Titel: Phileine zegt sorry
Auteur: Ronald Giphart
Biografische gegevens van de schrijver:
Ronald Edgar Giphart is op gegroeid in het links georiënteerde milieu opgegroeid. Hij werkte eerst jarenlang als nachtportier in het ziekenhuis daarnaast studeerde hij Nederlands. Heel snel vroegen veel mensen hem om stukken te schrijven, bijvoorbeeld door scholen, optredens en etc. Daarna publiceerde hij tijdlang vele Nederlandse literaturen, op zijn betrouwbare, oorspronkelijke, onderhoudende en grensverleggende manier. En hij werd enige tijd hoofdredacteur bij het maandblad Rails.
Samenvatting:
Phileine ging naar Amerika voor 6 dagen om haar vriend Max te gaan bezoeken. Max speelde in Romeo en Juliet de Hoofdrol Romeo, hij moest naakt optreden met zijn tegenspeelster Joanne daar moet hij de hele tijd mee strelen, kussen en etc. Phileine heeft besloten om wraak te nemen, daarom ging ze samen met de vriend van Joanne neuken. Dan op het eind feest van het toneelstuk ging Phileine het podium op en toen zei ze: “sorry, Max, sorry mensen, sorry dat ik besta.”
Onderwerp:
Liefde, toneel, seks en trouw
Motieven en thema:
Motieven: verliefd, toneel, seks, verdriet, trouw, irriteert mensen
Thema: Er is een meisje dat graag mensen irriteert en erg verliefd is op haar vriend die toneel speelt, waarbij hij stukken moet spelen met seks dan vind het meisje dat de jongen niet trouw is ze is daar erg verdrietig van geworden.
Titel, ondertitel:
De titel van dit boek is Phileine zegt sorry. Phileine zei op het laatst in het boek voor iedereen op het podium “sorry Max, sorry mensen” en iets te hard “sorry dat ik besta”
Motto:
Het is een plaatje waar bovenaan staat Meisje Met Een Ondraaglijk Hoog IQ, daaronder een vrouw die zegt: “nog koffie?” En man zegt: “ja graag” van voren een meisje die met haar handen in haar haren zit en zegt: “oh GOD!.... Wat zijn ze DOM!!!”
Perspectief:
Dit boek heeft een ik-perspectief. “Als ik eindelijk wakker ben dan zie ik een afscheidsbriefje van Max op de stoel naast het bed.” & “ik voel me verdoofd, vernederd en verlaten.”
Tijd:
Wanneer: Dit verhaal speelt zich af voor het jaar 2001(11 september om precies te zijn), want er wordt verteld dat Phileine tijdens een boottocht de World Trade Centre zag staan dus moet dit verhaal voor het jaar 2001 gebeurd zijn. Dit heeft volgens mij geen functie, want het verhaal speelt zich af in Manhattan (Amerika) dan is het wel logisch dat je de World Trade Centre ziet.
Vertelde tijd:
Zes dagen
Verteltijd:
Anderhalf uur
Tijdversnellingen:
Enkele maanden later, aankomende zomer. Enkele maanden later had te maken dat Max na die enkele maanden vertrok naar Manhattan. Aankomende zomer had te maken met dat Phileine de aankomende zomer naar Manhattan te gaan zoals afgesproken.
Tijdvertragingen:
Er zijn geen tijd versnellingen in het boek.
Chronologie:
Dit verhaal is wel chronologisch verteld. In dit boek zijn er wel flashbacks, maar niet echt veel. Dat is dat Phileine telkens denkt wat haar vriendinnen toen tegen haar zei en waar ze vaak overpraatte dat verteld en denkt ze weer terug. Ze praat met gulpje altijd over seks en jongens dus ze verteld ook tegen haar wat ze helemaal heeft beleefd in Nederland en gulp verteld weer iets van haar zelf.
