Pjotr door Jan Terlouw

Beoordeling 6.8
Foto van een scholier
Boekcover Pjotr
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • Klas onbekend | 2919 woorden
  • 18 april 2001
  • 232 keer beoordeeld
Cijfer 6.8
232 keer beoordeeld

Boek
Auteur
Jan Terlouw
Genre
Politiek
Jeugdboek
Taal
Nederlands
Vak
Eerste uitgave
1970
Pagina's
157
Oorspronkelijke taal
Nederlands

Boekcover Pjotr
Shadow
Pjotr door Jan Terlouw
Shadow

De uitgever Van Holkema & Warendorf uit Bussum - Holland

Er staat niet vermeld wanneer het boekje is uitgegeven. Maar er staat wel wanneer de eerste druk uitgekomen is. Dit was in 1970 door uitgever Unieboek N.V., ook uit Bussum – Holland.

2.
Het boek Pjotr is onderdeel van de Regenboogreeks en bevat 142 bladzijden. Het verhaal is onderverdeeld in 21 ongenummerde hoofdstukken. Naarmate het boek vordert worden de hoofdstukken langer.

Het boek is gebonden met een harde kaft. Op de voorkant is een afbeelding te zien van een jongen die wegrent van een brandend, oud huis. De afbeelding is een beetje vaag getekend. Met de afbeelding op de voorkant wordt een fragment uit het boek getoond.

Op de achterkant van de kaft staat een ander spannend fragment uit het boek. Hier wordt ook verteld wat voor soort boek het is. Zodat de lezer weet wat voor boek het is en aan de hand daarvan kan besluiten om het te lezen.

Verder is het boekje van de Centrale Openbare Bibliotheek
Roosendaal geweest en daarna afgeschreven.

B. Persoonlijke gegevens

1. Ik koos dit boek omdat ik het een aantal jaren ook al had gelezen en het een leuk boek vond. Het was namelijk zo lang geleden dat ik niet meer precies wist wat er in het verhaal gebeurde. Wat ik nog wel wist was dat ik het toen een erg leuk en spannend boek vond. We hadden het boek thuis dus ik hoefde ook al niet naar de bibliotheek.

2. Ik vind het verhaal bekend omdat wij het met Geschiedenis over de Sovjetunie hebben gehad. Ik kan me daarom best wel inleven in de dingen die de personages in het boek hebben beleefd. De omstandigheden en omgeving.

En toch vond ik het boek ook interessant. Omdat er natuurlijk ook dingen in voorkomen die we met geschiedenis niet besproken hebben. Nu kom ik meer te weten over hoe het er echt uit ziet en hoe de mensen hebben gedacht over bepaalde zaken.

Het boek is ook spannend. Omdat het over een jongen gaat die zijn vader achterna gaat en maar moet zien te overleven in winter en zomer. Hoe moet zo iemand aan voedsel en onderdak komen? Ook een belangrijke open plek is of hij zijn vader nog wel terug zou zien. Dat wist ik wel. Maar toch hield het er bij mij de spanning in.

Ik houd wel van spannende boeken. Er gebeurt veel. Een verhaal met maar weinig gebeurtenissen vind ik al snel saai worden.

Het boek is origineel. Dit heeft denk ik te maken met het feit dat er weinig boeken zijn over Rusland/Sovjetunie vlak voor de revolutie waarin een jongen van een jaar of 14–15 de hoofdpersoon is.

Het verhaal is vooral boeiend. Dat komt omdat een jongen van mijn leeftijd een heleboel meemaakt. Je kunt je erg goed in de hoofdpersoon inleven. Ondanks dat het hele verhaal in de alwetende vertelsituatie verteld wordt.

