen in het begin al. Nadat ik een paar bladzijden opnieuw had gelezen snapte ik het wel. Het begon me op een bepaald moment ook te irriteren aan de gespreksonderwerpen van Daniël. Dat waren de duivel en het kwaad. De vader van Robinson vind ik ook maar een vreemd figuur, omdat hij een geheime relatie heeft met Johanna Freida. De moeder van Robinson vind ik wel een leuk personage. Ze had duidelijk een eigen mening, maar kon soms wel wat doorzeuren, bijvoorbeeld over de verliefdheid van Robinson, maar die helemaal niet verliefd was! Ik vond haar aan het eind erg dapper, dat ze via de oudercommissie voor het ontslag van Johanna Freida heeft gezorgd. Over Johanna Freida kwam je niet zoveel te weten. Ik vond het opzich toch wel een leuk persoon, zelfs tegen de regels van de rector in! Wat ik wel stom aan haar vond, was dat ze een verhouding met de vader had, terwijl ze wist dat hij getrouwd was. De opbouw: Het verhaal was heel vlot te lezen. Ik heb er ongeveer 3 uur over gedaan om het boek uit te lezen. Er zaten wel delen in het verhaal dat ik saai vond: het gezwam van Robinson over ijskristallen bijvoorbeeld. In het begin zat ook een raar stukje in dat voor mij onbegrijpelijk was. Het ging over 2 kampen in de klas ofzoiets. Maar dat had verder geen invloed op het verhaal. Wat ik ook jammer vond was de afloop. Je zat nog midden in het verhaal en plots is binnen een paar zinnen even snel een eind aan het verhaal gemaakt. Zo kwam het bij mij over. Ik vond het eind ook te open, ik had liever een gesloten eind gehad. Ik had willen weten wat er met de vader en moeder van Robinson is gebeurd. Het taalgebruik: Het taalgebruik was wel makkelijk. Er zat alleen een stukje Duitse tekst in, de tekst van het liedje dat Daniël had gezongen. Dat kon ik niet begrijpen, er stond ook geen vertaling bij. De gebeurtenissen werden op een heldere wijze beschreven, je kon je een goede voorstelling maken van wat er gebeurde. Er kwamen weinig dialogen voor. Er zitten ook geen stukken in het verhaal dat ik zou willen onthouden, ik vond het verhaal niet zo interessant.