Inhoud Als Sofie de hele dag aan het hoofd van Casper zit te zeuren over haar nieuwe liefde Roy een Surinaamse jongen plaagt hij haar met haar opmerkingen. Na lang stribbelen kreeg Sofie dan eindelijk wat met Roy en ze zoenden bij het park. Maar haar vader had dat gezien en zei dat Sofie het uit moest maken. Haar vader had namelijk een baan niet gekregen omdat een Surinaamse collega, Kenneth, zijn baan had overgenomen, en opeens deugden alle Surinamers niet meer, dus zo ook Roy. Sofie wou het opnemen voor Roy maar ze durfde niet. Sofie kwam bij Casper en ze zochten samen een oplossing. Sofie had als oplossing bedacht dat Casper de vriend van Sofie zou gaan spelen, en hem dus als dekmantel gebruikte als zij naar Roy ging. Caspers moeder vond dit plan maar niks, en zou dus ook niet liegen als de vader of moeder van Sofie opbelde waar ze was. Casper zijn moeder had erg vaak last van buikpijn, wat op een dag uitliep tot extreme pijn. Casper besloot toen om de dokter te bellen. De dokter adviseerde zijn moeder om naar het ziekenhuis te gaan en röntgen foto’s te laten maken. Toen die röntgen foto’s gemaakt waren en zijn moeder een paar dagen later de uitslag had, vertelde ze hem niets alleen dat het goed zou komen. Op een dag vond hij in haar werkkamer haar ponskaartje, en ook een brief waarin stond dat ze kanker had. Casper zijn wereld stortte in. Het enige waar hij nog aan dacht was aan zijn moeder denken, niks kon hem meer schelen zelfs zijn grootste hobby niet, keyboard spelen. Het was zijn grote droom om professioneel muzikant te worden. Hij plande voor zijn moeder een verrassing, omdat ze dat zo leuk vond, nog voor haar operatie. Maar de operatie kon eerder worden gedaan, en precies op de datum dat de verrassing er stond. Casper had geen vader, althans die leefde nog wel maar die had hij nog nooit gezien, en was enig kind, dus kwam zijn tante Inge oppassen de zus van zijn moeder. Na de operatie ging Casper naar het ziekenhuis, en kwam bij zijn moeder, maar ze was half wakker, en kon het niet opbrengen om wat over de operatie te zeggen. De volgende dag ging hij weer naar het ziekenhuis, en toen hoorde hij dat ze ongeneselijk ziek was, ze had kanker in haar buik, tegen haar rug. Hij ging huilend naar het park, en kwam daar Anouk tegen, het meisje waarmee hij van Pien, zijn muzieklerares, mee moest zingen om zijn auditie voor het orkest te halen. Ze kwam bij hem en vertelde het verhaal over haar vader dat hij ook kanker had en naar een alternatieve geneeswijzen dokter ging, en beter werd. Anouk en Casper bedachten een plan om zijn moeder daar ook heen te laten gaan, als ze ontslagen werd uit het ziekenhuis. Op een dag was het zover, ze hadden bedacht er een verrassing van te maken en zo zijn moeder mee te lokken. Toen ze daar in Den Haag aankwamen wou zijn moeder niet maar later ging ze toch wel, en ze bleef er heen gaan! Het ging goed, en hij besloot zijn vader op te zoeken, een week na de auditie was het zover. De auditie met Anouk heeft hij na veel hobbels gehaald. En die week daarop ontmoette hij zijn vader, en ze konden het gelijk goed vinden. Casper zijn moeder ging weer achteruit, en stond op het punt om dood te gaan. Casper had geen zin meer in het toneelspel van hem en Sofie, en heeft per ongeluk wat laten vallen over hun pact tegen haar vader, en toen is alles uitgekomen. Later is haar vader tot bedaren gekomen, en heeft geaccepteerd dat Sofie wat met Roy had. Maar zijn moeder ging elke dag achteruit, en om haar en zijn pijn te verzachten speelde hij op zijn keyboard. Steeds vaker kwam Anouk langs, als steun voor Casper, en om hem te vertellen dat hij moest spelen als hij geen zin had. En op het laatst kregen ze zelfs wat. Zij was er dan ook bij op het moment dat Casper zijn moeder stierf, en zo ook tante Inge, die inmiddels weer op Casper paste. En zou ook na de dood van zijn moeder op hem blijven passen, in hun eigen huis. Toen Casper zijn moeder stierf speelde hij op zijn keyboard, en dat voelde goed. Maar na het verlies van zijn moeder, kon hij het verdriet niet goed verwerken. Hij stortte zich alleen nog maar op zijn huiswerk. Hij lied zijn keyboard staan en dreigde die zelfs te verkopen. Hij verloor zichzelf, maar daar stak Anouk een stokje voor, ze spoorde hem aan om zijn moeder niet te vergeten maar te blijven herinneren. Ze zette hem op het goede spoor, en zo kwamen ze er toch nog goed uit. Casper zijn grote droom was dat zijn moeder op de eerste rij zou zitten als hij in het orkest speelde, maar dat kwam er niet van omdat ze overleed. Maar ze zou voor Casper altijd op de eerste rij zitten, dankzij Anouk… Het Thema Discriminatie, Dood, Vrienden
Personen Hoofdpersonen: Casper en zijn moeder Marit van Lier. Casper is een jongen van vijftien jaar. Zijn grootste droom is muzikant te worden, en om te spelen in Praag en dat zijn moeder dan op de eerste rij zit. In het verhaal word duidelijk dat hij donkerblond golvend haar heeft, maar verder niets over zijn uiterlijk. Er komt naar voren dat hij het verlies van zijn moeder niet goed kan verwerken, en daardoor in de problemen komt, zijn toestand veranderd vaak en daarom zou ik het een ‘round character’ noemen. Marit van Lier is de moeder van Casper. Het kind heeft ze van Bob, ze wou het kind alleen opvoeden dus tot zijn vijftiende had Casper geen vader. Marit is advocaat en haar werk is een groot deel van haar leven, ze wil altijd werken. Als ze na een tijd last te hebben van haar buik naar het ziekenhuis gaat blijkt dat ze kanker heeft. Na een tijd van het goed gaan helpt als medicijn alleen de muziek van Casper nog. En tenslotte overlijdt ze. Bijpersonen: Anouk Spoelstra is een vriendin van Casper, als hij haar voor het eerst tegen komt, voelt hij liefde op het eerste gezicht. Hij mag niet verliefd op haar worden want ze heeft een vriend Wouter, die vreemdgaat. Als het uit is, krijgen Casper en Anouk samen wat. Anouk is een grote steun voor Casper. Pim is een vriend van Casper en houd erg van striptekenen hij wil dan ook tekenaar worden, er gaan vaak cartoons van hem de klas door. Pim is erg klein en ondeugend. Sofie Boontjes is een hele goed vriendin van Casper, maar doordat ze erg verliefd is op Roy vergeet ze Casper zijn problemen met zijn moeder nog wel eens. Omdat haar vader een racist is omdat een donkere man zijn baan zou hebben afgepakt mag Sofie geen relatie met de donkere Roy hebben, en doet alsof Casper en zij verkering hebben. Later komt het uit en is pa Boontjes weer gerustgesteld. Roy is de vriend van Sofie, hij heeft een brommer waar Sofie een bekeuring mee krijgt. Roy is een donkere jongen, het komt in het boek niet naar voren wat voor afkomst hij echt heeft, maar ik denk dat hij Surinaams is. Bob van Laren is de vader van Casper, Casper heeft hem nooit gekend. Casper zijn moeder geeft hem een telefoonnummer van zijn ouders en besluit te bellen. Dan krijgt hij het nummer van Bob, en ontmoet hem. Ze krijgen een hechte band, en doen veel leuke dingen samen om Casper zijn verdriet te vergeten. Tante Inge is de zus van Caspers moeder, na haar dood moet Casper bij haar wonen in Rotterdam, maar later gaan ze hun eigen huis wonen in Amsterdam. Tante Inge is een tante die iedereen eigenlijk wel zou willen hebben. Ze is precies het tegenovergestelde van haar zus, de moeder van Casper. Ze is netjes en houd van koken. Pien is de muzieklerares van Casper en Anouk, ze is een echte doordrammer, zo wil ze het onderste van je naar buiten halen, en dat valt nog wel eens verkeerd vooral bij Anouk. Tijd Het verhaal speelt zich af in deze tijd, dat kun je zien aan het taalgebruik (woorden zoals fair en middle of nowhere) maar ook aan de acties die de jongeren hebben (zoals bijnamen voor leraren, de verkering van Sofie en Roy, racistische vader van Sofie). In het boek staat niet bepaald hoelang het boek duurt maar zelf denk ik iets van vier a vijf maanden. Er worden niet vaak grote gedeelten overgeslagen soms twee weken of drie weken, maar meer ook niet. Het begin van het verhaal begint letterlijk bij de eerste bladzijde van het boek, en komt later niet meer terug. Er zijn ook niet flashbacks soms een paar, maar dat zijn gewoon herinneringen. Ruimte Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. De plaats is belangrijk voor het verhaal omdat er veel donkere mensen in voorkomen, het vondelpark, de bijenkorf en de V&D. En vooral omdat daar het orkest zit waar Casper zijn auditie voor moet doen. Het verhaal zou zich ergens anders kunnen afspelen, maar dan zou er veel in het verhaal veranderd moeten worden. Het verhaal is echt afgestemd op Amsterdam en wat er in Amsterdam te vinden is. Perspectief Het is een soort film, je merkt de schrijver niet op en er is geen ik-persoon.
Het Idee Er zit wel een idee achter dit boek denk ik. Ik zou zeggen dat het idee van de schrijver is dat vrienden het allerbelangrijkst zijn in moeilijke tijden, dat ze er dan voor je zijn. En dat je na de dood van iemand verder moet met je leven, met de dingen die je leuk vind. En dat degene die overleden is niet moet vergeten. Maar het meeste van alles dat niks zo belangrijk is dan iemand waar van je houd. Dat niets het daarbij kan halen. Taal Het boek leest erg gemakkelijk, ik ben maar één of twee moeilijke woorden tegen gekomen. Het viel me wel erg op dat er echt van die woorden tussen zitten die jongeren gebruiken. Zoals ‘fair’ en ‘middle of nowhere’. De zinnen zijn niet erg lang maar ook niet echt kort. Verhaal En Werkelijkheid Het verhaal kan heel goed echt gebeurd zijn. Er zit geen fantasie in het verhaal over bijvoorbeeld wonen op de maan. Het verhaal zou ook gebaseerd kunnen zijn op echte gebeurtenissen. Soort Boek Ik denk dat het een roman is omdat, er meerdere hoogtepunten en dieptepunten zijn, een vrij groot deel uit het leven van de hoofdpersoon en een ‘round character’ en veel bijpersonen. Eigen Oordeel Ik vond het boek heel mooi, er zat een goed verhaal in, en het einde is niet te open. Het boek heeft me echt aangesproken, om te zien hoe zo’n jongen er achter komt dat niets zoveel voor hem betekent als zijn vrienden en zijn moeder. Het boek viel met totaal niet tegen, omdat ik er meestal geen verwachtingen aan stel. Ik kan me goed inleven in het verdriet van Casper. De karakters zijn precies goed, niet te overdreven en niet te veel op de achtergrond gebracht. Het boek is heel mooi, omdat je jezelf kan vinden in Casper, hoe het moet zijn om je moeder te verliezen. En het is heel gewoon dat je vrienden je wel eens vergeten als ze verliefd zijn, zoals Sofie. Het boek is gewoon heel herkenbaar en daarom spreekt het boek je heel erg aan. De Schrijver De schrijver van het boek ‘Pijnstillers’ is Carry Slee. Carry Slee is geboren in 1949 in Amsterdam geboren. Na de middelbare school volgde ze een opleiding aan de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar. Na het halen van haar diploma werkte ze als drama docent. Als een kind schreef ze al bijna dagelijks een verhaal in een schrift, ze begon dus letterlijk als een kind met schrijven. Doordat ze haar dochters voorlas, vonden ze dat zo leuk dat ze besloot haar verhalen naar de bobo te sturen. Haar eerste boek dat ze schreef was ‘Rik en Roosje’ in 1989. Ze schreef eigenlijk alleen voor kleine kinderen tot negen jaar. In dit soort boeken schreef ze over problemen maar wel met veel humor. Uiteindelijk gaat het zo goed dat ze stopt met les geven en besluit zich totaal aan het schrijven te weiden. Ze wint verschillende prijzen bijvoorbeeld die van de Nederlandse Kinderjury en de Venz Kinderboekenprijs. Carry Slee schrijft ook onder een andere naam: Sofie Mileau. Onder deze naam schrijft ze voornamelijk boeken voor volwassenen. Maar voor ons is ze dus bekend als: Carry Slee.