Verwachting vooraf
Ik wist dat ik voor mijnNederlandse boekenlijst nog een dichtbundel moest lezen. Ik had het boek dat ik voor dit boekverslag wildeinleveren nog niet uit, en dat zou ik ook niet uit krijgen voor de inlever datum want de toets-week komt ook al steeds dichterbij. Daarom bedacht ik dat ik beter een dichtbundel kon gaan lezen tussendoor.
Ik heb eigenlijk nog nooit een dichtbundel helemaal uit gelezen. Ik heb alleen maar stukjes dichtbundels gelezen toen we periode ‘dichtbundel maken’ hadden. Maar bij deze periode hadden we een doel om die gedichten te lezen en te zoeken. Ik denk niet dat ik uit mezelf eens rustig een dichtbundel zou gaan lezen.
Ik heb deze dichtbundel gekozen omdat we deze toevallig thuis hadden. Ik zou ook echt niet weten op wat voor een manier je een dichtbundel kiest, misschien op schrijver, maar ik heb geen idee welke schrijver ik leuk vind.
11. poëziebundel
1. beschrijf kort alle gedichten in de bundel.
Drank, De onberekenbare
Deze persoon zit waarschijnlijk in een kroeg of zo iets en laat zich vol lopen met alcoholische drankjes, om het verdriet dat haar man is vertrokken weg te drinken. In het gedicht merk je dat haar gedachten op hol slaan, als bij een dronken persoon.
Angst
Dit gaat over de angsten van de ik-persoon. Er zijn angsten waar ze inmiddels mee om kan gaan. Er is een angst die nog niet overwonnen is, en dat is dat haar mevrouw haar vertelt, wat ze eigenlijk al weet, dat er geen brief is aangekomen.
In de herfst
Ze is wanhopend, de herfst geeft haar gevoelens weer. Ze zegt dat haar hart te veel geopend is.
De dood
De dood is de meester, de dood laat deze persoon allerlei dingen zien waarmee het mogelijk is eventueel zelfmoord te plegen. Voor hij wegging gaf hij nog een schilderijtje af, voor als ze toch niet wil sterven; maar wie let je?
De idioot in het bad
Dit gedicht gaat over een ‘idioot’ die elke week door zijn zuster in bad wordt gestopt. In bad voelt hij zich heel fijn en herboren. Maar als hij dat uit bad wordt gehaald voelt hij zich weer die zelfde bange idioot die hij daarvoor ook was.
Tijd
Hij droomt dat zijn leven heel langzaam gaat en daardoor alles om zich heen heel snel. Hij ziet wat voor een worsteling de natuur doormaakt om tot stand te komen, hoe een boom bijvoorbeeld worstelt om boven de grond te komen.
Voorjaar
In het voorjaar springt de natuur op uit een diepe slaap.
Begrafenis van Mevrouw T.
De begrafenis van Mevrouw T. wordt beschreven, hoe ze naar het graf wordt gedragen. Het is een mooie zonnige dag om blij van te worden, in tegenstrijd met de dood van Mevrouw van T. die een goede moeder was.
De trek
Er komt een trek langs van 4 ezeltjes, een zwarte bok en geiten. Daarachter kwam een wagentje, daarop zaten drie personen rustig, haveloos en vrij. De ik-persoon van het gedicht wil ook wel rustig zijn.
Luchtspiegeling
Deze persoon is op een hele droge plek, en ijlt dat ze een plek ziet met een koel en zacht weiland, met veel water.
De krekels
Deze persoon ligt waarschijnlijk in bed, hij is helemaal rustig. Hij luistert naar de dingen om zich heen en hoort ineens een grote groep krekels die zijn rust verstoren.
Het ezeltje
Er wordt beschreven wat deze persoon ziet tijdens het wandelen. Opeens zag hij een ezeltje, deze wordt beschreven en erg gewaardeerd, het ezeltje is mooi en ongeschonden. Dan bedenkt deze persoon zich dat hij vroeger ook zo is geweest, zo zacht. Deze persoon wil het liefst opnieuw beginnen.
De weg terug
Er liggen twee mensen op een bed doodstil naar het plafond te kijken, deze is wit en daardoor beangstigend. Opeens is er heel dichtbij regen, en word deze ‘rust’, het niets verstoord. Het doet pijn te bewegen en niet meer dood te mogen zijn
Afsluitdijk
Deze persoon zit in de bus die over de afsluitdijk rijdt, te kijken naar zijn mede busgenoten.
Fanfare-corps
Er wordt beschreven hoe mannen op horens blazen, hoe dat klinkt.
Herfst
Het gaat over het plantsoen in de herfst, en hoe de kalkoenen erbij staan.
De onbekende van de Amstel
Deze persoon denkt na een avond op stap geweest te zijn over een vrouw. Maar deze volgt haar eigen pad net als de maan.
Vahine no te tiare
Er word een vrouw beschreven in het begin mooi en zacht, maar zij weet nog niet wat haar verraadt.
Herfst
Het is een soort afscheidsbrief lijkt het. Deze persoon schrijft op hoe hij over zijn eigen dood na denkt.
Kind in het licht
Er word een kind beschreven dat in de ochtend voor het licht van het raam staat.
Onweer in het moeras
Het begint heel vredig, met mooi weer. Maar plots gaat het onweren. Hij voelt zich als een nieuw sterker persoon.
2. kies vijf gedichten:
Angst
Angst vind ik een mooi onderwerp om een gedicht over te schrijven. Al gaat het niet over het beschrijven van een angst ik vind het toch wat hebben. Angst is misschien wel een vrij standaard onderwerp maar dat maakt voor mij niet uit om een gedicht mooi of lelijk te vinden, deze vind ik mooi.
Er wordt verteld dat ze voor van alles bang is geweest, ook voor zich zelf. Deze angsten heeft ze overwonnen. Maar de angst dat er geen brief is, en haar geliefde haar is vergeten kan ze maar niet overwinnen.
Als je bang bent voor jezelf dan ben je denk ik eigenlijk bang om jezelf te zijn. En je bent bang om jezelf te zijn omdat je bang bent dat andere mensen ‘jezelf’ niet leuk (genoeg) vinden. Dat ze bang is dat haar geliefde haar is vergeten is eigenlijk ook bang zijn dat hij haar niet ‘leuk genoeg’ (meer) vindt. Dus dan is ze dus eigenlijk nog steeds bang voor zichzelf als je het op deze manier bekijkt.
De idioot in het bad
Ik heb dit gedicht gekozen omdat ik het al kende. We hebben het behandeld in de poëzie periode en toen vond ik het ook al een interessant gedicht.
Ik vind het mooi hoe je je kan inleven in deze idioot, ik denk dat dat ook de bedoeling is geweest van het gedicht. Wat ik ook erg mooi vind aan het gedicht is dat elke stap naar het in bad gaan beschreven word.
Er word geschreven dat de idioot elke week, dus elke keer als hij in bad gaat wordt herboren. Het beschrijven van het water, het warme en vredige, lijkt ook wel op de baarmoeder, en als je dan geboren moet worden en de koude wereld in.
Ook kan je het interpreteren als iemand die een hekel heeft aan zijn omgeving werk etc. en elke dag warm thuis komt.
De schrijfster was zelf een psychiater dus die zal daar de inspiratie van het gedicht vandaan hebben.
Vahine no te tiare
ik heb dit gedicht gekozen omdat ik het volgende stukje heel mooi vond:
“haar voorhoofd is een koopren plaat,
Een schild waarachter haar gedachten
naakt en gehurkt liggen te wachten;
boven de wallen van haar wangen
de bruine ogen, onbevangen,
zonder glimlach zonder woede
stil en helder op hun hoede.
Van reserve en geduld
Is haar dichte mond gevuld.”
Ik denk dat ik dit stukje en eigenlijk het hele gedicht zo mooi vind omdat ik het echt snap, en het voor me zie.
Ik zie voor me dat twee mensen op een date zijn. En dat deze vrouw er goed in is mannen mee te nemen in haar spelletje. En iedereen die haar beminnen zal, gaat ze pijn doen.
Ze laat niet zien wat voor een gedachten ze heeft want deze verschuilen zich achter de ‘koopren plaat’. Zonder glimlach, zonder woede, ze laat dus ook geen emotie zien. Haar dichte mond gevuld, ze zegt veel maar zegt eigenlijk niets. Eigenlijk is ze een soort heks en deze man heeft het door.
Kind in het licht
Ook deze vond ik weer mooi omdat ik er iets bij voor stelde. Ik vond de titel echt veel belovend, ik weet niet zo goed waarom. Misschien omdat ik toen echt al wat voor me zag.
Ik zie voor me dat een ouder wakker wordt in de ochtend. Het kindje ligt naast de persoon in de wieg. De hele kamer is belicht met het licht van buiten. Maar nog blinkender dan het licht ziet de persoon hun kindje liggen, en kijkt benieuwd om zich heen met zijn blauwe ogen.
“witte vingertjes verschijnen,
Haken gretig uit de zon
Onzichtbare zo dunne haren
Van het paard van phaëton.”
De handjes omdat het kindje om zich heen beweegt, de wereld gretig ontdekt en speelt. Phaëton is de zoon van de god van de zon. De zon is het licht in de kamer.
De begrafenis van mevrouw T.
Ik vind dit gedicht heel mooi beschreven. Heel duidelijk, heel schoon zou ik het noemen. Ik denk niet dat er iets achter het gedicht zit, zeg maar. Je hoeft er niet over na te denken om het te snappen. Want het is zo als het er staat. Maar toch word het poëtisch mooi beschreven.
Ik denk dat Vasalis dit gedicht wel heeft geschreven toen ze nog met een begrafenis in haar hoofd zat. want het is vrij exact beschreven en van zon begrafenis haal je je inspiratie dan vandaan.
3. de thema van de bundel.
Ik denk dat het vooral de natuur en de mens zijn leven is dat in de bundel beschreven worden. Ook de jaargetijden komen veel voor.
Een woestijn is natuur en is van zichzelf zo. Een park is vol bomen en planten, wat ook slaat op de natuur.
Ik zou ook zeggen dat de woestijn meer staat voor de dood omdat er niet echt veel groeit. En de parken voor het leven, en bloeien in je eigen bestaan.
Aan de andere kant is de woestijn weer oneindig in tijd en parken zullen ooit sterven of ophouden met bestaan door ingreep van mensen.
Ervaring achteraf
Ik vond het lezen van een dichtbundel op zich niet heel leuk. Maar door de opdrachten die erbij hoorde moest je over de gedichten gaan na denken en dat is eigenlijk wel heel leuk. Ik vond het wel vaak heel lastig om nou te bedenken wat er eigenlijk beschreven werd in het gedicht. Dit had ik zwaar onderschat. Ik heb daarom ook af en toe op internet gekeken wat andere mensen er over wisten te zeggen. Ik moest dan van mezelf iets bedenken en dan vulde of verbeterde ik het als ik het op internet had gelezen. (bron: scholieren.com -> boekverslag parken en woestijnen van ‘Met’). Dit heb ik alleen gedaan bij verdiepingsopdracht 1.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden