A. Voorwerk en samenvatting
Complete titelbeschrijving
G.L Durlacher
Quarantaine
Vierde druk 1993
Copyright ã 1993 G.L. Durlacher en
J.M. Meulenhoff bv, Amsterdam
Omslag Michael Berkhemer
Meulenhoff Editie 1321 Korte motivatie van je boekkeuze Ik heb dit boek gekozen, omdat de keuze in de openbare bibliotheek gering was. Er waren nog maar een paar boeken uit de boekenlijst daar te huur, en dit boek leek mij het leukst. Ook is het boek niet al te groot, en ik vind het ook interessant om te lezen hoe iemand de 2e wereldoorlog zelf heeft ervaart. Het zijn verzonnen boek, maar een boek uit eigen ervaringen. Dat vind ik het leukst aan dit soort boeken. Korte samenvatting van de inhoud Quarantaine is niet een groot verhaal, maar is opgebouwd uit vier verhalen, namelijk ’Gabel’, ‘Quarantaine’, ‘Verboden Lessen’ en ‘Na 1945’. Gabel
In dit deel vertelt Gerhard Durlacher over het verblijf in Rotterdam met zijn familie, waar zij in 1937 met nog een familie, de familie Gabel, naartoe zijn gevlucht vanuit duitsland. Daar worden ze opgevangen in een huis voor hen. Hij vertelt ook over familie Gabel die bij hen in het huis woonde. De familie Gabel komt ook uit Duitsland, net als Gerards familie. Op 10 mei 1940 wordt hun toenmalige woonplaats, Rotterdam gebombardeerd door Duitse vliegtuigen. Vier dagen lang leefde de families in angst. De familie Durlacher en de familie Gabel worden naar het kamp Westerbork overgebracht. Het leven in Westerbork is verschrikkelijk; mannen zoeken huilend hun familieleden, vrouwen proberen hun kinderen te troosten en baby’s met paars aangelopen gezichtjes krijsen van honger.
In najaar van 1942 word het transport richting het Oosten intensief bereden en telkens is het weer een grote opluchting voor de familie Durlacher als Heinz Gabel hen weer van de transportlijst heeft weten af te halen. Maar vanuit Westerbork wordt de famile Gabel op 4 september 1944 naar het Oosten gedeporteerd. De familie van Gerhard trof dit lot al eerder, in januari 1944.
Quarantaine
Het tweede verhaal, het eigenlijke 'Quarantaine', gaat over Hannelore, een dansmeisje in het cabaret van Westerbork. De nog jonge Gerhard is een beetje verliefd op deze Hannelore. Hij denkt aan haar als hij vanwege difterie in quarantaine ligt. In 1990 ziet hij op de televisie een documentaire waarin overlevenden van het kamp Westerbork aan het woord komen. Een geblondeerde oude dame vertelt van haar wonderbaarlijke redding. Als hij later een boek met foto's van Westerbork bestudeert, die heel die tijd weer doet herleven, komt hij tot de ontdekking dat Hannelore dezelfde is als de dame die hij even daarvoor nog op de televisie had gezien. Verboden lessen
In Verboden lessen vertelt Durlacher hoe hij in het geheim boksles kreeg van Bennie Bril en wiskundeles van dr. Belinfante. De bokslessen van Bennie Bril kan Gerhard maar met moeite volgen, omdat zijn fysieke conditie sterk verslechterd is. Als de SS’er Gemmeker een keertje komt kijken naar de lessen van Bennie Bril, die gewoon gymnastiek moest geven aan Gerhard in plaats van de bokslessen, wordt de boksbal razendsnel verborgen. Bennie bereidde snel een les voor met een aantal normale gymnastiekoefeningen zodat de geheime bokslessen voor Gerhard gelukkig gewoon door konden gaan. Vooral de wiskundelessen zijn voor Gerhard een van de rustige dingen om naar uit te zien. Belinfante had de jonge Durlacher ontmoet bij een lezing van professor Magnus, ergens in een kelder van het kamp, genaamd 'Determinismus bei Hegel und Fichte'! Na 1945