C. Samenvatting van de inhoud
Pjotr woont samen met zijn vader Sergei op een boerderij in een dorpje ongeveer 500 kilometer ten zuiden van Moskou.
Pjotr kan goed op de fluit spelen en vindt muziek dan ook erg leuk. Sergei heeft heel lang voor hem gespaard zodat hij een zogenaamde pathefoon voor zichzelf kan gaan kopen.
Pjotr moet een heel eind lopen om bij Voronej de grotere stad waar je een pathefoon kan kopen. Het blijkt dat de pathefoon 104 roebel kost en dus moet Pjotr teleurgesteld terug naar huis.
Omdat de terugweg een stuk langer duurt besluit Sergei hem alvast tegemoet te lopen. Dan hoort Sergei geroep en gegil. Hij rent, en ziet twee jongens in de verte. De een ligt op de grond en de ander zet het op een lopen als hij Sergei ziet.
Sergei ziet al gauw dat het Pjotr is die op de grond ligt met een bebloed hoofd. Hij haalt de dief snel in en ziet dat het Nicolai de kippendief is. Hij pakt hem vast en uit wraak op Pjotr, slaat hij Nicolai.

De volgende dag blijkt dat Sergei de jongen heeft dood geslagen in een wel vaker voorkomende driftbui. Hij wordt opgepakt en wordt naar de Moskouse gevangenis vervoerd.
Pjotr geneest snel en gaat zo snel als hij in staat is naar Moskou. Daar probeert de jongen keer op keer in de gevangenis te komen of om zijn vader te spreken.

Op een dag ziet hij een troep gevangenen buiten de gevangenis staan die verbannen zullen worden naar Siberië. Daar ziet hij ook zij vader tussen staan en roept dat hij ook naar Siberië zal komen. Nu is zijn vader naar Siberië verbannen en zet hij de ‘achtervolging’ in.

Het eerste gedeelte gaat hij te voet. Hij heeft nog wel wat roebels overgehouden, maar hij moet toch ook eten. Hij besluit eerst tot aan Nizjni Novgorod te reizen. Dat is ongeveer 400 kilometer vanaf Moskou, dat zou in 10 dagen lopen gehaald kunnen zijn. Het valt tegen, hij komt erachter dat hij het nooit in 10 dagen haalt. Dat merkte hij na een aantal dagen gelopen te hebben en s’avonds bijna neervalt van vermoeidheid. Een boerin geeft hem onderdak, een heerlijke kop geitenmelk en wanneer hij weer opgewekt vertrekt een dikke jas en sjaal.
Nu is hij aangekomen in Nizjni Novgorod. Hij heeft een baantje gevonden als koetsier. Hij werkt hier nu al twee maanden. Op een dag krijgt hij de opdracht om twee heren naar Saransk te vervoeren. Dit koste hem een dag of acht. Pjotr weet niet dat het de gezochte revolutionaire Stefan en Shura zijn. Maar op een gegeven moment komt hij erachter dat een van de heren een man is. Het is Shura. Stefan wilt hem vermoorden omdat hij hen kan aangeven. Maar dit voorkomt Shura. Ze nemen de koets mee, dus moet hij de rest tot aan Saransk te voet afleggen. In Saransk aangekomen rijdt hij de koets zo snel als hij kan terug naar Nizjni Novgorod. Hij doet geen aangifte.
Hij heeft aardig wat geld verdiend als koetsier en besluit daarom om een stuk per trein af te leggen. Hij heeft net genoeg om in Wjatskije Poljany aan te komen.
In de trein ontmoet hij een bijzondere, rijk geklede man. Die man doet net alsof hij een rijke Engelse edelman is die een wereldreis maakt. De man vraagt Pjotr om hem gezelschap te houden als zijn bediende zodat hij kan meereizen tot aan Siberië. Maar de ‘edelman’ blijkt waanideeën te hebben. Helaas, het gaat voor Pjotr dus niet door. In Wjatskije Poljany is het honger lijden. Niemand trekt zich iets van hem aan en er is ook al geen werk te vinden. Toch kan hij nog een beetje verdienen met het bespelen van zijn fluit. Op een dag wordt hij benaderd door een muzikant van een bandje en vraagt hem om mee te spelen in zijn bandje. Pjotr is maar al te blij. Hij mag iets doen dat hij leuk vind en hij krijgt er ook nog eens voor betaald.
De reis gaat hem nu wel erg lang duren. Hij kan ook al niet meer aan de slag als muzikant. Hij bedenkt een andere manier, waarom is zijn vader verbannen? Omdat hij iets had gedaan wat niet mocht. Er staat een oud huis een eindje buiten de stad. Die zal Pjotr in brand steken en dan zeker naar Siberië verbannen worden, denkt de jongen. Dit doet hij dan ook.
Hij wordt weldra opgepakt en tot zij verbijstering met liefde ontvangen. Hij heeft namelijk een huis in de brand gestoken waar iedereen bang voor is. Iedereen is hem erg dankbaar. In het huis hebben dieven gestolen sieraden opgeslagen, en die zijn door hem nu weer terug.

Hij krijgt wat geld van de eigenaars en vertrekt naar Jekateringenburg. Hij heeft hier een aantal baantjes maar verdient te weinig om een treinreis te kunnen betalen.
Dan probeert hij ook hier om verbannen te worden naar Siberië. Hij slaat de burgemeester voor de ogen van een groot publiek in het gezicht. Hij hoopt nu verbannen te worden. Maar helaas, hij heeft de rotte kies van de burgemeester eruit geslagen. Die is hem zeer dankbaar en nodigt hen uit om bij hem te komen eten.
De volgende dag loopt Pjotr met de burgemeester over het marktplein. Plotseling komt er een man vanuit de menigte en schiet de burgemeester dood. Pjotr herkent hem direct. Dat is de revolutionair Stefan. Hij wijst hem aan en Stefan wordt weldra gedood door een aantal politiekogels.

Toen Sergei in de Moskouse gevangenis zat had hij een veroordeelde helpen ontsnappen. Sergei wist het niet, maar het was Stefan. En omdat hij een te dood veroordeelde revolutionair had helpen ontsnappen viel zijn straf een stuk zwaarder uit. Daarom werd hij naar Siberië verbannen.
Wanneer hij met de troep verbannenen in de trein zit richting het oosten zit moeten ze na een reis van twee dagen wachten op een volgende trein omdat ze moeten overstappen.
Ze overnachten in een soort grote hut. Iedereen heeft het koud en heeft honger. Sergei maakt een vuurtje en kookt daarop een stevige soep. Hij reikt zelfs de bewakers iets aan, alleen die durven niets te nemen. In Siberië aangekomen is het hard werken voor Sergei en zijn nieuwe vriend Victor. De commandant heeft een vervallen buitenhuisje dat opgeknapt moet worden. Hij laat het door twee gevangenen doen die hij wel vertrouwt. Laten dat net Sergei en Victor zijn zeg. Als de commandant Ivanovitch Petrov een dutje ligt te doen wordt hij plotseling besprongen door een beer. Sergei en Victor redden zijn leven door de beer te doden.
Hier is de commandant ze natuurlijk erg dankbaar voor en ze hoeven nu niet meer in de mijn te werken. Onder voorwaarde dat ze zich eens per week melden bij de commandopost. Ze wonen nu beide aan de zuidkant van Irkoetsk.

Ondertussen is Pjotr al een hele tijd op weg. Hij legt nu vele kilometers per dag af met de weinige roebels die hij nog heeft. Op een dag komt hij bij een herberg aan en vraagt om onderdak. Zoals gewoonlijk wordt er hem naar zijn motief van deze reis gevraagd en hij vertelt het deze keer dan ook met smaak.
Maar wat hoort hij dan. De vrouw van de herbergier vertelde dat ze een hele tijd geleden een brief van een man had gekregen die vroeg of zijn zoon was langsgekomen. Ja, die man heette Sergei, vertelde ze. Pjotr sprong een gat in de lucht.
Hij krijg weer hoop. Gaat met een brede glimlach aan een tafeltje zitten onder het genot van een drankje.
Er komt een man naast hem zitten die agent is in Jekateringenburg. Hij legt uit dat de man die de burgemeester heeft vermoord ook nog een vrouw had die zich ook met die revolutionaire dingen bezig hield. Hij zou twee mannen hebben vervoerd als koetsier. Maar een van de twee was een vrouw. Dat zou Shura moeten zijn geweest.
Pjotr deed net of hij het niet wist en vertelt tegen de agent Werchowjenski dat hij meer tijd nodig heeft om zich te herinneren wat de twee in de koets allemaal hadden gezegd.
Hij mag meereizen naar het oosten. Onder voorwaarde zich alles te proberen te herinneren over de reis met Stefan en Shura.
Samen met de agent aangekomen in Omsk vindt hij wederom een baantje als muzikant. Als hij op een avond de pianiste ontmoet schijnt het tot zijn verwondering Shura te zijn. Hij schrikt zich een ongeluk. Als de agent nu eens binnenkomt.
Ze doen alsof er niks aan de hand is. De volgende morgen is ze verdwenen. Pjotr weet niet waarheen. Hij vindt het allemaal best zolang ze maar niet in de handen van de alleraardigste agent valt. De agent vertelt hem de volgende dag dat hij is getipt dat ze naar Tomsk is. Daar zou een oud familielid wonen.
Ze vertrekken direct per trein naar het 500 kilometer oostelijker liggende Tomsk. Er woont daar een oud vrouwtje, Warwara. De agent gaat er op bezoek en ondervraagt haar. Shura staat in de keuken en weet zich gelukkig goed te verbergen.
Wanneer de agent weg is heeft het oude vrouwtje zich zo sterk gehouden door alles te verzwijgen dat ze een hartverzakking krijgt. Ze blijft op het nippertje leven. Pjotr verzint een list om de agent weg te krijgen. Hij neemt de trein terug naar Omsk met de vermomming van Shura aan. Hij doet een beetje opvallend en gaat in Omsk aangekomen meteen weer terug naar Tomsk. De agent trapt erin en gaat terug naar Omsk. Nu reizen Shura en Pjotr samen verder naar Irkoetsk. Ze besluiten een bergpad te nemen, want dan kunnen ze dezelfde dag nog in Irkoetsk aankomen. s’Avonds begint het plotseling heel hard te regenen. Ze besluiten te overnachten in een huisje dat ze in de verte zien staan.

Diezelfde dag wilt Sergei het niet afgemaakte huisje van de commandant weer eens bezoeken, want het is precies een jaar geleden dat hij de beer had gedood. Plotseling begint het te regenen. Hij versnelt zijn pas, maar als hij vlak bij is en gegil en geschreeuw hoort ging hij rennen. Zo heeft had hij al in geen jaren meer gerend, hij hoort namelijk de stem van Pjotr.
Eenmaal in het huisje ziet hij dat een grote beer zijn zoon en een vrouw aanvalt. Hij doodt ook deze beer met zijn mes en verpleegt ze alle twee. Nu zijn Pjotr en zijn vader weer bij elkaar, na jarenlang gescheiden te zijn.

D. Verhaalanalyse
1.a. De titel is Pjotr. Deze is gekozen omdat het de hoofdpersoon uitbeeld.

1.b. Andere titels: Overleven in de Sovjetunie
Een verbannen vader
Een lange reis

2. Ik vind het verhaal een avonturenverhaal, omdat er veel in gebeurd en er is een oorzaak en daarvan een gevolg

3. Ik denk dat het onderwerp ‘een verbannen vader’ is.

4.a. ik denk aan de volgende indeling:
Beginsituatie: Een inleiding op het verhaal.

Ontstaan van het probleem: Zijn vader wordt opgepakt.

Verslechtering van de situatie: Zijn vader wordt naar de gevangenis in Moskou gestuurd.

Dieptepunt: Zijn vader wordt naar Siberië verbannen.

Afronding: Vader en zoon zijn na een lange tijd toch weer bij elkaar.

4.b. Het verhaal begint met een inleiding over de Sovjetunie in het algemeen, Pjotr en zij vader.

4.c. Het verhaal eindigt met een gesloten einde. Pjotr en zijn vader zijn weer bij elkaar.

4.d. De belangrijkste open plek is: Ziet Pjotr zijn vader nog terug?

5.a. Dit boek bevat erg veel personen. Dus ik noem er een paar.

De hoofdpersoon: Pjotr. Hij is de jongen die zijn vader achterna gaat en hem dan uiteindelijk ook vind. Hij is een rustig en helder denkend persoon. Hij wordt in de loop van het verhaal twee jaar ouder en wordt in die tijd sterker en veel zelfstandiger. Zijn probleem is dat zijn vader naar Siberië is verbannen.

Bijpersoon: Sergei. Hij is de vader va Pjotr en is een erg volwassen man die af en toe griftbuien heeft als er iets niet goed gaat.

Bijpersoon: Shura. Zij is de ex vrouw van Stefan en leert Pjotr op zijn reis kennen. Ze heeft een zacht en liefelijk karakter.

Bijpersoon: Werchowjenski. Dit is de agent uit Jekateringenburg die Shura wilt oppakken. Hij is erg aardig, maar moet ook zijn werk doen.

Bijpersoon: Victor. Dit is de vriend van Sergei. Ze hebben elkaar leren kennen in het strafkamp. Er wordt niet zo veel over zijn gevoelens en karakter verteld.

5.b. Zie 5.a.

5.c. Warwara: De oud familie van Shura
Stefan: Revolutionair en ex man van Shura
Burgemeester van Jekateringenburg
Nicolai: kippendief en slachtoffer van Sergei zijn driftbui
5.d.

5.e. Zijn er niet.

6.a. Het verhaal speelt zich rondom het jaar 1900 af.

6.b. Er verloopt een tijd van ongeveer twee jaar

6.c. Het is een logisch- chronologisch verhaal

6.d. Ja, in het begin voor een duidelijkere inleiding en ongeveer halverwege over wat Sergei allemaal in de Moskouse gevangenis meemaakt.

6.e. Nee, er zijn niet veel sprongen in de tijd.

6.f. Het verhaal speelt zich in zijn geheel in de voormalige Sovjetunie af.

7.a. De schrijver is de verteller van het verhaal. Het lijkt alsof hij een soort god is die boven het verhaal zweeft en precies wat er gebeurd.

7.b. Het hele verhaal is verteld in de alwetende- vertelsituatie.

1. De auteur zou je vooral willen vermaken. Maar ik denk dat hij ook iets over de Sovjetunie wil vertellen. Laten zien dat het er daar heel anders aan toe ging als hier en misschien nog steeds.

9.a. Ik vond het boek niet moeilijk maar ook niet makkelijk. Het komt omdat het een jeugdboek is en dus geschreven voor mensen met mijn taalschat.

9.b. Ja, het verhaal bevat veel beschrijvingen.

9.c. Nee, het verhaal bevat weinig dialogen. Er zijn er maar een paar.

E. Informatie over de schrijver

1. De schrijver Jan Terlouw is geboren op vijftien november in het jaar 1931

2. Jan Terlouw is op vijftien november 1931 in Kamperveen geboren.Zijn vader was dominee. Jan heeft Wiskunde en Natuurkunde gestudeerd aan de universiteit in Hulst. Hij werkte als natuurkundige in de Verenigde Staten en in Zweden. Daarna is hij naar de tweede kamer gegaan, daar werd hij minister en voorzitter van de D66. Hierna is hij schrijver geworden en hij heeft veel boeken geschreven.

3. Jan heeft als natuurkundige en als minister en voorzitter van D66 gewerkt.

4. Hij wil de lezers meestal amuseren.

5. Zijn boeken gaan niet meestal over een bepaald onderwerp. Er is vaak wel een jeugdige hoofdpersoon in het boek aanwezig.

6. 1970 Pjotr
1971 Bij ons in Caddum
1971 Koning van Katoren
1971 Oom Willy Brord
1972 Oorlogswinter
1973 Brief geheim
1974 De heks van Eiselstein
1976 Oosterschelde windkracht 10
1983 De Kloof
1986 De gevangenis met open deur
1989 Kunstrijder

REACTIES

T.

T.

ik vind het geen goed boekverslag er moet veel aan verbeterd worden

17 jaar geleden

W.

W.

er staat man in de plaats van vrouw

17 jaar geleden

H.

H.

hoi
ik vond hem wel goed, maar soms wat typ foutjes !
=xxx=jes ikke

24 jaar geleden

G.

G.

bedankt

24 jaar geleden

B.

B.

Hallo Pluk

goed verslag.
alleen een beetje kort.

doei

22 jaar geleden

W.

W.

hoi welke versie heb jij gelezen het originele boek????????

21 jaar geleden

W.

W.

heel mooi en goed verslag
een 10 waard.

21 jaar geleden

R.

R.

Man jij kunt goede verslagen typen. Maar ken jij nog andere boeken ook in die aard.
Bedank alvast
Roman catheirne

20 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.