Prospecties:
Er is een heel klein stukje waar ze vooruit loopt. Dat is het stukje dat Phileine op weg was naar Manhattan en toen had ze de gedachte als ze in Manhattan aankwam wilt ze met Max gaan vrijen tot het gaat bloeden. Dat is een klein stukje dat vooruit loopt voor de rest niets meer.
Personages:
Phileine is de hoofdpersoon in dit verhaal, want alles draait om haar en zij is ook degene die het verhaal vertelt door de ik-perspectief. Ze is een zelfvertrouwende persoon omdat ze houd om mensen belachelijk te maken omdat ze zelf vind dat ze een mooi lichaam heeft een grote borsten. Is erg gehecht aan liefde en seks, ze is trouw aan haar vriend tot dat hij de liefde gaat bedrijven, ze nam toen wraak om met L.T te vrijen. Heeft medelijden met personen met ziektes waar ze spottende dingen tegen heeft gezegd en later had ze er wel spijt van.
Max vriend van Phileine. Hij houdt veel van Phileine, nieuwe mensen ontmoeten, houd van toneel en wil later een acteur worden dus gaat hij voor zijn opleiding naar Manhattan. Hij doet nu alleen nog toneel spelen.
Gulpje vriendin van Phileine die ze heeft ontmoet toen ze in Manhattan was, ze spreekt ook Nederlands en woont bij Max in de flat. Hetzelfde als Phileine maar ze heeft geen medelijden met mensen want ze discrimineert mensen gewoon met ziekets in dit geval met aids.
Joanne (Juliet) tegenspelster van Max, heeft volgens Phileine geen mooie lichaam en heeft geen prettige borsten. Is de vriendin van L.T de ontbijtweerman.
L.T de vriend van Joanne, hij is CBS ontbijtweerman. Hij vond niet goed dat Joanne haar liefde ging bedrijven net als Max dus nam hij wraak door met Phileine te vrijen in zijn bootje tijdens een boottocht.
Ruimte:
Het verhaal speelt zich af in Manhattan het heeft niet echt een functie want, het verhaal speelt af in Manhattan dus dat word niet veel over verteld. Het weer speelt helemaal geen functie, want er wordt niets over het weer verteld.
Opbouw:
In dit boek zit een proloog, de functie ervan is om je in het verhaal in te leiden anders zul je de 6 dagen die er wordt verteld niet begrijpen. De hoofdstukken zijn verdeeld in 6 dagen en in die dagen worden weer verdeeld in hoofdstukjes. Als je van de dagen met de proloog afga dan zijn het er 7 hoofdstukken, maar als je van de onderverdeelde dagen van de hoofdstukjes afgaat dan heb je er 53 hoofdstukjes. In dit boek vind je geen opvallende leidmotieven en ook geen een climax. Het einde is een gesloten einde omdat er niet werd verteld hoe het afliep met Phileine en de rest want ze zei alleen sorry en toen was het afgelopen.
Stijl:
De Stijl in dit boek is wel goed, want wat de schrijver uitdrukt met zijn boek is wel overeengekomen, dus dat je het wel begrijpt. Het was makkelijk om het te begrijpen wat hij probeert uit te drukken.
Eigen mening:
Ik vond het wel een leuk boek, omdat het anders was dan wat ik allemaal heb gelezen, want dat waren boeken met niet zo moeilijk woorden er tussen dan dit boek. Ik begreep de tekst ook zonder die moeilijke woorden op te zoeken bij bepaalde moest ik toch wel opzoeken maar niet echt veel, want je kon het eigenlijk wel goed afleiden van de tekst. De belangrijkste reden is wat een jeugd literatuur niet heft is dat in dit boek in de ik-perspectief word verteld dus het leek net of je het zelf mee maakt en beleefd, je word zeg maar betrokken in het verhaal.
Passage:
De passage die ik getroffen werd was ‘ik bied mijn verontschuldigingen aan. Ik zeg sorry. Sorry, Max. Sorry, mensen,’fluister ik en iets harder – misschien té hard - voeg ik eraan toe: ‘Sorry dat ik besta.’
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden