A. 1. Algemene gegevens

- Titel: Razend
- Auteur+enkele gegevens van de auteur:
Carry slee,
Carry Slee werd op 1 juli 1949 geboren in Amsterdam. Ze was al op jonge leeftijd bezig met verhalen en boeken, en toen ze lid werd van de bibliotheek was ze daar ook elke woensdag te vinden. Na de middelbare school begon ze haar studie aan de Academie voor woord en gebaar, en studeerde in 1975 af. Ze werkte daarna 10 jaar als docent drama op een school voor mode en kleding in Zaandam. Daar kwamen haar schrijftalenten goed van pas, want ze schreef samen met de leerlingen toneelstukken die de leerlingen dan opvoerden en met groot succes. Carry Slee heeft ook 2 dochters, Nadja (1979) en Masja (1981) die haar veel inspireren. Toen haar dochters nog jong waren schreef Carry kleine verhaaltjes voor hen met “ Keetje Karnemelk“ als hoofdrolspeelster. Het waren zulke leuke verhaaltjes dat Carry besloot ze naar het tijdschrift “Bobo” te sturen. En toen kwam “Keetje Karnemelk” elke week op de achterkant van de Bobo. En dat spoorde Carry aan om boeken te gaan schrijven over de tweeling “Rik en Roosje”. Ze bood ze aan bij uitgeverij Van Holkema & Warendorf die er in 1989 het eerste exemplaar van uitbracht. Hiermee begon een succesvolle carrière. Haar boeken werden door de Nederlandse kinderjury maarliefst zeven keer bekroond en drie keer getipt.
- Datum en plaats van uitgifte:

Uitgeverij Van Holkema & Warendorf 2000
- Genre:
Dramatische roman
A. 2.
-7 beoordelingswoorden verwerkt in een zin.
Dit aantrekkelijke boek heb ik gekozen omdat ik het een ontzettend indrukwekkend verhaal vind. Ieder hoofdstuk is spannend, en het boek blijft tot het einde boeiend.

B. Een korte samenvatting van een inhoud van (Max. 1 kantje A4 getypt)
Sven wordt thuis mishandeld door zijn vader omdat hij, in tegenstelling tot zijn broer Lennart, niet alles doet wat zijn vader zegt. Zo wil hij bijvoorbeeld niet meer zwemmen en stopt daarmee. Daardoor ontstaan er allemaal ruzies bij hem thuis. Zijn vader heeft nu alleen nog maar oog voor Lennart en trekt hem met alles voor. Alles wat Sven doet is volgens hem verkeerd en hij slaat hem steeds.
Nu Sven veel meer vrije tijd heeft kan hij zich bezig houden met zijn grootste passie: filmen. Sven is verliefd op Roosmarijn. En nu heeft hij bedacht om een film met Roosmarijn te gaan maken zodat hij dichter bij haar kan zijn. Wanneer Sven even weg is, vertelt Lennart aan Roosmarijn allemaal leugens over Sven. Ze wil hierdoor niets meer met Sven te maken hebben.
Ondertussen heeft Roosmarijn ook een groot probleem, want de populaire wiskunde leraar Bob kan zijn handen niet thuishouden. Ze vertelt het aan Halima (haar vriendin). En samen met haar besluit ze het tegen de klas te vertellen in de hoop dat de klas voor haar opkomt, maar niemand geloofd haar behalve Sven en Halima.

