Titel
Portret van Sanne. Auteur
Caja Cazemier. Genre
Liefdesroman. Omdat het over Sanne gaat, en haar liefdesproblemen. Zij is degene die op meisjes valt, en heeft daar problemen mee. Ze kan het niet accepteren van zichzelf, en wordt
ook nog eens verliefd op haar beste vriendin. Het boek gaat over de liefde van Sanne, dus daarom is het een liefdesroman. Biografie
Caja Cazemier werd op 5 september 1958 in Spijkenisse geboren. Na de middelbare school heeft ze een aantal jaren in de gezinsverzorging gewerkt. In die periode besloot ze om Nederlandse taal- en letterkunde te gaan studeren. Ze studeerde af op het onderwerp ‘Jeugdliteratuur voor meisjes in de puberteit’. Ruim tien jaar werkte ze als docente Nederlands. Eerst op een school in Spijkenisse, en later in Leeuwarden waar ze nu woont met haar man en drie zoons. Bibliografie
Jeugdboeken. Portret van Sanne , 1992. Iris , 1994. Minkes tegenbeeld , 1996. Inhoud. Hoofdpersoon
Sanne, een 16-jarig verlegen meisje. Ze weet niet wat ze met haar vriendin Monique aan
moet, want die is erg veranderd na de zomervakantie. Monique was altijd erg in trek bij de jongens, maar ze moest niks van ze hebben. Na haar vakantieliefde Michel was dat anders. Sanne voelde zich buitengesloten, omdat haar vriendin liever bij de jongens was dan bij haar. De woede die ze had reageerde ze af op papier. Schilderen was de grootste passie van Sanne. Ze is gevoelig, en weet wat ze wil, hoewel ze dat niet altijd in praktijk uit kan brengen. Sanne is een mager meisje, met een alledaags gezicht. Kort, donkerblond, dik haar. Ze was absoluut niet tevreden met zichzelf. Daar komt echter verandering in als ze haar gevoelens voor meisjes heeft geaccepteerd. Belangrijke bijpersonen
Monique, de beste vriendin van Sanne. Monique is even oud als Sanne. Hunvriendschap groeide uit elkaar op het moment dat Monique in de gaten kreeg dat het veel leuker was om met jongens om te gaan, als met meisjes. Monique is een mooi, populair meisje. Ze kan bijna alle jongens krijgen. Als Sanne haar vertelt dat ze homoseksueel is, reageert ze erg terughoudend. Ze wil er niks van weten, en zegt dat het complete onzin is. Daardoor kwetst ze Sanne enorm, zonder dat ze het zelf door heeft. Als ze erachter komt dat ze haar beste vriendin verwaarloost heeft, krijgt ze een schuldgevoel. Roos, het eerste meisje waar Sanne verliefd op werd. Roos werkte in een boetiekwinkeltje in het dorp, en toen Sanne haar daar voor het eerst zag, vond ze haar meteen een aantrekkelijk en interessant persoon. Roos heeft nooit geweten dat Sanne verliefd op haar was. Roos was een apart meisje, waarover niet veel wordt verteld in het boek. Roos is ongeveer 17 jaar. Steven, een goede vriend van Sanne die haar gesteund heeft in de moeilijkere tijden. Steven zijn hobby is ook schilderen, en zo hebben ze elkaar dus ontmoet. Ze werden allebei gevraagd bij het helpen met een toneelstuk. Sanne heeft gedacht dat ze verliefd op Steven was, maar dat was niet zo. Ze vindt hem gewoon heel erg aardig. Hij heeft meteen vanaf het begin gezegd tegen Sanne, dat iedereen anders was, en dat het heel normaal was dat ze op meisjes valt. Steven is lang, knap en donkerblond. Hij weet hoe hij iemand moet kalmeren en is een heel goed mens. Tijd, periode
Het verhaal speelt zich af in deze tijd. Vroeger werd er namelijk nooit zo open over
