Plot Na een auto ongeluk wordt Gerson blind. Zijn tweeling broers, vader en hondje proberen hem daarbij allemaal op hun eigen manier bij te staan. Ontwikkeling van de hoofdpersoon Gerson wordt langzaam maar zeker na het ongeluk een teruggetrokken, egoïstisch, en zwaarmoedige jongen, hij wordt ook steeds minder gelukkig, en slaapt veel. Hij sluit zich af voor zijn familie en geeft hen niet die kans om hem te helpen bij zijn verwerkingsproces. Gerson had ook altijd het gevoel dat hij heel alleen was omdat zijn broers altijd al samen waren geweest omdat ze nou eenmaal een tweeling waren, de enige waar hij wat aan had was Daan zijn hondje! Omdat Gerson zo diep ongelukkig is op een geven moment besluit hij om het eeuwige donker op te zoeken en zichzelf te verdrinken… hij denkt hierbij zijn familie en zichzelf te ontdoen van zijn probleem maar of dat ook zo is…!? Een overgeschreven bladzijde: 97
Verjaren ‘Op dinsdag 28 juli werd Gerson veertien jaar oud. Hoe konden wij weten dat hij daarna nooit meer jarig worden zou? Als we het geweten zouden hebben, hadden we er misschien meer van gemaakt. Nee, dat is allemaal onzin, want wij wisten van niets. Je weet nooit wat er in de toekomst gaat gebeuren en dat is maar goed ook. We probeerden ons later wel precies te herinneren hoe die dag verliep. Net als zoals vlak na het ongeluk wilden herinneren wat er tijdens de autorit gezegd werd. Wij vertellen dit bij nader inzien, wij kunnen bepaalde dingen naar voren halen en andere dingen wegmoffelen. Wij hebben besloten dat zijn verjaardag een belangrijke dag was. Het regende toen we opstonden. Het was geen zomerregenbui, geen enorme druppels die, als het begint te regenen, wolkjes stof doen opstuiven. Het druilde, het motte, het was een miezermist van fijne druppels. Anna en jan waren vertrokken en wij moesten de tafel dekken. Vier borden, vier messen, vier theekopjes. Gerard had een vrije dag genomen. Hij sliep uit. Gerson sliep ook uit, maar dat was de afgelopen weken niet anders geweest. We persten twaalf sinaasappels uit en probeerden croissants te bakken uit zo’n blik waarin ze als week bouwpakket opgevouwen zaten. Het mislukte we hadden de oven te hoog gezet.’
De stijl De schrijfstijl vind ik niet heel pakkend omdat een soort dagboek vorm is in het begin, later op de bladzijde verdwijnt die vorm weer! Ik vind het heel jammer dat er eigenlijk al wordt verteld dat Gerson dood gaat! Er wordt namelijk gezegd van: “hoe konden wij weten dat hij daarna nooit meer jarig worden zou” dan weet je dus al dat hij dit jaar nog dood gaat! Ik vind dit zo voorspellend dat ik het bijna niet meer de moeite waard vind om het uit te lezen. De tweede alinea is wel leuker en ook mooier geschreven vind ik! Én met een als vergelijking die overigens niet zo heel boeiend is: “we persten twaalf sinaasappels uit en probeerden croissants te bakken uit zo’n blik waarin ze als een weekbouwpakket opgevouwen zaten.” De als-vergelijking houdt in dat de croissantjes al zo in de verpakking zitten dat je ze alleen nog even eruit moet halen. Ik vind de als-vergelijking nou niet bepaald “shocking”… het is gewoon een ‘dagelijkse’ als-vergelijking om aan te geven hoe iets eruit ziet! De woordkeuze in de tweede alinea vind ik wel apart omdat het weer met name heel gedetailleerd beschreven is. Het geeft een precieze beschrijving van het beeld buiten: “Het regende toen we opstonden. Het was geen zomerregenbui, geen enorme druppels die, als het begint te regenen, wolkjes stof doen opstuiven. Het druilde, het motte, het was een miezermist van fijne druppels.” De zinslengte is normaal, waaronder ik versta: af en toe kort af en toe lang. Het verhaal onder het verhaal Het boek maakt duidelijk dat wat er ook gebeurd je je nooit helemaal moet afsluiten voort de personen om je heen, omdat deze vaak het beste met je voor hebben en je alleen willen helpen! Ook geeft dit boek weer dat het moeilijk is om je aan te passen aan een geheel andere situatie dan voorheen, en waar dat op uit kan draaien. Leesdagboek: Vrijdag 7 mei: ik ben begonnen in het boekperenbomen bloeien wit, het is een heel geheimzinnig begin wat niets verteld over het verdere verhaal dat spreekt me wel aan omdat ik heel veel zin had om het achter elkaar uit te lezen! Maar naar mate ik verder kwam in het boek begon het steeds meer een “standaard” boek te worden zo eentje die je leest in de 5e of zo! Woensdag 12 mei: vandaag ben ik verder gaan lezen in het boek maar ik heb zoiets van ik kan het einde al voorspellen: Gerson pleegt zelfmoord! Het is een beetje saai nu… Donderdag 13 mei: boek uit! Zo, dat werd tijd! Mijn mening over het boek Ik vond het boek eigenlijk niet leuk om te lezen en heb er daarom ook niet zoveel over te zeggen, maar toch was er wel een soort dwang om het uit te lezen, ik had eigenlijk liever over een ander boek een boekverslag willen maken maar ik heb helaas geen tij gehad om er nog een te lezen! In het boek vindt je cursiefsgedrukte stukken tekst. Dat zijn de stukken waar in Gersons gedachtegang wordt beschreven. Ook kom je op het laatst een dik schuin gedrukt stuk tekst tegen. Dit is een heel grappig en origineel stuk omdat hierin de gedachtegang van Daan, het hondje is beschreven. Die stukjes creëerde een heel aparte sfeer! Het onderwerp vind ik eigenlijk een beetje cliché, maar toch blijft het natuurlijk moeilijk te begrijpen hoe zo’n jongen zich voelt en is het natuurlijk wel interessant om er een boek over te schrijven!