Sven krijgt ook nog eens ruzie met zijn vrienden, omdat hij niet durft te vertellen dat hij mishandeld word door zijn vader en hij zijn afspraken daarom niet kan nakomen. Vervolgens wordt hij ook nog geschorst omdat hij Bob ervan beschuldigt dat hij niet van meisjes af kan blijven. Bij thuiskomst krijgt hij van zijn vader te horen dat hij zijn zoon niet meer is. En als hij zijn broer dan ook nog samen met Roosmarijn ziet is hij alles kwijt, en besluit hij om van huis weg te lopen, en schrijft een afscheidsbrief aan zijn moeder, waarin hij alles uitlegt. Maar als hij dan in de duinen zit bedenkt hij dat hij dan nog niet van zijn vader af is, want die zou hem zeker gaan zoeken. Dan koopt hij een groot mes, en geeft het aan zijn vader, en vraagt zijn vader hem te vermoorden. Maar als ze tegenover elkaar staan barst zijn vader in huilen uit. Later, nadat ze met zijn allen alles hebben uitgepraat, blijkt dat hij vroeger hetzelfde heeft meegemaakt met zijn eigen vader, de opa van Sven.
Intussen is op school ook alles uitgekomen over Bob, en wordt hij ontslagen. Als Roosmarijn hoort hoe Sven voor haar is opgekomen, gaat ze naar hem toe en vindt ze de afscheidsbrief van Sven die aan zijn moeder was gericht. Nu snapt ze het allemaal, en ze gaat s’avonds weer naar Sven toe en dan blijkt dat Roosmarijn ook verliefd is op Sven.

C. Een leeservaringsverslag (Max. 2 kantjes A4)

1. Onderwerp
- Wat is het onderwerp van dit verhaal?
Razend gaat over een jongen die mishandeld wordt door zijn vader.
- Vind je het onderwerp van dit verhaal interessant, spreekt het je aan? Hoe komt dat? Ben je juist gaan lezen omdat het onderwerp je aansprak? Is uitgekomen wat je van tevoren verwachtte?
Ja, ik vind het wel een interessant onderwerp omdat je wel vaker hoort dat kinderen mishandeld worden, maar je weet niet hoe ze dan denken en hoe ze het zouden kunnen aanpakken. Ik ben dit boek niet speciaal gaan lezen omdat het onderwerp me aansprak, maar ik hoorde van veel mensen dat dit een heel goed boek is, en dat is het ook. Nee, ik had verwacht dat Sven zelf moord zou plegen, maar hij gaf zijn vader de keuze.
- Is het een onderwerp waar je al eens over nagedacht hebt of is het iets nieuws voor je? Heeft het verhaal je nieuwe kanten van het onderwerp laten zien? Leg uit?

Ja, ik heb wel eens eerder over dit onderwerp nagedacht, nadat ik verhalen had gelezen of had gehoord. Nou nee, eigenlijk niet. Ik wist wel dat er vaders en moeders zijn die dit soort dingen met hun kinderen doen.

2. Vertelsituatie
- Door wiens ogen beleven we het verhaal?
B, de Alwetende-vertelsituatie, omdat je de gedachten en gevoelens van meerdere personen te weten komt.

3. Gebeurtenissen
- Wat is volgens jou de belangrijkste gebeurtenis in dit verhaal?
“Dat Sven een mes koop en het aan zijn vader geeft om zichzelf te laten vermoorden, maar dat doet zijn vader niet en begint dan te huilen en dan komt boven dat Sven’s vader ook door de opa van Sven werd mishandeld”. Omdat hier naar boven komt waarom de vader van Sven zo was en waarom Sven dit allemaal heeft moeten doormaken.
- Ligt de nadruk op de gebeurtenissen of de gedachten/gevoelens van de personen? Leg uit?
Op de gedachten/gevoelens van de personen omdat Sven’s vader Sven niet kan vermoorden, en dan in huilen uitbarst.

- Bevat het verhaal genoeg gebeurtenissen om je te blijven boeien, of moest je je er doorheen worstelen?
Nee, het verhaal was spannend van af het begin tot het einde, omdat er elke keer wel wat gebeurde. En als het niet met Sven was, was het wel met Roosmarijn.

4. Personen
- Wie is de hoofdpersoon? (Wie zijn de hoofdpersonen?) Beschrijf het uiterlijk en het karakter.

Sven: (Hoofdpersoon)Sven is een leuke jongen van een jaar of 14/15. Hij zit op school in de 2e of 3e klas. Hij vindt vriendschap erg belangrijk, alleen is het moeilijk voor hem om die te behouden, omdat zijn vader hem elke keer in elkaar slaat en hij dan zijn afspraken met zijn vrienden moet afzeggen of vergeet. Sven wil graag regisseur worden later en hij is daar dan ook al volop mee bezig, maar zijn vader zit hem alleen maar in de weg. Hij probeert toch door te gaan om zijn droom waar te maken, en zo zie je dat hij een doorzetter is. Hij is een beetje onzeker, maar dat komt ook door de thuissituatie.
Roosmarijn: (Speelt ook een hoofdrol.)
Roosmarijn is een heel knap meisje en van Sven’s leeftijd (14/15 jaar).
Het is een eerlijk meisje, want ze zou graag in een film willen spelen, maar dan wel op een eerlijke manier. Ze is ook vrij naïef, want ze heeft helemaal niet door wat er allemaal speelt bij Sven thuis en ze is vrij onzeker ook over Sven. Ze kan geen hoogte van hem krijgen.
Ze begrijpt pas wat er bij Sven speelt als ze de afscheidsbrief leest.
- Is de hoofdpersoon een held(in) op wie je zou willen lijken? Waarom (niet)?
Sven is niet echt een held, maar hij heeft wel helpen zorgen dat Bob opgepakt zou worden. En ik zou niet ik zou het niet erg vinden om op Sven te lijken omdat hij een doorzetter is, hij is aardig, knap blijkbaar ook wel want Roosmarijn is op hem verliefd.

- Kun je je goed verplaatsen is de (problemen, gedachten van) de verhaalpersonen? Waarom (niet)?
Ja, heel goed, want het verhaal is zo goed geschreven dat je helemaal mee gaat met de gedachten en de gevoelens van de personen. En je gaat vanzelf ook oplossingen bedenken voor de problemen.

5. Bouw
- Hangt alles goed met elkaar samen of vind je dat juist niet? Licht je antwoord toe met voorbeelden uit de tekst.
Ja, het verhaal is zo geschreven dat alles heel goed overloopt in elkaar.

Bv:
Met tegen zin loopt hij de school in en doet de deur van de klas open.
Waar hij al bang voor was, gebeurde ook. Als zijn vrienden zijn dikke lip zien, beginnen ze te lachen. ‘ Nou nou, dat was een heftige zoenpartij dit weekend. Je mag wel oppassen met Roosmarijn.’
Iedereen moet lachen en Bob lacht nog het hardst.
'Je mag zeker wel uitkijken, Sven,' zegt hij tot overmaat van ramp.
'Dit is nog maar je lip. Je snapt wat ik bedoel, hè?'
Ja, ik snap je heus wel, denkt Sven. Viezerik, hou liever je mond.
Alle woede komt in een klap boven. Van zijn vader die hem heeft
geslagen. Van Lennart die Roosmarijn heeft ingepikt en van zijn
moeder die nooit voor hem opkomt.
Bob merkt dat Sven het niet zo leuk vindt. 'Je kunt toch wel tegen een grapje? Ben jij nou een kerel?' Hij legt zijn hand op Svens schouder.
Sven wordt razend. 'Afblijven!'
'Nou nou,' zegt Bob.
'Ik dacht dat jij alleen aan meisjes zat,' zegt Sven.
Het is alsof er een bom in de klas valt.

Bob doet alsof hij er niets van begrijpt.
'Wat kijk je nou?' schreeuwt Sven. 'Je vindt het toch zo lekker je
leerlingen aan te raken? Maar van mij blijf je af.'
'Waar doel jij op, jongen?' Sven heeft Bob nog nooit zo kwaad
gezien, maar het kan hem niks schelen. Niks kan hem meer schelen. Alles is toch een puinhoop, zijn hele leven. Iedereen die nu
nog iets doet wat hem niet bevalt, kan hem krijgen.
De spanning in de klas is om te snijden. Niemand zegt iets.
'Waar ik op doel?' vraagt Sven. 'Moet je dat nog vragen? Dat jij
je handen niet kunt thuishouden, daar doel ik op.’
Bob wordt spierwit. In een paar passen staat hij bij de deur en gooit
hem open. 'Eruit jij!' Zijn stem slaat over. 'En voorlopig hoef ik je
hier niet meer te zien.'
'Mij best.' Sven pakt zijn tas en loopt de klas uit.
- Is het verhaal spannend? Leg uit waarom je dat vindt.
Ja, het verhaal is heel spannend want elke keer als Sven weer naar school, naar huis, of naar Roosmarijn gaat ben je benieuwd wat hij nu weer gaat beleven.

- Is het verhaal boeiend? Licht je mening toe.

Ik was van het begin tot het einde geboeid aan het verhaal omdat er elke keer weer wat gebeurt, en er geen enkel hoofdstuk saai is.

6. Taalgebruik
- Vind je het verhaal lastig om te lezen? Of juist niet? Hoe komt dat? Geef voorbeelden.
Nee, helemaal niet! Het verhaal is voor kinderen van mijn leeftijd geschreven, en het gaat ook over kinderen van mijn leeftijd. Dus ik heb geen woordenboek nodig gehad.
- Welke eigenaardigheden zijn je in taal en stijl opgevallen?
Dat het verhaal precies zo was geschreven zoals ik het zelf zou hebben geschreven. Carry Slee heeft zich heel goed verplaatst in de jongeren van tegenwoordig, hoe ze denken en doen.
- Hoe vind je de verhoudingen tussen beschrijving, gesprekken en weergave van gedachten of gevoelens? Teveel/te weinig gedachten? Teveel/te weinig beschrijving?
Dat heeft de schrijfster zeer goed over laten lopen, want je ziet meteen of het een gedachte is, of iets wat gezegd wordt. Alleen vond ik dat er maar weinig beschrijvingen van personen, en de omgeving werden gegeven.

7. Plaats
- Op welke plaats speelt het verhaal zich voornamelijk af?
Het verhaal speelt zich vooral af op school en bij Sven thuis. Maar ook bij Roosmarijn (het meisje war Sven op verliefd is)thuis, bij Bart (de beste vriend van Sven) thuis, en in en bij het zwembad.
- Kon je je een voorstelling maken van de plaatsen die in het verhaal genoemd worden? Hoe komt dat?

Ja, dat lukte me wel want het verhaal is zo geschreven dat je er helemaal in meegaat. Alleen zijn er weinig beschrijvingen van hoe de omgeving eruit zag. Maar als je je fantasie een beetje gebruikte lukte het aardig.
- Was er spraken van meerdere belangrijke plaatsen? Had je daar problemen mee? Licht je antwoord toe.
Ja, er waren meerdere belangrijke plaatsen zoals op school en bij Sven thuis. Maar er werd duidelijk bij geschreven waar het verhaal zich op dat moment afspeelde.

8. Tijd
- Wanneer speelt het verhaal zich af?
Het verhaal speelt zich af in deze tijd. Dat kan je zien aan het Internet wat er nog niet zo heel lang is, en de mobile telefoons. Die er eigenlijk al wel een tijdje zijn, maar niet door kinderen van die leeftijd worden gebruikt
- Werd het verhaal doorlopend (chronologisch) in de tijd verteld?
Ja, er waren geen terugblikken of vooruitzichten.
- Hoeveel tijd verloopt er tussen begin en einde van het verhaal?
Het duurt ongeveer zo’n 2 maanden, dus niet zo’n heel lange tijd.

D. Verwerkingsopdracht

b. schrijfopdrachten
- Schrijf een ander slot aan het verhaal.

Hoofdstuk 17
Op de hoek van de straat stapt Sven van zijn fiets. Zijn ouders zijn thuis, de auto staat er. Hij voelt in zijn zak. Het mes zit er nog. Een eindje verderop zet hij zijn fiets tegen een boom. En dan sluipt hij vlak langs de huizen naar het hek. Voorzichtig gluurt hij de tuin in. De gordijnen zijn dicht, dat komt goed uit. Hij moet niet hebben dat zijn moeder hem ziet aankomen. Het is de bedoeling dat hij zijn vader overrompelt. Sven is niet bang om tegenover zijn vader te komen te staan. Nu hij er eenmaal van overtuigd is dat er een eind aan moet komen, is er ook geen weg meer terug. Als de buurman aan komt rijden, houdt Sven zijn hand op zijn broekzak. Alsof de buurman kan zien dat hij een mes bij zich draagt. De buurman stapt uit de auto en groet Sven vriendelijk, net als anders. Voor hem is het waarschijnlijk een gewone avond, net als voor de meeste mensen in de straat. Zijn vader weet ook nog van niks. Als het goed is, zitten ze nu aan tafel. Binnenin Sven is het heel stil. Hij voelt met zijn hele lichaam dat er iets groots staat te gebeuren. Weer voelt hij aan het mes dat in zijn zak zit. Hij had nooit gedacht dat het zover zou komen. Dat hij nog eens met een steekwapen zijn eigen huis zou binnengaan. Je hebt me ertoe gedwongen, pa, denkt hij. Ik kan niet anders. Met een resoluut gebaar haalt Sven de sleutel uit zijn zak. Heel zacht draait hij de deur van het slot en gluurt door een kiertje de gang in. Dan loopt hij op zijn tenen naar de kamerdeur. Hij had het niet beter kunnen plannen. Achter de deur klinken tafelgeluiden. Dat heeft hij goed uitgemikt. Zonder nog een seconde te aarzelen gooit Sven de kamerdeur open en loopt naar binnen. Drie gezichten kijken vol verbazing naar de deur. Zijn moeder laat zelfs haar vork vallen. Sven ziet dat zijn vader verrast is door zijn binnenkomst maar zich meteen herstelt. Met een ruk schuift hij zijn stoel naar achteren en springt op. 'Waar haal jij de moed vandaan om hier binnen te komen?'
Anders was Sven bang weggekropen, maar dit keer is hij niet van plan zich door zijn vader uit het veld te laten slaan. Hij voelt zijn hart wild in zijn keel kloppen. En in plaats van terug te deinzen, doet hij uitdagend een stap naar voren. 'Het is voorbij, pa,' zegt Sven. 'Je hebt me al die jaren getreiterd,

maar nu pik ik het niet meer.'
'Uit mijn ogen, jij! Ik walg van je!' schreeuwt zijn vader.
'Rustig maar,' zegt Sven. 'Ik ben alleen gekomen om voor altijd een eind aan je gesar te maken.'
'Wat zeg jij!' Een moment denkt Sven dat zijn vader hem zal aanvliegen, maar hij beheerst zich. 'Eruit jij!' schreeuwt zijn vader.
Maar Sven verzet geen stap. Hij kijkt onafgebroken naar zijn vader die steeds roder wordt.
'Ik ga niet weg,' zegt Sven. 'Ik wil weten waarom je me haat!'
'Jij!' Zijn vader gaat vlak voor hem staan. 'Moet je dat nog vragen? Omdat je het grootste stuk ellende bent dat op twee benen rondloopt. Daarom. En nou uit mijn ogen of ik vermoord je.'
'Zie je wel!' schreeuwt Sven. 'Dat is wat je wilt. Je wilt me vermoorden. Je wilt eigenlijk dat ik dood ben.' En hij trekt zijn mes.
Zijn moeder geeft van schrik een gil en Lennart rent de kamer uit.
Sven ziet dat zijn vader lijkbleek wordt. Angstig kijkt hij naar Sven die met het mes in zijn hand voor hem staat. 'Ik wist het,' zegt hij. 'Je gaat me doodsteken.'
'Nee,' zegt Sven. 'Je vergist je. Jij gaat mij doodsteken. Je haat me toch? Alles maak je voor me kapot. Zo kan ik niet verder leven. Ga je gang.' En hij houdt het mes voor zijn vader. Zijn vader kijkt naar het mes.
'Toe dan.' Sven houdt zijn hand met het mes open zodat zijn vader het kan pakken. Zijn vader bedenkt zich geen moment, grist het mes weg en richt het op Sven.

'Nou,' zegt Sven. 'Steek dan! Steek me dan dood!'
Dan ziet hij dat zijn vader zijn hand stevig om het mes heen klampt. En hij voelt een hevige pijn in zijn maag, hij grijpt van schrik met zijn hand naar zijn buik. Hij zit helemaal onder het bloed! Dan krijgt Sven het door. Zijn eigen vader heeft hem met het mes doorboord. Trillend op zijn benen wankelt Sven naar achteren, struikelt en valt op de grond.
Sven’s vader heeft zich ondertussen op zijn knieën laten vallen, en staarde met een doffe blik naar Sven. Sven’s moeder rent gillend naar Sven toe en pakt zijn hoofd vast. De tranen rollen over haar wangen, en ze schreeuwt: ‘ Waarom!?’ naar haar man. Het enige waar Sven nog aan kan denken is de pijn in zijn maag. Langzaam probeert hij overeind te komen, maar daar heeft hij de kracht niet voor en zakt weer langs de muur naar beneden. Ineens hoort Sven een sirene, en dan word het langzaam zwart voor zijn ogen.
Heel in de verte hoort Sven mensen praten. Dan luistert hij nog eens goed. Het is de stem van Roosmarijn! Langzaam probeert hij zijn ogen open te doen, maar het lijkt alsof ze aan elkaar vast zitten geplakt. Uiteindelijk lukt het hem toch om ze open te krijgen. Eerst is het beeld nog wazig, maar dan word het helder. Hij ziet dat hij in een ziekenhuisbed ligt, en hij aan allemaal slangen en apparatuur ligt vast gemaakt. Dan ziet hij Roosmarijn en zijn moeder naast hem zitten, en wil zijn mond open doen om wat te zeggen, maar dan voelt hij een steek van pijn door zijn lichaam gaan.
‘Zeg maar niks’ zegt Roosmarijn lief tegen hem. ‘Je bent erg zwakjes door die wond van dat mes.’ ‘Ik zal jullie even alleen laten.’ Zegt de moeder van Sven, en ze loopt de kamer uit. Roosmarijn gaat wat dichter bij Sven zitten. ‘Ik heb de brief die je eigenlijk aan je moeder had geschreven per ongeluk gelezen, en nu snap ik het allemaal.’ Zegt ze zachtjes. ‘ Sorry, dat ik je niet geloofde…’
‘En ik heb ook gelezen dat je op mij verliefd bent, en ik…’ Ze begon een beetje te stotteren. ‘ik ben ook verliefd op jou…’ Opeens kreeg Sven een warm en opgewonden gevoel van binnen, en er verscheen een brede glimlach op zijn gezicht. Roosmarijn was gewoon ook verliefd of hem! Hij kon het haast niet geloven, hij kon wel een gat in de lucht springen! En er rolde een traan over zijn wang. Roosmarijn begon ook spontaan te huilen van blijdschap, en ze omhelsde hem en gaf hem een kus. Sven kreunde even omdat zijn hele lichaam nog pijn deed.
Een paar weken later mocht Sven het ziekenhuis weer uit. De vader van Sven was ondertussen opgenomen in een gekkenhuis, dus die zouden ze voorlopig niet meer zien. Sven kon, nu zijn vader weg was, ook goed met Lennart om gaan, ze waren dikke vrienden. De vrienden van Sven waren ook nog langs geweest in het ziekenhuis. En Sven heeft samen met Roosmarijn uitgelegd hoe alles nu in elkaar zat, en nu is de vriendschap weer zoals het was. Behalve tussen Sven en Roosmarijn natuurlijk!