Rico's vleugels door Rascha Peper

Verwachtingen en eerste reactie: Ik heb voor dit boek gekozen omdat mijn moeder dit boek toevallig laatst had gekocht en ik het eigenlijk dus toch al zou gaan lezen. Mijn moeder was er erg lovend over, hoewel de achterkant van het boek me nog niet heel erg aan sprak. Ik vond het een beetje vreemd… “over een echtpaar die al jaren schelpen verzameld…”, maar toen ik eenmaal aan het lezen was vond ik het een erg mooi boek. Het verhaal vond ik zeer verrassend en Pepers schrijfstijl spreekt me ook wel aan. Het boek las gemakkelijk weg en de karakters waren goed beschreven. Het boek werd nadat ik verder las ook steeds mooier vond ik. Ik had nog niet eerder wat van Rascha Peper gelezen, maar ik ga zeker nog meer boeken van haar lezen! Beknopte samenvatting: Omdat er in de Filipijnen roerige tijden waren uitgebroken, was het rijke echtpaar Rochèl met hun schelpencollectie naar Nederland gekomen om het daar veilig over te dragen aan een museum. Net wanneer ze goed en wel in Nederland zijn, wordt Cecile’s zuster ernstig ziek en besluit Cecile naar lang twijfelen er toch maar een week alleen laten. Eigenlijk wil ze de schelpen niet alleen laten, maar dit is een noodgeval. Wanneer Cecile al weg is wordt er een hulpje gezocht om mee te helpen de schelpen uit te pakken. Ze wou geen jonge jongen in de buurt van haar man, maar daarbij had ze geen reden genoemd. Toen een aardige jongen meneer Bol kwam helpen toen hij met pech langs de kant stond, dacht hij even niet aan Cecile (die was toch weg) en bood de jongen de baan aan. In de eerste instantie vindt Rico al het gedoe met die schelpen een beetje vreemd, maar hij krijgt goed betaald, dus heeft hij niks te klagen. Eigenlijk mag hij de oude man ook wel. In ieder geval veel meer dan dat hij Bol mag. Het begint met overwerken; blijven eten; nog een borrel na het werk. De jongen heeft net zo weinig argwaan als meneer Bol. Hoewel de spanningen oplopen tussen Rico en meneer Rochèl wil Rico niet aan zijn vermoedens toegeven. Rico denkt na en komt tot de conclusie dat hij weleens misbruik van zijn situatie zou kunnen maken. Dat hij veel extra geld zou kunnen verdienen als hij wat aan de gevoelens van de man toegeeft. Hij weet alleen nog niet precies hoe hij dat moet aanpakken en bovendien vindt hij het ook wel erg verwarrend. Inmiddels komt Bol te weten dat de oude man al een keer is ontslagen, omdat hij ontucht pleegde met een minderjarige jongen. Cecile is na een telefoontje met haar man ook al weer snel terug in naar de villa gekomen. Ze treft haar man geheel ontroostbaar aan; zo verward. Rico gaat na een pilletje helemaal door het lint en keert weer terug naar de villa. Wanneer hij het echtpaar daar ziet steekt hij het huis in brand. De oude man gaat naar hem op zoek, maar dan steekt Rico hem neer. Dood. Bol is zo snel mogelijk terug gegaan naar de villa, maar het was al te laat. Slechts ¼ van de collectie kon hij nog net samen met Cecile redden. De rest is verloren gegaan in de vlammenzee.
Analyse: Motieven: Erotiek en verwarring zijn de motieven van dit boek. Erotiek is iets wat Eduard Rochèl mist bij Cecile. Daar is hij verward over en hij zoekt het dus bij anderen en in dit geval is dat Rico. Rico is ook erg verward over de omstandigheden waarin hij terecht is gekomen. Personages: Rico is een 14 jarige jongen die uit een vrij arm milieu komt. Zijn ouders bekommeren zich niet zo om hem en hij gaat niet meer naar school. Overdag hangt hij gewoon een beetje rond en ’s avonds is hij meestal met zijn vrienden. Dan krijgt hij een baantje bij Eduard Rochèl in huis. Hij mag Eduard graag, maar dr. Bol niet. Hij is verward als hij wat merkt aan Eduard, weet niet wat hij er mee aan moet, maar hij wil er wel graag geld uit slepen. Eduard Rochèl is de echtgenote van Cecile Rondee. Hij is een timide man en eigenlijk wel tevreden over alles. Hij heeft een gelukkig huwelijk, maar de seks ontbreekt. Dat verward hem en zo komt het ervan dat hij dat bij anderen haalt. Bij jonge jongens in zijn geval. Hij heeft respect voor Cecile, maar is lang niet zo gepassioneerd in het schelpen-zoeken als zij. Cecile Rondee is een dominante vrouw die weet wat ze wil. Ze komt uit een rijke familie en is al jaren gepassioneerd schelpenverzamelaarster. Voor de schelpen is niks te duur. Ze past goed op haar man en houdt hem goed bij jonge jongens weg. Alles moet altijd op haar manier en ze heeft echt alles over voor haar schelpen. Ernst Bol is de directeur van een schelpeninstituut en is dus ook zeer geïnteresseerd in schelpen. Hij is tijden geleden in contact gekomen met Cecile en sindsdien hebben ze zakelijk contact. Cecile heeft beloofd de schelpen over te dragen aan het museum van Bol. Bol helpt bij het beschrijven van de schelpen en al het gedoe als ze in Nederland zijn. Perspectief en verteller: Het verhaal is geschreven vanuit het hij/zij-perspectief. Ruimte: Het verhaal speelt zich voor het grootste deel af in Nederland, in een kustplaatsje waar het net lente is. Daar speelt het zich allemaal af in het heden. In het begin speelt het verhaal even in het verleden plaats, in de Filippijnen. Stijl: Rascha Peper beschrijft de ruimte zeer mooi en uitvoerig. Ook de karakters zijn goed en levendig beschreven. Haar woordkeus is vrij makkelijk. Thema: Het thema in dit boek is passie en wat die teweeg brengt.
Tijd: Het verhaal speelt zich af in het heden. Het is chronologisch verteld met af en toe een flashback. Het grootste deel van het verhaal speelt zich af in ongeveer een week; de week dat Rico bij Rochèl helpt met de schelpen. Titelverklaring: Rico draagt een motorjack met daarop metalen plaatjes. Op zijn rug zijn dat een soort vleugels. De titel staat ook voor wat Rico allemaal teweeg brengt bij de oude man. Eigen mening: Ik vond Rico’s vleugels een erg mooi boek. Peper’s schrijfstijl spreekt mij erg aan; ze kan gebeurtenissen, omgevingen en personen erg goed en levendig beschijven. Hoewel ik het eerste hoofdstuk nog niet zo goed vond, was ik in het tweede hoofdstuk toch wel direct om. Het boek las vrij makkelijk, omdat het erg pakkend was en ik gewoon door wou lezen! De achterkant van het boek sprak me op het eerste gezicht niet zo aan, want ik vond het nogal een raar onderwerp (: “een rijk echtpaar dat uitsluitend voor hun schelpencollectie leeft”). Omdat de reacties van mijn moeder en zusje zo lovend waren, ben ik het boek uiteindelijk toch maar gaan lezen.