homoseksualiteit gepraat, en in het boek gebeurt dat wel. Dat is het enige waaraan je kunt zien dat het in deze tijd afspeelt. Het verhaal duurt ongeveer een jaar. Het begint na de zomervakantie, en het eindigt na de volgende zomervakantie. Dat wordt heel duidelijk vermeld in het boek. Het verhaal is chronologisch met een aantal flashbacks erin van de zomer, waar Monique Michel had ontmoet, en Sanne Roos. Plaatsen
De school waar Monique en Sanne op zitten, het huis van Sanne, het huis van Steven waar Sanne is als Steven zijn verjaardag viert, In het dorp waar Monique en Sanne wel eens door heen lopen, en in een plaats waar ze op schoolreis zijn met de hele klas. Verder nog in paden waar Sanne af en toe doorheen fietst. Sfeer
Sanne heeft vaak conflicten met haar ouders en met Monique. Sanne zit nogal in de knoop met haar gevoelens, en dat reageert ze af op anderen. Vooral als haar vader een hartaanval
krijgt wordt ze erg sacherijnig. Als de sfeer slecht is in het boek gaat ze schilderen, en zo kalmeert ze zichzelf. De sfeer is matig in het boek. Perspectief
Het is een vertellersperspectief, omdat alles wordt beschreven vanuit de ogen van de
verteller. Hier volgt een stukje uit het boek in het vertellersperspectief: Monique bleef voor het bed staan, en bekeek de tekening die erboven hing. Een portret van een meisje. ‘Veel getekend?’ vroeg ze toen. ‘Ja, vrij veel. Dit is de mooiste. Hoe vind je hem?’ Sanne wachtte gespannen op een antwoord van Monique. Die knikte alleen maar, gaf een schop tegen de boekentas en liet zich met een diepe zucht neervallen in de oude leunstoel. Thema
Homoseksualiteit. Sanne ontdekt na verloop van tijd dat ze homoseksueel is, en ze weet niet hoe ze daar mee om moet gaan. Ze wil er met niemand over praten, en trekt zich steeds verder terug. Ze is bang dat niemand haar begrijpen zal. Als een goede vriend van Sanne haar laat inzien dat homoseksueel zijn niet abnormaal is, krijgt ze haar zelfvertrouwen terug. Samenvatting. Sanne is een 16-jarige meid, en gaat na de zomervakantie weer met frisse moed naar school. Ze had erg uitgekeken naar de 1e schooldag, omdat ze dan al haar vrienden weer terug zou zien, en dan met name Monique. De vakantie was voor Sanne nogal saai geweest, dus ze hoopte niet dat iedereen vol interesse naar haar vakantie ging vragen. Verhuizen, lezen en schilderen was het enige wat ze had gedaan in de zomervakantie. Ze zag dat Monique haar fiets er nog niet stond. Na enige tijd bij andere klasgenoten te hebben gestaan werden ze naar binnen geroepen door de conciërge. Een paar minuten later had ze Monique eindelijk opgemerkt. Monique was er zeker knapper op geworden vond ze, en zij was niet de enige die dat vond. Ze trok de jongens aan als een magneet. Sanne was blij toen ze hoorde dat ze bij Monique in de klas kwam. Monique ging na de 1e schooldag met Sanne mee naar huis, om de vakantiegebeurtenissen aan elkaar te vertellen. Monique praatte aan een stuk door. Ze had tijdens haar vakantie Michel ontmoet, en over hem kon ze uren praten. Sanne werd kwaad, omdat ze helemaal geen interesse toonde voor haar nieuwe kamer, en alles wat er tijdens de vakantie in het dorp gebeurd was. Er ontstond een ruzie en Monique liep weg. De daaropvolgende dagen voelde Sanne zich nogal alleen. Monique was steeds bij de jongens, ze had namelijk ontdekt dat jongens veel interessanter waren dan meiden. Monique kreeg verkering met Pim, en had helemaal geen oog meer voor haar beste vriendin. Sanne hield ontzettend veel van schilderen, en vooral als ze kwaad was, schilderde ze veel. Op een dag werd Sanne gevraagd om mee te helpen aan een toneelstuk. Ze had er meteen zin in. Die woensdagmiddag ging ze erheen. Er waren veel onbekende gezichten, maar Paul (haar tekenleraar) had tegen haar gezegd dat ze makkelijker contacten moest gaan leggen. En dat deed ze. Ze sloot zich bij Barbara en Steven aan. Monique was zo goed als verdwenen uit Sanne haar leven. Met de hele 4e klas gingen ze op schoolreis. Monique begon weer tegen haar te praten, en ze besloten om weer vriendinnen te worden. ‘s Nachts gingen ze altijd naar de jongensslaapkamer. Er was een jongen die nogal achter Sanne aanzat, Hugo. Ze vond hem wel aardig, maar wist het verder nog niet. Die nacht probeerde Hugo haar te zoenen. Sanne voelde een wolk van walging door haar lichaam stromen, en duwde hem agressief van haar af. Iedereen keek haar aan, en ze voelde zich erg ongemakkelijk. Na het schoolreisje werd Sanne een aantal dingen duidelijker. Roos, het meisje waar ze in de zomervakantie verliefd op was, was niet het enige meisje waar Sanne ooit verliefd op zou kunnen worden. Ze was lesbisch. Eindelijk durfde ze het toe te geven. Alleen aan haarzelf. Ze heeft er heel lang mee rond moeten lopen, toen ze het eindelijk aan iemand durfde te vertellen. De eerste die het wist was Steven, en hij hielp haar, door te zeggen dat ze niet abnormaal was, en dat er nog meer mensen waren met hetzelfde probleem als Sanne. Sanne vertelde hem ook dat ze verliefd was op Roos, de vriendin van Steven. En dat ze nu verliefd was op Monique, haar beste vriendin. Steven zei dat ze er met meer mensen over moest praten. Ze vertelde het aan Monique. Monique was kwaad. Ze wilde het niet geloven, ze kregen alweer ruzie, maar deze keer kwam Monique een paar dagen later haar excuses aanbieden. Sanne had nog niet verteld dat ze ook daadwerkelijk verliefd was op Monique, en dat leek haar ook maar beter zo. In een jaar tijd is Sanne veranderd van een stil, onzeker meisje in een krachtige persoonlijkheid die weet wat ze wil, en durft uit te komen voor haar lesbische aard. Tegelijk realiseert ze zich dat het niet altijd makkelijk zal zijn om in de toekomst om te gaan met de afwijzende reacties in haar omgeving. De spanning
De spanning in het boek is goed opgebouwd. Vooral toen Sanne haar lesbische aard vertelde tegen Monique en Steven was het erg spannend. Er mocht van mij wel iets meer spanning in, maar de opbouw ervan was uitstekend. Je bleef doorlezen om erachter te komen of ze ooit aan Monique zou vertellen dat ze verliefd op haar is.
Verklaring van de titel
Een portret kan een tekening of schilderij van iemand zijn, maar het kan ook een levensbeschrijving van een bepaald mens zijn in een moeilijke tijd. Dit boek heet ‘Portret
van Sanne’, omdat het een levensbeschrijving van Sanne is die in een moeilijke tijd zat, en daaruit moest komen. Letterlijke vertaling vanuit het woordenboek: Beschrijving, uitbeelding met woorden. En dat bedoelen ze hier met de titel. Een beschrijving van een gedeelte van het leven van Sanne. Is het verhaal realistisch? Ja, absoluut. Dit zijn problemen waar de jeugd van nu ook mee te maken kan krijgen of hebben. Dit verhaal is heel erg realistisch, en dat is ook een reden waarom ik het een mooi boek vind. In een boek is het belangrijk dat sommige kinderen zichzelf erin terug kunnen vinden, hoewel dat bij mij niet het geval is. Beoordeling. Ik vond het een heel erg mooi boek. Ik heb hem in 2 uur uitgelezen. Nadelen waren er natuurlijk ook. Vooral het einde vond ik een minder punt, omdat Sanne haar ouders niet vertelde dat ze lesbisch is. Het mooiste van het boek is, dat het heel erg eigentijds en realistisch is. En dat vind ik erg belangrijk in een boek. Het onderwerp trok mij ook ontzettend aan.
Portret van Sanne. Auteur
Caja Cazemier. Genre
Liefdesroman. Omdat het over Sanne gaat, en haar liefdesproblemen. Zij is degene die op meisjes valt, en heeft daar problemen mee. Ze kan het niet accepteren van zichzelf, en wordt
ook nog eens verliefd op haar beste vriendin. Het boek gaat over de liefde van Sanne, dus daarom is het een liefdesroman. Biografie
Caja Cazemier werd op 5 september 1958 in Spijkenisse geboren. Na de middelbare school heeft ze een aantal jaren in de gezinsverzorging gewerkt. In die periode besloot ze om Nederlandse taal- en letterkunde te gaan studeren. Ze studeerde af op het onderwerp ‘Jeugdliteratuur voor meisjes in de puberteit’. Ruim tien jaar werkte ze als docente Nederlands. Eerst op een school in Spijkenisse, en later in Leeuwarden waar ze nu woont met haar man en drie zoons. Bibliografie
Jeugdboeken. Portret van Sanne , 1992. Iris , 1994. Minkes tegenbeeld , 1996. Inhoud. Hoofdpersoon
moet, want die is erg veranderd na de zomervakantie. Monique was altijd erg in trek bij de jongens, maar ze moest niks van ze hebben. Na haar vakantieliefde Michel was dat anders. Sanne voelde zich buitengesloten, omdat haar vriendin liever bij de jongens was dan bij haar. De woede die ze had reageerde ze af op papier. Schilderen was de grootste passie van Sanne. Ze is gevoelig, en weet wat ze wil, hoewel ze dat niet altijd in praktijk uit kan brengen. Sanne is een mager meisje, met een alledaags gezicht. Kort, donkerblond, dik haar. Ze was absoluut niet tevreden met zichzelf. Daar komt echter verandering in als ze haar gevoelens voor meisjes heeft geaccepteerd. Belangrijke bijpersonen
Monique, de beste vriendin van Sanne. Monique is even oud als Sanne. Hunvriendschap groeide uit elkaar op het moment dat Monique in de gaten kreeg dat het veel leuker was om met jongens om te gaan, als met meisjes. Monique is een mooi, populair meisje. Ze kan bijna alle jongens krijgen. Als Sanne haar vertelt dat ze homoseksueel is, reageert ze erg terughoudend. Ze wil er niks van weten, en zegt dat het complete onzin is. Daardoor kwetst ze Sanne enorm, zonder dat ze het zelf door heeft. Als ze erachter komt dat ze haar beste vriendin verwaarloost heeft, krijgt ze een schuldgevoel. Roos, het eerste meisje waar Sanne verliefd op werd. Roos werkte in een boetiekwinkeltje in het dorp, en toen Sanne haar daar voor het eerst zag, vond ze haar meteen een aantrekkelijk en interessant persoon. Roos heeft nooit geweten dat Sanne verliefd op haar was. Roos was een apart meisje, waarover niet veel wordt verteld in het boek. Roos is ongeveer 17 jaar. Steven, een goede vriend van Sanne die haar gesteund heeft in de moeilijkere tijden. Steven zijn hobby is ook schilderen, en zo hebben ze elkaar dus ontmoet. Ze werden allebei gevraagd bij het helpen met een toneelstuk. Sanne heeft gedacht dat ze verliefd op Steven was, maar dat was niet zo. Ze vindt hem gewoon heel erg aardig. Hij heeft meteen vanaf het begin gezegd tegen Sanne, dat iedereen anders was, en dat het heel normaal was dat ze op meisjes valt. Steven is lang, knap en donkerblond. Hij weet hoe hij iemand moet kalmeren en is een heel goed mens. Tijd, periode
Het verhaal speelt zich af in deze tijd. Vroeger werd er namelijk nooit zo open over
homoseksualiteit gepraat, en in het boek gebeurt dat wel. Dat is het enige waaraan je kunt zien dat het in deze tijd afspeelt. Het verhaal duurt ongeveer een jaar. Het begint na de zomervakantie, en het eindigt na de volgende zomervakantie. Dat wordt heel duidelijk vermeld in het boek. Het verhaal is chronologisch met een aantal flashbacks erin van de zomer, waar Monique Michel had ontmoet, en Sanne Roos. Plaatsen
De school waar Monique en Sanne op zitten, het huis van Sanne, het huis van Steven waar Sanne is als Steven zijn verjaardag viert, In het dorp waar Monique en Sanne wel eens door heen lopen, en in een plaats waar ze op schoolreis zijn met de hele klas. Verder nog in paden waar Sanne af en toe doorheen fietst. Sfeer
Sanne heeft vaak conflicten met haar ouders en met Monique. Sanne zit nogal in de knoop met haar gevoelens, en dat reageert ze af op anderen. Vooral als haar vader een hartaanval
krijgt wordt ze erg sacherijnig. Als de sfeer slecht is in het boek gaat ze schilderen, en zo kalmeert ze zichzelf. De sfeer is matig in het boek. Perspectief
Het is een vertellersperspectief, omdat alles wordt beschreven vanuit de ogen van de
verteller. Hier volgt een stukje uit het boek in het vertellersperspectief: Monique bleef voor het bed staan, en bekeek de tekening die erboven hing. Een portret van een meisje. ‘Veel getekend?’ vroeg ze toen. ‘Ja, vrij veel. Dit is de mooiste. Hoe vind je hem?’ Sanne wachtte gespannen op een antwoord van Monique. Die knikte alleen maar, gaf een schop tegen de boekentas en liet zich met een diepe zucht neervallen in de oude leunstoel. Thema
Homoseksualiteit. Sanne ontdekt na verloop van tijd dat ze homoseksueel is, en ze weet niet hoe ze daar mee om moet gaan. Ze wil er met niemand over praten, en trekt zich steeds verder terug. Ze is bang dat niemand haar begrijpen zal. Als een goede vriend van Sanne haar laat inzien dat homoseksueel zijn niet abnormaal is, krijgt ze haar zelfvertrouwen terug. Samenvatting. Sanne is een 16-jarige meid, en gaat na de zomervakantie weer met frisse moed naar school. Ze had erg uitgekeken naar de 1e schooldag, omdat ze dan al haar vrienden weer terug zou zien, en dan met name Monique. De vakantie was voor Sanne nogal saai geweest, dus ze hoopte niet dat iedereen vol interesse naar haar vakantie ging vragen. Verhuizen, lezen en schilderen was het enige wat ze had gedaan in de zomervakantie. Ze zag dat Monique haar fiets er nog niet stond. Na enige tijd bij andere klasgenoten te hebben gestaan werden ze naar binnen geroepen door de conciërge. Een paar minuten later had ze Monique eindelijk opgemerkt. Monique was er zeker knapper op geworden vond ze, en zij was niet de enige die dat vond. Ze trok de jongens aan als een magneet. Sanne was blij toen ze hoorde dat ze bij Monique in de klas kwam. Monique ging na de 1e schooldag met Sanne mee naar huis, om de vakantiegebeurtenissen aan elkaar te vertellen. Monique praatte aan een stuk door. Ze had tijdens haar vakantie Michel ontmoet, en over hem kon ze uren praten. Sanne werd kwaad, omdat ze helemaal geen interesse toonde voor haar nieuwe kamer, en alles wat er tijdens de vakantie in het dorp gebeurd was. Er ontstond een ruzie en Monique liep weg. De daaropvolgende dagen voelde Sanne zich nogal alleen. Monique was steeds bij de jongens, ze had namelijk ontdekt dat jongens veel interessanter waren dan meiden. Monique kreeg verkering met Pim, en had helemaal geen oog meer voor haar beste vriendin. Sanne hield ontzettend veel van schilderen, en vooral als ze kwaad was, schilderde ze veel. Op een dag werd Sanne gevraagd om mee te helpen aan een toneelstuk. Ze had er meteen zin in. Die woensdagmiddag ging ze erheen. Er waren veel onbekende gezichten, maar Paul (haar tekenleraar) had tegen haar gezegd dat ze makkelijker contacten moest gaan leggen. En dat deed ze. Ze sloot zich bij Barbara en Steven aan. Monique was zo goed als verdwenen uit Sanne haar leven. Met de hele 4e klas gingen ze op schoolreis. Monique begon weer tegen haar te praten, en ze besloten om weer vriendinnen te worden. ‘s Nachts gingen ze altijd naar de jongensslaapkamer. Er was een jongen die nogal achter Sanne aanzat, Hugo. Ze vond hem wel aardig, maar wist het verder nog niet. Die nacht probeerde Hugo haar te zoenen. Sanne voelde een wolk van walging door haar lichaam stromen, en duwde hem agressief van haar af. Iedereen keek haar aan, en ze voelde zich erg ongemakkelijk. Na het schoolreisje werd Sanne een aantal dingen duidelijker. Roos, het meisje waar ze in de zomervakantie verliefd op was, was niet het enige meisje waar Sanne ooit verliefd op zou kunnen worden. Ze was lesbisch. Eindelijk durfde ze het toe te geven. Alleen aan haarzelf. Ze heeft er heel lang mee rond moeten lopen, toen ze het eindelijk aan iemand durfde te vertellen. De eerste die het wist was Steven, en hij hielp haar, door te zeggen dat ze niet abnormaal was, en dat er nog meer mensen waren met hetzelfde probleem als Sanne. Sanne vertelde hem ook dat ze verliefd was op Roos, de vriendin van Steven. En dat ze nu verliefd was op Monique, haar beste vriendin. Steven zei dat ze er met meer mensen over moest praten. Ze vertelde het aan Monique. Monique was kwaad. Ze wilde het niet geloven, ze kregen alweer ruzie, maar deze keer kwam Monique een paar dagen later haar excuses aanbieden. Sanne had nog niet verteld dat ze ook daadwerkelijk verliefd was op Monique, en dat leek haar ook maar beter zo. In een jaar tijd is Sanne veranderd van een stil, onzeker meisje in een krachtige persoonlijkheid die weet wat ze wil, en durft uit te komen voor haar lesbische aard. Tegelijk realiseert ze zich dat het niet altijd makkelijk zal zijn om in de toekomst om te gaan met de afwijzende reacties in haar omgeving. De spanning
Een portret kan een tekening of schilderij van iemand zijn, maar het kan ook een levensbeschrijving van een bepaald mens zijn in een moeilijke tijd. Dit boek heet ‘Portret
van Sanne’, omdat het een levensbeschrijving van Sanne is die in een moeilijke tijd zat, en daaruit moest komen. Letterlijke vertaling vanuit het woordenboek: Beschrijving, uitbeelding met woorden. En dat bedoelen ze hier met de titel. Een beschrijving van een gedeelte van het leven van Sanne. Is het verhaal realistisch? Ja, absoluut. Dit zijn problemen waar de jeugd van nu ook mee te maken kan krijgen of hebben. Dit verhaal is heel erg realistisch, en dat is ook een reden waarom ik het een mooi boek vind. In een boek is het belangrijk dat sommige kinderen zichzelf erin terug kunnen vinden, hoewel dat bij mij niet het geval is. Beoordeling. Ik vond het een heel erg mooi boek. Ik heb hem in 2 uur uitgelezen. Nadelen waren er natuurlijk ook. Vooral het einde vond ik een minder punt, omdat Sanne haar ouders niet vertelde dat ze lesbisch is. Het mooiste van het boek is, dat het heel erg eigentijds en realistisch is. En dat vind ik erg belangrijk in een boek. Het onderwerp trok mij ook ontzettend aan.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
M.
M.
er staat ergens in de samenvatting dat Hugo sanne probeert te zoenen (s`avonds in bed) maar het is geen Hugo maar Boudewijn.
16 jaar geleden
Antwoorden