Carry Slee, pijnstillers
Van Holkema en Warendorf, Houten, 1e druk, 1997 De samenvatting Casper zit in de 3e klas van de middelbare school. Hij is gek op muziek maken en hoopt met zijn keyboard een plaats in het jeugdorkest te krijgen. Zijn moeder is zijn grootste fan. Zijn vader is, toen Casper nog klein was, bij hen weggegaan. Sofie is de beste vriendin van Casper en heeft verkering met Roy, een Surinaamse jongen. Maar omdat Sofie's vader niet van buitenlanders houdt, vertelt Sofie hem dat ze zogenaamd verkering met Casper heeft. Terwijl Sofie in de zevende hemel is, stort Casper's wereld in als blijkt dat z'n moeder kanker heeft. Zijn enige lichtpuntje is nog de muziek en Anouk. Anouk zingt de nummers die Casper op zijn keyboard speelt. Als het ziekenhuis niets meer voor Casper's moeder kan doen, raadt Anouk hem aan om met zijn moeder naar een kliniek in Den Haag te gaan, waar haar vader genezen is van kanker. Het lijkt allemaal goed te gaan, maar uiteindelijk geven ze ook daar de moed op. Casper is radeloos en gaat op zoek naar zijn vader, van wie hij veel steun krijgt. Uiteindelijk overlijdt zijn moeder. Casper lijkt ontroostbaar maar samen met z'n vader en Anouk komt hij er toch weer bovenop. Hij heeft zelfs een plaats in het jeugdorkest gekregen! Het ervaringsverslag De keuze van het verhaal of boek. Ik heb dit boek gekozen omdat ik het al eerder gelezen heb. Ik vond het toen een heel mooi boek waarin je makkelijk kon doorlezen. Daarom heb ik dit boek als eerste gekozen voor mijn leesdossier. Niet te moeilijk, zodat ik goed kan wennen aan de nieuwe opzet van het maken van boekverslagen. Ik heb al meerdere boeken van Carry Slee gelezen. Onder andere: kilometers cola en knetterende ruzie, verdriet met mayonaise, confetti conflict en spijt. Carry Slee woont in Nederland. Ze is geboren in 1949 in Amsterdam-West. Carry Slee schrijft alleen kinderboeken. Het boek is geschreven in 1997 maar is voor de kinderjury 1998. De kaft van het boek is getekend door Roelof van der Schans. In het boek zelf staan geen plaatjes. De personen. De hoofdpersoon is Casper. Hij is 15 jaar, woont in Amsterdam en zit daar in de 3e klas van de middelbare school. De moeder van Casper speelt ook een belangrijke rol in het verhaal. Door haar ongeneselijke ziekte verandert het leven van Casper volledig. Casper wordt goed gesteund door Anouk, de zangeres van zijn nummers en door zijn twee klasgenoten Pim en Sofie. Sofie is de beste vriendin van Casper en heeft verkering met Roy, een Surinaamse jongen. Door de scheiding had Casper geen contact meer met z'n vader. Maar door de ziekte van z'n moeder zoekt Casper hem op. Hij heeft veel steun aan hem. Casper begon zich steeds vaker af te vragen hoe z'n vader eruit zou zien en hoe hij zou zijn. Als hij eenmaal zijn adres heeft, durft hij er nog niet direct naar toe. Eerst moest Casper een plaats in het jeugdorkest zien te bemachtigen met zijn keybord. Samen met Anouk oefenen ze veel. Ook heeft hij het erg druk met de zogenaamde verkering tussen hem en Sofie. Omdat de vader van Sofie niet van Surinamers houdt en Roy dus ook niet zal accepteren, doet Sofie net of ze altijd met Casper uitgaat, terwijl ze ondertussen gezellig bij Roy is. Maar dit alles raakt even op de achtergrond als blijkt dat Casper's moeder ernstig ziek is. Steeds vaker ligt z'n moeder uitgeput op de bank. Allebei proberen ze zo optimistisch mogelijk te blijven. Als het ziekenhuis de hoop al heeft opgegeven, gaan ze samen naar een alternatieve arts in Den Haag. De kwaadaardige tumor lijkt te verdwijnen maar schijn bedriegt. Ook die arts kan niets meer voor haar doen. Al z'n emoties stopt Casper in z'n nieuwe liedjes, die hij dan weer speelt voor z'n moeder op zijn keybord. Maar niets helpt meer. De laatste dagen van z'n moeders leven ging Casper niet meer naar school. Dag en nacht zat hij naast z'n moeders bed. Tot de dag dat ,dat niet meer nodig was. Caspers moeder is veel te jong gestorven en Casper zelf helemaal gek van verdriet. Het hele leven zag hij niet meer zitten. Samen met z'n vader en Anouk is hij er uiteindelijk toch nog bovenop gekomen en heeft hij toch nog de plaats in het jeugdorkest gekregen. De relatie tussen Casper en z'n moeder was heel goed. Alleen aan Casper's gezicht kon z'n moeder al zien dat hij verliefd was. Ook Sofie en Pim kennen Casper door en door. Als hem iets dwars zit, willen ze hem daar ook graag bij helpen. Van de scheiding tussen z'n ouders had Casper geen last. Ze waren als goede vrienden uit elkaar gegaan. Toen Casper contact wilde met z'n vader, hield z'n moeder hem niet tegen. Casper was blij dat hij na de dood van z'n moeder, z'n vader nog had. Bij hem hoefde hij zich niet groot te houden en vond hij veel steun. Vanaf het eerste moment dat Casper Anouk zag, was hij verliefd op haar. Ook zij steunde Casper tijdens de moeilijke periodes. Zij begreep Casper heel goed, want haar vader had ook kanker gehad. Pas na de dood van z'n moeder hebben ze verkering gekregen. Bijna alle mensen lijken me goede mensen in dit verhaal. Iedereen steunt iedereen, en iedereen helpt elkaar waar het nodig is. De moeder van Casper was een doorzetter. Ze bleef hopen en gaf Casper ook de nodig moed. Beide zijn erg muzikaal. Net als Anouk

De vader van Sofie is de enige in het verhaal, die ik niet zo mocht. Hij had een hekel aan Surinamers en verbood Sofie daarom met Roy om te gaan. Ik vind dat je mensen eerst moet kunnen laten bewijzen dat ze niet slecht zijn. Zonder vooroordelen. De nieuwsgierigheid van Casper naar z'n vader herken ik wel. Ik wil ook altijd alles weten. Het is allemaal heel realistisch. Zelf heb ik een soortgelijk geval meegemaakt in de zomervakantie. Gelukkig met een goede afloop. Ik had toen veel steun aan de mensen om mij heen. Als iemand in mijn omgeving hetzelfde zou overkomen, dan zou ik zoveel mogelijk proberen te helpen als diegene dat wil. Ik vind Casper de meest sympathieke persoon in dit verhaal. Een eerlijke jongen, die altijd zijn vrienden wil helpen. Zelfs als hij het thuis even moeilijk heeft. De vader van Sofie. Doordat hij een hekel heeft aan Surinamers, moet Sofie liegen over haar verkering met Roy. De tijd. Dit verhaal is niet te plaatsen in een historische tijd. Het is een probleem dat vooral nu erg actueel is. De plaats (ruimte). Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. Casper en z'n moeder wonen in Amsterdam, maar ook Casper’s vader woont in Amsterdam. De alternatieve arts heeft zijn praktijk in Den Haag. Amsterdam, de hoofdstad van Nederland, maar dit heeft verder geen betrekking op het verhaal. Alles gebeurde gewoon in Nederland. In de winter was het koud, in de zomer lagen ze met z'n allen in het zwembad. Net als in de omgeving hier. Deze omstandigheden spelen totaal geen rol in het verhaal. Het vertelstandpunt (perspectief) Het verhaal is niet aan een persoon gebonden. Je leest het als een soort film. Je ziet het gewoon allemaal gebeuren, alsof jij toekijkt vanuit de lucht. Het verhaal wordt op een hele indringende manier verteld. Daarom wil je doorlezen, om te weten hoe het afloopt. Wat wil het verhaal de lezer zeggen? (thema, idee) Niet zozeer een visie of levensles, maar wel wil zij laten merken dat zo'n ongeneselijke ziekte enorm ingrijpend is voor een gezin. Het is zeer emotioneel voor de patiënt zelf en voor de mensen daar omheen. Doordat 't zo goed is geschreven, leef je heel erg mee tijdens het lezen van het boek. Daarna vervaagt het wat, omdat zo'n situatie in m'n directe omgeving niet aan de orde is. Ik ben na dit verhaal mezelf gaan afvragen, hoe ik zelf zou reageren als plotseling zo'n ziekte binnen m'n familie zou voorkomen. Zou je nog eens een verhaal/boek lezen: Ik heb al verschillende boeken van Carry Slee gelezen. Ze schrijft vlot, lekker leesbaar en ik zou zeker nog wat van haar lezen. Verhalen over deze tijd waar ik zelf ook in leef, interesseren me wel. Ik kan me namelijk goed in zo'n verhaal inleven. De hoofdpersonen + het probleem vind ik belangrijker dan de plaats waar het verhaal zich afspeelt. Dit onderwerp was zeer boeiend omdat er zo'n mooi verhaal omheen was geschreven. Het onderwerp maakt me niet zo veel uit, als het verhaal maar goed is.