In het verhaal “Na 1945” wordt de thuiskomst in Nederland van Gerhard Durlacher als enige overlevende van zijn gedeporteerde familie beschreven. Hij gaat voortaan wonen bij zijn oom en tante, maar Gerhard verblijft er met veel tegenzin. Hij kreeg er helemaal geen warm onthaal en zijn oom en tante zijn ook helemaal niet geïnteresseerd in de kampervaringen van Gerhard. De toegang tot zijn ouderlijk huis, in Apeldoorn, wordt hem door de huidige bewoners bruut ontzegd. Als Gerhard na een hevige ruzie met zijn tante schreeuwt: ``Het lijkt hier wel een concentratiekamp!'', besluit hij om weg te gaan bij zijn oom en tante. Hij wordt door een dokter geplaatst bij een hospita en haalt ijverig door middel van zelfstudie en bijlessen een aantal klassen middelbare school in. Daarna stort hij zich geheel op het vergaren van zoveel mogelijk kennis. Af en toe komen zijn herinneringen weer als nachtmerries naar boven, maar uiteindelijk leert hij met zijn verleden om te gaan. Op het einde van het verhaal slaagt Gerhard voor zijn examen en staat hij weer in de maatschappij. Een eerste persoonlijke reactie Ik vond het boek vrij gemakkelijk om te lezen, en ook niet bepaalt lang. Ik vond wel dat het boek te weinig informatie gaf over de relaties tussen bepaalde personen. Vaak worden dingen ook echt vanuit zijn herinneringen verteld, en dus niet zoals in andere verhalen. Er zitten ook weinig echte dialogen in tussen personen. B. Analyse en interpretatie Motto en opdracht
Er is geen motto aanwezig. De opdracht is… Thema Het thema is vooral het verwerken van het trauma van alle gruwelijkheid en angst die hij heeft meegemaakt op een jonge leeftijd. Ook de uitstoting uit de maatschappij door zijn trauma van de jodenvervolging en jodendiscriminatie. Motieven De belangrijkste motieven in het verhaal zijn: Eenzaamheid, Angst en Verwerking. Eenzaamheid vooral, omdat Gerhard nog niet echt bij de ouderen hoort. Hij is nog maar een klein mannetje. Hij wordt niet echt serieus genomen en hij heeft weinig mensen om mee te praten. Angst, voor de Gestapo, angst om zijn ouders te verliezen, angst om weer ziek te worden en daardoor opgenomen te worden, en om op het transport gezet te worden. Verwerking, omdat hij vooral ook in het laatste verhaal, ‘Na 1945’, moet hij weer leren om op gang te komen in de samenleving. Hij heeft veel achterstand op leergebieden, omdat hij vanaf zijn 8e in de oorlog geleefd had. In dit laatste stukje leest hij ook een boekje over de ervaringen van overlevenden uit de concentratiekampen. Eerst wou hij het wegleggen, maar hij las het later helemaal door. Hierdoor kon hij zijn ervaringen beter verwerken. Titel- en ondertitelverklaring De titel Quarantaine kun je volgens mij op twee manieren bekijken. Als je letterlijk naar het woord Quarantaine kijkt, dan kom je al snel bij de betekenis van het “in quarantaine liggen als je een besmettelijke ziekte hebt”. Dit was ook het geval bij Gerhard Durlacher. Hij lag in Westerbork en Theresienstadt een paar keer in quarantaine voor difterie. Als je de titel iets figuurlijker bekijkt dan kom je snel uit op isolement. In quarantaine liggen betekent afgesloten liggen van de buiten wereld. Als je in quarantaine ligt, leef je als het ware in je eigen wereldje. Gerhard was geïsoleerd van de buitenwereld. Dit was zeker in Westerbork en in Theresienstadt, omdat hij daar helemaal geen contact met de buitenwereld had.
Perspectief
Quarantaine is een ik-roman. Het is geschreven vanuit Durlachers perspectief. Je kijkt als het ware door zijn ogen; je kruipt in zijn huid en het lijkt alsof je ook hetzelfde mee maakt als Durlacher. Durlacher heeft het boek in ik-vorm geschreven omdat hij het allemaal zelf meegemaakt heeft en zo als een soort verhaaltje heeft geschreven net alsof je er ook bij bent.
Genre
De genre van dit boek is oorlog.
Literaire stijl
De schrijver heeft in dit boek niet echt een bepaalde duidelijke stijl gebruikt.
Personages
In heel het boek is Gerhard Durlacher zonder meer het belangrijkste personage en zijn vader en moeder spelen ook nog een belangrijke rol. Verder zijn er nog een paar andere personages, maar die spelen vaak maar in één van de vier verhalen een rol.
- Gerhard Durlacher is de hoofdpersoon van het boek. In het begin van het verhaal is Gerhard een onzeker 8-jarig jongetje dat heel afhankelijk is van zijn ouders. Door het leven in het kamp wordt hij harder en wordt heel onafhankelijk. Door het verhaal heen krijgt Gerhard steeds meer slechte ervaringen en herinneringen aan Westerbork en Theresienstadt. Hij wordt er altijd door achtervolgd. Gerhard verafschuwt de Duitsers, die in het kamp de baas waren en die o.a. de jodenvervolging regelden.
- Zijn vader is de man die altijd voor Gerhard opkomt, maar naarmate de maanden verstrijken, wordt hij steeds minder fel. In het eerste verhaal, Gabel, wordt verteld hoe zijn vader als een van de artiesten een optreden geeft voor de St.Louis en voor de mensen in het Holland-Amerika Hotel.
- Zijn moeder heeft een wat zachter karakter. Gerard verlangt ernaar om bij haar te zijn als ze in de kampen zijn. Dit kan echter niet omdat er een mannen- en vrouwenafdeling is. Als zijn moeder in Westerbork haar been breekt tijdens het werken is ze helemaal onbereikbaar voor Gerhard.
In het verhaal Gabel:
- Heinz Gabel, een Duitse jurist die de familie Durlacher maandenlang van de transportlijst weet af te houden door de naam Durlacher uit de kaartenbak van het transport te houden.
In het verhaal Verboden Lessen:
- Bennie Bril is een man die in het geheim boxles gaf in Westerbork. Bennie leert Gerhard in de keukenbarak dingen als dekken, rechtse, linkse directe enz. Bennie Bril wordt in januari 1944 met zijn gezin naar Bergen-Belsen getransporteerd.
- Dr. Belinfante leert Gerhard kennen naar aanleiding van een Duitse toespraak in Theresienstadt. Als Gerhard de toespraak niet kan volgen vertelt Dr. Belinfante later waar die over ging. Hij vraagt ook naar Gerhards verleden, gezin en schoolopleiding. Een dag later geeft Dr. Belinfante Gerhard wiskundeles in het overvolle onderkomen waar hij samen met zijn vrouw leeft.
Structuur en samenhang
Het verhaal wordt verteld in een logisch-chronologische volgorde. De ene gebeurtenis komt logisch voor uit de vorige, en je leest na elkaar wat er na elkaar is gebeurt, zoals in de werkelijkheid.
De samenhang van het verhaal heeft een hechte structuur, omdat wanneer Hitler begon met de vervolging van de joden vluchtte Gerhard met z’n familie weg uit Duitsland. Door de duitsers werden ze gevangen genomen, hierdoor kwamen ze in Westerbork terecht enz. Alles heeft samenhang, de oorlog voor vluchten, de overname van Nederland voor de arrestaties.
Ruimte
De belangrijkste plaatsen in Quarantaine zijn:
- Rotterdam
- Westerbork
- Theresienstadt
Het verhaal begint in Rotterdam. In het verhaal Gabel wordt er verteld over de bombardementen van 10 mei 1940 in Rotterdam. Vanuit Rotterdam wordt de familie Durlacher naar het concentratiekamp Westerbork gestuurd, nadat ze door de Gestapo zijn gearresteerd. Kamp Westerbork is een verschrikkelijk concentratiekamp. De omstandigheden zijn er slecht, de winters zijn een hel en het werk dat gedaan moet worden is geen pretje. Uiteindelijk wordt de familie Durlacher vanuit Westerbork naar Theresienstadt op transport gezet. Theresienstadt is net als Westerbork een verschrikkelijk kamp voor Gerhard, maar af en toe zijn de omstandigheden iets milder. Bijvoorbeeld het feit dat Gerhard, zijn vader en twee andere kennissen een aparte kamer hadden in vergelijking tot de slaapzaal in Westerbork, waar ze met honderden lagen. In het verhaal. Na 1945 verblijft hij nog een tijdje in het huis van zijn oom en tante en later bij een hospita, maar die plaatsen zijn niet echt van belang voor het verhaal. Tijd Het verhaal speelt zich af voor de 2e WO, in de 2e WO, en na de 2e WO. Van 1937 tot ongeveer 1950. C. Achtergronden van de auteur Biografische gegevens De Nederlandse schrijver Gerhard Leopold Durlacher (1928-1996) werd geboren te Baden-Baden in Duitsland. In 1937 vluchtte de familie Durlacher naar Nederland, maar in 1942 werd het gezin gevangen genomen. Gerhard Durlacher bracht daardoor verschillende jaren door in concentratiekampen. De bevrijding beleefde Gerhard Durlacher in kamp Birkenau. Durlacher was van 1964 tot 1983 docent sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. Na zijn pensionering hield Gerhard Durlacher zich vooral bezig met zijn eigen oorlogservaringen. Gerhard Durlacher bezocht Duitse concentratiekampen om zijn eigen jeugdervaringen te kunnen verwerken. Enkele van deze bezoeken werden gefilmd en waren te zien in een televisiedocumentaire. Gerhard Durlacher schreef enkele opvallende boeken over zijn oorlogservaringen en de verwerking daarvan. In het debuut "Strepen aan de hemel" (1985) vulde Durlacher zijn eigen ervaringen aan met historische gegevens. Het boek stelt de vraag waarom de geallieerden de vernietigingskampen niet gebombardeerd hadden. In "Drenkeling, Kinderjaren in het Derde Rijk" (1987) verhaalde Durlacher over de periode van zijn vroege kinderjaren tot aan de vlucht uit Hitler-Duitsland naar Nederland. Het boek "Quarantaine" (1993) leverde hem in 1994 de AKO Literatuurprijs op. Ander werk Strepen aan de hemel (1985) Drenkeling, Kinderjaren in het Derde Rijk (1987) De zoektocht (1991) Quarantaine (1993) Niet verstaan (1995) Verzameld werk (1997)
Thematiek
Durlacher schrijft vooral over zijn ervaringen uit de 2e wereldoorlog.
D. Persoonlijke reactie op het werk
Over het onderwerp
Het onderwerp van het boek vind ik interessant. Ik ben meestal wel geïnteresseerd in oorlogsverhalen. Meestal kijk ik films van de 2e wereldoorlog, ik had nog nooit een boek erover gelezen. In film komen de gevoelens van de personen niet echt goed naar voren, terwijl dat in het boek heel goed naar voren kwam. Je komt ook vooral te weten hoe verschrikkelijk die tijd geweest moet zijn. Ik vond het dus erg leuk en interessant om te lezen.
Over de bouw
Ik vond de bouw eigenlijk vrij logisch. Het 1e deel ging over voor de arrestatie, het 2e en 3e deel ging over het leven in het concentratiekamp, en het 4e deel over na de oorlog. Ik vond het wel vrij makkelijk om te lezen, omdat het in die delen was opgesplitst.
Over het taalgebruik
Ik vond het taalgebruik vrij gemakkelijk, omdat de woorden die er gebruikt worden gewoon eigentijds zijn. Het is ook nog niet zo heel lang geleden dat dit boek geschreven is.
Over de gebeurtenissen
Ik vond de gebeurtenissen niet echt onverwacht, want als je zo’n oorlogsboek kiest verwacht je wel iets over een concentratiekamp te lezen. Verder vond ik dat de spanning er door de gebeurtenissen goed ingehouden werd, zodat je wel een beetje aan het boek gekluisterd zat. Verder vond ik de gebeurtenissen in het concentratiekamp erg interessant om te lezen, omdat je zoiets natuurlijk niet elke dag meemaakt.
Over de personages
Ik vond de personages vrij sterk, maar de enige echte personages in het boek die belangrijk waren, waren vooral Gerhard zelf en zijn vader en moeder. Daardoor werd het verhaal vrij simpel gehouden. Verder vond ik dat je jezelf goed kon inleven in de situaties van de hoofdpersoon. Dit zal vooral wel komen, omdat de schrijver het verhaal verteld door de ogen van een kind, van zijn 8e tot aan zijn 13e.
Quarantaine
Vierde druk 1993
Copyright ã 1993 G.L. Durlacher en
J.M. Meulenhoff bv, Amsterdam
Omslag Michael Berkhemer
Meulenhoff Editie 1321 Korte motivatie van je boekkeuze Ik heb dit boek gekozen, omdat de keuze in de openbare bibliotheek gering was. Er waren nog maar een paar boeken uit de boekenlijst daar te huur, en dit boek leek mij het leukst. Ook is het boek niet al te groot, en ik vind het ook interessant om te lezen hoe iemand de 2e wereldoorlog zelf heeft ervaart. Het zijn verzonnen boek, maar een boek uit eigen ervaringen. Dat vind ik het leukst aan dit soort boeken. Korte samenvatting van de inhoud Quarantaine is niet een groot verhaal, maar is opgebouwd uit vier verhalen, namelijk ’Gabel’, ‘Quarantaine’, ‘Verboden Lessen’ en ‘Na 1945’. Gabel
Het tweede verhaal, het eigenlijke 'Quarantaine', gaat over Hannelore, een dansmeisje in het cabaret van Westerbork. De nog jonge Gerhard is een beetje verliefd op deze Hannelore. Hij denkt aan haar als hij vanwege difterie in quarantaine ligt. In 1990 ziet hij op de televisie een documentaire waarin overlevenden van het kamp Westerbork aan het woord komen. Een geblondeerde oude dame vertelt van haar wonderbaarlijke redding. Als hij later een boek met foto's van Westerbork bestudeert, die heel die tijd weer doet herleven, komt hij tot de ontdekking dat Hannelore dezelfde is als de dame die hij even daarvoor nog op de televisie had gezien. Verboden lessen
In Verboden lessen vertelt Durlacher hoe hij in het geheim boksles kreeg van Bennie Bril en wiskundeles van dr. Belinfante. De bokslessen van Bennie Bril kan Gerhard maar met moeite volgen, omdat zijn fysieke conditie sterk verslechterd is. Als de SS’er Gemmeker een keertje komt kijken naar de lessen van Bennie Bril, die gewoon gymnastiek moest geven aan Gerhard in plaats van de bokslessen, wordt de boksbal razendsnel verborgen. Bennie bereidde snel een les voor met een aantal normale gymnastiekoefeningen zodat de geheime bokslessen voor Gerhard gelukkig gewoon door konden gaan. Vooral de wiskundelessen zijn voor Gerhard een van de rustige dingen om naar uit te zien. Belinfante had de jonge Durlacher ontmoet bij een lezing van professor Magnus, ergens in een kelder van het kamp, genaamd 'Determinismus bei Hegel und Fichte'! Na 1945
In het verhaal “Na 1945” wordt de thuiskomst in Nederland van Gerhard Durlacher als enige overlevende van zijn gedeporteerde familie beschreven. Hij gaat voortaan wonen bij zijn oom en tante, maar Gerhard verblijft er met veel tegenzin. Hij kreeg er helemaal geen warm onthaal en zijn oom en tante zijn ook helemaal niet geïnteresseerd in de kampervaringen van Gerhard. De toegang tot zijn ouderlijk huis, in Apeldoorn, wordt hem door de huidige bewoners bruut ontzegd. Als Gerhard na een hevige ruzie met zijn tante schreeuwt: ``Het lijkt hier wel een concentratiekamp!'', besluit hij om weg te gaan bij zijn oom en tante. Hij wordt door een dokter geplaatst bij een hospita en haalt ijverig door middel van zelfstudie en bijlessen een aantal klassen middelbare school in. Daarna stort hij zich geheel op het vergaren van zoveel mogelijk kennis. Af en toe komen zijn herinneringen weer als nachtmerries naar boven, maar uiteindelijk leert hij met zijn verleden om te gaan. Op het einde van het verhaal slaagt Gerhard voor zijn examen en staat hij weer in de maatschappij. Een eerste persoonlijke reactie Ik vond het boek vrij gemakkelijk om te lezen, en ook niet bepaalt lang. Ik vond wel dat het boek te weinig informatie gaf over de relaties tussen bepaalde personen. Vaak worden dingen ook echt vanuit zijn herinneringen verteld, en dus niet zoals in andere verhalen. Er zitten ook weinig echte dialogen in tussen personen. B. Analyse en interpretatie Motto en opdracht
Er is geen motto aanwezig. De opdracht is… Thema Het thema is vooral het verwerken van het trauma van alle gruwelijkheid en angst die hij heeft meegemaakt op een jonge leeftijd. Ook de uitstoting uit de maatschappij door zijn trauma van de jodenvervolging en jodendiscriminatie. Motieven De belangrijkste motieven in het verhaal zijn: Eenzaamheid, Angst en Verwerking. Eenzaamheid vooral, omdat Gerhard nog niet echt bij de ouderen hoort. Hij is nog maar een klein mannetje. Hij wordt niet echt serieus genomen en hij heeft weinig mensen om mee te praten. Angst, voor de Gestapo, angst om zijn ouders te verliezen, angst om weer ziek te worden en daardoor opgenomen te worden, en om op het transport gezet te worden. Verwerking, omdat hij vooral ook in het laatste verhaal, ‘Na 1945’, moet hij weer leren om op gang te komen in de samenleving. Hij heeft veel achterstand op leergebieden, omdat hij vanaf zijn 8e in de oorlog geleefd had. In dit laatste stukje leest hij ook een boekje over de ervaringen van overlevenden uit de concentratiekampen. Eerst wou hij het wegleggen, maar hij las het later helemaal door. Hierdoor kon hij zijn ervaringen beter verwerken. Titel- en ondertitelverklaring De titel Quarantaine kun je volgens mij op twee manieren bekijken. Als je letterlijk naar het woord Quarantaine kijkt, dan kom je al snel bij de betekenis van het “in quarantaine liggen als je een besmettelijke ziekte hebt”. Dit was ook het geval bij Gerhard Durlacher. Hij lag in Westerbork en Theresienstadt een paar keer in quarantaine voor difterie. Als je de titel iets figuurlijker bekijkt dan kom je snel uit op isolement. In quarantaine liggen betekent afgesloten liggen van de buiten wereld. Als je in quarantaine ligt, leef je als het ware in je eigen wereldje. Gerhard was geïsoleerd van de buitenwereld. Dit was zeker in Westerbork en in Theresienstadt, omdat hij daar helemaal geen contact met de buitenwereld had.
Het verhaal begint in Rotterdam. In het verhaal Gabel wordt er verteld over de bombardementen van 10 mei 1940 in Rotterdam. Vanuit Rotterdam wordt de familie Durlacher naar het concentratiekamp Westerbork gestuurd, nadat ze door de Gestapo zijn gearresteerd. Kamp Westerbork is een verschrikkelijk concentratiekamp. De omstandigheden zijn er slecht, de winters zijn een hel en het werk dat gedaan moet worden is geen pretje. Uiteindelijk wordt de familie Durlacher vanuit Westerbork naar Theresienstadt op transport gezet. Theresienstadt is net als Westerbork een verschrikkelijk kamp voor Gerhard, maar af en toe zijn de omstandigheden iets milder. Bijvoorbeeld het feit dat Gerhard, zijn vader en twee andere kennissen een aparte kamer hadden in vergelijking tot de slaapzaal in Westerbork, waar ze met honderden lagen. In het verhaal. Na 1945 verblijft hij nog een tijdje in het huis van zijn oom en tante en later bij een hospita, maar die plaatsen zijn niet echt van belang voor het verhaal. Tijd Het verhaal speelt zich af voor de 2e WO, in de 2e WO, en na de 2e WO. Van 1937 tot ongeveer 1950. C. Achtergronden van de auteur Biografische gegevens De Nederlandse schrijver Gerhard Leopold Durlacher (1928-1996) werd geboren te Baden-Baden in Duitsland. In 1937 vluchtte de familie Durlacher naar Nederland, maar in 1942 werd het gezin gevangen genomen. Gerhard Durlacher bracht daardoor verschillende jaren door in concentratiekampen. De bevrijding beleefde Gerhard Durlacher in kamp Birkenau. Durlacher was van 1964 tot 1983 docent sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. Na zijn pensionering hield Gerhard Durlacher zich vooral bezig met zijn eigen oorlogservaringen. Gerhard Durlacher bezocht Duitse concentratiekampen om zijn eigen jeugdervaringen te kunnen verwerken. Enkele van deze bezoeken werden gefilmd en waren te zien in een televisiedocumentaire. Gerhard Durlacher schreef enkele opvallende boeken over zijn oorlogservaringen en de verwerking daarvan. In het debuut "Strepen aan de hemel" (1985) vulde Durlacher zijn eigen ervaringen aan met historische gegevens. Het boek stelt de vraag waarom de geallieerden de vernietigingskampen niet gebombardeerd hadden. In "Drenkeling, Kinderjaren in het Derde Rijk" (1987) verhaalde Durlacher over de periode van zijn vroege kinderjaren tot aan de vlucht uit Hitler-Duitsland naar Nederland. Het boek "Quarantaine" (1993) leverde hem in 1994 de AKO Literatuurprijs op. Ander werk Strepen aan de hemel (1985) Drenkeling, Kinderjaren in het Derde Rijk (1987) De zoektocht (1991) Quarantaine (1993) Niet verstaan (1995) Verzameld werk (1997)
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden